Laatste schooldag groep 8
Hoe ziet bij jullie de laatste schooldag van groep 8 eruit?
Kind zat jarenlang op een school waar groep 8 op vrijdag werd uitgezwaaid met een bloemenhulde door de hele school. Nu zit ze op een andere school en is dinsdag de musical. Op woensdag is er nog een activiteit voor de hele school en op donderdag mag groep 8 nog komen om hun spullen op te halen en dan is het ergens in de ochtend klaar.
Nog afgezien van het feit dat we dit pas vrijdag hoorden (en ik dus donderdag werk), valt het mij eigenlijk wat rauw op mijn dak. Kind overigens ook.
Gaat dit ook op andere scholen zo?
Ik was ook verbaasd
over de tranen de eerste keer dat ik het meemaakte. Onze oudste zoon deed daar ook niet aan mee (de tranen dan) en stond er wat verdwaasd tussen. Andere jongens hadden het duidelijk wél moeilijk met de emoties... En dan vooral aan het eind van hun eigen afscheidslied op het bordes. Bij jongste was ik vooral verbaasd dat onze zoon ook moeite had met het afscheid, want zo'n leuk laatste jaar was het voor hem niet geweest (hoewel vooral groep 7 vervelend was, zelfde klas). Beide jongens keken er vooral naar uit een nieuwe start te maken in de brugklas, maar het hele afscheidsgebeuren was ook wel erg leuk.
Van mijn eigen 6e-klas afscheid lang geleden kan ik me weinig details meer herinneren. Wij waren best wel een hechte groep (2 klassen), met een mooie musical en een schoolkamp de voorlaatste week. Maar afscheidsfeest met tranen? Ik weet het echt niet meer.
Marjoleine
Dat afscheidslied ja
Dat was geen afscheidslied, dat was een smartlap. Ietsje vrolijker had de musicalschrijver het gerust kunnen maken... ik kreeg toch wel een vermoeden van effectbejag.
Wat ik trouwens wel grappig vond was dat het grootste deel van de klas een dag na het afscheid alweer terug was om te 'helpen met het pannenkoekenfeest' 
.
Zelf ben ik 'afgestudeerd' aan de Lagere School in 1980, en toen was dat allemaal nog niet hoor. Wij waren de eerste lichting op school die een musical opvoerde, dat wel, en daarop aansluitend hadden we ook een feestavond met de ouders erbij. Maar we zwaaiden elkaar aan het eind van die avond vrolijk uit en dat was het dan.
Verschillend
Ik weet nog wel iets van mijn eigen afscheid. Gewoon naar school, even nablijven als zesdeklassertjes ( toen nog lagere school en geen basisschool) , toespraakje van de meester tegelijk schoolhoofd met voor elk een mooi papier/ diploma en weg. Niets geen musical of speciale schoolavond. Met 7 leerlingen is het ook lastig om een musical te maken.
Ouste zoon: geen musical, wel een feestelijke avond die best wel wat emotioneel was. ( al zaten wij er niet op ons gemak omdat we ook de rest vd kinderen van school haalden) Toen een school met een feestelijke avond ( gezamenlijk eten en wat liedjes ed ), musical was al eerder in het jaar. Hier zeker emotioneel. De laatste school houd geen musical en maar een heel klein beetje feestelijk avond, weinig emoties.
Jaren geleden
Toen ik zelf in groep 8 zat, waren er toch ook al wel tranen in de klas, zeker na de musical. Een van de grootste tranentrekkers was een liedje uit de musical: nooit meer terug, het is voorbij..... Kwam destijds op mij wel oprecht over, maar was toen niet dagenlang ofzo.
Nu zelf nog geen kinderen in groep 8 gehad, dus wat dat betreft geen voorbeelden. Maar zijn die tranen niet gewoon van iedere tijd dan en vooral groepsafhankelijk?
Tranendal
Ik was 6 jaar geleden ook stomverbaasd. Na de musical, na het eindfeest, en zelfs een paar dagen later bij nog een klassefeest in de tuin bij een klasgenoot, een heleboel gesnotter en dramatische taferelen, zelfs mijn broodjenuchtere dochter moest ik hevig snikkend afvoeren. Alsof ze elkaar nooit meer zouden zien. Terwijl ze inderdaad, zoals Conference al beschrijft, de volgende dag alweer zaten te msn'nen en te hyven 
Ik kan me dat van 'mijn tijd' (sprak opoe) ook niet herinneren hoor. Wij hadden volgens mij ergens in mei al de musical, daarna nog een tijdje school en opeens was er een laatste dag, we ruimden de klas op, mochten nog even vrij lezen tot het tijd was en toen "Daaaag! Prettige vakantie en veel succes." Dat was het dan. En dan zag je het grootste gedeelte van je klas inderdaad jaren niet meer (pas op een reünie, 15 jaar later )
Ja, herkenbaar drama
Vorig jaar was ik ook zo verbaasd, dat ik er een draadje over heb geopend.
Heel apart, vind ik nog steeds. Maar ook hier waren ze helemaal in tranen. Om vervolgens dan gewoon contact te houden via MSN of ping.
