Leerkalender
Het is een triviale vraag, maar ik ben benieuwd wiens kinderen zo'n houten leerkalender hebben waar je de dagen, maanden, tijd, seizoen ed kan verschuiven. Zoiets leert een kind toch ook op school? Ik had een leuke gezien, maar er ligt al zoveel te wachten op haar dat ze nog moet krijgen (ze wordt binnenkort 4), dus ik vraag me af of zoiets ook echt 'onmisbaar' is
nooit gehad
Ik heb ook nog nooit gehoord van zo'n ding. Gelukkig hoeft een kind van bijna vier ook niet alles nu al te leren. Een eenvoudige klok is wel leuk maar dat hoeft echt niet nu.
ps mijn zevenjarige kan klok kijken maar de dagen van de week zijn een groot raadsel voor hem. Hij kan ze opdreunen maar niet toepassen. En hij is best goed op school. Komt vanzelf wel heb ik gemerkt bij mijn sndere kinderen
Daarom
Inderdaad twijfelde ik ook. Ze moeten op die leeftijd al zo veel nieuwe dingen leren
Nooit gebruikt
Wat we wel hadden was een soort planbord met de activiteiten van die week. Daarop stonden plaatjes van kinderdagverblijf, peutergym, bezoek opa/oma, etc. Met een magneet of wasknijper kun je aangeven welke dag het is.
Kinderen pakken zo vanzelf de nachtjes slapen op en sommige kinderen hebben grote behoefte aan het grip hebben op de week, wat gaat er gebeuren.
Zo'n planbord zou ik niet als cadeau zien.
Planbord
Hadden we ook in huis maar daar werd niets zinnigs meegedaan behalve dat de magneetjes overal rondslingerden dus die is al de deur uit. Leerkalender is dus niet zo gebruikelijk als dat ik het idee had, dus die laat ik ook lekker in de winkel liggen
Inderdaad
Lekker laten liggen in de winkel. Hier nooit zoiets gehad en ze weten nu precies hoeveel dagen er in de week zitten en hoe laat het is.
Wat ik op die leeftijd vooral deed was voorlezen, knutselen, buiten spelen en spelen met duplo.
Knutselen, tekenen, lezen
worden hier ook veel gedaan en duplo doet ze niet uit zichzelf maar alleen als wij het pakken. Mini loco krijgt ze als ze binnenkort 4 wordt
Hier
Was de houten kalender een grote hit! Maar mijn zoon heeft dan ook een fascinatie voor klokken, dagen, maanden enz.
Ik ben het niet met je eens dat kinderen het begrip 'tijd' (dagen, seizoenen, klok) wel helemaal op school zullen leren. Ik werk op een basisschool en ben elk jaar weer geschokt door het grote aantal kinderen in de midden- en bovenbouw dat niet kan klokkijken, geen idee heeft welke dag het is, of niet weet welk seizoen na de zomer komt. Natuurlijk wordt dat behandeld op school, bij de kleuters elke dag, maar als daar thuis niets mee wordt gedaan, blijft het kennelijk niet hangen.
Zal=zullen
...
School
Ik denk zeker niet dat ze dat op school wel allemaal leren. Ik vind het meer iets dat spontaan moet komen en met zo'n kalender gaan oefenen past niet zo bij ons. Maar natuurlijk, als je kind erdoor gefascineerd is, is het een ander verhaal.
Hier ging het meer van: "Hoor, de klok slaat 3x. Waar staat de kleine wijzer dan? De blaadjes verkleuren en vallen van de bomen. Dan is het herfst. Morgen gaan we naar oma. Nog 1 nachtje slapen dus. Het sneeuwt, leuk, een winter met sneeuw.
Meer van dat soort werk dus. En het is helemaal goed gekomen, zonder houten kalender en zonder extra werk voor de school.
Pien
' Ik werk op een basisschool en ben elk jaar weer geschokt door het grote aantal kinderen in de midden- en bovenbouw dat niet kan klokkijken, geen idee heeft welke dag het is, of niet weet welk seizoen na de zomer komt. '
Nooit gehoord dat dat een belangrijk symptoom van dyslexie is? Mijn 15 jarige dyslect weet nog steeds de maanden van het jaar niet. De seizoenen kende hij in groep 6/7 zeker niet, ik weet niet wanneer wel, nu in ieder geval wel. De dagen van de week hebben ook heel erg lang geduurd. Het alfabet heeft hij geleerd in de brugklas. Hij zou al die dingen kunnen leren maar hij is ze een paar dagen weer kwijt. Het is ons gelukt om hem de tafels te laten opzeggen eind groep 4/begin groep 5 maar dat betekende niet dat hij later op de basisschool de tafelsommen goed uit zijn hoofd kende. Nog steeds is hij daar langzaam mee.
oja
en dan heb ik het nog niet eens over klokkijken. Je wil niet weten hoeveel tijd me dat gekost heeft. We zijn nu zover dat hij een wekker kan zetten om op te staan en om naar school te gaan maar dat kan alleen in digitale tijd als wekker bij het opstaan en met een analoge klok en kookwekker bij het weggaan. Daarvoor telt hij per 5 (minuten). Analoog klokkijken (dus als in: Hoe laat is het nu, en dan is het niet half of heel) gaat bijna altijd fout. Ik test dat niet meer omdat hij daar begrijpelijkerwijs niet blij van wordt en het heeft nu ook weinig zin want de kans dat hij er fouten in maakt zijn te groot. Het is zinvoller om hem te leren wat hij moet weten en hoe hij dat in zijn dagelijks leven moet inpassen dan hem nu te leren klok te kijken met de kans dat er volgende maand fouten ontstaan.
Trivia 
Mijn dyslect heeft als huiswerk vandaag de maanden in het duits! Ze riep vertwijfeld hoe ze dat nu moest gaan leren, ze kent ze in het nederlands nog niet eens. Klokkijken, de weg vinden, namen onthouden is ook zo'n dingetje. Verheugt zich op kerst maar wist gisteren niet meer dat eerst Sinterklaas komt, wat ze nóg leuker vindt.
De meeste mensen geloven niet dat ze dyslectisch is omdat ze wel goede cijfers voor talen haalt.
Juno
Tja mijn neef heeft gymnasium gedaan en studeert nu geschiedenis en heeft toch echt dyslexie. Lastig dat het in zoveel verschijningsvormen komt.
Overigens had mijn zoon niet zoveel moeite met de maanden in het jaar in het Engels leren maar je moet hem niet vragen naar de volgorde 
Het is dus voor hem net zo moeilijk of makkelijk om te leren wat juni in het Engels is als leren wat een tafel in het Engels is.
Precies
Het rijtje opdreunen lukt, maar dan houdt het op. Voor de vertaling geldt hetzelfde, toen ik ging overhoren begon ze het rijtje in het duits op te dreunen tot ze bij de juiste maand uitkwam. Ach, straks kiest ze exact en is ze van de grootste ellende af..
School
Het verbaast me af en toe wel wat ze op school wel of juist helemaal niet leren. Hier op school werden bij de kleuters de dagen van de week er dagelijks ingestampt d.m.v. een liedje. Zoon kent die dus prima. Maar vraag hem niet naar de maanden van het jaar of de letters van het alfabet. Hij is ook dyslectisch en dat slaat hij dus niet op. Veters strikken is ook zoiets wat ze hier hebben overgeslagen. Zoon is nu 12 en beheerst het net, maar niet op de methode die wij vroeger leerden.
Vorige week kreeg hij 'huiswerk' mee in de vorm van schrijfletters en dan de hoofdletters ervan. Dat zou overhoord worden. Ik vond het erg zot, dat hebben ze toch gewoon geleerd? En als ze zien dat ze dat niet beheersen dan oefenen ze dat op school maar. Nu is zoon er met die overhoring toevallig ook niet, dus we laten hem maar zitten.
W.b. blokken met letters, cijfers etc. die waren hier nooit een succes, net zoals oefenboekjes met sommen of schrijfletters. Lekker laten zitten dus, zeker als ze nog geen 4 is. En merk je toevallig dat ze het wel leuk vindt, kan je het altijd nog kopen.
Wisselend op school
Kinderen leerden zaken wisselend op school. We kregen van school wel een plakwerkje met de dagen van de week in diverse kleuren zoals ze die op school ook hadden. Die hingen we boven de ontbijttafel in de keuken. Met een schuifje die we elke dag verschoven.
We erfden ook nog weleens wat, zoals een alfabet en cijferrekje met kralen waar je mee kon schuiven en tellen.
We hadden ook een schoolbord met krijt in de woonkamer waar we op verzoek letters op maakten, te beginnen met de naam van een kind, en later opgaven voor de tafels.
We deden dus veel thuis, ook omdat de kinderen dat leuk vonden. Dochter kon niet wachten tot ze net zo veel kon lezen als haar 2 jaar oudere broer.
Dan deed ik een letter voor op het schoolbord en maakte ze die na. Of ze schreef letters over uit een maan-roos-nogwat boekje dat we hadden. Die speelde graag 'schooltje'.
