motorische screening op basisschool?
Zijn er ouders met ervaring met een (gewone) basisschool die de kinderen motorisch screent/laat screenen?
Wij kregen een mail met een mededeling dat alle kinderen motorisch gescreend zouden worden (mededeling - geen vraag om toestemming, mag dat eigenlijk?). Leerkrachten vullen een vragenlijst is (welke weet ik niet), die wordt beoordeeld door een oefentherapeut van Balans Oefentherapie. Als er een 'zorgvraag' is (volgens de therapeut) dan kunnen de ouders naar de huisarts voor een verwijzing en dan kan het kind therapie krijgen onder schooltijd door therapeut van Balans Oefentherapie. Dit alles volledig vergoed uit de basisverzekering.
Wij hebben er geen goed gevoel bij. Waar is deze screening op gebaseerd? Wat voor vragenlijst is dat? En deugt die? Ik kan wel protocol vinden voor oefentherapie op school, maar daar zijn geen therapeuten die zorgvragen opsporen beschreven. Therapeuten in wiens belang het is problemen op te sporen, want dat is omzet voor hen.
Iemand die hier ook ervaring mee heeft? Of dit meer kan vertellen over deze vragenlijst en de betrouwbaarheid hiervan?
Niet echt
Onze oudste was motorisch niet zo sterk, daar hadden we geen screening voor nodig om dat te zien. Gelukkig zag school dat ook, en ze hebben hem na overleg met ons in een extra gymgroepje geplaatst. Daarbij werden alle onderbouw kinderen die wat extra bewegingsondersteuning nodig hadden in het begin van de week uit de klas gehaald, en die kregen dan samen al de gymles die ze later die week met hun eigen klas gingen doen. Dus 'gewoon' een uurtje extra kleutergym, maar wel zo dat ze bij de gym in hun eigen groep beter mee konden doen, omdat ze het al een keer geoefend hadden. Daarnaast hebben ze ons aangeraden om hem te laten onderzoeken. Dat resulteerde in 'kenmerken van dyspraxie, maar niet genoeg voor een diagnose'. We hebben toen een half jaar kinderfysio met hem gedaan. Dat hielp goed. Alleen zijn handschrift is nooit fatsoenlijk leesbaar geworden (hij is nu 19).
Maar goed, je vraag ging over screening, en nee, dat was er bij ons dus niet. Alleen observatie, en overleg.
Wij kregen het aanbod voor extra gymlessen. Niet gedaan want we vonden het zelf niet heel zorgelijk.
Via school
Een van onze kinderen was ook motorisch achter, daarvoor was geen screening nodig.
Kind werd na overleg tussen ons en juf doorverwezen naar een gymgroepje voor wat motorisch onhandige kinderen, en heeft daar een jaartje op gezeten. Dit was gratis.
Wel ruim tien jaar gelden overigens.
Wat jij schrijft kalop klinkt als klantjeswerven voor de fysiotherapiepraktijk,
Ik zou er in dez vorm nooit aan mee werken.
Ja hoor
En ook logopedische screening. Het bureau dat de screening deed mocht de kinderen niet behandelen, tenzij de ouders hier zelf om vroegen.
Hier ook een motorische screening op school, in groep 4. Bij onze zoon was er iets met zijn fijne motoriek (zijn handschrift was idd ook verschrikkelijk). Zoon heeft een half schooljaar oefentherapie gehad, op school van een fysiotherapeut. Ballen gooien en vangen, hinkelen en pinnetjes in en uit een bord halen heb ik weleens gezien. Ouders werden regelmatig uitgenodigd om mee te kijken en we ontvingen ook een paar keer een verslagje. Volgens mij heeft de leerkracht ook een aantal keren overleg gehad met de fysio en tips gekregen....
op een gegeven moment kwam het bericht dat de fijne motoriek van zoonlief voldoende vooruit was gegaan en is de oefentherapie gestopt.
goed maar..
De manier waarop vind ik niet OK. Als er iets geconstateerd wordt dan moet je zelf een therapeut of oefenwijze kunnen kiezen.
Mijn oudste heeft een motorische beperking dus was het logisch dat hij 'anders' is qua motoriek.
Mijn jongste, gr 4, zit op voetbal en het verschil tussen hem en sommige teamgenoten is enorm. Daar wordt niks mee gedaan terwijl ik er eigenlijk wat van zou willen zeggen. Sommige kinderen zijn nog zo houterig, dat je denkt dat er meer aan de hand is. Maar dat komt ook omdat ik door oudste uit het 'therapeutische wereldje' kom en weet wat er allemaal is en wat er aan te doen is.
Ja, in de kleuterklas
Hier is een fysiotherapeut verbonden aan de school. Zij doet een screening bij alle kleuters. Als daar opvallende dingen uitkomen of de juf heeft motorische problemen geconstateerd dan krijg je daarvan als ouder bericht. 1 dagdeel in de week is de fysiotherapeut op school. Ze begeleid groepjes kinderen met motorische problemen door in de gymzaal spelletjes/oefeningen te doen. Je kan hier als ouder voor kiezen maar het staat je uiteraard vrij om zelf een therapeut te kiezen. Bij wat ernstigere problemen wordt dat ook geadviseerd, eventueel in combinatie met het extra 'gym uurtje' op school. Ook begeleid de fysiotherapeut kinderen met schrijfproblemen vanwege een slechte fijne motoriek. Ook dit is uiteraard vrij kruze maar ik vind het erg fijn dat de mogelijkheid er is en de begeleiding onder schooltijd plaats vind.
Alle kleuters hier werden gescreend. Wie ondergemiddeld scoorde kreeg op school en onder schooltijd Ceasartherapie, alles betaald door de gemeente of de basisverzekering, ik weet het niet eens. De halve klas zat in de gymzaal met de therapeute, voor haar was het gefundenes fressen.
skik
Handig
Ik zou de naam van die basisschool wel willen hebben, want ik ben bakker/slager/snoepverkoper en wil aan de kinderen vragen of ze weleens brood/vlees/snoep eten en als ze ja antwoorden kan ik de ouders mijn spullen verkopen.
Alle gekheid op n stokje, dit is natuurlijk fout. Natuuuurlijk vind de screener kinderen waar iets mee is als ze daarna ook de behandeling doen! Precies wat Skik zegt.
in ieder geval
...misschien blijkt het nuttig, handig.
In ieder geval ben je zeker niet verplicht hieraan mee te werken. Een medisch of psychologisch onderzoek mag alleen met jouw toestemming, simpel. Dus als je wil, schrijf je een briefje dat je kind hier niet aan mee mag doen en dat je ook geen toestemming geeft dat de docenten een vragenlijst over je kind hierover invullen (daarmee hoop je dan te voorkomen dat het in het dossier komt).
Of een tussenweg: je stuurt een briefje dat je toestemming geeft (wel leuk dat te schrijven, omdat ze dat niet vragen maar er hopelijk dan bewust van zijn dat sommige ouders weten dat dat wel moet), maar dat je vervolgens zelf wil beslissen wat er met de uitkomst gebeurt en of jullie al dan niet iets ermee doen binnen of buiten de school.
hier lang geleden
Zoon is inmiddels 11, maar wij kregen in de kleuterleeftijd (ik meen in groep 1 al) het aanbod van oefentherapie. Nu weet ik niet of daar een screening van alle kinderen aan vooraf is gegaan of dat zoon in negatieve zin opviel. Nu was hij motorisch inderdaad geen held (ik weet van wie hij het heeft...) en wij zagen in die therapie verder ook niks nadeligs, dus hebben we toestemming gegeven; maar ik had er destijds ook wel een beetje het "wij van WC-eend adviseren WC-eend" gevoel bij.
Een belangrijke reden om destijds toestemming te geven - behalve dan dat hij wel in was voor een nieuwigheidje - was dat ik altijd krampachtig heb geschreven - en dat gaf soms problemen - en hoopte dat hij technieken aan zou leren waardoor hij daarvan minder last zou hebben. Zijn pengreep is daadwerkelijk veranderd, zijn handschrift is overigens een absolute gruwel - maar dat komt denk ik vooral omdat er op school tegenwoordig niet erg naar handschrift lijkt te worden gekeken.
In hoeverre de therapie enige verbetering in wat dan ook teweeg heeft gebracht, zal altijd een raadsel blijven. Zijn pengreep is zoals gezegd gewijzigd, maar daarmee is niet gezegd dat hij beter/soepeler schrijft dan hij anders zou hebben gedaan. En of zijn grove motoriek vooruitgegaan is door de therapie (en niet door gewoon groeien) is ook duister. Dus tja.
Ik vraag me wel af hoe zo'n therapeut een band met een school krijgt. Want inderdaad, je kostje is natuurlijk gekocht. Er zitten in elke klas toch wel een of twee motorisch zwakkere broeders, dat is leuk verdienen.
Groeten,
Temet
lastig
Wij als logopedisten in gemeente x strijden al jaren tegen collega- logopedisten die op scholen screenen en kinderen behandelen. Er zijn heel veel redenen om dit laatste niet te doen, denk aan het creëren van een zorgvraag, het gebrek aan privacy en de afwezigheid van ouders bij een behandeling. Wij verliezen deze strijd omdat verzekeraars het toestaan, scholen het als " prachtige extra service van de school" aanbieden en onze eigen vakvereniging er geen standpunt over in wil nemen. Ander probleem is dat leerkrachten ook doodleuk tegen ouders zeggen dat ze ' een logopedist op school hebben". Ouders weten niet hoe het precies zit en denken: lekker makkelijk, dat kost mij geen tijd. Maar de logopedist heeft gewoon een praktijk in de school gevestigd. Dichtbij de markt, de plek waar de meeste klantjes verblijven. Heeft verder geen enkele binding met de school welke mooie verhalen er ook aan gehangen worden. Goed dat sommigen van jullie doorzien dat dit niet zo fraai is allemaal.
.
