Net op school: schoolreisje?
Hoi,
onze zoon van net 4 zit nu sinds 1 1/2 week op school en nu gaan ze over een weekje op schoolreis. Met de bus (toch wel een uur ofzo), met alle kleuters naar een speeltuin. Wij twijfelen of wij hem mee moeten laten gaan. Hij heeft nog niet echt vriendjes in de klas en het is allemaal al nieuw genoeg. Aan de andere kant geeft hij zelf aan dat hij meewilt, al kan hij zich er nog niet zoveel bij voorstellen.
Hebben jullie ervaring met een dergelijk situatie en wat zouden jullie doen? Wij kunnen trouwens als ouder niet mee (omdat het erebaantje is om mee te gaan op schoolreis).
Groetjes Jacobien
Meestal niet
Het is gebruikelijk dat kinderen die net op school zitten een intensieve schoolreis overslaan. Maar ik denk dat het ook aan het karakter van je kind ligt. Mijn oudste zou ik niet hebben laten gaan maar de jongste misschien wel.
En als ie echt graag wil gaan, vraag dan even bij welke ouder hij in het groepje komt en wissel dan telefoonnummers uit. Kun je ook meteen die ouder vertellen wat voor kind je zoontje is.
Lastig
Tsja dat is lastig. Mijn dochtertje zit ook net 1 1/2 week op school en zij gaat in juni pas op schoolreisje. Als je zoontje aan geeft wel te willen gaan dan zou je het kunnen overwegen om hem toch te laten gaan. Spreek met de juf af dat ze je kunnen bellen als het toch niet lijkt te kunnen. Dan voel jij je misschien ook wat geruster als hij mee gaat. En verder hangt het idd heel erg af van het kind zelf. Ik zou mijn dochtertje wel mee laten gaan, puur omdat zij zich gedraagt op school en de bso alsof ze er al jaren zit.
Sterkte met het beslissen over wat je gaat doen.
Groetjes Muppet
Mijn oudste ging eind mei naar school en twee weken later op schoolreisje naar Kon. Julianatoren (met de bus). Ik heb geredeneerd dat ze nu 4 was, schoolgaand en dat schoolreisjes daar nu eenmaal bij horen. Uiteindelijk heeft ze een prima dag gehad, wel heel vermoeiend natuurlijk. Overigens heeft ongeveer de helft van de ouders uit haar instroomgroepje (kinderen vanaf januari) hun kind thuis gehouden.
Overleg
het met de juf....meestal geven die zelf ook al aan dat het niet verstandig is....
Heb overleg gehad
Juf geeft aan dat het wel kan. Hij komt in haar groepje.Zoon lief wil ook graag, maar ik twijfel. Is de dag niet te lang, is het wel leuk voor hem, etc.
Hangt van het kind af
Schat je in dat hij het aan kan? Dan zou ik het doen en anders niet. Lijkt me overigens wel lastig als hij zelf wel graag wil.
Wat ik wel heel raar vind is dat je niet mee mag en het als een soort erebaantje wordt gezien om mee te mogen. Hier laten ze juist bij de kleuters het liefst de moeders van de jongste kinderen meegaan zodat die bij hun eigen moeder in het groepje kunnen. Maar dat is een andere discussie natuurlijk.....
Twijfel over wat?
Waar ben je concreet bang voor? Dat ie gaat huilen van vermoeidheid op de dag zelf? Dan geef je je nummer en haal je hem op als het echt niet gaat.
Dat ie compleet gesloopt is de volgende dag? Dan hou je hem een dagje thuis.
Dat ie het niet leuk vindt? Volgens mij zijn schoolreisjes altijd leuk en hij wil zelf graag mee.
Kortom: als hij graag wil en je kunt tijd vrijmaken om hem in geval van "nood" (en dat is natuurlijk hoogst onwaarschijnlijk) te halen of wel een dagje thuis te laten na afloop zou ik hem gewoon laten gaan. Het is toch ook een leuk dagje weg, Juf zelf heeft hem onder haar hoede, hij doet mee aan het schoolproces (napraten in de kring de volgende dag oid) en leert de kindjes/vriendjes in zn groep kennen.
Maar goed, als je serieus denkt dat je kind hier niet aan toe is moet je het niet doen. Of is het wellicht ook een optie dat je er als moeder zelf nog niet aan toe bent? Dat je het griezelig vind om hem zo ver alleen los te moeten laten? Kan ik me nl. ook voorstellen zo pril in het nieuwe schoolleven...
Lastig
met de wetenschap van nu zou ik denk ik zoon niet hebben laten gaan.
Hij zat een week of 6 op school en had inderdaad nog niet echt vriendjes. Ze moesten ook ruim een uur in de bus. Hij wilde zelf heel graag.
Thuisgekomen had hij op zich een leuke dag gehad maar voelde zich ook vaak wat verloren omdat ze altijd met de HELE school gaan en hij niemand kende van de hoge klassen. De juf was wel heel veel bij hem maar toch.
Hij herinnert zich het nu nog en hij is 7.
Gelukkig geen trauma want hij gaat nu zeer graag op schoolreis 
Dochter zit nu 6 maanden op school en kent wel kinderen van de hogere klassen en heeft vriendinnen en haar broer gaat mee. Dat is geen probleem.
Dus ik kan me je twijfel voorstellen en zou het denk ik niet doen tenzij ze alleen met de kleuters ofzo gaan?
PS kun je hem 'omkopen' met een eigen leuke activiteit?
Ligt aan het kind idd, mijn oudste is ene kind wat zich makkelijk bij andere aansluit en makkelijk contact maakt, ze zal rustig met een wildvreemd kind in een speeltuin gaan spelen. Haar zou ik dan ook rustig laten meegaan. Je moet ook mee overwegen dat je zoontje weet dat er een schoolreisje is en hij snapt dus dat hij niet mee mag. Mijn dochter zou daar echt niet blij mee zijn als de rest van de klas zou mogen gaan en zij niet.
Hier wel maar
hier ging het om de middelste, die werd eind mei 4 en een week later gingen ze naar de efteling. Die laatste 5 weekjes van het schooljaar zat ze bij haar "grote" zus in de klas. Ikzelf ging die dag ook mee als begeleiding.
Dus de zussen gingen in aparte groepjes en ik had in mijn groepje ook geen van mijn eigen kinderen. (beleid van onze school, nooit eigen kind in groepje)
Dus hier wel, ik heb allebei de meiden de hele dag (met uitzondering van het gezamelijk eten) niet gezien.. Mijn dochter heeft het geweldig gevonden.
Bij mijn oudste had ik het waarschijnlijk niet gedaan, maar dat komt meer omdat ze veel onzekerder is en alles eng vind. Middelste is meer zelfverzekerd en kon dat ook op die leeftijd wel al aan. En de situatie was natuurlijk anders.
Mijn dochtertje
zat ook 1,5 week op school toen ze op schoolreisje gingen. Ik was van plan om haar thuis te houden maar ze wou zelf heel graag. Dus ze is gegaan. Was ze trouwens gaan huilen bij het in de bus stappen dan had ik haar alsnog thuis gehouden. Maar niets hoor. De kleuters gingen als eerste de bus in en ze vond het prachtig. Hand in hand liepen ze naar binnen. Juf mee. En als je het zelf heel eng vindt misschien kan je dan wel mee als begeleider.
Hier wel
Dochter (nu bijna 7) zat ook pas een paar weken op school toen ze met z'n allen op schoolreis gingen. In een bus, naar een binnenspeeltuin. Ik zag de gebroken botten, bloedneuzen en pestscenario's al voor me. Manlief trouwens ook 
. Afijn, ik heb maar bedacht dat de school hier vast meer ervaring mee heeft dan wij. Zelf wilde ze heel graag, al had ze geen flauw idee wat het inhield haha. Dus mocht ze mee. Ze heeft een fantastische dag gehad!
Hij gaat!
We laten hem op schoolreisje gaan. Hij wil graag en zijn grote broer gaat ook. Hij zit in het groepje bij de juf en zij neemt ons telefoonnummer mee. Mocht het niet gaan dan halen wij hem op.
Dank voor jullie reacties en ik laat nog wel weten hoe het gegaan is.
Bij ons
heeft juf het gevraagd of onze jongste mee wilde (kwam op maandag naar school, ze gingen op woensdag). Zijn antwoord: tuurlijk anders zit ik hier in mijn uppie.
Een grote broer/zus op dezelfde school scheelt natuurlijk wel veel.
Oudste ook
bij oudste ook meegemaakt, zat net drie weken op school en toen gingen ze naar duinrell. ik had er flinke bedenkingen over ook omdat ze niemand in haar klas kende, maar juf zag geen problemen en zou haar in haar eigen groepje nemen.
Is ontzettend goed gegaan en ze heeft tijdens schoolreis een paar leuke vriendinnen gemaakt!
(zowel ik als juf hadden 'reservekleding' ingepakt maar was gelukkig -voor mijn kind- niet nodig)
Ik zou zelf meegaan..
..ook al zijn het erebaantjes.. ik zou gewoon meegaan. Punt. En als ik niet mee zou kunnen in de bus, dan zou ik zelf gaan. Is natuurlijk erg afhankelijk van je eigen kind maar mijn kind(eren) zouden het na 2,5 week niet getrokken hebben. Vooral de oudste wilde altijd van alles maar op het moment zelf, klapte ze dicht. Dan had ze buiten zichzelf gerekend of was het anders dan ze zich had voorgesteld.. Ik ben altijd mee geweest met voor haar spannende dingen. Steeds meer op de achtergrond maar ik was er wel.
