Spijbelen

Dat had ik ook al bedacht. Heel sneu voor de leerlingen van nu dat je niet meer een uurtje eerder weg kan met een briefje waar dan een zelfgemaakte handtekening opstaat. Boek niet mee, huiswerk niet af, creatiever smoezen om te laat komen te verklaren, alles kan door de ouders worden gevolgd. Of wat denk je van de cijferlijsten, een 6 in een 8 veranderen zit er ook niet meer in

Ik heb vroeger ook wel eens een gymles gemist en ik vond het ook heel leuk om met klasgenoten een ijsje te gaan halen in de stad, terwijl ik eigenlijk in de les hoorde te zitten. Heb ik goede herinneringen aan.

De jeugd moet het nu hebben van ouders die niet zo moeilijk doen. Maar volgens mij is spijbelen dan helemaal niet meer zo leuk.

Magister

Ik vind het ook niet zo leuk voor kinderen. Ik kon vroeger een slecht gemaakt s.o. gewoon verzwijgen. Moest ik hem wel weer ophalen. Maar nu zie je als ouder allles. Bovendien heb ik het idee dat er nu minder cijfers gegeven worden. Mijn zoon heeft nooit eens een keer een makkelijk s.o. Met gewoon wat woorden leren. Het is altijd veel. Maar dat kan ook aan zijn school liggen. Iets ophalen is ook ontzettend moeilijk heb ik gemerkt.

En inderdaad wij spijbelden ook wel eens. Zeker al er veel tussenuren waren dan hadden wij vaak geen zin om na twee uur nog terug te gaan naar school.

hier gelukkig weinig magister

Op onze school wordt magister vooral gebruikt voor afspraken plannen enzo. Dus ik kom er zelden.........
Gelukkig maar, ik hoef echt niet alles te weten.
Wel worden er geen rapporten verstrekt maar een cijferlijst per kwartaal, waar alle cijfers (en het eindgemiddelde) op staan en die per post wordt verstuurd, dus in principe niet achtergehouden of 'aangepast' kan worden. Maar verder vind ik het wel best zo.

Meekijken

Ik kreeg als ouder ook altijd een eigen login maar heb daar express nooit gebruik van gemaakt. Ik keek alleen mee met mijn kinderen. Nog steeds kijk ik met dochter mee. Ik ben er om haar te helpen en ik heb hier geen behoefte aan controle.
In het verleden heb ik veel gedoe gehad met verzuim maar ook dan keek ik even met mijn kinderen mee of met hun login. Uiteindelijk gaat het om henzelf.

Inderdaad

Het magister systeem wat ik nog net heb meegemaakt voordat we uit Nederland gaf inderdaad alle cijfers weer en wanneer iemand wel of niet aanwezig was. Als als kind had ik dat super vervelend gevonden. Ik was erg gestelde op mijn privacy. Ik deelde cijfers ook zelden met mijn ouders. Er was een soort stilzwijgende afspraak dat zolang de cijfers op het raport redelijk waren ze niet naar alle cijfers tussendoor gingen informeren. Dus onvoldoendes verzweeg ik heel vaak. Zeker als het echt een 1 of een 2 was. Ik heb ook veel gespijbeld, handdtekeningen vervalst en kreeg ook straf zoals nablijven zonder dat mijn ouders er van wisten. Dat ging ik ze dus echt niet vertellen als ik een keer moest nablijven. Kreeg ik thuis ook nog eens op mijn kop.

Ik heb overigens sowieso het idee dat ouders zich veel intensiever met school bemoeien dan in mijn tijd. Vind ik ook niet ideaal al doe ik er zelf net zo hard aan mee. Heeft ook te maken met dat het systeem minder soepel is. In mijn tijd deden kon je eindeloos blijven zitten bijvoorbeeld.

Om eerlijk te zijn hoef ik ook niet alle details te weten van wat mijn kinderen uitspoken. Als ik namelijk weet dat ze spijbelen/de klas uit zijn gestuurd/een 1 hebben gehaald dan moet ik er wat mee. Ik vind van mezelf dat ik dan moet reageren. Dus dan moet ik ook nog een keer boos worden of straf uitdelen. Zolang het dus over het algemeen redelijk gaat wil ik eigenlijk helemaal niet weten of ze een keer gespijbeld hebben of iets dergelijks.

Waar we nu wonen heb je geen magister maar moet je als ouder elk proefwerk ondertekenen evenals het gemaakte strafwerk. Ik weet bijna 100% zeker dat mijn zoon wel eens een handtekening laat vervalsen want af en toe zit er wel heel veel tijd tussen proefwerken. Mijn dochter doet dat niet want die is heel braaf. Natuurlijk wil ik wel globaal weten hoe hij het doet maar ik ga niet op speurtocht uit nu om er echt achter te komen wat hij allemaal uitspookt.

Jaina (o.t.)

Wat grappig! Ik had achter jou nooit iemand gezocht die spijbelde en cijfers verzweeg. Waren we dan vroeger allemaal van die boefjes? Arme kinderen van nu

Hier

Ik heb met oudste de intrede van magister op school meegemaakt. Het werd niet zo fanatiek gebruikt als ik hier lees, alleen voor cijfers en aanwezigheid. Ik moet zeggen dat ik er weinig op gekeken heb. Ook nu bij jongste doe ik er weinig mee. Veel liever vraag ik aan de kinderen of ze nog cijfers terug hebben.

Op school van oudste was het bijhouden van de aanwezigheid een drama. Vaak stond hij afwezig terwijl hij wel aanwezig was, of andersom. Toen hij een aangepast rooster kreeg werd het helemaal een drama. De ongeoorloofde uren liepen in de honderden, al waren er ook docenten die hem standaard aanwezig melden. Niemand wist wanneer hij bij welk vak hoorde te zitten.

Ik heb echter niet de illusie dat bij die ongeoorloofde uren niet e.e.a. aan 'spijbelen' zat. Wat dat betreft was het voor hem juist veel makkelijker dan voor ons vroeger, door beperkingen van magister (klassenlijsten waar hij niet op stond) en dat school daardoor alles maar prima vond.

Katniss

Ja, dat is al heel lang geleden... Ik was niet extreem wild verder maar school had niet zo mijn interesse toen. Dus ja veel spijbelen. Zeker op de tweede middelbare school waar ik op zat. De eerste was een vrij degelijke, saaie school maar de tweede school was wat losgeslagen. Ook de leraren zochten hun bevrijding. Theo de Vries die opeens niet meer meneer de Vries genoemd wilde worden door de leerlingen maar we mochten hem nou allemaal Tejo noemen. Het wast best gezellig eigenlijk. Misschien is het de oude dag maar ik heb wel het idee dat de middelbare school er niet leuker op geworden is. Ook niet beter trouwens. Het niveau is niet hoger dan toen heb ik het idee. En nu is het vaak allemaal veel strakker, met 1001 regeltjes. Niet alleen voor de leerlingen maar ook voor de leraren.

annej

Dat gaat hier niet. Je moet zelf inloggen om je in te schrijven voor ouderavonden en als ik steeds inloggen via het account van mijn kinderen en zij weer op hun apparaat gaat het ook niet lekker automatisch.

op topic

Ik zou dat dus wel doen zo nu en dan als de cijfers goed zijn. Bijvoorbeeld een strippenkaart geven voor 10 spijbeluren per jaar.

snipperdagen

Onze puber krijgt wel 3 snipperdagen van ons. Die mag ze gebruiken op dagen dat ze niets belangrijks heeft.
Dochter is nooit ziek, maar kakt in februari altijd behoorlijk in. Bleek en moe zeg maar. Dan mag ze van ons heerlijk een dagje in bed of op de bank doorbrengen.

jeugd van tegenwoordig

Dat is wel jammer, die strikte controle. Zeker omdat zitten blijven niet meer zo veel aan de orde is en het al gauw afstromen wordt, dat zal maken dat ouders er meer bovenop gaan zitten.
Heb ook warme herinneringen door 'vrij' te nemen, de Dom te beklimmen en naar mijn school te zwaaien. Ook was ik verdacht veel ongesteld bij gym.
Arme jeugd van tegenwoordig!

ouders hoeven niet alles te weten

ik heb te doen met de magistergezinnen van nu, zag het bij (jongere) familie van ons waar de ouders bijna dagelijks aan hun kinderen melden wat ze op magister hebben opgemerkt. Goed bedoeld, al die communicatie, maar je kunt alles overdrijven.
Ik heb ook cijfers verzwegen (en opgehaald) vroeger, niks mis mee.
Spijbelen, dat heb ik niet zoveel gedaan, maar als het een beetje lukte dan probeerde ik gym te vermijden Bah, gym.

Off topic: onlangs kreeg ik als mantelzorger info over het client portal van mijn hoogbejaarde moeder. Via een inlogcode kun je meekijken in het dossier. Degene die deze werkwijze introduceerde, waarschuwde dat je dan ook minder wenselijke informative zou kunnen krijgen over degene van wie je mantelzorger bent. Bijvoorbeeld veelvuldig incontinent, agressief, depressief, veeleisend...

Liep ik de magisterinfo betreffende de kinderen mis, krijg ik iets vergelijkbaars betreffende mijn moeder... Nou ja, je kunt altijd besluiten zo'n systeem met rust te laten.

ach

Vroeger vonden mensen het ook verschrikkelijk om opeens met een gordel te moeten rijden als ze dat niet gewend waren. Onze kinderen weten niet beter denk ik en we moeten ze niet wijzer maken dan ze al zijn en het al helemaal niet zielig vinden.

ach

Trouwens, voor de ouders die jammer vinden dat spijbelen niet meer kan. Dat kan toch nog steeds, alleen moeten de ouders dan meewerken. Een briefje achteraf inleveren en de administratie klopt weer. Of zie ik dat verkeerd?
Ik denk trouwens dat magister en strengheid niet is omdat de scholen strenger zijn geworden maar omdat het kan (om mijn kinderen te citeren). In de tijd dat ik op de middelbare school zat, bestonden er amper computers. Veel was letterlijk papierwerk. Nu is een wereld zonder ondenkbaar en er is een grote digitaliseringsrevolutie achter de rug. Het is efficienter voor een school om de hele administratie digitaal bij te houden ipv een klassenboek en kaartenbak. Linkje naar thuis en een grote groep ouders is helemaal blij dat ze hun kind (nog meer) in de gaten kunnen houden. Want die groep bestaat ook.
En ik was vroeger geen spijbelaar, dat durfde je ook niet met een rector en potige claviger (concierge) die de gang goed in de gaten hielden. Ik was meer van niet altijd mijn cijfers vertellen en geen huiswerk en spullen vergeten.

Speelruimte

Niet alleen hebben de kinderen minder speelruimte door Magister, ouders ook. Want als ouder hoef je op een tafeltjesgesprek ook niet meer aan te komen met 'wist ik niet'. Omdat je altijd alles kán inzien wordt ook verwacht dat je dat doet. Je kan zien wanneer, welk en hoeveel huiswerk je kind heeft, dus je kan er ook op toezien dat het gebeurt. Als de cijfers naar beneden gaan kan je aan de bel trekken. Als je dat niet doet, heb jij het dus laten liggen is de redenatie van veel scholen. Mijn kind spijbelt daarom soms met mijn toestemming. Is die grote opdracht niet af of is de toets nog niet goed genoeg geleerd, dan is ze wel eens 'ziek'. De gevolgen zijn soms gewoon te groot om je éénzijdig strak aan de regels te houden.

skik

Speelruimte

Speelruimte is aan alle kanten kleiner geworden. Voor de leerlingen en voor de leraren. Op de universiteit zie ik dat ook. Vroeger kon je eindeloos studeren. Tegenwoordig schiet men helemaal naar de andere kant door met bindende studie adviezen, maximale studie tijd, zo veel punten die je moet behalen... best vermoeiend. Ook voor docenten trouwens. Vroeger bedacht je helemaal zelf hoe je college gaf en hoe je vervolgens de stof toetste. Je kon jaren werken aan een obscuur boekje. Tegenwoordig moet alles echter binnen pedagogische plannen passen, eindeloze onnuttige zelfreflectie, je tijd verdoen met onderzoeksvoorstellen schrijven waar je heel misschien wat geld mee binnen kan halen... Het is er aan alle kanten niet leuker op geworden. Niet voor de studenten en niet voor de docenten. Dat is op de middelbare school waarschijnlijk ook zo.

En veel ouders worden er ook weer enorm vigilant van en zitten dan de leraren weer op de kop. Veel leraren op de middelbare school hebben last van die enorme bemoeizucht van ouders. Dat snap ik. Dat wordt echter in stand gehouden door een systeem wat het minste falen al meteen afstraft met afstromen en met eisen als minstens een 8 halen om door te mogen stromen of een 7,5 moeten staan om een bepaald vak voor je profiel te mogen kiezen. Dan krijg je dus ook dat ouders er meer boven op gaan zitten.

Toen ik in de eindexamen klas zat waren er verscheidene leerlingen die al 20 waren. Die waren 2 of 3 keer blijven zitten. Was allemaal niet zo'n ramp. Kon gewoon. Wilde je een bepaald vak kiezen waar je slecht voor stond dan ging je met de leraar praten en dan liep het allemaal wel los en kon dat gewoon.

loslaten...

Dat magister bracht ons thuis haast tot randje van waanzin. Ik was zo'n moeder die om de zoveel dagen magister controleerde.. In de 2e/3e had dochter een mega dip.. Qua school maar ook persoonlijk.. Nou bij elk rood cijfer stoof ik op.. Ruzies niet gewoon meer.. Dat heb ik ineens losgelaten, en bedacht ze moet het zelf doen en daar heeft kijken op magister bij haar geen invloed op. En mijn moeder wist ook niet wat er gebeurde op school.
(af en toe wel eens gekeken niet veel) De sfeer in huis werd er iig een stuk beter van.

Spijbelen is dr ook gelukt..bij een enkele controle zag ik dat ze ineens een afspraak bij de dokter of kinderarts enz had. Ik had het ondertussen met school gehad en heb dochter er wel op aangesproken en gezegd dat ik dus dat echt niet meer wilde zien.. School weet nog steeds van niks.. Ze hebben het gewoon niet in de gaten. Dochter heeft het daarna niet meer gedaan.. En voorlopig gebeurt het niet meer want examen.

Jaina (OT)

"Vroeger bedacht je helemaal zelf hoe je college gaf en hoe je vervolgens de stof toetste. Je kon jaren werken aan een obscuur boekje."

Inderdaad, van mijn studie tijd herinner ik me inderdaad de nodige docenten en wetenschappelijk medewerkers die er maar wat op los rommelden. Slechts een enkeling, meestal een mondiale hoogvlieger in zijn of haar vakgebied, was bij machte om zelfstandig goede cursussen te maken en goede colleges te geven.

School is eigenlijk best soepel hier

Ja, alles wordt wel in magister gezet, en als ouder kijk ik wel mee. naar cijfers, en naar afwezigheid. Mijn zoons vragen niet om spijbeluren, en gaan soms met frisse tegenzin naar school. Soms echter wil ik ze liever ziekmelden (als ze al half ziek zijn 's ochtends), maar dan willen ze zelf perse naar school omdat ze anders dat proefwerk weer moeten inhalen. Het is al eens voorgekomen dat jongste juist daardoor een onvoldoende haalde. En wat al eerder gezegd is: er zijn zeker in de bovenbouw niet heel veel proefwerken, dus weer ophalen is best lastig.
Maar aan de andere kant, als je als ouder een beetje meewerkt met je kind, is mijn ervaring dat school geen vragen stelt. Ik heb een zoon wel eens een eerste uur afwezig gemeld vanwege een laat concert (zelf spelen) de avond ervoor, of bijna een hele dag vanwege een auditie van een vriend waar ze met de hele band aan meewerkten. Nooit vragen gehad.
Jongste is dit jaar (voor het eerst in 4 jaar) uit de klas gestuurd wegens 'wangedrag'. Al bij het melden bij de leerlingcoordinator werd er nogal lacherig gedaan (de docent was een tijdelijke kracht, en algemeen bekend kon geen orde houden), maar we kregen wel een brief ter ondertekening thuis. Die hebben we keurig ondertekend...

Magister boeit mij niet

Op de school van oudste wordt ook vanalles bijgehouden op magister. Om een tien minuten gesprek aan te vragen moet ik inloggen op magister dus dit schooljaar al 2 keer gedaan. Verder kijk ik nooit op magister, zolang dochter nog keurig verteld welke cijfers er worden gehaald en dat zijn voldoendes voel ik geen noodzaak om alles te controleren.
Op mijn initiatief plannen we afspraken bij de ortho tijdens gymlessen, dat dient twee doelen: ze hoeft niet naar gym waar ze zo'n hekel aan heeft en ze mist geen belangrijke lessen.
Een briefje meegeven dat ze niet hoeft te gymen van mij vanwege een kleine blessure doe ik ook wel. Ze fietst per dag net geen 20 km dus ze beweegt voldoende, ook heeft ze nog een uur in de week dansen en bij mooi weer gaat ze regelmatig op de racefiets met haar vader een stukje toeren in het weekend dus dat gymen boeit mij echt niet.
Dat je als ouder alles kunt zien wat je kind doet op school qua prestaties en qua aanwezigheid wil niet zeggen dat je dat als ouder ook moet doen. Zolang de cijfers die ze thuis verteld goed zijn is school haar wereld wasr ik mij weinig mee bemoei.

magister

ik ben net heel positief over de invoer van Magister. School van zoon houdt het tegenwoordig ook goed bij, voorheen schortte er nog wel wat aan met huiswerk invullen
Ik kijk er bijna dagelijks op, naar zijn cijfers dan wel te verstaan. Niet naar het aanwezigheidsgedeelte waarin ook staat wanneer hij boeken vergeet of eruit gestuurd is. Dat laatste boeit me niet (zo). Staan de kinderen 5 keer vermeld op de huiswerk/boeken vergeten of verwijderdlijst dan worden de ouders geïnformeerd en dan wil ik er wel wat aandacht aan schenken, verder vind ik dat zijn eigen verantwoordelijkheid. Waarom ik er zo blij mee ben is vooral om de toetsen die erin vermeld staan. Vergeetachtige zoon zou anders de helft van de toetsen missen. Ook bij moeilijke proefwerken is het leuk om soms al binnen een paar uur te weten welk cijfer hij heeft, terwijl hij het dan nog niet weet. Zoon is daar zelf ook blij mee.
Dus Magister betekent niet automatisch lastige ouders En geen Magister betekent niet automatisch gemakkelijke ouders

Wat betreft spijbelen: daar mag zoon ook wel eens gebruik van maken. Maar niet zoveel als hij zelf zou willen, dus in zijn geval zal hij best wat spijbeldagen missen en dat is (ook in zijn geval) maar goed ook. Doel is nog altijd overgaan en zoon kan daarbij best wat hulp gebruiken om hem op het goede pad te houden.

haha Half a twin

Grappig dat je zegt dat magister je niet boeit. Zo te horen heb jij niets aan magister, je dochter vertelt alles al en het loopt allemaal vlekkeloos. Tsja, wat heb je dan nog aan een extra controle.
Vraag in dit draadje lijkt me juist in hoeverre ze ruimte krijgen als het niet allemaal vlekkeloos loopt. Zeg je dan ook dat magister je niet boeit.

Sunny

"Ook bij moeilijke proefwerken is het leuk om soms al binnen een paar uur te weten welk cijfer hij heeft, terwijl hij het dan nog niet weet. Zoon is daar zelf ook blij mee."
Wat vind je er leuk aan dat je een cijfer van je zoon eerder weet dan hij en waarom is hij er blij mee?

niet helemaal vlekkeloos

Het loopt niet helemaal vlekkeloos, er wordt echt wel eens een onvoldoende gescoord maar wanneer dat verteld wordt is aan dochter. Soms hoor ik het pas als de volgende 8 is gescoord en het gemiddelde toch weer een krappe 7 is geworden.
Ook als het echt slecht zou gaan zou ik niet iedere dag op magister zitten koekeloeren, daar wordt je alleen maar meer gestrest van.

hangt van het kind af

Bij de middelste kijk ik zo af en toe op Magister. Ik zie dan her en der wat te laat, huiswerk vergeten en een enkele onvoldoende. De resultaten over het geheel zijn goed, dus ik doe gewoon alsof ik het niet gezien heb. Alleen toen het gemiddelde Engels erg zwaar onvoldoende was, ben ik gaan praten met kind. Door een rapportgesprek met de docent kwam ook de oorzaak naar boven (betrapt worden bij spieken levert een 1 op). Door wat hulp bij Engels hebben we nu het cijfer weer op voldoende gekregen (andere manier van leren). Verder had ze duidelijk haar lesje al geleerd en die 1 was straf genoeg. Dus nu bekijk ik het weer lekker van een afstandje.

De oudste is heel slecht in plannen en in het zien van gevolgen. Bij haar hou ik het veel strakker in de gaten. Die is op het randje niet aangemeld bij de leerplichtambtenaar wegens te laat komen, leest een stapel bibliotheekboeken in de les en overziet de gevolgen van een onvoldoende niet. Dus bij haar kijk ik veel meer mee. Niet vanwege een keertje te laat of een keertje spijbelen, maar vanwege structureel er een bende van maken. Een onvoldoende is daar geen foutje wat ze zelf weer oplost, maar direct reden om in te grijpen.

De jongsten zitten nog op de basisschool, maar ook bij hun ga ik straks echt niet als een spion dagelijks in Magister kijken.