Topo groep 6

Haalbaar

Lijkt me haalbaar hoor, sterker nog, dat moeten ze hier ook. Zoon in groep 6 heeft ook net een topotoets gehad met dezelfde opgave als jouw kind. Zoon in groep 8 moet nu nog eenmaal Europa herhalen om daarna over te gaan naar de wereld. Vorig jaar had hij (in groep 7 dus) al eens *alle* landen in Europa met hoofdsteden, en dus ook de ligging op de kaart, ook de grote rivieren en wateren en enkele gebergtes.
Groet Terpi (die nu ook ineens weet wat de hoofdstad van Moldavie is)

Kisjinow

Haha weet hem ook, heeft dochter (groep 7) net vorige week gehad. Maar moet bekennen dat ik hem al weer was vergeten terwijl zoon hem vorig jaar ook gehad had. Is prima te doen hoor dat topo leren. Vergeet niet dat kinderen een veel beter geheugen hebben dan wij, probeer ze maar eens te verslaan met een spelletje memorie. Heeft te maken met dat er nog wat minder in opgeslagen is. Scheelt wel erg per kind hoor, dochter heeft er stuk meer moeite mee dan zoon. Zoon vorig jaar om deze tijd. "mama, ik heb morgen topo" Ik: "nou daar kom je lekker op tijd mee, we moeten nu naar een verjaardag, dan ga je maar in de auto leren". Hij heeft dus in de auto zitten leren (half uur) en daar ter plekke nog wat op de verjaardag. Hij had 0 fout. Dochter heeft echt die tien dagen wel nodig, moet continu herhalen en ook erg letten op de schrijfwijze.

Afhankelijk van het kind is het haalbaar

Maar dat hou je altijd. Mijn zoon moest in groep 6 "buiten Europa"leren. De school heeft het systeem dat 6,7 en 8 dezelfde topo krijgt. Om eerlijk te zijn had ik ook erg mijn vraagtekens hierbij. Bleek onterecht te zijn. De uitval was niet minder dan bij een provincie van Nederland, volgens de juf. Ze moesten wel zelf de plaatsen etc. opzoeken in de atlas en dan in het kaartje schrijven. Scheelt wel met leren.

Manier van leren

Mijn zesde groeper moet er dit jaar ook aan en vindt het duidelijk een sport, maar dat hoeft natuurlijk niet representatief te zijn.
Het is hier wel zo dat er een bepaald systeem zit in het aanleren van die topografie. Zo moeten de kinderen zelf alle plaatsen in een atlas opzoeken en het juiste nummertje bij de juiste plaats (etc) zetten. En verder moeten ze de provincies met kleurpotlood van verschillende kleuren voorzien.
En tenslotte, als ze dan gaan leren, zit er samenhang in de leerstof en ook verdubbelingen. Zo moest hij Heerenveen al leren toen hij Groningen deed en nu voor Friesland uiteraard weer. Zodat hij gaat snappen dat die provincies een bepaalde positie ten opzichte van elkaar innemen.
Ik heb Friesland even geteld net: 32 'locaties', waaronder ook de provincienamen en het IJsselmeer. Valt nogal mee dus. Misschien hebben jullie een ander systeem?

Wij moesten het ook

Ik weet nog heel goed dat wij dat vroeger op school ook moesten. Alleen oefenden we het dan wat vaker in de klas. Op de blinde kaart, en dan moest je voor de klas komen staan en werd je overhoord. Vreselijk vond ik dat! Maar tegenwoordig kunnen ze het thuis prima leren op de computer.

Mijn dochter had vorig jaar haar eerste topo-toets. En omdat ze net in die periode ziek was geweest, kwam ze op school en ze wist van niks. Paniek dus. Voor ze ziek was geworden hadden ze in de klas de namen allemaal een keer opgeschreven in hun kaart, maar dat was het wat haar betreft geweest. Ze kregen in de klas nog 5 minuutjes om het nog eens over te kijken, en toen de toets. Dochter mocht hem 'voor spek en bonen' maken. En wat haalde ze; een goed!
Nu gaat het eigenlijk nog steeds zo. Van de week de landen van Europa. Ze kijkt er vijf minuten naar en ze kent ze, op twee of drie na, allemaal. Die drie nog even oefenen, en klaar is Kees. En eigenlijk kent ze de meeste hoofdsteden ook al, maar die hoeven ze er nu voor de toets nog niet bij te kennen.

Reuze knap, mar-ank

Applaus, maar het stampen gaat niet alle kinderen op een dergelijke manier af natuurlijk

Topo vroeger en nu: plaatsen opdreunen helpt wel!

Ik kan mij nog herinneren dat ik in de vierde klas van de lagere school de steden per provincies moesten opdreunen (zo'n 37 jaar geleden). De meester wees ze met een stok aan op de blinde kaart en wij moesten die plaatsnamen opzeggen. Rivieren, kanalen, etc. moesten wij ook leren. En die kaartjes die wij kregen moesten wij inkleuren. Daarna volgde een mondelinge overhoring een repetitie (schriftelijk). Wat wij ook als hulpmiddel hadden ervaren was dat die meester bij een aantal plaatsen een leuk verhaal vertelde (bijvoorbeeld hij was afkomstig uit Bolsward en hij vertelde over het Vrouwtje van Stavoren). Mijn kinderen kregen gewoon een blaadje mee met een kaart van de provincie met de plaatsen en plaatsnamen. Zij moeten die plaatsen en plaatsnamen aan elkaar koppelen d.mv. cijfers en ze dan uit hun hoofd leren.
In klas 5 was Europa (landen met hoofdsteden) aan de beurt (ik raakte dan altijd in de war met Roemenië en Bulgarije). Ook moesten wij van een aantal landen nog de steden, gebergten en rivieren kennen (bijvoorbeeld van Frankrijk, Engeland, Belgie, Oost en West-Duitsland). Dit komt wel overeen met wat mijn kinderen hebben geleerd. En in de 6e klas werden de werelddelen behandeld. Per werelddeel moest je alle landen met de hoofdsteden kennen. Vooral Afrika was een crime! En dan waren ook de belangrijke rivieren, gebergten en oceanen aan de beurt.
Wat mij ook opvalt in groep 8 is dat ze niet per werelddeel alle landen met de hoofdsteden hoeven te kennen, maar wel een groot aantal landen en steden. Van Afrika leren ze maar een paar landen (ongeveer 4 uit hun hoofd) en dan niet àlle landen van dat werelddeel, die ik wel in mijn hoofd moest stampen.
Het verschil met nu is dat mijn kinderen de plaatsen niet meer opdreunen zoals de tafels en zij leren het aan de hand van kaartjes die ze meestal niet inkleuren (zou een goed hulpmiddel kunnen zijn, dat moesten wij ook). Het opzoeken van die plaatsen is wel goed.
Maar ja, ik hield (en hou) wel van topo, dus ik had er zelf met dat leren niet heel veel moeite..
Groeten van Monique met dochter van 12 die in groep 8 opnieuw begon met de provincies en provinciehoofdsteden..was dus een herhaling van groep 6.

Wie herinnert zich de vakantieman nog..

..die in Spanje met een blinde kaart van Europa aan de Nederlandse toeristen vroeg of ze op de kaart wilden aanwijzen waar ze zich bevonden? Zij moesten het antwoord schuldig blijven. Schaam, schaam.. ook zij hebben het eens geleerd, maar zijn het inmiddels vergeten. Tsja, als je eenmaal naar hun bestemming wordt gebracht door een vliegtuig en de bus dan hoef je zelf niet meer te denken.. en de tomtom leidt je in de auto er naar toe. Waarom zou je de ligging van die plaatsen eigenlijk moeten leren vroeg mijn dochter zich nog laatst af..

Helemaal gelijk starry night!

Natuurlijk gaat het niet ieder kind zo af als mijn dochter. Zij vindt het nou eenmaal interessant. Op vakantie wil ze ook kaart lezen, en precies zien op de kaart waar we allemaal naar toe gaan. Geschiedenis net zo. Maar zij heeft dan weer wat meer moeite met rekenen. Maar toch blijkt het voor de meeste kinderen prima te doen. Als ze een toets hebben gehad hebben de meeste kinderen toch wel voldoende tot zeer goed. En van de kinderen die onvoldoende hebben is dan ook nog de vraag hoe dat komt; omdat ze er gewoon niets aan gedaan hebben of omdat ze het echt moeilijk vinden.
Gister hadden ze de toets van de landen van Europa. Mijn dochter had dus inderdaad alles goed. Maar er waren een paar kinderen met een onvoldoende. Die krijgen nu een herkansing.

Ik herken het

Mijn zoon liep in de herfstvakantie continu met de plattegrond van Parijs door de lichtstad Maar er speelt nog iets anders. Mijn dochter heeft die belangstelling niet, maar stampt gewoon makkelijk. Dus het gebeurde zelfs wel eens dat ze vergeten was te leren en het aan het ontbijt nog even zat te doen. En daarmee wegkwam (helaas, vond ik wel eens.....).
Ze zitten nu op de middelbare school en mijn dochter dacht aanvankelijk duidelijk dat leren haar heel eenvoudig afging. Dat blijkt helemaal niet zo te zijn. Stampen wel, maar echt snappen wat er staat, dat juist interpreteren en reproduceren blijkt haar net zoveel moeite te kosten als ieder ander. En nu heeft haar ijverige vriendin dus een voorsprong
(ik ga een beetje ot, geloof ik.........)