Tegen juf zeggen of niet?
Ons mannetje is net op een nieuwe school begonnen. Het is een sociaal mannetje dat makkelijk nieuwe vriendjes maakt. Niet erg assertief maar ook geen doetje. Hij is klein voor zijn leeftijd. Jongens van twee jaar jonger zijn vaak nog groter. Hier heeft hij zelf niet zoveel problemen mee. Nu is er een jongentje in zijn bouw (jongentje is een jaar jongerdat meerdere keren op een dag 'ukkie' tegen hem zegt. Hij heeft aangegeven dat hij dat niet leuk vindt. Maar jongentje gaat er mee door. Natuurlijk is het jongentje wel zo slim om dit niet te doen waar de juf bij is.
Zal ik dit de juf zeggen of niet? Ik zou dan zoiets zeggen als "Zoontjelief vind het niet prettig dat hij door een jongentje [of naam noemen?] meerdere keren op een dag 'ukkie' wordt genoemd".
Zelf laten zeggen
Als zoiets bij mijn kinderen gebeurt, spoor ik ze meestal aan om het zelf tegen de leerkracht te vertellen. Ze zijn allebei op een kdv geweest en daar deden ze dat ook wel. We hebben op school wel eens een uit de hand gelopen pestincident gehad en toen ben ik wel zelf naar de leerkracht gegaan, maar voor dit soort 'kleine' ergernissen laat ik ze zelf gaan.
Eerst zelf laten zeggen
Ik zou hem zeker in eerste instantie stimuleren om het tegen juf te zeggen. Als hij het niet durft evt samen gaan zeggen, of juf influisteren dat hij wat wil zeggen (en evt wat) zodat ze kan sturen.
Niet meteen zelf aan de bel gaan trekken, laat ze het
Zelf
Ik zou inderdaad tegen hem zeggen dat hij dat toch echt zelf tegen juf moet zeggen. Eventueel kun je aanbieden met hem mee te gaan naar de juf, als hij het dan durft om zelf te zeggen.
Iets anders is dat hij het niet tegen juf zegt, maar er zelf een oplossing voor zoekt. Iets terug zeggen: bijv. als het jongetje "ukkie" zegt, kan hij zeggen "hé reus". Of iets anders wat hij zelf bedenkt. Of: "ja, ik ben klein he? Klein, maar fijn"
Succes.
Dat durft hij niet...
Ik heb hem ook gezegd dat hij het juf kan vertellen. Maar dat vindt hij eng.
Ik zeg hem altijd inderdaad "klein maar slim", maar in dit geval helpt het denk ik niet. Hij voelt zich door zo'n ukkie-opmerking gewoon overruled.
Hoe oud?
missch tegen moeder?
ik heb het zelf meegemaakt met eigen zoon (toen bijna 6). Die riep met vriendjes naar jonger kleutertje een soort verbastering van de naam bijv hij heette Pim en dan riepen ze Pik. Ik wist dat niet maar moeder van betr kind heeft aan mijn zoon gezegd dat haar zoon daar verdrietig van werd. Ik stond erbij. Ik vond het prima en terecht.
Samen
Samen even naar juf en hem dan vragen te vertellen wat hem dwars zit, dan weet hij gelijk dat hij zoiets zo kan oplossen en samen is minder eng dan alleen. Ik zou er geen drama van maken, maar hij vindt het vervelend , dus dat jochie moet er mee ophouden en dat kan 't best via juf.
Nee hoor,
ik vind het nogal; overdreven om voor zoiets direct naar de juf te gaan zonder dat het jongetje zelf al iets geprobeerd heeft.
Stimuleer hem zelf iets tegen het jongetje te zeggen, daar groeit hij van!
Vanmorgen...
Vanmorgen heeft mijn zoontje het zelf tegen de juf gezegd. Ik was erbij. Ze gaan het in de kring bespreken.
Koentje, mijn zoontje heeft het een paar keer aangegeven dat hij dat niet leuk vindt. Dat heeft niet geholpen.
Mooi
Dat is mooi. Dat hij het durfde te zeggen terwijl jij erbij was. Ik ben benieuwd of het nu stopt. Laat je het nog even weten?
Ukkie
Fijn! Als juf het gelijk goed oppakt heeft hij gelijk geleerd hoe hij zulke dingen aan kan pakken. Nu maar hopen dat het jochie er gelijk mee stopt!
