Ouders en School Ouders en School

Ouders en School

Lees ook op

Ouders niet blij met studiekeuze, wat vinden jullie?


Nou, we zijn het heel erg eens allemaal. Kies een studie waar je echt voor wilt gaan. En wees niet bang om, mocht het na een jaar toch tegenvallen, iets anders te gaan doen.
Ik merk vaak in mijn omgeving dat leerlingen het gevoel hebben dat ze in één keer de perfecte studie moeten vinden. Dat lukt lang niet iedereen, geloof me.

En ga met je ouders praten. Eventueel met iemand die je kan steunen, mentor of familielid. Want dit is geen fijne situatie voor jou of je ouders.

ps. Ik heb twee obscure studies achter de rug en heb een superleuke baan en een prima salaris.

Ik begrijp dat sturen qua opleiding niet zo.  Mijn zoon gaat biologie studeren op de RU. Hij doet examen in 10 vakken, in alle profielen. Dus hij heeft keuze genoeg.  Met biologie is de kans op een dikbetaalde baan misschien minder groot dan arts of register acountant maar zijn passie ligt daar.  Ik heb hem alleen maar gesteund. 

Mijn dochter haalt hoge cijfers op het VWO maar wil misschien wel naar de ALO. Uiteraard hebben we het over waar ze dan precies voor kiest,  maar ik sta wel achter haar keuzes.  

Persoonlijk zou ik het belangrijk vinden dat mijn kind een studie waar echt de interesse ligt. De kans om het dan ook daadwerkelijk af te maken is dan veel groter en je bent gelukkiger door iets te doen wat je leuk vindt.
V.w.b. WisB, als je er nu slecht voor staat terwijl het eigenlijk al erg laat in het schooljaar is, raad ik je aan om als de wiedeweerga met een decaan te gaan praten.
WisA is weliswaar een stuk makkelijker, zeker als je B gewend bent, maar je moet je dan wel in iets meer dan 1 schooljaar alle examenstof eigen maken.

Het kan ook zijn dat TO een andere culturele achtergrond heeft. In de westerse cultuur is het 'ik' en zelfontplooiing de allerhoogste waarde. Dus natuurlijk zeggen wij allemaal: je moet kiezen wat je zelf wil.
Er zijn veel (heel veel meer) culturen waarin de groep, met name de familie de allerhoogste waarde heeft. Familie is de sociale structuur waarop mensen kunnen terugvallen (bij ons is dat: de overheid). Als er in een familie een arts en een advocaat is heb je in je familie al twee belangrijke dienstverleners binnen je bereik.
Ik heb veel te maken met mensen uit andere culturen en ik merk dat 'arts' of 'advocaat' bijna altijd genoemd worden als gewenst beroepen voor mensen zelf en/of voor kinderen.
Als ouders je studiekeuze dan niet steunen is dat zwaarder dan een ouder-kind-conflict, waarin je als kind voor jezelf moet kiezen. Het is eigenlijk hetzelfde als wanneer je uit de beschermende sociale structuur stapt. Mij viel op dat TO schreef: 'maar ik weet zelf ook dat ze het helemaal niet leuk gaan vinden als ik IBA zou gaan studeren en dat ik zonder hun support ook mezelf erg leeg zal voelen.'

Tsjor

Maar met hangen en wurgen een studie moeten doen waar je niet geschikt voor bent, dat lijkt me een hele opgave, ook als je hele familie achter je staat en je je familie een groot plezier wil doen.
Als wiskunde met goede bijles nog het inzicht nog ontwikkeld kan worden, zou misschien iets als Technische Bestuurskunde wat kunnen zijn, technisch maar met het oog op maatschappelijke impact. Alles met techniek vraagt toch om enige vaardigheid in wiskunde. En arts te worden, om dat in je te hebben, voordat je door je co-schappen bent... 

Als mogelijk compromis tussen internationale bedrijfskunde en een technische studie: Technische bedrijfskunde bestaat ook. 

Ik zou overigens als mijn kind IBA voorstelde als studie ook even checken of die studiekeuze niet alleen is ingegeven door de veronderstelde mogelijkheid om er veel mee te verdienen, maar berust op werkelijke interesse. Dat lijkt bij ts echter wel het geval te zijn, al weet ik niet wat in dit verband de relevantie is van de gestelde belangstelling in politiek.

eens met alle voorgangers, het is belangrijk om iets te doen waar je plezier in hebt. 

Dat gezegd hebbend, hebben wij wel ook met ons kind besproken dat het goed is om afwegingen te maken, ook met het oog op de toekomst (kun je je zelf bedruipen straks). Een studie met weinig baankans, kan leuk zijn, maar houdt dan ook rekening met de consequenties. In geval van kind werd de kunstacademie overwogen. We hebben daarbij wel heel duidelijk gezegd: je gaat wel kijken en voelen of het wat voor je is. En je stelt de vragen die we hebben daar ook maar. Kind is er nog niet uit, maar die studie wordt t iig niet, omdat ze zich er totaal niet thuis bleek te voelen. Ipv hard nee zeggen, kun je mi beter samen gaan kijken en erover praten. Uiteindelijk gaat het wel om de toekomst van kind, niet de mijne. 

Succes met je keuze!

Is het een kwestie van onbekendheid met de studie en het idee dat artsen en techneuten hoog aanzien genieten en zeker zijn van een mooie carrière en salaris? 

in dat geval helpt het misschien om met je ouders naar de decaan van je school te gaan en die te laten uitleggen dat de opleiding die je wil doen, goede kansen biedt op een serieuze baan en bijbehorende status en salaris. 

En is het dat niet: hoe komt het dat je ouders zo’n sterke voorkeur hebben qua gewenste studierichtingen? 

Hebben je ouders een Aziatische achtergrond?

Om het even te beperken tot het hier en nu, je staat nu voor de keuze of je eindexamen wiskunde b wilt doen of deze wilt verruilen voor wiskunde a, wat je makkelijker af gaat. Ik denk dat je ouders hechten aan wiskunde b, omdat daarmee alle studies voor je open blijven staan. Het gemiddelde cijfer waarmee je van school af komt is eigenlijk niet zo relevant, behalve dacht ik bij numerus fixus studies. Dat je het diploma hebt en de vakken die erop staan, zijn het belangrijkste. Er gaat nooit meer iemand vragen naar je gemiddelde cijfer. Ook met een 5 voor wiskunde b haal je je papiertje. Dat papiertje geeft je toegang of niet, tot studies die je wilt doen nu of in de toekomst. Je weet nooit hoe het leven loopt. Een studie waarvan je dacht dat die het einde is, kan ook tegenvallen in de praktijk. Om die reden zou het handig kunnen zijn om voor wiskunde b te gaan als je het kunt.

Wat betreft studiekeuze, ik zou met je ouders een aantal open dagen gaan bezoeken. Bezoek de studies die jij leuk vindt en bezoek er ook 1 of 2 van hun voorkeur. Dan heb je in elk geval concrete informatie om met hen over te praten.

Als ze enorm hechten aan een bepaalde studie, dan zou je je misschien voor 2 studies kunnen inschrijven en dan na een jaar de minst leuke laten vallen. Dan heb je in elk geval geprobeerd om hen tegemoet te komen als dat belangrijk voor je is.

Ik ken de studie IBA niet. Maar ik heb wel ooit een afstudeerrichting internationaal management gedaan. Ik heb daar persoonlijk niet zulke goede ervaringen mee, hoewel de studie zelf wel leuk was. Het idee van mijn studierichting was toentertijd dat je dan in het internationale bedrijfsleven zou kunnen gaan werken, maar in werkelijkheid bleken toen ik afgestudeerd was dat de meeste bedrijven daar natives uit het betreffende land voor in dienst nemen. Ik ben zelf in een heel ander vakgebied terecht gekomen en dat geldt ook voor veel van mijn studiegenoten.

S.ndra schreef op 25-04-2023 om 14:29:

Hebben je ouders een Aziatische achtergrond?

Om het even te beperken tot het hier en nu, je staat nu voor de keuze of je eindexamen wiskunde b wilt doen of deze wilt verruilen voor wiskunde a, wat je makkelijker af gaat. Ik denk dat je ouders hechten aan wiskunde b, omdat daarmee alle studies voor je open blijven staan. Het gemiddelde cijfer waarmee je van school af komt is eigenlijk niet zo relevant, behalve dacht ik bij numerus fixus studies. Dat je het diploma hebt en de vakken die erop staan, zijn het belangrijkste. Er gaat nooit meer iemand vragen naar je gemiddelde cijfer. Ook met een 5 voor wiskunde b haal je je papiertje. Dat papiertje geeft je toegang of niet, tot studies die je wilt doen nu of in de toekomst. Je weet nooit hoe het leven loopt. Een studie waarvan je dacht dat die het einde is, kan ook tegenvallen in de praktijk. Om die reden zou het handig kunnen zijn om voor wiskunde b te gaan als je het kunt.

Wat betreft studiekeuze, ik zou met je ouders een aantal open dagen gaan bezoeken. Bezoek de studies die jij leuk vindt en bezoek er ook 1 of 2 van hun voorkeur. Dan heb je in elk geval concrete informatie om met hen over te praten.

Als ze enorm hechten aan een bepaalde studie, dan zou je je misschien voor 2 studies kunnen inschrijven en dan na een jaar de minst leuke laten vallen. Dan heb je in elk geval geprobeerd om hen tegemoet te komen als dat belangrijk voor je is.

Ik ken de studie IBA niet. Maar ik heb wel ooit een afstudeerrichting internationaal management gedaan. Ik heb daar persoonlijk niet zulke goede ervaringen mee, hoewel de studie zelf wel leuk was. Het idee van mijn studierichting was toentertijd dat je dan in het internationale bedrijfsleven zou kunnen gaan werken, maar in werkelijkheid bleken toen ik afgestudeerd was dat de meeste bedrijven daar natives uit het betreffende land voor in dienst nemen. Ik ben zelf in een heel ander vakgebied terecht gekomen en dat geldt ook voor veel van mijn studiegenoten.

Zowel geneeskunde als tandheelkunde zijn NF studies.  IBA in Maastricht trouwens ook. 

IBA aan de Erasmus is numerus fixus, net als business administration aan de UvA en international business in Groningen en Maastricht. 

IBA in Tilburg, Twente en aan de VU is geen numerus fixus.

S.ndra schreef op 25-04-2023 om 14:29:

Als ze enorm hechten aan een bepaalde studie, dan zou je je misschien voor 2 studies kunnen inschrijven en dan na een jaar de minst leuke laten vallen. Dan heb je in elk geval geprobeerd om hen tegemoet te komen als dat belangrijk voor je is.

Is dat een goed idee met het bindend studieadvies?

Als ze enorm hechten aan een bepaalde studie, dan zou je je misschien voor 2 studies kunnen inschrijven en dan na een jaar de minst leuke laten vallen. Dan heb je in elk geval geprobeerd om hen tegemoet te komen als dat belangrijk voor je is.

Ik weet niet hoe intensief IBA is, maar een extra studie naast geneeskunde lijkt me voor de meeste studenten niet te doen. Geneeskunde heeft veel contacturen en praktijkuren.

Praat met je ouders. Leg ze uit dat jij niet op de wereld bent om hun dromen waar te maken maar die van jezelf.
Misschien dat zij het idee hadden dat jij hun dromen waar ging maken, maar dat klopt niet. Jouw ouders zijn er en moeten je de ruimte geven om je dromen waar te maken en jou alle ruimte en liefde te geven die jij daarbij nodig hebt.

Dit zouden je ouders gewoon dus niet moeten doen. Zij mogen alvast in hun handjes knijpen met een kind zoals jij; wijs ze erop dat ze dat niet moeten verspelen.

AASS12345, heb je iets aan onze verhalen? 

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.