Tips voor "inflexibel" rekenen?

Het eerste

dat in me opkomt is waarom geen aangepast werk voor hem? Het gaat er toch om dat hij leert rekenen, en als deze methode nu niet bij hem past waarom dan geen werk-zonder-franje?
Ik weet het (inmiddels helaas) zaken kunnen simpel lijken maar op school toch moelijk bevonden worden. Maar eigenlijk vind ik het te gek voor woorden dat jullie thuis aan de slag moeten omdat op school moeilijk gedaan wordt.

Ze doen niet moeilijk hoor

Ze doen er tot nu toe niet moeilijk over hoor, Billie. Ze zeggen juist dat hij op zich goed rekent. Ik ben alleen zo'n moeder die bovenop elk dreigend probleem duikt en er van alles aan wil doen. En vind het gewoon jammer als hij bij een deel van de stof niet mee kan komen.
Het zou natuurlijk kunnen dat dit verband houdt met zijn begrijpend-lezen probleem. Ik zie wel enige verwantschap. Het niet kunnen vertalen van de opdracht naar de uitvoering.

Judith

Hm, dat weet ik niet, hij heeft natuurlijk wel ADHD. Dus er kunnen best wat dingen bijkomen die daarmee in verband staan. Het is me in elk geval nog niet opgevallen. Wel heeft ie moeite met automatiseren in het algemeen, het duurde ééuwen voordat hij een beetje soepel ging lezen...

Combi

Dat is een bekende combi. Ik heb zelf gemerkt dat toen mijn kinderen klein(er) waren, motorische planning en inzicht hoe iets gaat, hand in hand ging. Daar hebben wij toen therapie voor gehad.. dat heeft niet alleen de motorische planning maar ook andere inzichten en ordening etc tot stand gebracht. Onze therapeut zou je kunnen omschrijven als een combinatie tussen een fysiotherapeut en een remedial teacher. Inzicht/ordening in het een betekent ook inzicht/ordening in algemenere principes. Wij hebben het gezocht in de senso-motorische hoek.

Denk je...

Denk je dat ik voor iets dergelijks weer bij zijn voormalige ergotherapeut terecht kan? Die was gespecialiseerd in SI-problemen, maar ja, dat is zeker weer net iets anders dan senso-motorisch?

Erm

Sensorische integratie module is een kopstudie die vaak gedaan wordt door ergotherapeuten, logopedistes, fysiotherapeuten. Senso-motorisch komt neer op hetzelfde als sensorische integratie.. ik zou denk ik het dan wat algemener aanpakken en een sensorisch integratie therapeut zoeken in de vorm van een (kinder)fysiotherapeut. Een si-ergonoom kijkt volgens mij toch meer vanuit de hoek "wat kan iemand niet en hoe los ik zoiets via een externe weg op" en een si-fysio kijkt mi meer in zin van "wat gaat niet en hoe komt dat ? door het bewegingsapparaat of door sensorische interactie ? En hoe ga ik het iemand zelf laten leren.

Ik weet niet of ik het hiermee voldoende heb gedekt. Maar dit is wel zoals wij si-ergo en si-fysio hebben ervaren. Wij waren niet heel tevreden over de ergo dus misschien is mijn beeld daarover niet helemaal juist.

Gereedschapkist

Bij onze dochter werkte het aardig toen we het uitlegden, alsof je een gereedschapskist hebt en een puzzel. Je kijkt naar de som/puzzel en dan bedenk je welk gereedschap je gaat pakken om hem op te lossen. Moet je ordenen, moet je tellen, moet je aftrekken, moet je vermenigvuldigen.
Als je het rekenboek thuis hebt, kun je dit soort sommen even inventariseren. Meestal komt hetzelfde type elke keer terug. Hier hebben ze als franje: tabellen, stoeptegels van een schoolplein, sprongen maken op de getallenlijn en sommen met geld. Dan kun je deze types met je zoon doorbespreken. Dan ben je dus niet aan het leren rekenen, maar het leren oplossingsstrategieen bedenken. Dat is een compleet andere vaardigheid, maar toch ook een die belangrijk is. Bij de entree en cito toets, krijgen ze bijvoorbeeld het onderdeel studievaardigheden. Daar hoort dit volgens mij bij.
Veel kinderen doen dit onbewust goed, maar kinderen die moeilijk kunnen schakelen, zullen dit wat bewuster moeten aanleren.

Blij

Ik ben heel blij met jullie reacties. Studievaardigheden, vooral oplossingsstrategieën, daar moeten we dus op focussen. Ik ga eens links en rechts informeren welke van onze gebruikelijke therapeuten daar het beste mee uit de voeten kan. Onze ergotherapeut van 2 jaar terug was overigens juist helemaal niet hulpmiddelengericht, maar heel gericht om dmv oefeningen de hersenen etc te stimuleren en zo de vaardigheid onder de knie te krijgen.
En ik ben blij dat we er nu in groep 5 al mee aan de slag kunnen, dat lijkt me een mooi moment. Natuurlijk waren we er thuis al mee bezig, maar dan vooral gericht op het taalboek. Daarmee gaat het al aardig, maar zodra er een ander vak op het programma staat loopt hij dus weer vast.