School buiten de wijk
Heb 4 kinderen waarvan 1 in groep 1/2 en 1 in groep 4 en de andere 2 nog thuis. Ze zitten op een school waar zij het redelijk naar hun zin hebben, alhoewel ik steeds vaker met problemen word geconfronteerd en steeds vaker denk, ik haal ze van deze school. In de buurt is er niet echt een andere school een optie. Maar in een andere wijk schijnt een hele leuke school te zitten met een totaal andere aanpak. Kinderen krijgen vanaf groep 1 Science, Engels en Filosofie en vanaf groep 5 schaken. Ze claimen uit te gaan van de behoefte van het kind zelf en daar goed op in te spelen, te werken aan zelfvertrouwen enz en de groepen zo klein mogelijk te houden. School is nu aan het 2e jaar bezig. Ken iemand die zijn kind daar sinds kort op heeft zitten (komt van dezelfde school als mijn zonen) en haar kind is helemaal opgebloeid.
Alleen praktische bezwaren. Nu nog geen 5 minuten lopen, zonder oversteken en die andere school langs drukke wegen en zo. Vraag me af wanneer ze alleen naar school zouden kunnen gaan. Voordeel is wel weer het continurooster en dat je je kinderen al kosteloos om half 8 kan brengen, handig als je werkt. En de hele visie van de school spreekt me wel aan.
Wat zouden jullie doen? Veranderen, met nog het uitzicht dat ik zo'n 9 jaar kinderen zo'n afstand elke dag moet halen en brengen (is dat zo erg) of toch die buurtschool, lekker dichtbij met kinderen in de buurt. Ik weet het even niet meer, maar baal momenteel flink van de huidige school.
Structuur
mijn zoon is erg gebaat bij structuur (en voorspelbaarheid) als het gaat om schoolse activiteiten en zwemles ed. Zodra de structuur wat minder is, presteer hij minder, misschien is dat door de ass kenmerken. daarom gaat zwemles op de zwemschool zo goed, enorm gestructureerd, itt schoolzwemmen.
Maar ik merk wel dat iedereen wat anders onder structuur verstaat. wel belangrijk wat kobalt aangeeft is rust. En onrustige klas is echt funest voor hem.
Ah, karin, ik lees nu pas wat je schrijft:
'Onder structuur versta ik niet rigiditeit en strakke regels en geen ruimte. Wel duidelijkheid en consequentheid en weten waar je als kind aan toe bent.'
Dat is dus ook zo bij mijn oudste zoon en ook bij mijn 1 na oudste zoon. En dat is idd wat ik onder structuur versta en dat laat heus wel ruimte over voor creativiteit ed.
Overstappen
Ik heb het al in zorgenkinderen geschreven. Ik ga denk ik idd de stap zetten. Ik ga me deze week nog orienteren op andere scholen. Ik wil in de eerste instantie kijken naar een school dichtbij, om allerlei redenen is dat toch mijn eerste keus, mits school aan de eisen voldoet 
School er naast klinkt interessant en ietsjes verderop zit nog een school waar ik zeker ga kijken.
Ik heb al zo vaak draadjes gelezen over mensen die schreven dat er problemen waren op de school van hun kinderen en zo vaak gedacht: stap nou over! En nu sta ik er zelf middenin en ervaar ik pas hoe moeilijk die keus pas is! Echt moeilijker dan ik dacht.
Ik geef oudste er overigens geen stem in, hij had een gesprek opgevangen tussen mij en mijn man en riep meteen dat hij niet wilde wisselen.
Bedankt allemaal! had even die steuntjes in mijn rug nodig!!
Ik laat wel weten hoe het afloopt.
Fianna
Heel veel succes! Ik was zelf altijd al heel blij met onze overstap maar sprak laatst een moeder van onze vorige school. Haar zoon zit nu ook op de nieuwe school en ook hij is enorm opgebloeid. Haar woorden: had ik eerder moeten doen. Kortom: absoluut lastig om een kind uit de vertrouwde omgeving weg te halen, maar soms is het nodig.
En je zoon niet de keus laten maken is goed, maar misscshien wel handig om hem het gevoel te geven dat ie gehoord wordt. Onze dochter had ook veel weerstand en dat maakte de keus supermoeilijk (vooral bij papa). Toch doorgezet met mooi resultaat.
