Oudergesprek gehad.
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier en hoop op wat advies of geruststelling.
Mijn dochter is paar dagen geleden 5 geworden en doet groep 1 over. Ze is erg veel ziek geweest en had maqnden gemis, en verlegen Ze moest lang wennen, erg verlegen en speelde alleen. In de kring zei ze niks, erg dromerig. Na de zomervakantie leek het goéd te gaan. Ze ging met plezier naar school. Had 1 vriendin, zelfs speelafspraakjes gemaakt. Maar de juf zei gisteren dat ze nog steeds erg stil is. Dat ze zelf nooit op kinderen afstapt. Ze zegt tegen de juf niemand speelt met me maar juf zegt als je ergens stil gaat staan komt er ook niemand. Ook is ze dromerig zegt juf.Ze is ook faalangstig en onzeker. Verlegen, verteld niks in de kring.
In bed voor het slapen piekert ze ook. Ze vraagt dan welke juf heb ik morgen, wat gaan we doen op school, wat moet ik aan. Dit kindje vond mijn tekening stom. Ene vriendin die ze heeft daar speelt ze nu bijna elke pauze mee maar als die met iemand anders speelt loopt ze weer alleen rondjes op het plein.
Hoe kan ik haar hier mee helpen? Dat ze zelfvertrouwen krijgt en dat het sociaal wat beter gaat? Dat ze gren faalangst heeft en onzeker is. Ze heeft 2 vriendinnen buiten school en daar speelt ze leuk mee. Komt voor zichzelf op en is gewoon zichzelf. Ik heb zelf add, veel gepest en nooit vriendinnen gehad op school. Was echt verschrikkelijk em heb nu nog last van de gevolgen. Wil dochter dit besparen
De juf
Eigenlijk denk ik dat de juf haar een handje moet helpen op school, door haar te koppelen aan een paar leuke andere kinderen. Ik kan me van mezelf nog herinneren dat ik vroeger zelfs een eigen Grote Kleuter had die mij hielp.
Verder: blijf haar bevestigen dat ze het goed doet en dat iedereen het wel eens moeilijk vind in sociale situaties (maar dan in kleutertaal). En wat ze kan zeggen als iemand haar tekening niet mooi vindt. En dat niet iedereen hetzelfde mooi vindt, of dat ie misschien eigenlijk jaloers was o.i.d.
Einzelgänger
Hier maakte een buur zich zorgen over haar kind; op schoolplein geen aansluiting. De juf wuifde haar bezorgdheid weg; kijkt hij ongelukkig? Hij had een mooie spreekbeurt gehouden, dus echt faalangst of verlegen was hij ook niet. De juf gaf aan dat niet ieder kind hetzelfde is. Dus wie niet zo’n behoefte had aan grote schare vrienden, was niet meteen een ‘zorgenkind’. Het was even slikken voor buur, maar juf had wel gelijk gekregen. De jongen houdt idd van individuele sporten, maar komt voor zichzelf op. Net als jouw kind.
Haar vragen over welke juf en welke kleding zijn eigenlijk helemaal geen vreemde vragen voor een 5-jarige, gezien al die combi-banen. In onze tijd was het altijd één vaste juf of meester; je wist wie bij de deur op je stond te wachten.
En kleding; je dochter weet niet wat voor weer het morgen wordt en vraagt je om advies. Vertaal dit als voorbereiding ipv onzeker of gepieker.
Projecteer add niet op haar. Ze had een onrustige start, geef haar de tijd.
Anders plan je een speelmiddag waarbij ze iemand mag uitnodigen. Niet dat ze dan als een blad omdraait, maar puur om haar en de uitgenodigde een gezellige tijd te bezorgen.
Heeft ze er zelf last van?
Wat vindt ze zelf, heeft ze er last van? Want je schrijft dat ze met plezier naar school ging maar dat de juf nu zegt dat ze wel heel stil is.
Nu is de school nog niet zo lang begonnen dus grote kans dat het allemaal bijtrekt.
Je kan haar wat zekerheid geven door bijvoorbeeld haar kleren voor de dag erop klaar te leggen en een soort kalendertje met hoe de week verloopt, welke juf er op welke dag is, misschien geeft dat haar wat houvast, verder is het natuurlijk ook allemaal nieuw en spannend, ze zijn ook nog zo klein.
Soort van meditatie-tje
Hoi!
Aanvullend: wat ik bij toeval heb ontdekt is dat een soort van meditatie (het mag de naam eigenlijk niet hebben, want het is meer een rustgevend spelletje) heel goed helpt bij mijn zoontje als hij te druk/ te vol in zijn koppie is om te slapen.
Ik noem steeds met een rustige stem een lichaamsdeel en dat raakt hij dan aan. Dus grote teen, tweede teen... onderkant voet, enkel, kuit, knie... helemaal via de schouders tot aan zijn vingers. Hij valt daarna áltijd in slaap.
Het is eigenlijk de bodyscan van mindfullness waar we een draai aan hebben gegeven. Meer praten helpt op dat tijdstip niet, naar je lijf gaan wel! Dat is onze ervaring althans!
Fiederelsje
Kijk of het ook kan met alleen aanspannen of heel licht bewegen, door steeds omhoog te moeten komen in bed om het aan te raken houd je de adrenaline in stand.
die ken ik ook Fiederelsje
Ja, Fiederelsje deze deed ik ook altijd, maar net als Triva, niet met aanraken, dan bleef het te actief. Wij deden het met denken aan, of wat mijn dochter wel snapte is dat ze aan haar grote teen moest denken 'dan viel ie in slaap' en ook haar middelste teen 'ook in slaap'...en zo alle lichaamsdelen af. Omdat je echt een hele lijst afwerkt was het ook voor de spreker (ik dus) makkelijk vol te houden/af te vinken, waar ik was. En inderdaad, zodra ik bij haar hoofdhaar was, sliep ze steevast.
