Slimme meid of toch gemiddeld?
Sorry beetje lang geworden....
Mijn dochter van 6,5 jaar zit in groep 3. Het hele schooljaar loop ik er tegen aan dat ze op mij als (bevooroordeelde) ouder overkomt als wel errug slim voor haar leeftijd. De juf doet het echter af met een "het valt wel mee". De psychiater van zoonlief heeft nav mijn relaas gezegd dat ze op zijn minst erg slim overkomt. Een IQ test zou dat kunnen verduidelijken. Man vindt dat niet nodig. Ik weet het niet wat wijs is in deze.
Voor ik verder ga: Dochter hoeft van mij helemaal niet superslim te zijn. Ik ben ook geen ouder die zich op de borst wil slaan van: kijk mijn dochter eens. En wij zijn al helemaal geen gezin dat de lat ongelooflijk hoog legt. Integendeel. Haar broer heeft 4 diagnoses en wij gaan voor de: doe maar gewoon je best! opvoeding. Iedereen heeft zo zijn of haar talenten en uitdagingen en het is de kunst er wat van te maken.
Waarom zit ik er dan toch mee? Juist omdat ik weet hoe frustrerend het is als een kind iets heeft (een uitdaging) wat eerst niet gezien wordt en waardoor het tegen bergen op loopt, willen wij OOK voorkomen dat een evt te slim kind niet erkent wordt. Want volgens ons is een hoge inteligentie net zo goed een uitdaging en handicap als een lichamelijke beperking of een gedragsstoornis als ADHD. Immers hoe frustrerend kan het zijn voor een 6 jarige als het al heel veel snapt en begrijpt, maar wel elke dag diezelfde saaie sommen moet doen?
Omdat mijn oudste dus enkele gediagnosticeerde uitdagingen heeft en van het mannelijke geslacht is, vind ik het vrij onmogelijk dochter aan hem af te meten. Dus knal ik hier even de resultaten van dochter neer in de hoop dat andere moeders en vaders er iets van herkennen. En mij zodoende kunnen vertellen of dochter wellicht in de slimme categorie valt dan wel dat ze gewoon lekker gemiddeld is. Want ik weet echt niet welke cito scores er nu bij deze leeftijd horen tegenwoordig.
Dochter is van eind december. Heeft destijds groep 0 als 4-jarige gedaan van januari tot juli. Vorig schooljaar als 4 jarige aan groep 1 begonnen en in januari doorgeschoven naar groep 2 omdat ze zich verveelde. Dit schooljaar direct in groep 3 geplaatst (dus feitelijk groep 1 en 2 in 1 jaar gedaan) waar ze de een na jongste is.
Lezen: in maart 2011 beheerste ze nivo E3 en mocht gaan beginnen op M4. Nu mei 2011 beheerst zij nivo E4 en mag ze lezen op M5. (dus in ong 3 maanden tijd een jaar verder)
Woordenschat: groep 3 B
Begrijpend Lezen: groep 3 B
Spelling: groep 3 A (wel moeite met a en aa, verf of veref en st-ts)
Rekenen: groep 3 A (in maart 0 fouten in rekenen)
Alle vakken staan op goed, alleen schrijftempo is wat te laag.
Ze heeft een tijdje achter gelopen. Volgens juf omdat ze te veel kletste en was de stof niet te makkelijk. Ze liet zich gewoon te veel afleiden.
Volgens mij kun je dat als oorzaak en gevolg omdraaien in haar geval: ze LAAT zich makkelijk afleiden omdat ze het werk zo makkelijk vind. Juf heeft haar bijv wel vaak doorgetoetst zodat ze een hele groep kaarten van taal niet hoefde te doen omdat ze dat al beheerste.
Na even aanzwengelen heeft ze de hele achterstand bijgewerkt.
Thuis: moet ik er echt op letten dat ze ook speelt. Ze is anders altijd aan het lezen en rekenen en schrijven. Ze speelt vooral schooltje. We geven haar genoeg uitdagingen in andere vormen zoals zwemmen, turnen, pony rijden en tekenles. Dingen die zij allemaal zelf wil doen en leuk vind. Ook hierin eisen wij geen hoge nivo's maar vinden het belangrijkste dat ze er lol in heeft, ontspanning ervaart en met andere kinderen samen werkt en speelt. Zijzelf legt de lat dan weer meteen hoog door dingen bij turnen direct perfect te willen kunnen doen. OOK de eerste keer dat ze een oefening doet bijv. Ze is dan ook heel verbeten en bijt op haar vingers als dat niet lukt. Ze heeft dus nogal een drive inwendig.
Valt deze dochter gewoon onder de categorie: normaal voor meisjes van die leeftijd? Of zit ze toch wat verder/ hoger qua leernivo? Is het wijs een IQ test te doen om zodoende een houvast te krijgen (evt ook voor school mocht ze WEL hoog uitvallen) of moeten we het nog een jaar aanzien? We weten nu al dat ze bij dezelfde juf blijft weer in een combi groep 3/4 klas (Montessori onderwijs)
En je dochter zelf?
Mijn zoon kan ook goed leren. Wij hebben nog nooit iets getest. Niet nodig want hij heeft het prima naar zijn zin op school. Hij is een zomerkind. En hij las in januari op e3 niveau. Wat hij nu heeft weet ik niet maar hij leest thuis roald dahl en dolfje weerwolfje. Hij scoorde op alle cito's een A. Zijn reken werk is altijd foutloos en hij is erg snel. Daarom heeft hij rekenen een routeboekje en plusmateriaal.
Verder draait hij gewoon met de klas mee. Hij vindt het allemaal wel best. Hij vermaakt zich wel.
Ik vind de scorers van je dochter niet heel bijzonder. Maar wat wil je? Wil je dat ze versnelt? Wil je dat ze extra werk krijgt? Erkenning?
Ik heb zelf tegen mijn zoon gezegd dat als hij extra werk wil, hij hier zelf om moet vragen. Hij zal zelf moeten bewijzen dat hij dat kan. Ik ben nou eenmaal niet iedere dag in zijn klas erbij. En dat werkt bij ons prima. Als hij extra werk wil doen, vraagt hij er zelf om. Soms krijgt hij het en soms niet.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Sahara
Dochter heeft het prima naar haar zin op school. Alleen dat nagelbijten maak ik me dan zorgen over en het thuis niet spelen maar werken. Dat nagelbijten zegt me dan toch iets over een frustratie (wrs omdat ze zelf de lat zo hoog legt)
Wat ik wil met zo'n IQ test. Dat is een goeie vraag. Misschien juist voorkomen dat ze toch stiekum overvraagt gaat worden? En misschien wel dat ze serieus genomen wordt (als ze wel hoog zou scoren). Nu wordt ze door juf altijd een beetje afgedaan als dat jongste kleine meisje met d'r blonde haartjes (ze is ook nog eens klein voor haar leeftijd en slank gebouwd). En soms echt niet geloofd (bijv dat we nog een 9e planeet in ons zonnestelsel hebben. Juf geloofde dat niet. Dus dochterlief besloot de boeken van broer maar even mee te nemen)
Wat ik nu zelf in elk geval zoek is een soort vergelijk van welke scores gemiddeld gehaald worden door meisjes van 6 in groep 3. Om me een beeld te kunnen vormen van haar nivo zeg maar.
Mijn indruk
De cito-resultaten vind ik niet bijzonder hoog, wel goed, m.u.v. rekenen. Rekenen, Woordenschat en Begrijpend lezen zijn typisch vakken waar zeer slimme kinderen hoog scoren (maar dat hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn, er zijn ook kinderen die hoogbegaafd zijn en toch geen A's halen op cito's).
Met het leesniveau kan ik niet zoveel. Ik ben nog van het tijdperk avi's. Die waren niet gekoppeld aan een leerjaar. Een kind dat makkelijk leert lezen, kan heel snel gaan. Dan doe je niet een heel jaar in 3 maanden, maar dan leer je gewoon snel lezen. Als het kwartje valt, dan valt het. Je hoeft met lezen niet telkens nieuwe dingen te leren, zoals wel met rekenen het geval is.
Wat veel belangrijker is, is jouw gevoel dat ze meer nodig heeft. Juf heeft dit al uitgeprobeerd met goed resultaat. Ik zou vooral inzetten op compacten (minder van hetzelfde) en in plaats daarvan ander werk dat verder gaat dan het pluswerk van de methode waarmee ze werken. Dit vinden juffen in groep 3 vaak moeilijk, maar vanaf groep 4 (zeker nu kind goed kan lezen) is dit makkelijker te realiseren.
Ik zou het prima vinden als mijn kind thuis schooltje speelt. Blijkbaar haalt ze thuis in wat ze op school nu niet kan doen.
Op de goede plek
Als het een goede Montessori-school is, dan zit je kind op de goede plek. Ze kan lekker in haar tempo verder gaan, zonder te moeten wachten tot haar klasgenootjes ook zo ver zijn.
Het schools leren is blijkbaar iets wat haar erg bezighoudt, het is een nieuwe wereld, dus blijft ze thuis ook in die wereld. Het is gewoon een 'nieuw speeltje'. Als jij denkt dat ze te weinig ontspanning krijgt, kun je hierin best sturen.
Haar scores zijn natuurlijk heel mooi, maar als kinderen in hun eigen tempo mogen doorwerken (mag meestal niet op reguliere scholen) zie je ze vaker. Het lijkt alsof ze nu een ontwikkelingsvoorsprong heeft, maar het kan zijn dat deze voorsprong in de loop van de jaren minder groot wordt. Ze is wat vroegwijs, maar ze hoeft daarmee niet intelligenter te zijn dan de laatbloeier. Snap je wat ik bedoel? Dit is iets wat in de loop van de jaren pas zal blijken. Maar laten testen is natuurlijk ook een goede optie. Daar word je wel heel veel wijzer van.
Het antwoord op de vraag: 'en dan?' kun je in feite ook pas beantwoorden als je de uitslag hebt. Maar er is een heel goede kans dat het antwoord 'niets' zal zijn.
Ik vind trouwens wel dat heel veel kinderen tussen de 5 en de 7 heel intelligent kunnen ogen door hun filosofische vragen en hun brede interesse, maar dat is gewoon een fase die bij de ontwikkeling hoort.
Heel erg ot
'bijv dat we nog een 9e planeet in ons zonnestelsel hebben. Juf geloofde dat niet.'
Maar er zijn toch ook maar 8 planeten sinds Pluto niet meer mee mag tellen als planeet?
Jolinar
Het is van een afstand moeilijk om er wat zinnigs over te zeggen. Het is wel mogelijk dat ze voorloopt en het is ook mogelijk dat juf dat niet doorheeft. Ze zal de eerste juf niet zijn die een kind onderschat. De resultaten zijn wat dat betreft ook niet iets waar je wat mee kunt. Je kunt A's en B's halen als je prima op niveau zit en ervoor moet werken. Je kunt ze ook achterstevoren met twee vingers in je neus halen. In het eerste geval is er niks aan de hand, in het tweede wel. Het is dus zaak om erachter te komen of het eerste of het tweede aan de hand is.
Wat doet ze bijvoorbeeld als ze thuis schooltje speelt? Wat voor soort sommen maakt ze? Dat is interessant om te bekijken. Doet ze precies hetzelfde als ze op school doet of maakt ze zelf moeilijkere sommen? Dat is informatie waar je wat aan hebt. Als ze thuis zelf moeilijkere sommen verzint, dan heb je een hele dikke kans dat het niveau op school te laag is.
Voor begrijpend lezen is dan vervolgens de vraag wat voor fouten ze maakt. Zijn het slordigheidsfouten omdat ze haar best niet doet, of zijn het fouten omdat ze goed op niveau zit?
Kijk eerst of je daar zelf zicht op kunt krijgen, laat zien wat ze thuis doet en vraag eens een tekst voor begrijpend lezen mee. Als je wat meer zicht op de stof hebt, kun je nog eens met de juf en/of met de IB'er gaan praten mocht dat nodig zijn.
Soms is een IQ test inderdaad de enige manier om een school/juf in beweging te krijgen, maar het is nogal een dure manier en vaak niet zaligmakend. Je kind is al versneld en dat zou natuurlijk om een voorsprong kunnen gaan die weer verdwijnt, maar zeker meisjes hebben de neiging om zich aan te passen aan de verwachtingen. Dus alert zijn lijkt me een goede zaak.
Heeft de school een beleid voor slimme leerlingen, heeft school er ervaring mee? Dat zijn vragen die nu interessant worden.
Net mijn kind
Als ik de resultaten (dus puur de cijfers) zie is het net mijn kind. A's en een enkele B op de cito en met lezen inderdaad al op M5 niveau. Maar inderdaad is de vraag, is dat met veel moeite of is dat met 2 vingers in de neus behaald?
In vergelijking met mijn kind is ze dus heel 'normaal' is de vraag natuurlijk hoe normaal mijn kind is.. Ik vermoed dat hij wat intelligenter is dan gemiddeld, maar kan niet goed inschatten of het bovenmatig is.
Thuis speelt hij ook niet ze veel meer met speelgoed ed, maar ik denk dat dat vooral de leeftijd is en niet de intelligentie. Zie het nl bij alle vriendjes. Balletje trappen op het veldje achter het huis, of samen op de DS en dan heb je het wel gehad.
Wat ook belangrijk is
is ze nu blij?
Als ze gelukkig is en ze zit goed in haar vel zou ik niet al te veel doen. Haar cito-uitslagen zijn goed maar net extreem, die hoor ik vaker, er zijn meer kinderen die in groep 3 E4 halen.
Als de juf ziet dat ze een lekker slimme meid in de klas heeft en je dochter is gelukkig dan zou ik het gewoon zo laten lopen. Door haar 1 en 2 in 1 jaar te laten doen (ze is trouwens niet echt versneld ze had eigenlijk al meteen door moeten gaan naar 1 lijkt mij) zien ze dat het een slim kind is. Het lijkt mij dus niet dat ze er nu verder helemaal niets mee doen.
Ook
het klinkt mij alsof de school er goed mee bezig is. Hou de juf op de hoogte van hoe jij denkt dat het gaat, en dan kan zij dat gebruiken in de klas met je dochter.
Wat scores betreft is het goed, maar niet uitzonderlijk. ja ze is slim, dat wist je al maar het is niet extreem.
het klinkt ook precies als mijn jongste dochter: hoge A-scores, met eventueel een keer een B er tussen door. Jongste (nu in groep 3) zat wat lezen betreft in januari op E4.
Juf zegt
"het valt wel mee'
Dat is een punt waar ik moeite mee zou hebben, en dit zou een reden zijn om een onderzoek te laten uitvoeren. Dat wil zeggen: als ik het erg met de juf oneens zou zijn.
Kletsen kan inderdaad een teken van verveling zijn. Kun je juf niet eens laten onderzoeken hoe het gaat als ze (standaard) wat moeilijker werk krijgt aangeboden?
Niet heel bijzonder
Als ik je verhaal zo lees zie ik een slimme dochter die zonder al teveel problemen goede resultaten haalt. Maar ik vind haar resultaten niet heel bijzonder, zoals al eerder werd gezegd zijn ze net boven gemiddeld. Er zullen veel meer kinderen in haar klas zijn die deze scores halen.
Ook het feit dat ze schooltje speelt is niet perse een aanwijzing dat ze niet genoeg uitdaging krijgt. Heel veel meisjes spelen schooltje, jongens minder. Het is natuurlijk een belangrijk onderdeel van hun leven, dus dat krijgt ook een belangrijke plaats in hun spel.
Ik denk dat ze inderdaad goed op haar plek zit. Hou gewoon in de gaten of ze het naar haar zin heeft op school, of er geen plotselinge terugval in schoolresultaten is etc. Of een groot verschil in de Citoscores en de methodetoetsen. Dan komt het vast dik in orde.
T is wel een valkuil
om af te meten aan de resultaten of ze al dan niet slimmer is dan juf denkt.
En ik weet dat ik dit nu persoonlijk trek, excuses alvast
zoon had ook dit soort resultaten, liet thuis heel ander gedrag zien wat op school niet 'aangenomen' werd want zij zagen niks bijzonders, en zoon vond het 'zelfs nog moeilijk hoor, soms' (volgens juf dan)
Zoon zit inmiddels op Leonardo-onderwijs.
Ik vind dat je heel goed naar je eigen gevoel moet luisteren, je eigen 'motieven' onder de loep nemen en dan komt er vanzelf uit of jij 'wil/denkt' dat ze slimmer is dan ze is, of dat de school netjes door haar om de tuin geleid wordt. En onderpresteren is een lastig iets. Het is wel zeker in jullie voordeel dat je op een montessorischool zit. Maar ook daar kan het niet goed uitpakken. Misschien wil ze toch teveel 'niet anders zijn' dan klasgenootjes/vriendinnetjes om werkelijk te pakken wat ze nodig heeft/kan.
Ishtar
Dat klopt, dat je het niet altijd aan de resultaten kunt aflezen. Daar heb ik thuis ook een schoolvoorbeeld van. Maar dan zijn er toch dingen in het gedrag waaraan je kunt merken dat er iets is. En dat proef ik niet uit dit verhaal. Ik lees hier een slim meisje dat zich prima voelt op school en thuis. Maar als dat niet zo is, dan lijkt het me goed om verder te kijken.
Niet extreem
Ik vind de resultaten van je kind niet heel extreem hoog. Inderdaad bovengemiddeld maar niet erg afwijkend.
Mijn oudste dochter liep in groep 1-3 ook altijd voor. Vanaf groep 4 is dat minder geworden. Nog steeds behoort ze tot de besten van de klas maar die echte voorsprong is vanzelf minder geworden. De belangrijkste reden van die voorsprong was dat ze zichzelf al jong heeft leren lezen. Ze is toen ook binnen een paar maanden van hakkelend lezen naar vloeiend lezen gegaan. Ze had het opeens door en toen was er geen houden meer aan. In groep 3 had ze dus heel veel tijd voor rekenwerk en schrijven dus logisch dat ze daar ook in voorliep.
Hierna zijn we verhuisd en is ze op een school gekomen die minder klassikaal werkt. In groep 4 kunnen veel kinderen al goed lezen dus die voorsprong is vanzelf minder geworden en zo ging het ook met andere dingen. Inmiddels in groep 7 behoort ze wel bij de beste leerlingen maar het is niet zo dat ze echt enorm voorloopt.
Mijn zoon kon ook al jong lezen maar had met schrijven meer moeite. Rekenen kan hij heel goed. Vanwege het feit dat hij een handicap heeft hebben we zijn iq laten testen en hij is verder niet hoogbegaafd of zo. Toch had hij in groep 3 met name met rekenen en lezen hele goede resultaten.
Mijn jongste dochter is nu 6 en zij blijkt hoogbegaafd te zijn. Zij loopt wel heel erg voor. Ik denk ook dat ze dat zal blijven doen.
In elk geval vind ik de schoolresulaten op zich niks zeggen. Thuis schooltje spelen ook niet. Als kind deed ik dat heel veel en volgens mij doen veel kinderen dat. Mijn oudste dochter speelde dat vroeger ook vaak met haar vriendinnen en mijn jongste dochter nu ook.
Voorsprong
Resultaten hoeven absoluut niet te corresponderen met capaciteiten van een kind. Feitelijk wordt alleen getoetst of de stof beheerst wordt. Dus ook of het onderwijs goed gegeven is.
Ik vraag me dat altijd af, over die verdwijnende ontwikkelingsvoorsprong, wat dat dan precies is. Eigelijk geloof ik er niet zo in, hoewel deskundigen het altijd beweren. Ik kan me eerder iets voorstellen bij een steeds meer aanpassen van kind aan de groep, zoiets. Iets waar je bij een meisje toch al eerder rekening mee moet houden. Maar capaciteiten verdwijnen niet *zomaar*.
Overigens hier een beetje vergelijkbaar verhaal, met dochter van 7. Bij zoon speelt hb en andere problematiek, hij liep vast op school en school bleek niet zo bereidwillig zoon voldoende aanpassing te bieden. Het is al jaren een gevecht en zal het ook wel blijven. Voor dochter ben ik die strijd niet aangegaan. Ze zit meestentijds goed in haar vel en gaat heel graag naar school. Ze amuseert zich wel met allerlei sociale aspecten. Ik gooi af en toe een balletje op bij juffen, (die niet wordt gevangen) en that's it. Ik blijf haar wel in de gaten houden. Maar goed, hadden we een school getroffen waar meer bereidwilligheid was, was ik er meer achteraan gegaan.
Billie
Een ontwikkelingsvoorsprong hoeft niet een groter vermogen tot schools leren te betekenen. Oftewel: een ontwikkelingsvoorsprong kan bijv. betekenen: verbaal zeer goed, sociaal zeer vaardig, een brede interesse, etc. Maar dat betekent niet dat het kind later goed zal zijn in wiskunde.
En toch is wel duidelijk
...dat het NL systeem er niet op gericht is om kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong gericht onderwijs te geven. Uiteindelijk zijn zij het toch die de prestaties aan de bovenkant hoog moeten houden. Het is even wat leesvoer, maar het staat er wel in:
http://www.cpb.nl/publicatie/nederlandse-onderwijsprestaties-in-perspectief
Een rapport van het cpb, deze week uitgekomen, waarin blijkt dat met name in het basisonderwijs dit soort kinderen niet krijgt wat ze nodig hebben.
Het hangt er ontzettend van af
Wat zegt je intuïtie?
Scores zijn mooi maar niet spectaculair, maar scores zeggen natuurlijk erg weinig.
Er is een broer met een kwartetje aan diagnoses. Dat maakt het allemaal wel gecompliceerder.
Het KAN zijn dat ze gewoon graag gezellig kletst in de klas. Maar dat kletsen kan even goed duiden op snel afgeleid kunnen zijn. En als er dan in de familie al ADHD is, dan zou het ook kunnen duiden op ADD. Iets dat bij meisjes te vaak over het hoofd gezien wordt.
Als jij het idee hebt dat je iets opschiet met een test, als is het maar voor je eigen gemoedsrust, test dan. Niet op IQ pur sang, maar ook werkhouding e.d.
Voorsprong
Dat begrijp ik wel, dat een kind dat sociaal zeer vaardig is niet perse een wiskundig genie hoeft te worden
Maar het zou mooi zijn als er in onderwijs land meer aandacht zou zijn voor de sterke kanten van kinderen, en wat mij betreft ook heel breed gezien, niet alleen op intellectueel vlak. In plaats van dat sterktes met veel wantrouwen bekeken worden; eerst maar eens zien dat het blijft. Tsja, zo vergroot je je kans wel dat je gelijk krijgt, en dat het *talent* iid verdwijnt.
Heb niet alles gelezen maar
Lees dat je je zorgen maakt over ":thuis niet spelen maar werken" maar ik vind dat dus heel herkenbaar voor kinderen uit groep 3 die het lezen en rekenen en schrijven hebben ontdekt en niks liever willen dan thuis door werken ipv spelen. Voor mij erg herkenbaar (als juf).
Ik begrijp de wens om te testen wel
Mijn dochter van 6,5 zit in groep 2, maar leest en rekent ook vrij aardig. Ze is dol op woordkasteel (groep 4-niveau gaat heel vlotjes) en sommetjes (als je 4 appels nodig hebt voor een appeltaart, hoeveel taarten kun je dan bakken met 12 appels?). Ik vermoed dus ergens dat ze best slim is, maar op andere vlakken is ze soms een beetje 'onslim'. Op school heeft ze wel aangepaste taakjes, maar ik heb niet het idee dat de juf mijn dochter enorm intelligent vindt. Het idee om haar iq te laten testen is dus ook wel eens door mijn hoofd geschoten, puur voor 'eigen gemoedsrust' en wellicht om problemen in de toekomst voor te zijn. Ik heb trouwens niet het idee dat cito's nou zo alleszeggend zijn. Mijn dochter doet ze nogal wisselvallig en varieert van A naar C (op dezelfde onderdelen).
Vic
Dochter scoort ook heel wisselvallig op de cito’s, van een D tot bijna foutloos. begin me er steeds minder van aan te trekken
Ayla
Ja, gek is dat. Ik hechtte er juist best waarde aan omdat mijn oudste (hb) dochter wel altijd goede cito's had. Het voelt een beetje ongemakkelijk dat ik zo slecht hoogte kan krijgen van mijn jongste. Ik heb het idee dat een iq-test zowel een heel lage als heel hoge uitkomst kan hebben. Of gemiddeld, dat kan natuurlijk ook nog
Onderpresteren.
Jolinar, het lijkt wel of je het over mij hebt toen ik kind was, tot in de kleinste details. Klas overgeslagen om e.e.a. recht te trekken maar ook daarna nog ging alles me veel te gemakkelijk af, ik doorliep de basisschool op mijn sloffen en haalde altijd uitstekende cijfers, rekenen en schoonschrijven iets minder maar toch altijd nog heel goed. Op de CITO-toetsen scoorde ik prima maar niet opmerkelijk briljant, dat kwam deels omdat ik meer achter de vragen zocht dan erin zat, de vragen waren in feite te gemakkelijk en dat maakte me in de war, zocht antwoorden in de verkeerde richting.
Het is héél belangrijk dat ze leert zich in te spannen, huiswerk meekrijgt, want anders gaat het mis op het VWO, ik heb nooit geleerd stevig te studeren en ben dan ook geen enkele studie afgemaakt (behalve korte cursussen).
Eens met pelle
Niet echt bijzonder hoor en ik vind ook dat je wat erg overdrijft nu.
Och
Een beetje snugger type hoeft ook op het VWO niet al te veel te doen (al heb ik begrepen dat er tegenwoordig meer 'maakwerk' vereist is dan vroeger). Het zou eventueel kunnen dat je het uiteindelijk op de universiteit niet redt, omdat je nooit geleerd hebt te studeren of ergens moeite voor te doen. Ach, en dan doe je gewoon een HBO-opleiding met twee vingers in je neus.
Er wordt nergens gezegd dat alle vwo'ers in de problemen komen
Even zonder naam vertelt haar ervaringen met onderpresteren. En ja, dit gebeurt in de huidige tijd nog steeds op veel scholen.
Je kunt A en B's halen op de cito's maar toch onderpresteren. Je presteert dan niet naar je kunnen of erger nog: je hoeft je nooit in te spannen. En het is toch jammer als je pas in 4VWO merkt dat alles niet meer vanzelf gaat. Of pas op universiteit of hb.
Dat zegt niets over alle vwo'ers. Dat zegt wel iets over problemen die kunnen ontstaan bij onderpresteren.
Pelle
Toch niet. Jolinar vertelt namelijk veel meer dan de cijfers. En daar wordt door 'even zonder naam' op gereageerd, echt niet alleen op de citoscores. Die zeggen op zich niets over onderpresteren.
Leren leren
Is het zo erg als je pas in 4 VWO voor het eerst je best hoeft te doen (ik herken dat) en pas op de universiteit echt in de problemen komt (ik herken dat ook)? Ik heb uiteindelijk op de universiteit bijzonder efficiënt leren werken, omdat ik aan het eind van eerste jaar zeven van de negen vakken moest herkansen (laagste cijfer was een 2). Dat werd een lange hete zomer, want als je één van die zeven vakken niet haalde moest je alles overdoen (dat was toen nog zo, kenners kunnen nu mijn leeftijd schatten). Ik kan me voorstellen dat een HB-kind dat nu in het eerste jaar aan zijn 30, 40 of 60 studiepunten moet komen en aldus in het diepe gegooid wordt, ook opeens leert zwemmen.
Ja en nee
Nee, ze leren niet opeens zwemmen. Ze hebben bepaalde leermethodieken niet aangeleerd en bovendien leren de meeste HB-kinderen op een andere manier dan de lesstof wordt aangeboden. Dus ze krijgen wel de prikkel om wat te gaan dóen, ze weten alleen niet hóe. Als ik jou een Russisch boek geef en zeg dat je een bladzij moet vertalen, kun je dat óók niet ineens omdat je dat zo graag wil. Leren leren doen de meeste kinderen A. vanaf groep 1 en B. bottom-up. Tegen de tijd dat je op het VO/HBO komt, heb je zo'n 8-13 jaar ervaring in leren en bovendien sluit jouw leersysteem aan bij het aangeboden systeem. Een HB-er wordt vaak pas op het vervolgonderwijs geconfronteerd met de gevolgen van niet kunnen leren. En heeft bovendien een ander leersysteem (topdown) dan het aangeboden systeem. Dat gééft niet en vaak krijgen ze het ook wel onder de knie, maar de tijdsdruk is enorm. Herhalen, herkansen, uitstellen en overdoen: het is er allemaal niet meer bij.
Ik heb ze hier thuis rondlopen, van de (post)puberale HB-ers. En het valt niet mee. Vooral ook niet, omdat het kinderen zijn die altijd en overal op hun IQ hebben kunnen vertrouwen - en ineens schiet dat tekort lijkt het wel. Dat is net zo ingrijpend als dat je beentjes het morgen ineens niet doen. Je zult héus wel een oplossing vinden, maar dat duurt effe. En die tijd: die heb je niet. Mag niet meer van de minister.
Tirza
