Niet gelukkig met schoolkeuze
Dochter is een vroege leerling, inmiddels wel 12 jaar. Ze heeft voor een school voor VO 22 km verderop gekozen, een hele bewuste keuze van haar. We wonen in een klein dorpje, de betreffende school is gelegen in de dichtsbijzijnde stad. Dichterbij zijn er ook 3 scholen, twee scholen op een minuut of 20 fietsen en een kleine school op ongeveer drie kwartier fietsen. Vanaf het begin van het schooljaar heeft ze het al moeilijk. De overgang van basisonderwijs naar het voortgezet onderwijs valt haar enorm zwaar. Ze heeft het gevoel dat ze alleen nog maar bezig is met school en mist het spelen na schooltijd. Ook het contact met andere leerlingen valt haar zwaar. Ze zit in een drukke groep, vindt veel kinderen aardig, maar heeft moeite met het aansluiten bij andere kinderen. Ze komt van een kleine basisschool en haar groep 8 was een fijne, veilige groep. Ze is met een HAVO/VWO advies naar de huidige school gegaan en zit nu ook in een HAVO/VWO brugklas. Ik denk zelf dat een HAVO advies beter bij haar past dan een VWO advies, maar vind het ook fijn, gezien haar leeftijd, dat ze nog een jaartje kan laten zien wat ze in huis heeft..
Ze heeft concentratieproblemen, ook aangegeven door de basisschool, verder geen diagnose.
Ze geeft aan dat ze zich moeilijk kan concentreren. School wil haar hierin nauwelijks tegemoet komen. Er is een lokaal waar je heen kan als je moeite hebt met concentratie of overprikkeld bent, maar school heeft meerdere malen aangegeven dat dit alleen gebruikt mag worden door leerlingen met een diagnose.
Inmiddels heeft dochter een aantal vrienden kunnen maken, maar heeft ze ook steeds pech. Een vriend ging van school vanwege andere interesses, een vriendin gaat verhuizen naar ver weg. Ze heeft nu één vriendin waar ze wel regelmatig mee optrekt, maar van afspreken buiten school komt het niet echt. Vriendin woont 22 km verderop. Haar cijfers gaan omlaag, nu veel cijfers net aan niet of net aan wel voldoende. Ze leert goed en werkt hard. Thuis lijkt het alsof de stof beheerst, op school komt het er niet uit. Ze is elke keer teleurgesteld over het resultaat. Als de toets wordt besproken, merkt ze dat ze toch delen van de vraag over het hoofd heeft gezien of blijkt dat ze tekort tijd had.
Vandaag kwam het hoge woord er uit. Ik ging het gesprek met haar aan en ze moest erg huilen. Ze voelt zich niet gelukkig op school en ze voelt zich alleen. Ze mist haar oude school en zegt steeds: Ik ben er gewoon nog niet aan toe om op het voortgezet onderwijs te zitten. Ze vindt dat ze teveel moet leren ( elke week 2 of 3 toetsen ). Ze zegt dat ze de school op zich nog steeds een leuke school vindt, maar dat het haar allemaal erg tegenvalt. Ze vraagt zich af of ze niet beter toch naar een school moet gaan hier in de buurt, dan denkt dat ze makkelijker vrienden kan krijgen die hier ook in de buurt wonen, dan zal ze ook bijvoorbeeld in de weekenden gemakkelijker kunnen afspreken. Ik denk ook dat dat zo is, maar ik denk, net als dochter, dat deze school ook goed bij haar past. Ze gaf verder ook aan dat ze pauzes soms alleen zit. Ik weet niet wat wijsheid is, zij weet het zelf ook niet.
Zijn er nog meer ouders wiens kinderen veel moeite hadden met de overgang bo/vo? Hoe is dat afgelopen? Iemand nog tips? Dochter is nogal een binnenvetter, dus het feit dat het er nu op deze manier uitkomt zegt voor mij iets over hoe hoog het haar zit.
Waarom
vinden jullie dat deze school zo goed bij haar past? Beter dan de drie andere? Ik lees daar niets ovee, geen enkel positief puntje?
Wennen
Mijn oudste moest ook heel erg wennen aan de brugklas. Het werk en de cijfers vielen tegen en in de klas had ze geen aansluiting. In de tweede ging het gelukkig beter en kreeg ze ook een vriendin.
Ik zou het eens met de mentor bespreken. Die heeft misschien wel tips.
Net als Trivia
Wat waren de redenen om naar deze school te gaan? Was het een bepaald onderwijsconcept dat nu misschien wel helemaal niet bij je dochter blijkt te passen? Hadden jullie wel een goed beeld van de school?
Dat je een diagnose moet hebben om je even te kunnen terugtrekken uit een drukke klas klinkt niet fijn. Drukke klassen zijn afschuwelijk. Niet alleen voor de leerkrachten af en toe een uurtje maar vooral voor de kinderen zelf die daar de godganse dag in moeten zitten. Ook zonder diagnose word je daar gillend gek. Doet de mentor iets aan klassenmanagement samen met collega's? Ga eens praten met de mentor. Heel veel kinderen hebben het moeilijk in het begin van het vo. Mentoren kunnen veel betekenen en het kan ook snel beter gaan.
Als het niet goed voelt en het antwoord blijft dat ze een diagnose moet hebben zou ik gaan praten op de andere scholen. Eerst zelf, dan pas met kind. En wacht er niet te lang mee!
Wennen
Voor sommige kinderen is de stap naar het vo gewoon erg groot. Je schrijft over buiten school afspreken, mijn ervaring is dat dat in groep 8 al een beetje over gaat en dat op het vo buitenschools contact vooral via social media gaat. Misschien moet je dochter hierin haar verwachtingen gaan bijstellen. Ik denk dat op een andere school het niet veel anders zal zijn. Heeft ze geen contact meer met vriendinnen van de basisschool?
Is het een 1- of 2-jarige dakpanklas? Waarschijnlijk zit ze volgend jaar al in een andere klas.
En vergeet niet dat vrijwel àlle brugpiepers nu doodop zijn. Echt toe aan vakantie. Ze hebben een hoop moeten doen en leren in de afgelopen maanden. Dus aankomende week maar lekker even pamperen. Dan heerlijk twee weken bijkomen en fris beginnen in het nieuwe jaar. Misschien kan je nog even heloen met een afspraak met vriendin ergens in de vakantie.
Afstand
Ik vind 22 km echt ver weg eigenlijk. Ik begrijp best dat er gebieden zijn waar een VO school niet om de hoek ligt. Maar 22 km is op de fiets niet te doen lijkt mij en met OV zeker een uur weg. Dat naast een hele dag school is dan nog extra vermoeiend lijkt me.
En wat maakt dat zij en jullie hebben gekozen voor deze school. Waarom past ze er goed? Het lijkt mij op dit moment niet passend: drukke klas, geen mogelijkheid om daaraan te ontkomen, want je moet een diagnose hebben.
Ik zou snel een afspraak met de mentor plannen, direct na de kerstvakantie. Eerst kijken wat er op deze school nog aan te passen is en of dat voldoende is om je dochter te laten blijven. Zo niet dan kan je naar andere scholen gaan kijken. Misschien is die kleine school op 3 kwartier afstand iets voor haar, omdat ze ook van een kleine basisschool komt.
Verder is ze nog jong, dus een jaartje over doen op een nieuwe school is zeker geen ramp.
Goed nadenken
Je kan haar, als de school niet bij haar past, op een andere school zetten.
Echter, dan maakt ze een nieuwe start en daar moet ze ook weer aan wennen.
Anderszijds, als de school echt niet bij haar past zou ik haar zo snel mogelijk op een andere school zetten. Hoe langer je wacht, hoe lastiger het gaat worden.
Deze school
Lijkt bij dochter te passen omdat ze bijvoorbeeld een extra programma Engels kunnen
volgen. Dat doet dochter nu ook. Verder is de sfeer op deze school opvallend goed ( daar wordt ook veel aandacht aan besteed ), zorgen leerlingen voor elkaar en zitten er relatief veel leerlingen en leerkrachten die wat 'alternatief' zijn, daar houdt dochter wel van. Tijdens de open dagen op andere scholen heeft zij steeds aan de toen aanwezige zorgcoördinatoren gevraagd wat zij konden doen voor kinderen met een slechte concentratie. Op de basisschool gebruikte zij o.a. een geluiddempende koptelefoon, die gebruikt ze nu overigens ook, maakt niemand wat van. Op één van de scholen waar we zijn gaan kijken moest de zorgcoördinator van de betreffende school erg lachen en zei: Nou, als je het niet erg vindt om uitgelachen te worden, dan kun je hier best zo'n koptelefoon gebruiken. Maarja, pubers hè, die zullen je er misschien wel mee gaan pesten...
Van zo'n antwoord zakte m'n broek echt af en dochter had het ook meteen wel gezien. Daarom heeft zij er niet echt vertrouwen in dat een andere school haar meer zal helpen met haar concentratieproblemen.
Een jaartje over doen is zeker geen ramp, dat maakt ons niks uit. Dochter vraagt zich nu alleen af of ze bij overstappen niet tegen dezelfde problemen zal aanlopen als waar ze nu tegen aan loopt en dat lijkt me een reële vraag.
Sfeer
Als wat jij schrijft over de sfeer op die andere scholen waar is zou ik jouw dochter zeker niet daarheen overplaatsen.
leren leren
Ik zou kijken naar leren leren: hoe leert ze? Leert ze wel efficient? Overhoren jullie haar? Helpen jullie met de planning? Of heeft ze last van faalangst? Praat hierover met haar mentor of ze hierbij hulp kan krijgen.
Het is echt nog heel erg vroeg om te zeggen dat dit een verkeerde keuze is. Ze moet nog wennen aan wat er van haar wordt verwacht. Dat leert ze nu al, dat ze moet opletten dat ze de vraag goed leest. Ze kan ook zelf een koptelefoon opzetten tijdens toetsen om minder afgeleid te worden. Dat mag vast.
Ik hoor van veel kinderen dat ze moeilijk aansluiting hebben in de brugklas (mijn kind ook), het is gewoon voor de meeste kinderen verschrikkelijk wennen.
Ik zou een andere school pas doen na de zomervakantie, ze moet daar anders nog teveel wennen. Waarom gekozen voor een school op 22 km afstand als er ook een goede school dichtbij is? Dan zullen jullie wel goede redenen daarvoor hebben.
Zeg haar dat jullie het nog even de tijd geven, dat het niet erg is als ze het jaar over moet doen, dat havo helemaal prima is, dat ze altijd nog naar een andere school kan volgend schooljaar. Maar volgend jaar kan ze zo in een andere klas komen met andere kinderen.
Vriendschap en hoeveelheid werk
Onze dochter zit ook in de brugklas en heeft het ook erg druk en dat hoor ik van meer ouders, dus ik ben bang dat de hoeveelheid werk op veel scholen gelijk is.
En ook hier is de omgang met vriedinnen anders dan op de basisschool, echt afspreken gebeurt niet tot amper maar trekken ze meer op in een groep en dan voornamelijk op school. Er is ook weinig tijd om af te spreken omdat ze lange dagen maken en de afstand ook meespeelt, maar is zeker geen 22 kilometer. Dochter heeft nog geen afspraakjes gehad maar heeft hier ook geen problemen mee. Wat ik maar wil zeggen dat hoeft niet perse aan de school te liggen maar kan ook gewoon horen bij een start op de middelbare school. Overstappen dit schooljaar zou ik niet doen maar ik zou wel bedenken en uitzoeken wat de mogelijkheden zijn om volgend jaar een andere school te kiezen. En natuurlijk advies vragen aan de mentor.
Bedankt
Bedankt voor de reacties. Als het zo lees, is de overstap voor meer kinderen groot. Ook het na schooltijd afspreken is misschien dus niet meer zo vanzelfsprekend. Wij proberen thuis veel hulp te bieden met het plannen en het leren. Dochter gebruikt mindmaps, werkt met quizlet, gebruikt kaartjes met aan de ene kant de vraag en de andere kant het antwoord en maakt samenvattingen/aantekeningen die ze dan leert. Veel verschillende vormen, per vak kijkt ze wat het beste past. Ik denk ook dat ze nogal overweldigd is door de hoeveelheid werk. Het maakwerk gaat haar best goed af, maar de twee of drie toetsen die ze elke week heeft nekken haar een beetje. Ik vind het ook veel, maar ik snap dat dat overal zo is en het is dus niet anders.
Wij woonden jn een ander dorp ten tijde van de keuze voor een school voor VO. Dochter is op een aantal scholen wezen kijken, maar was al in groep 7 heel stellig over de schoolkeuze, de huidige school moest het worden. Ze zou gaan fietsen, dat was niet heel bijzonder, want er waren wel meer kinderen uit hetzelfde dorp die fietsten naar een school voor VO in diezelfde stad.In maart zijn we verhuisd naar een dorp 6 km verderop, dochter heeft het daar enorm moeilijk mee gehad ( en zou nog steeds het liefst terug willen naar het oude huis als dat kon ). Ze was daarnaast ook erg verdrietig over het feit dat ze dan ook niet naar de school van haar eerste keuze kon. Wij hebben afgesproken dat zij echt mocht kiezen en dat wij als ouders zouden kijken hoe we dat gingen facaliteren. Nu fietst ze 20 minuten naar een station, reist een kwartier met de trein en loopt dan nog 10 minuten. Vandaar dus de keuze voor een school verder weg. Ik denk dat 2 van de 3 scholesterol hier in de buurt gewoon leuke, goede scholen zijn. Zoals jullie al aangeven denk ik ook dat het te vroeg is om te wisselen. We moeten het meer tijd geven. Een gesprek met de mentor vind ik wel een goed idee, misshien dat die nog iets kan toevoegen. Zij heeft echter wel aangegeven dat ze met die concentratie niet zoveel konden, want geen diagnose dus. De mentor heeft eerder dochter wel goed geholpen toen ze gedoe had met een andere leerling die heel vervelend tegen haar deed, daar heeft de mentor heel adequaat op gereageerd. Dus niet alleen maar kommer en kwel wat betreft de mentor.
Twee grote veranderingen
Dat is ook heel wat én verhuizen én naar de middelbare. De weg heen en terug is ook pittig. Ik maak uit je verhaal niet op of ze alleen reist naar school, dochter hier fietst meestal met een groepje en dan kunnen ze onderweg natuurlijk ook even stoom afblazen en bijkletsen, bovendien komt ze onderweg ook veel oude bekenden tegen van basisschool en sporten. Is er een mogelijkheid dat ze naar de school kan waar de meeste van haar oude klasgenoten heengegaan zijn of is dat ook ver? En misschien toch nog eens vragen of ze ook zonder diagnose toch van die speciale ruimte gebruik kan maken.
Poeh
Dat is dan 2 x 45 minuten reistijd per schooldag, die ze ook niet effectief kan benutten voor wat huiswerk te maken omdat ie zo verbrokkeld is. En dat vijf of zes jaar lang. Waardeloos lijkt me dat. En dan heb je ook nog niet de indruk dat de school zich zich kwalitatief nou erg onderscheidt van naburiger scholen. Ik zou zeggen beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald en snel gaan kijken of ze nog op een van de andere scholen terecht kan. Nu heeft ze nog niet zo heel veel aansluiting.
Ik denk dat ik in jouw geval toch nog even een gesprek met mijn kind aan zou gaan. Aangeven dat ook goed doordachte beslissingen soms slecht kunnen uitpakken en dat daarop terugkomen geen geen teken van zwakte is.
Hier
Wordt ook weinig afgesproken, gezien de afstanden. Want niet alleen jouw kind komt van ver, er zijn er vast meer. Gelogeerd wordt er wel, ongeveer 1x per maand.
