Korte update (toch lang)

over mijn oudste voor die mensen die ons afgelopen jaren toch geholpen hebben

afgelopen weken waren vrij heftig. Er was iets gebeurt en dochter wilde opeens niet meer naar school. Hing spugend boven de wc bij het idee dat ze moest gaan, ze is een aantal dagen thuis geweest en we hebben haar meerdere keren moeten ophalen. We vermoeden dat er wat geplaagd wordt onderling en dat dat net de druppel was.
We hebben toen met spoed ondanks onze twijfels toch de externe plusklas ingeschakeld en daar is ze nu drie keer geweest. En..... ze zit volledig op haar plek daar, jammer dat het maar twee uur per week is.
Het si een verandeming voor haar daar, de kinderen zijn rustiger, ze schreeuwen niet tegen haar, de juf grijpt tijdig in als er iets gebeurt en ze mag vertellen wat ze niet prettig vind zonder dat het klikken is.

Wat de juf aangeeft is dat dochter zich een andere manier van communiceren heeft aangeleerd, gewoon omdat ze niet wist hoe ze normaal tegen andere kinderen moest doen. Ze leert nu bij deze kinderen hoe ze zichzelf kan blijven en toch normaal kan doen bij andere. haar babystemmetje wordt niet geaccepteerd. Verder pakken ze daar een stukje leren leren op. Ze heeft ontzettend veel kennis paraat maar weet niet wat ze ermee moet doen.

qua lesstof merken we in de klas lichte voorruitgang, ze is bij rekenen van een D naar een B gegaan, en spelling is ook verbeterd. Haar zelfvertrouwen begint wat te groeien.

Het sociale aspect blijft moeilijk, ze geeft zelf aan dat ze zich niet altijd veilig voelt in de klas, dat kinderen een bedreiging vormen en dat ze dan alleen maar weg wil. Meester probeert hier zo goed mogelijk mee om te gaan door haar te waarschuwen als hij de klas uitgaat zodat ze daar op voorbereid is. Ze is de laatste weken in ieder geval zover dat ze de meester begint te vertrouwen, ze gaat nu naar hem toe als er iets gebeurt. Helaas krijgt ze volgend jaar een ander.

Het was voor mij moeilijk niet in paniek te raken bij het idee dat ze zo ziek wordt van school. We proberen rustig afspraken met haar te maken, je gaat het proberen, we zijn na een telefoontje zo daar maar je kunt niet altijd thuisblijven. Ik moet ook werken.

We communiceren zo open mogelijk met school en zij met ons. Van beide kanten gaat dit gelukkig nog steeds vrij goed.

de vrouw van de plusklas helpt ook ons met advies, wat ook voor ons als ouders nu wel fijn is. ik heb gedeeltelijk ouderschapsverlof opgepakt om wat rust te krijgen, het groeide me echt boven mijn hoofd, niet wetend of ik weer een telefoontje zou krijgen.

we zijn hard aan het werk, ik vermoed dat dochter de komende maanden nog wel begeleid zal worden. het belangrijkste is nu dat zij een stevige basis krijgt voor de komende jaren.