"schoolplein" gedrag van ouders
Al sinds mijn dochter naar de peuterspeelzaal gaat viel het mij op en nu ze naar de "grote" school (basisschool) gaat nog veel meer: het pleingedrag van ouders! Het vormen van groepjes, mensen die overdreven interesse in je tonen of je juist negeren. Ik heb het gevoel zelf weer op school te zitten! Zelf houd ik mij wat afzijdig omdat ik niet zo'n beptante ben.
Ik loop zelf op het laatste moment naar school omdat ik geen zin heb in dat geklets, hele relatie problemen worden er uitgesproken. Naar mijn idee hoort dat niet thuis op school.
Herkent iemand dit?
Hier
Ook wel wat kliekvorming, eigenlijk maar 1 echt kliekje, maar het is dan ook een kleine school. Voor de rest gewoon leuke mensen met wie ik vaak wel wat woorden wissel. Meestal praat ik ook met hetzelfde groepje moeder, soms een kleiner, soms een groter groepje. Ook een soort kliekvorming dus.
Wat lastig is, vind ik, dat Tangozoon wel eens wil afspreken met zoontje van een 'kliekjesmoeder' Zij kijkt echter zo uit de hoogte dat ik dit dus niet ga vragen. Vriendje van zoon onderneemt zelf ook weinig, dus wacht ik maar af tot ze het samen eens afspreken. Wonder boven wonder was Tangozoon wel voor het partijtje uitgenodigd van dit jongetje, misschien gaat het daarna makkelijker.
Gewoon sociaal
jeetje, en ik maar denken dat ik gewoon sociaal een kletsje maak met vaders en moeders die ook op hun kind staan te wachten. Vind het handig, ken ik ze een beetje wanneer m'n kind daar wil spelen. Geeft me een veiliger gevoel. Ik denk dat het misschien iets zegt over je gevoel van eigenwaarde dat je het als kliekjes opvat. Probeer er niet op te letten en klets wel of niet met andere ouders. Lichaamstaal zegt ook wat, daardoor andere kunnen mensen ook denken dat je hun minderwaardig vindt en dan zijn we inderdaad weer op de middelbare school!
Geweldig
Ik vind het echt helemaal geweldig wat ik hier allemaal lees.
Onze kinderen kwamen op oudere leeftijd bij ons en de groepjes waren gevormd. Het gekke is dat ik wel aansluiting vond bij ouders van oudste, maar nooit bij ouders van jongste. Ja, als ze me nodig hadden om wat "misstanden" op te lossen. ik was namelijk ook nog leerkracht op de school. Deze groep ouders waren zo erg dat ze allemaal vonden dat alle kinderen van hen ook op alle feestjes moesten komen. Dat betekende weinig eigen keus voor hun kinderen. En als we ouder gesprekken hadden dan kwamen de verhalen los. Over hoe vervelend kind A was en dat ze het met kind B helemaal hadden gehad. Maar ja, tijdens feestjes op en na school stonden ze weer samen.
Zo leuk om te lezen hoe het op andere scholen gaat. (Wij als leerkrachten hadden er zelfs een naam voor, genoemd naar de plek waar deze ouders stonden.)
Er zijn ook heel leuke ouders en groepjes hoor, maar groepjes blijven het.
Tja
Ik zal er dan waarschijnlijk helemaal niet bij horen maar ik heb dit op twee peuterspeelzalen en drie basisscholen nooit zo ervaren. Ik ben vrij open, maar hoef niet altijd met iemand te beppen op het schoolplein. Ik heb hele leuke contacten met andere moeders maar absoluut geen kliek-vorming bij mijn scholen. Misschien komt het ook een stukje voort uit onzekerheid of is het wat meer gelijk waar de scholen van mijn kinderen staan?
