Slim maar...............................

Concentratieprobleem

Heeft je kind wel een concentratieprobleem? Zie je dat thuis ook? Kan ze zich concentreren als ze iets interessant mag doen, indien ja, dan speelt eerder mogelijk verveling dan een concentratieprobleem.
Als het klasgebeuren niveau te laag ligt, kan dat (verveling) de oorzaak zijn van haar gedrag.

Ik zou aanraden van een goede orthopedagoog uit te zoeken, eentje die ervaring heeft met het testen van slimme kinderen. En indien nodig, vragen dat de ortho een en ander gaat uitleggen op school, zodat een eventuele overstap naar groep 2 toch kan gemaakt worden. Indien hé, er speelt meer mee dan 'slim' zijn om een versnelling door te zetten. Of er kunnen andere mogelijkheden zijn (in klas blijven met aanbod dat beter bij het kind past ed.)

Als je even rondsnuits op dit forum, zal je heel veel gelijkaardige verhalen vinden en veel tips.

Naar groep 2

Ten eerste, je dochter hoort in groep 2, en ik zal niet de enige zijn op dit forum die dit gaat zeggen. Ga maar praten met school want dit kind hoort echt in groep 2. En ja kinderen kunnen als ze niet op niveau onderwijs krijgen heel vervelend worden. Ik heb twee praktijkvoorbeelden hiervan thuis. Ongeconcentreerdheid, druk zijn etc kan allemaal wijzen op niet voldoende uitdaging. En waarom zou je je best doen als de werkjes stom en makkelijk zijn?? Een slechte werkhouding is echt geen reden om haar in groep 1 te houden, alsof het daar beter van wordt. Je kunt naar een orthopedagoog gaan maar ik denk eerlijk gezegd dat het belangrijkste is dat je je dochter in groep 2 krijgt, dan zal haar gedrag waarschijnlijk een stuk verbeteren

Ayla (o.t.)

je hebt binnen een minuut gelijk gekregen:
"Ten eerste, je dochter hoort in groep 2, en ik zal niet de enige zijn op dit forum die dit gaat zeggen"

Jij was 10:12, ik 10:13..hihi...

Haha

ja en er zullen nog vele volgen

Autoritair opvoedmodel

Technisch: je kind is blijven zitten. Zie het archief. Zie ook het magazine http://www.ouders.nl/mond2005-kleuteren.htm en lees het hele dossier (rechts 8 artikelen over dit onderwerp).
"Maar het mocht niet van school omdat ze dus slecht luistert en zich niet concentreert op werkjes. "
Dit is een basisprincipe dat sommige scholen (leerkrachten) doorvoeren. Maar het is heel dom en getuigt van weinig inlevingsvermogen.
Het waarom is eenvoudig. Stel je voor dat je je een 4 jarige opdraagt om de afwas te doen of de eigen kamer helemaal op te ruimen. Het werk zelf is in principe niet te moeilijk. Het is wel moeilijk voor 4 jarigen om, alleen omdat het moet, hun aandacht te houden bij werk dat ze niet leuk vinden.
Met dat voorbeeld (afwas, kamer opruimen, stofzuigen, ramen lappen), weet je ook meteen dat deze kwaal tot wel een jaar of 15 opgaat. Het verzet tegen het vervelende is heel lang groter dan de kracht om je er uit jezelf optimistisch overheen te zetten en het klusje maar even te klaren.
Ergo: De juf vraagt van een 4 jarige een kwaliteit die je zelfs bij pubers vaak niet vindt.
Dat wil trouwens niet zeggen dat het onmogelijk is om 4 jarigen vervelend werk te laten doen. In het autoritaire opvoedmodel kan dat gewoon. Op de boerderij deden ze op die leeftijd ook al mee (eieren rapen voordat je naar school gaat).
De school wil dat het kind uit zichzelf zich voegt naar het autoritaire model, maar dat zonder dat er geslagen of geintimedeerd wordt. Sterker nog: zelfs door in alles te doen alsof dat autoritaire model niet bestaat. Kinderen begrijpen dat niet. Zelfs ouders begrijpen dat niet. De school plakt er ondertussen een vermoeden van een ziekte op (ga maar naar de orthopedagoog).
Dat andere kinderen zich wel kunnen concentreren in dit model, komt om het simpele feit dat zij de werkjes wel leuk vinden, er wel door geboeid zijn, of omdat ze van huis uit dat autoritaire model meekrijgen.
Nu school er een probleem van maakt, kun je grofweg twee dingen doen: een ander school zoeken, of je kind leren zich te voegen naar het geheime autoritaire model.
Dat laatste heb ik gedaan. En dat is handig, want overal zijn er juffen die (zonder dat ze dat weten zelfs) het liefst een kind zien dat zich naar autoriteit voegt. Omgekeerd ook: juffen die zich in hun ego aangetast voelen als kinderen dat niet doen.
Doe wat de juf zegt, dan hou je haar tevreden. Pas als juf tevreden is, zijn er openingen naar ander werk. Waarom? Omdat juf de baas is. Iets anders is er echt niet.
Ondertussen zijn juffen ook bijzonder gevoelig voor prestatie: mooie toetsuitslagen, netjes geschreven handwerk, keurig geprikte of gekleurde figuurtjes.
Dat is wat ze wil.
Verwarring: Juf is met regelmaat bijzonder enthousiast over prutswerk. Oh, wat mooi marietje, wat heb jij je best gedaan! Dat gaat dan weer niet over het resultaat, maar over gedrag. Marietje heeft braaf en zonder mopperen gedurende x uur aan iets geprutst.
Praat erover met je kind. Schets het beeld dat van haar verwacht wordt en verzin samen strategie om de juf te paaien.
Bovendien en voor thuis: ga thuis met je kind dingen doen die ze wel leuk vindt. Als dat lezen, rekenen, ingewikkelde gezelschapsspellen is, doe dat dan. Als ze dat 24/7 van je wil, spreek er dan een vaste tijd voor af: na de thee, voor het slapen gaan, whatever. Je kunt het ook ruilen voor 'goed gedrag' thuis.
Groet,
Miriam Lavell

Niet de eerste kleuter

Het is toch een bekend probleem bij de kleuters, het is blijkbaar toch moeilijk te zien of kinderen een voorsprong hebben of dat ze vervelend zijn. Ik heb het meegemaakt en ik lees hier de verhalen regelmatig. Kind verveelt zich, gaat rare trekjes vertonen, juf constateert jong gedrag of gedrag dat niet bij een ‘normale’ kleuter thuishoort, kind moet groep 1 overdoen en er moet een specialist bijgehaald worden. Terwijl als men even iets beter naar het kind zou kijken, even verder dan de standaard dan zou men kunnen zien dat het kind gewoon iets meer nodig heeft. En dit kind hoeft nog niet eens perse een voorsprong te hebben maar ze wordt nu bewust klein gehouden en dat werkt alleen maar averechts. Zet het kind waar het hoort en kijk dan of de problemen nog blijven

Hoef je niet te zien

ayla:"Het is toch een bekend probleem bij de kleuters, het is blijkbaar toch moeilijk te zien of kinderen een voorsprong hebben of dat ze vervelend zijn. "
Het misverstand zit in de veronderstelling dat je dat zou moeten kunnen zien. Dat hoeft helemaal niet. Het is zo eenvoudig dat als het kind niet geboeid is door het werk, dat dan de leerkracht (volwassene) naar een manier op zoek moet die wel boeit.
De eerste die bij die stelling bewijs leverde was Maria Montessori (31 augustus 1870 – Noordwijk, 6 mei 1952). Zij deed dat bij kinderen van wie verondersteld werd dat ze niks konden leren en dat op basis van de schoolconstatering dat de kinderen niet adequaat reageerde op het aanbod.
De les: dan moet je het aanbod veranderen. Net zo lang tot het kind wel geïnteresseerd raakt. Bij het ene kind zal dat een vereenvoudiging van het aanbod betekenen (praktischer, voelen, zien), bij het andere juist een verdieping (theoretischer, meer gevorderd).
Maar goed, die les is vergeten. Ook op Montessorischolen trouwens. Kennelijk is het voor scholen/leerkrachten niet eenvoudig om aan het idee vast te houden dat _zij_ verantwoordelijk zijn voor de interactie van het kind met de lesstof en niet het kind.
Groet,
Miriam Lavell

Hier

Mijn zoon (van okt 2005)heeft bijna 2 jaar groep 1 gedaan. Ook hij vond het saai op school en de juf vond dat hij zich erg slecht concentreerde en dat hij een slechte werkhouding had. Ik heb hem na de meivakantie naar een andere school gedaan die niet zo moeilijk deed over de 1 okt grens en toen mocht hij volledig met groep 2 meedraaien en nu zit hij in groep 3, doet enorm zijn best, en vindt het leuk.
Moraal van het verhaal: eis dat je kind vanaf nu volledig met groep 2 meedraait.

Groep 2

Ik sluit me aan bij ayla en rodebeuk. Mijn dochter is van november 2006 en zit gewoon in groep 2. Ze vindt school ook niet bijzonder boeiend en is volgens de juf 'sociaal-emotioneel nog wel jong voor groep 2' (bla die bla, denk ik dan oneerbiedig, ze zal altijd een drama queen blijven), maar ze zit er gewoon, want ze hoort er. Zo ook met jouw dochter, tuurlijk hoort die in groep 2. Snel gaan praten of een andere school zoeken. Trouwens ook frappant dat er iets mis zou zijn met je kind als het de aangeboden werkjes of opdrachten niet zo interessant vindt. Laten we toch eens met elkaar afspreken dat school meestal saai is, dan zijn we al een heel eind verder. Dat ligt toch niet aan het kind?
Groetjes
Massi

Hier ook

een kind van eind november die op de leeftijd van jouw kind dus in groep 2 zat. Nogal logisch dat ze school niet leuk vindt. Ga op je gevoel af, jij kent je kind het beste. Alles wat de anderen zeiden klopt; hup naar groep 2!

Ook groep te laag

Onze zoon zit net als jouw dochter in hetzelfde schuitje. Hij is van okt 2005 en mocht ook niet door en zit nu dus in groep 2. Zijn er nog steeds niet uit of dit wenselijk is. Het is wel zo dat bij onze zoon de klas boven hem, groep 3 dus, enorm bijdehand is en dat hij erg geplaagd werd omdat hij daar de jongste was. Dat was anderhalf jaar geleden zo. Nu ligt hij goed in de groep, en hij is ook nog erg speels. Vinden het nog steeds moeilijk, maar wil niet inbreken in jouw vraag maar wilde toch even reageren.Hier was het beleid van school dat okt,nov en deckinderen altijd bespreekgevallen zijn. Ander kindje van najaar 2005 is ook niet naar groep 3 gegaan. (ze komen trouwens beide uit groep 1)

Zo blij..........

Bedankt voor al jullie reacties. Jeetje ik schrik hier wel van hoe niet begrepen mijn kind wordt op school. De juf heeft het zelfs over medicatie en speciaal onderwijs gehad.... Kun je nagaan hoe serieus het probleem is op school.

We konden vrijdag terecht bij een heel goede orthopedagoog, ervaring met kinderen met probleemgedrag op school. Ervaring met onderpresterende, eigenwijze kinderen. Werkhoudings problemen als consentratie etc. Deze Orthopedagoog is echt heel goed in het "echt" zien van het kind. Dochter is 2 uur bij haar geweest. Nou hier haar conclusie tot nu toe. Dochter van 4 is een kind met een heel sterke eigen wil. Sterker nog ,de zeer ervaren orthopedagoog heeft nog nooit een kind gezien met zo'n opvallende sterke eigen wil en autonoom karakter. Zeer herkenbaar voor mij als moeder. Ga de strijd met dochter aan en je wint het niet. Het enige wat je bereikt is een machtsstrijd en dochter zal dan uit eindelijk op langer termijn door negatieve reacties uit haar omgeving, aan zichzelf gaan twijfelen en onzeker worden. Dochter heeft ook heel erg de behoefte om gehoord te worden zegt ze ook. De orthopedagoog heeft ook een IQ test afgenomen. Ik krijg nog een verslag hiervan. Maar wat ze me al vertellen kon was dat dochter duidelijk een ontwikkelingsvoorsprong heeft. Verder dat het vaker voorkomt dat heel slimme kinderen problemen krijgen doordat ze lastig gedrag vertonen in de klas en de strijd aangaan met de juf. Wat betreft het concentratie probleem op school. De IQ test heeft ze razend snel gedaan zonder ook maar 1 keer afgeleid te zijn. Tijdens de speltherapie was dochter ook al niet af te leiden. Wow je weet niet hoe blij ik ben. Heel waarschijnlijk geen Adhd. Ik was echt heel bezorgd en zag haar al richting speciaal onderwijs gaan wegens haar gedrag in de klas. Wat er nu nog gaat gebeuren. Ze gaat deze orthopedagoog vaker zien en een soort speltherapie krijgen. Zodat ze leert omgaan met haar sterke ontembare eigen wil en leren dat ze op school zich aan moet passen zodat ze niet teveel negatieve reacties krijgt van de juf(fen) en zo niet een heel onzeker kind wordt. Verder schijnt ze ook nog heel gevoeling te zijn.... Ooja er komt ook een verslag over hoe met dochter om te gaan en dat moet iedereen die met haar te maken krijgt inzien. (juf ouders opa, oma, sportclub) zien omdat haar zelfvertrouwen op het spel staat. Geloof me mijn kind is altijd het stoute kind wat straf krijgt op school en bij de sportclub zit ze ook vaak in de hoek. Wat zou kunnen werken qua aanpak bij dochter is vooral een zeer positieve benadering en met trucjes en veel geduld haar toch de goede kant op te sturen. Kortom ik zal ook nog wat bij moeten leren qua opvoeding want een gewone opvoedingstijl zal niet voldoende zijn. Nu de school nog: Ik ga zeker alsnog vragen of ze naar groep 2 kan en ik twijfel of ze niet beter bij een andere juf. Aangezien het niet goed gaat tussen dochter en haar juf... Mijn ogen zijn echt geopend. Eigenlijk wat Miriam Lavell zegt klopt heel erg "dochter moet leren omgaan met de situatie op school en zich aan leren passen anders krijgt ze niet wat ze nodig heeft. Nogmaals bedankt allemaal Sorry voor warrig verhaal ik heb een paar nachten slecht geslapen, zo blij was ik dat er eindelijk een oplossing lijkt te komen voor het probleem van mijn kind, ook al is het nog een lange weg

Zonder trucjes

"Wat zou kunnen werken qua aanpak bij dochter is vooral een zeer positieve benadering en met trucjes en veel geduld haar toch de goede kant op te sturen."
Dat zou kunnen helpen, maar vergeet vooral niet ook het recht-toe-recht-aan verhaal te vertellen van de eigenaardigheden van volwassenen en hun wens het te winnen van kleine kinderen, gewoon omdat dat kan.
Uit het leven gegrepen: Zoon (toen een jaar of 6) staat bij een verjaardag bij een clubje babbelende volwassenen en mengt zich in het gesprek met een opmerking. Iets te bijdehand kennelijk, dus hij krijgt direct een snauw "Je mag mensen niet in de rede vallen als ze praten". Waarop zoon naar waarheid en in opperste verbazing uitbrengt:"Maar jullie vallen elkaar voortdurend in de rede!"
Ik kon hem nog net uit de woelige massa rukken om ergere ruzie te voorkomen. Mijn uitleg: ja, je hebt helemaal gelijk. Maar dat gelijk word je niet gegund. Volwassenen mogen elkaar wel in de reden vallen, kinderen mogen dat niet bij volwassenen.
Op diezelfde manier wordt autonomie niet gegund aan kinderen. Of zelfs kennis, of het beter weten dan een volwassene.
Praat erover. Doe rollenspellen. Leer je kind om te gaan met die vreemde wezens die volwassenen zijn.
Zorg dat je kind in ieder geval door jou gehoord wordt. Thuis. Om op school gehoord te worden hadden we twee verschillende oplossingen.
De eerste was een poppetje. Als kind iets wilde van de juf, dan bleef hij rustig zitten, maar zette dat poppetje op zijn tafel. Juf kon dan naar hem toe komen.
Voor het overige gold de regel: doe eerst wat er gezegd wordt (ook als het oneerlijk is), als het stof weer gedaald is kun je altijd je zegje nog doen.
Als laatste oplossing (als praten op school niet ging) hadden we daar de excuusbrief voor. Kind biedt per brief excuses aan aan juf of klasgenoot voor dat wat er verweten wordt, maar doet ondertussen wel een boekje open over het eigen perspectief.
Als Jezus de wang toegekeerd, maar toch het zegje gedaan.
Dat hielp.
Groet,
Miriam Lavell

Zit je dochter toevallig ook op turnen (ot)

"Geloof me mijn kind is altijd het stoute kind wat straf krijgt op school en bij de sportclub zit ze ook vaak in de hoek"

Want bij mijn dochter die ook op turnen zit zette ze kinderen ook in de hoek. Beetje ouderwets en helpt totaal niet dat een kind zich beter gaat gedragen en beter gaat doen.

groet,

Veerle