Rapporten oké, CITO's zeer slecht. Advies?
Graag wil ik iets voorleggen over mijn dochter. Ik ben benieuwd naar hoe anderen hier tegenaan kijken.
Dochter is 9 en gaat na de zomer naar groep 6. Eigenlijk hebben haar CITO uitslagen altijd de allerlaagste score laten zien (IV en V), op alle vlakken.
Haar rapporten n.a.v. de toetsen echter zijn overwegend goed. Op het eindrapport van groep 5 heeft zij voor de tempotoets rekenen, de taaltoets, de spellingstoets en begrijpend lezen "ruim voldoende". Voor de bloktoets rekenen en technisch lezen "voldoende" en alleen voor de kwartaal rekentoets "matig". Qua lezen zit ze nu op AVI M6 (instructieniveau E6), dus dat is prima.
Dochter had tot en met groep 4 concentratieproblemen, maar die zijn nu goed onder controle doordat de school daar actie op heeft ondernomen. Wel is het zo dat ze niet altijd zin heeft om te leren, en thuis oefenen is meestal geen pretje, omdat ze liever wil spelen dan sommen maken (wat ook logisch is op deze leeftijd). Wij vinden het dus best een opgaaf om haar te “dwingen” tot oefenen, en zijn daar dan soms ook te laks in.
De tafels oefenen wij redelijk vaak, maar het lijkt maar niet te willen lukken om ze uit haar hoofd te leren. Het automatiseren van sommen (zowel tafels als optellen, aftrekken etc.) blijft moeilijk, en ook merken we vaak dat ze slordigheidsfouten maakt met schrijven. Het oefenen van het dictee gaat dan bijvoorbeeld heel goed, maar als ze zo uit de losse pols iets moet schrijven staan er heel veel spelfouten in.
Bij ieder 10 minuten gesprek op school is het devies: meer thuis oefenen. En dat begint bij mij nu een beetje te wringen. Ik zou graag eens willen weten wat schóól zou kunnen of moeten doen om te zorgen dat het automatiseren van sommen en spelling beter wordt. Want ik ben geen juf, en heb geen idee hoe ik mijn kind zelf goed kan bijspijkeren hierop. Is de school op basis van dit verhaal verplicht om bijvoorbeeld een handelingsplan te maken, of moet er dan veel meer aan de hand zijn?
Ook vraag ik mij af of de school mij inzage hoort te geven in uitslagen van toetsen en cito’s. Want als ik vraag waar zij bij de kwartaaltoets rekenen moeite mee had, kunnen ze daar geen duidelijk antwoord op geven.
Waar ik met name moeite mee heb, is de lage CITO uitslagen. Dit zal haar parten gaan spelen als ze naar het middelbaar onderwijs gaat. Ik denk zelf dat er meer in zit dan VMBO kader of basis-niveau (waar het volgens mij met deze uitslagen op uit gaat draaien), maar hoe krijgen we dat er uit?
Welke acties kan ik van de school vragen en/of eisen? Of zijn de CITO uitslagen helemaal niet meer zo belangrijk? Wat vinden jullie van het verschil tussen de rapporten en de CITO uitslagen? Is het normaal dat daar zo’n groot verschil tussen zit?
En wat zijn jullie ervaringen met bijles geven? Wij willen dat vanaf groep 6 gaan doen, om het niveau op alle vlakken wat op te kunnen halen. Ik verwacht niet dat er in groep 8 een VWO advies uit komt rollen, en dat is ook niet het streven, maar ik denk wel dat ze meer kan dan ze nu laat zien. Ik hoop dat met bijles te kunnen verbeteren. Of zouden we dan naar een remedial teacher moeten gaan met haar?
Het punt is dat ik haar niet wil pushen of onzeker maken. Ik wil geen streberige ouder zijn die haar kind dwingt tot dingen die ze misschien niet kan. Maar ik wil ook niet te afwachtend zijn, terwijl ze misschien wel meer kan dan dit. Wat is wijsheid?
zelf laten testen
Alsof je mijn dochter beschrijft 4 jaar geleden!
Wij hadden het idee dat er meer in zit dan er uit kwam. Zelf vermoeden we ADD of iets vergelijkbaars. Of dat we zelf mis zaten want beiden hoger opgeleid en dus eigenlijk iets willen zien dat er niet is.
Ik ben met dit verhaal naar de huisarts gegaan en die heeft ons gelijk doorverwezen naar een vrijgevestigd psychologe om dochter te laten testen. Dit is bij ons in de gemeente het protocol, rekening is naar de gemeente gegaan in het kader van het jeugdbeleid.
Dochter is 2 dagen getest, wij hebben vragenlijsten in moeten vullen (onafhankelijk want gescheiden ouders), school heeft dat moeten doen en de conclusie was:
2 jaar leerachterstand, maar goede leerbaarheid, IQ 112+, vermoeden dyslexie (dysorthografie, was vroeger apart valt nu onder dyslexie, ze kunnen prima lezen maar automatiseren, analoge klokkijken en je veters strikken zijn moeilijke opgaven)
Met die uitslag zijn wij naar school gegaan en school was niet bereid meer te doen dan ze al deden: haar aansporen, een koptelefoon aanbieden en een verlengd instructieprotocol aanbieden.
Voor ons reden dochter van school te laten wisselen en groep 6 over te laten doen.
Op de nieuwe school is er niet eens heel veel gedaan anders dan de stof op een andere manier aanbieden (want andere methode) en dingen herhalen die ze gemist had door het gebrekkige onderwijs op de andere school in groep 3 en 4 (dat het mis is gegaan in groep 3 door gebrek aan begeleiding van de docenten in dat jaar hebben wij zwart op wit van de oude school gekregen).
Voor het vermoeden dyslexie zijn we bij een logopediste beland die dat ook in haar pakket heeft. Zij gaf de conclusie dysorthografie en gebrek aan uitleg van de spellingsregels. Zij heeft die 1x op een andere manier uitgelegd (taal met blokjes) en je zag onze dochter kijken "oooooooo, bedoelen ze dat!!! maar dat snap ik wel." en sindsdien vrijwel foutloos.
Analoge klokken en automatiseren zijn nog steeds niet haar sterke punten, vetersstrikken ook niet maar met een dubbele knoop er op hoef je dat ook maar 1x per dag te doen.
En van een strakke V op alle cito's ging ze naar II en III (door de achterstand in rekenen) en in groep 7 zelfs I, en heeft ze nu een havo advies waarbij de school aangaf of ze niet havo/vwo hadden moeten doen, maar gezien de achtergrond en haar toekomstplan dat havo de beste keuze zou zijn maar als wij wilden ze ook havo/vwo wilden geven. Dat wilden wij zelf niet, havo past ons inziens beter bij dochter.
Conclusie van dit lange verhaal: begin met testen zodat je kunt uitzoeken wat de oorzaak is. Vanuit een oorzaak kun je een plan maken. Een blinde is niet geholpen met een rolstoel.
Regie houden
Volgt ze op school een eigen leerlijn die afwijkt van het normale standaardprogramma? Dan kan ze daardoor goed scoren omdat ze dan eenvoudigere opdrachten krijgt of een deel van de stof (nog) niet is aangeboden. Dan is het dus niet gek dat de CITO een ander beeld geeft omdat dan de methodetoetsen vertekend zijn en de leerachterstanden wat verbloemen, waarschijnlijk om je dochter niet te demotiveren.
Ik heb trouwens een hekel aan het woord eisen... Geef aan op school dat je niet weet wat je thuis moet doen en dat het jou niet duidelijk is wat ze op school doen aan begeleiding, welk ontwikkelingsplan er is of ze signalen zien van een leerstoornis etc. Oftewel wat ze er van vinden. Daarnaast kun je via de huisarts vragen haar te testen zodat je zelf de resultaten en adviezen krijgt ipv via de school. Aan de hand daarvan kun je terug naar school en bespreken hoe het verder moet.
Bijlessen zou ik pas doen als je weet wat en hoe je dat moet aanpakken. Het simpelweg meer van hetzelfde als op school zou in haar ogen wel pushen en onnodig stressvol kunnen zijn. Wellicht komen er uit de tests aanbevelingen die om een specifieke behandelaar/behandeling vraagt. Wat vindt ze er trouwens zelf van?
Bedankt!
Voor jullie reacties!
In het verleden zijn we wel eens bij de jeugd GGZ geweest, omdat we dachten aan ADD. Uiteindelijk is er niet echt iets getest. Uit het gesprek tussen ons, dochter en de psycholoog bleken geen afwijkende dingen. Mogelijk zijn we zelf ook te vroeg afgehaakt... we wilden ook geen stempel voor haar, en toen de interventies van school bleken te werken (m.b.t. het slechte concentreren), hebben we het onderzoek verder niet doorgezet. Misschien moet ik dit toch weer oppakken, maar dan via een vrijgevestigde psycholoog inderdaad. Is het trouwens niet zo dat je standaard naar de gewone jeugd GGZ wordt verwezen? Dit is goedkoper voor de gemeente lijkt mij...
En als ik naar de huisarts ga, om wat voor testen moet ik dan precies vragen? Een IQ-test?
Wisselen van school zou ik alleen in het uiterste geval doen. Liever niet, want ze zit hier prima op haar plek en gaat met plezier naar school.
Ze volgt geen eigen leerlijn. Ze krijgt gewoon de normale stof aangeboden, en ook de normale hoeveelheid. In groep 3 en 4 kreeg ze wel aangepast werk, maar dat is niet meer zo.
Doorverwijzing
Ik zou gewoon het verhaal neerleggen bij je huisarts, die weet wat in jouw gemeente het doorverwijsprotocol is. Bij ons was dat een vrijgevestigde psycholoog die op het lijstje van de gemeente staat, maar dat zal per gemeente verschillen.
Ik zou niet willen wachten op een GGZ psycholoog want straks mist ze weer een leerjaar en dat is zo zonde want dat moet ze dan ook inhalen.
Wij hebben idd gezegd, we vermoeden ADD, het loopt mis op school, resultaten blijven achter wat kan het zijn.
Toen werd er ingezet op een groot algemeen onderzoek waar dus idd IQ een onderdeel van is maar ook gezinssituatie, leerbaarheid, dyslexie en allerlei andere dingen die leerachterstanden zouden kunnen verklaren.
Wij wilden liever ook niet wisselen van school, maar school was niet bereid de door hun veroorzaakte leerachterstand te helpen inlopen, dat moesten we volledig zelf buiten school om maar gaan regelen. Tja, mijn core business is niet het onderwijsgeven aan kinderen tussen de 4 en 12 en dat van mijn ex ook niet. Vandaar dat wij dus wel van school zijn gewisseld.
Als jou school wel bereid is om een gezamelijk plan te maken en te gebruiken ook al hebben jullie buiten hun om getest is dat alleen maar goed natuurlijk.
toch zelf meer aan de slag
als ik het verhaal lees dan denk ik toch zelf meer aan de slag.
Bij onze zoon was dat ook zo en ik wist gewoon dat hij meer kon.
School liet het erbij, zij zagen verder geen noodzaak.
Nou wat ben ik toen gaan doen.
Ik heb gevraagd op school welke methodes zij gebruiken voor begrijpend lezen, rekenen etc. Op internet kun je precies opzoeken wat ze precies in welke week doen.
Ik ben toen met mijn zoon heel veel gaan herhalen. Wat ze gedaan hadden werd thuis nog eens herhaald. Ook heb ik de boeken aangeschaft van wijzer van de basischool. Dit zijn oefenboeken voor elke groep. Heel goed! En hij kreeg een abonnement op de kidsweek en dit gingen we samen lezen en dan mocht hij samenvatten. Gewoon allemaal op een leuke positieve manier. Nou zijn cito's gingen vooruit dat de juf zei ik weet niet wat met hem aan de hand is maar super gedaan. En er blijft echt wel genoeg tijd over om te spelen. Als je het van school laat afhangen gebeurd er niks.
Heeft dochter al een idee wat ze wil? Mijn zoon zei in groep 7 opeens, mam ik ga toch wel naar de havo want ik wil naar die en die school. Ik zeg dat weet ik niet maar
heel belangrijk is dat je cito's dan goed zijn. Dat was ook een keermoment.
En ik had ook een abonnement op Junior Einstein, ook heel goed oefenen.
En nu heeft hij VWO advies gekregen. Hij gaat nu Havo doen omdat hij dat liever wil en dat vinden wij prima zo.
Doe toch alles wat je zelf kan doen, dan weet je ook precies waar je tegenop loopt.
Maar goed dat is mijn mening.
