Rapportgesprek, vertel je dingen die negatief zouden kunnen zijn voor je kind z'n school carriere?

Maak je je zorgen?

of denk je dat het wel losloopt. Zoals je het beschrijft ben ik geneigd te denken dat er stappen ondernomen moeten worden en niet alleen(en vooral) op school. Maak je je zorgen dan zou ik die open bespreken. Juf kan er best wat mee. Maak je je voor je kind geen zorgen dan zou ik het zo laten. En alleen het hoognodige melden.

Groet, An

School en ouders

School en ouders zijn in mijn ogen partners. Als jij openheid van school verwacht over schoolse zaken dan vnid ik het niet meer da normaal dat je als ouder ook openheid geeft over zaken. En niet alleen om de doorverwijzing bij te sturen. Niet vertellen omdat je verwacht dat dit de doorverwijzing in de war schopt vind ik iewat suf. Dit is in mijn ogen probleemgedrag waar nu wat aan moet gebeuren ipv hopen dat het vanzelf over gaat in het VWO.

Dus ja, ik zou het zeker bespreken op school. En kijken wat jullie en school en eventueel een andere extern deskundige hieraan kunnen doen. Ik kan niet goed inschatten hoe je je eigen rol als ouder in dit probleemgedrag ziet. Maar dat je dochter stiekem uit bed komt en te weinig eet, daar an juf niets aan doen.

Hallo

ze is nog maar 10!
Mw. heeft besloten dat ze niets meer thuis aan school doet. Ze gaat wel msn en en zo?
UHhhhhhhhhhh jij vindt het goed he!

Mja

Dochterlief van 11 vertoond deze neigingen ook,hoor, de puberteit is hevig in aantocht. Ik herken het van haar oudere broers, die begonnen ook rond die tijd. Zeer slimme dame, wordt zeker VWO, en ze wil nagelstyliste worden..
Heel duidelijk je grenzen aangeven, er zit echt niks anders op. Morgen een toets? Dan eerst leren, door mij overhoord worden, dan hyves. En niet nadersom!

Problemen zoeken

Natuurlijk dacht ik vroeger dat school en ouders bondgenoten zijn. Maar dat ligt toch wat genuanceerder.
Als je nu meldt dat dochter de zaak ernstig laat slabakken en wat juf daar mee kan, heb je kans dat het bij het adviesgesprek voor het voortgezet onderwijs de leidraad wordt. Niet aan beginnen.
Houdt het klein. Mocht juf erover beginnen houdt het vaag. En kijk zelf wat je hier mee kunt doen.
Blijkbaar heb je een stellige dochter die al jong aan het puberen is, dat wil zeggen, haar sociale leven actief aan het ontdekken is. Dat kan ten koste gaan van haar cognitieve inzet. Dat zie ik hier bij zoon dus pas in klas 3 voortgezet.
Je kunt het gevecht aangaan, verbieden van sociale media, verplichte huiswerktijden, straffen enzovoort. Maar mogelijk dat je daar een middenweg in kunt vinden.
Wat ik hier doe is het probleem bij zoon leggen en vragen wat ik kan bijdragen. En laten nadenken over de consequenties van het gedrag, rekening houdend met de persoonlijkheid en de ontwikkeling van je kind.
Ik heb zoon aangeboden, na een lampje over de scholen gezocht van Fladder, overigens ging dat om HBO-onderwijs, om een mbo-school te zoeken voor school zodat hij na hakken over de sloot HAVO toch een doorstroomprofiel zou kunnen hebben en geen gehang op de HAVO met blijven zitten en gedoe.
Daar schrok zoon van want ambitieus, we gaan zien wat dat gaat betekenen voor het maken van zijn huiswerk. Want uiteindelijk is hij degene die zijn linker-en rechterhersenhelft zijn sociale ontwikkeling en cognitieve ontwikkeling in balans kan houden. Daar heb ik maar beperkte middelen voor om dat te sturen behalve op zijn gemoed werken.

Juf concreet om actie vragen

Als juf inderdaad constateert dat de cijfers dalen, dan kun je juf vragen om je dochter daarop aan te spreken. Ook jouw dochter moet immers werken, al betekent dat in haar geval hoge punten halen. Juf kan dochter best duidelijk maken dat ze inzet verwacht!
Je hoeft niets te zeggen over haar gedrag thuis.
Maar dat gedrag moet je thuis natuurlijk wel aanpakken. Eerst het werk, dan de lol. Geen goed cijfer, dan minder lol. Dat kun je heel concreet maken met bijvoorbeeld het verdienen van computertijd.
Ik noem dat : ze moeten er zelf last van krijgen, anders doen ze er niets aan.

Hoezo partners?

Ik snap je dochter wel dat ze Hyves en nagellakken stukken boeiender vindt dan de basisschool. Is het wellicht een idee om uit te zoeken of ze vervroegd naar de middelbare kan? Of hangt ze erg aan haar vriendinnen en wil je haar niet uit de groep halen.
Maar aangezien je dochter een slimme meid is zou ik het vooral met haar bespreken. Wat vindt zij van school en hoe komt ze haar dag door, wat wil ze in de toekomst, dat soort vragen. Maar voor het gesprek ook alvast bedenken waar voor jou de grenzen liggen. En als je grens trekt moet je die ook consequent vasthouden. Praten met je dochter betekent uiteraard niet dat zij ook de regels mag stellen.
Ik zou aan school het gebrek aan uitdaging voorleggen en vragen wat zij jouw dochter de komende 1,5 jaar nog te bieden hebben om haar te motiveren en interesseren. Het gedrag van je dochter is vrij standaard gedrag meiden in de tweede helft van groep 8, maar het duurt nog een hele tijd voor zij zover is. Hoe gaat school om met vroegrijpe meiden? Kortom jouw dochter is geen probleem, maar school heeft een uitdaging en hoe denken ze daar mee om te gaan?
Maak je geen illusies; school is partner van de ouder zolang het de school goed uitkomt en ook hier geldt het bekende "alles wat je zegt kan tegen je gebruikt worden"

De paradox van lavell: hoe hoger het niveau, hoe minder werk

Even iets geheel anders. Je dochter denkt, zo schrijf je, dat havo wel prima is, want dan hoeft ze minder te doen dan op het VWO. Miriam Lavell heeft hier al een aantal malen betoogd (en dat klonk vrij overtuigend, vond ik), dat je op het VWO vaak minder hoeft te doen dan op de lagere niveaus. Op het VWO is het de vraag of je de stof beheerst. Is dochter een snelle leerling, dan volstaat het de boel een keer door te lezen, en klaar is Klara. Hoe lager het niveau, hoe meer er verlangd wordt dat de leerlingen dingen doen. Zoveel oefeningen van dit, zoveel sommen van dat. Braaf zijn, werkhouding, bladiebla. Dat kost dus meer tijd.
Misschien iets om eens aan je dochter voor te houden.

En iets nog geheel anders. Jij kent je dochter en ik niet, dus misschien slaat wat ik zeg wel helemaal nergens op, maar de twee opmerkingen "ze wil hetzelfde cijfer als haar vriendinnen" en " ze eet nauwelijks" roepen bij mij het beeld op van een meisje dat met zichzelf overhoop ligt. Gaat het wel goed met haar?
Maar nogmaals, misschien is het kul, waarvoor dan bij voorbaat excuses.

Groeten,

Temet

Eens met temet

Mijn zoon doet vmbo-t en krijgt wat van alle praktische opdrachten....

Temet

Dat was ook de eerste gedachte die bij mij opkwam.

Verder denk ik dat school eens uit die comfortzone moet stappen en je dochter wat meer uitdaging moet gaan bieden.
Het is niet leuk om steeds een 10 te halen. Het is leuk om steeds iets nieuws te leren, en zo te lezen doet je dochter dat te weinig.

Ik zou de problemen thuis wel bespreken, maar dan alleen hetgene dat voor school van belang is. In hoofdlijnen dus dat ze te weinig uitdagingen heeft en daardoor een beetje half ingedut, met twee vingers in haar neus haar schoolwerk kan doen en daar ook nog mee weg komt omdat het niet op haar niveau is.

Ik persoonlijk zou niet van haar verlangen dat ze gaat leren voor een 10. Wel zou de Havo voor mij niet acceptabel zijn. Ze gaat gewoon VWO doen, en daar zou ik ook de consequenties van eerst leren en dan hyves aan verbinden.

Al eens overwogen om haar op een plusklas te doen?

Was niet voor temet

Alleen de eerste zin.
De rest is natuurlijk voor Voor dochter even anoniem.

Misschien toch verveling

Als ik jullie stukjes zo lees denk ik eigenlijk dat er geen uitdaging voor school is. Ik herken dit gedrag van haar, niet het puberachtige, daar was ze toen te jong voor, maar wel het vervelende gedrag thuis, uit groep 4. In groep 4 heeft ze het hele plafond bestudeerd. Ze verveelde zich dood. Mede om die reden is ze toen halverwege het schooljaar in groep 5 gezet. Dat was even een paar weken aanpoten, maar toen was ze bij, maar moest er wel wat voor doen.

Nu verveeld ze zich denk ik weer en ja, als er dan aantrekkelijkere dingen op de loer liggen, dan ga je je daar mee bezig houden. Ik was er zelf nog niet opgekomen, maar misschien is het dit wel. Ik heb van diverse kanten gehoord dat slimme meisjes vooral niet willen opvallen in de klas, dat zal ook wel meespelen. En als het niveau dan niet zo hoog is, is dat de maatstaf. Daarnaast is het natuurlijk erg interessant om mee te doen met meiden van 11 en sommige bijna 12 als je net (een paar maanden) 10 bent.

Ik houd haar ook voor dat op lagere niveau's je nog veel moet doen. Maakt nog geen indruk. Het idee van huiswerk moeten doen is ook lastig als je nooit wat hebt moeten doen.

Dat kopiëren

Dat kopiëren van werkstukken en opdrachten kun je wel vergeten als je 15 bent, daar hebben leerkrachten tegenwoordig handige maniertjes voor (geen idee welke). In ieder geval heeft oudste al eens een 1 opgelopen door d'r knip en plakwerk van internet. (toen was ze wél 15,haha). Ik vind dat minstens het vermelden waard aan juf.Pas als ze dat weet kan ze ook actie ondernemen en dochter ook 's een 1 geven b.v.(wie weet schrikt ze daarvan) Ik denk dat je dochter slimmer is dan juf....
En kan je het niet zo brengen dat je dochter zich niet meer interesseert voor school en dat je je daar zorgen om maakt? Dan zeg je niet teveel...dat 'negatief voor schoolcariére zou kunnen zijn' en geef je toch precies weer waar het probleem zit.
Aan juf de taak om het weer wél interessant te maken.
groeten albana

Geen idee

Fio: "Mijn zoon doet vmbo-t en krijgt wat van alle praktische opdrachten...."
Ik geloof meteen dat het veel is, maar mijn zoon doet atheneum en heeft voor ieder vak twee à drie PO's per jaar,
dat betekent toch zeker zo'n 10 x 2,5 = 25 PO per jaar, is toch minstens iedere 14 dagen een PO af hebben. Dan iedere week meerdere proefwerken en so's, plus het gewone huiswerk nog.
Oftewel: ook op het atheneum moet best hard gewerkt worden.

Kaatje

Mijn zoon heeft er soms drie per week, en juist in die practische opdrachten gaat zoveel tijd zitten.

Pfff fiorucci

Wat doen ze die arme kinderen aan?
Wel mooi om nu zo het verschil te zien, hoewel het per school nog wel anders zal zijn.

Groot verschil inderdaad

Onze dochter moest in 1 vwo nog de meeste opdrachten (werkstuk, presentaties ed, dat bedoelen jullie toch?) thuis doen. Dat waren er een stuk of 8 geloof ik. De helft daarvan moest ze in een groepje maken.

Zweet laten zien

In de onderbouw van HAVO en VWO is het tegenwoordig ook gewoon een kwestie van zweet laten zien en werken. Pas in de bovenbouw kunnen de slimmerds relaxen. Ik denk dat de paradox van Lavell inmiddels achterhaalt is, althans wel op de scholen die ik ken.

Kaatje

Ja, gelukkig heeft hij een lieve moeder die soms ook wat plakt en knipt..)

over dat knippen en plakken hebben ze op school van dochter iets moois: werkstukken moeten ook digitaal ingeleverd worden en worden door een computer nagekeken. Ik weet niet helemaal hoe het werkt maar daar komen percentages uit die zeggen in hoeverre het werk uit knippen en plakken kan komen. Zo wordt er wel twee keer nagedacht voordat ze zomaar alles van internet af gaan halen.

Ehm bus

Ik bedoel letterlijk knippen en plakken!))
Je weet wel, plaatjes zoeken over een onderwerp, uitknippen en plakken. Zoon moet voor elk werkstuk van beeldende vorming een map invullen met theoretische vragen, en dan bijvoorbeeld met schetsen en zes afbeeldingen van patronen en herhalingen. Hij zoekt de foto's, print ze uit, en ik knip en plak dan wel even.
Want hem kost dat veel moeite (dcd) en leert ondertussen zijn wiskunde...