Positief verhaal [van niet leerbaar tot gewoon meedraaiend in de klas]
In het verleden heb ik hier gepost over onze moeilijk(er) lerende 3e. In groep 2 waren er twijfels of ze wel naar 3 kon; we hebben haar laten testen en de uitkomst was dat ze 'klaar' was voor gr3.
In groep 3 ging het zeer zeer moeizaam; het leek alsof ze echt nooit zou leren lezen, ze zat niet stil in de klas, stoorde anderen en hoewel rekenen aanvankelijk wel leek te gaan kwam ze daar ook niet verder dan de stof van de eerste drie maanden.
ADHD en/of autisme werd geoppperd door school (en later nog veel meer afkortingen en syndromen...). We stonden erbij en keken ernaar.
Een maand of drie voor einde schooljaar(gr3) ben ik zelf met haar gaan lezen op school, zo zat ze niet in de klas (en stoorde dus ook niet...) en had ik een beetje de vinger aan de pols. In groep 4 werkte ik 2x in de week een uur met haar op school en iedere dag een uurtje thuis. Langzaam maar zeker boekten we vooruitgang. De leerkracht, eerst sceptisch, zag haar opbloeien en samen hebben we een systeem opgezet om te werken en te herhalen. Eind groep 4 waren we "bij" (hoewel herhalen noodzakelijk blijft anders wordt de stof zo weer vergeten). In groep 5 ben ik in principe gestopt met 1 op 1 werken, nu probeert ze alles in de klas te doen... en het lukt!!! Het is niet altijd makkelijk en soms moet er iets mee naar huis om af te maken... maar het lukt!
Eerst beschreven als "niet leerbaar", toen aangemerkt als "zeer waarschijnlijk doubleren" (niet erg!) en nu als gewoon meedraaiend in de klas....
Wij zijn heel trots op haar om haar doorzettingsvermogen en inzet (het resultaat is een fijne bonus).
Ik hoop door dit verhaal te posten wat hoop te bieden aan ouders en kinderen die zich nu in onze groep 3 bevinden. Hou vol...geef niet op.
Dank je jolijt
je brengt me op een idee 
Hier een sancykind dat ook schijnbaar moeite heeft met het leren lezen in groep 3.
Pelle
Het was ook soms wel ontzettend veel...
Maar eind groep 3 kon ze dus eigenlijk weinig meer dan eind groep 2... en ze wilde zo graag!!! (kleine toelichting, haar oudere broer en zus zijn beiden HB en leren heel makkelijk...zij wilde die "trucs" nu ook!)
Eigenlijk hebben we dus groep 3 en 4 in 1 jaar gedaan en grotendeels thuis omdat ze op school teveel moeite had met concentreren en bv geen sommen maakte omdat ze niet wist waar ze moest beginnen met schrijven.
Maar het resultaat, een kind dat iedere avond met een stralend gezicht naar bed gaat om haar half uurtje te mogen lezen, dat informatieve boeken uit de bieb haalt... een kind dat zich goed voelt... dat mag er zijn, daar heb ik alle uren dubbel en dwars voor over (en meer!)
Mooi verhaal
En zeker ook een hart onder de riem voor ouders met een kind wat niet precies meemarcheert in de maat van school! Zo zie je maar, creatief zijn geeft vaak zoveel ruimte aan je kind. Tof dat je het hier geschreven hebt.
Groet Terpi
Medewerking school
Pelle: "Probleem is, denk ik, dat veel basisscholen er niet echt achter staan."
Sommige scholen willen hier inderdaad niet aan meewerken. Tsja was onze school zo geweest dan was dochterlief nu afgevoerd naar het speciaal onderwijs..
Ik zet mijn verhaal hier ook niet neer als enige waarheid, alleen als voorbeeld van hoe het een "opgegeven" kind ook kan vergaan.
Onze meid vond het ook niet altijd leuk, weer naast mama die alles ziet en weet, weer een half uurtje eerder naar binnen omdat we het anders niet afkregen... Maar ze groeide onder de complimentjes en ze zag haar eigen vooruitgang. Ze is niet van haar leerprobleem af, maar ze heeft het nu zover in eigen hand dat ze normaal met de klas meewerkt.
Daarom mijn verhaal... voor de ouders en scholen die er iets mee kunnen. Voor ouders die het niet kunnen en scholen die niet willen is er hopelijk een andere oplossing...
Emma b
Ik hoop het ook voor jullie! Ik sta nog iedere dag verbaasd over het feit dat er weer geen huiswerk in de tas zit. Juf moet steeds lachen als ik zo nu en dan toch maar even vraag of we nog iets moeten doen... Nee hoor... ze ligt op schema...
Nu al die dingen nog mankementen nog vergeten die haar in die jaren toegedicht zijn, excuses daarvoor zullen er wel niet komen (maar ach, als dat het ergste is)
Bewondering
Ik heb bewondering voor je inzet! Tuurlijk, het is voor je eigen kind, maar toch best een hele opgave lijkt me!
En een geweldig resultaat!!!
Jolijt
Wat een prachtig verhaal. Hartstikke goed van je dochter en voor jou mijn complimenten, Jolijt!
