Veranderen van school maar zoon wil niet...
Mijn zoon (10, groep 6) heeft het niet naar zijn zin op school. Door de kleine klas heeft hij geen keus in vrienden; hij wordt ook gepest. Tot groep 5 was er niks aan de hand, werd hij veel uitgenodigd op feestjes en speelde met bijna alle kinderen uit zijn klas. Daarna werd het de anderen duidelijk dat hij geen doorsnee jongen is (voetballen, stoer) en sindsdien valt hij steeds meer buiten de boot.
Ik heb hem al eerder dit schooljaar aangegeven dat ik een andere school wil zoeken zodat hij zich beter op zijn plek zal voelen en meer keuze heeft om met kinderen te spelen maar dat wil hij niet.
Nu is deze week bekend geworden dat een aantal klassen van school weggaan waar kinderen inzitten waar hij op het schoolplein wel mee speelt.
Met de ontwikkelingen van deze week blijft er volgend schooljaar 1 vriendje over en hij zit een klas hoger en zal dus een jaar eerder naar de middelbare gaan.
Voor mij is dit reden om heel serieus te gaan kijken naar een andere school, heb morgen al een afspraak staan bij een andere school. Dit weekend wil ik met zoon gaan praten (hij weet niet van de afspraak).
Ik ben op zoek naar tips voor het gesprek met zoon; ik respecteer zijn gevoelens maar ben er oprecht van overtuigd dat een andere school hem goed zal doen.
Iemand tips? Ik hoop het!
Dopey
Gedaan
Wij hebben halverwege dit jaar ook de knoop doorgehakt voor dochter (8, groep 5). Vond ze niet leuk, ze had aardig wat vriendinnen in d'r oude klas. Toch was ze ongelukkig op school, werd gepest en kreeg veel te weinig uitdaging.
We vonden het een hele moeilijke keus. Veel over gepraat met dochter en ook goed uitgelegd waarom we naar een andere school zouden gaan.
Ze vond het heel eng en spannend maar nadat ze een keer op proef naar de nieuwe klas was geweest vond ze het toch wel leuk.
En nu hebben we een totaal opgebloeid kind! Ze is nog steeds wel anders dan de rest (heel gevoelig, snel van slag enz) maar ze is vanaf dag 1 prima geaccepteerd in de nieuwe groep.
Succes in elk geval! Ik hoop dat het voor jullie ook goed uitpakt.
Dank je...
Picasso voor het delen van jouw ervaring.
Ik hoop dat mijn zoon uiteindelijk net zo blij zal zijn met de overstap als jouw dochter!
Dopey
Ik heb geen ervaring maar ik zou als het beter was uiteindelijk wel die beslissing nemen. Zelf heb ik er ook voor gekozen om mijn derde kind op een andere school te doen dan de oudste twee omdat zij veel meer begeleiding nodig heeft dan de school van de oudste kinderen kan bieden. Ik zou er wel heel goed over nadenken of het echter beter is. Misschien kan je zoon een weekje op de nieuwe school meelopen voor er echt een beslissing wordt gemaakt? Misschien zegt hij dan zelf wel dat hij wil wisselen. De nieuwe school is dan niet meer onbekend en eng zoals nu. Bovendien heb je dan een beter idee of hij daar wel goed in de groep ligt. Immers als de situatie daar hetzelfde is dan heeft wisselen geen zin.
Mee laten praten, niet laten kiezen
Wij hebben goede ervaringen met duidelijk maken aan een kind dat wij, als volwassenen en als ouders, degene zijn die de keus maken. We praten wel met kind over de mogelijkheden en wat hij/zij ervan vindt.
Ik heb bij beide kinderen gemerkt dat het geruststellend werkt dat zij die verantwoordelijkheid van de juiste keuze niet hoeven te nemen.
Zoon wou niet
Ik heb geluisterd naar mijn zoon die niet wou, die bang was zijn enige drie vrienden in de wereld kwijt te raken, die bang was een vervelende maar duidelijke situatie in te ruilen voor een onzekere nieuwe situatie. Pas ruim een jaar later, toen hij zélf zover was dat hij de ellende en het gepest niet meer op vond wegen tegen alles, zijn we overgestapt. Eng, want zo'n klas is al jarenlang één groep, en dan kom je er als nieuweling tussen.
Maar oh wat heb ik een spijt dat ik zo lang gewacht heb, dat ik hem niet gewoon eerder heb weggeplukt. Ik heb nu een opgebloeid kind, die meer vrienden heeft dan ooit, en goed om kan gaan met bijna alle andere leeftijdsgenoten op de nieuwe school. Maar ook een beschadigd kind met veel slechte ervaringen, die hem soms nog steeds onzeker maken - ervaringen die ik hem had kunnen besparen door eerder over te stappen. Van de drie vrienden is er één nog steeds heel close, één nog goede vriend op afstand, en maar één van de drie vriendschappen is verwaterd. Waar tegenover staat dat hij nu dus veel nieuwe vrienden en fijne klasgenoten heeft ! Zowel hij als wij zijn érg blij dat hij deze overstap toch gemaakt heeft.
Mijn gevoel nu zou dus zijn net als Annet : bespreken met hem, voordelen uitleggen, emoties serieus nemen - maar júllie beslissen.
Martine
Op deze leeftijd
kunnen ze geen gevolgen van keuzes overzien. Wat het echt betekent op lange termijn. Zoals al gezegd: je moet ze ook niet te veel verantwoordelijkheid geven maar die keuze zelf maken.
Kinderen kiezen te vaak voor de bekende situatie; vraag maar eens aan een kind wat mishandld wordt door zijn ouders of hij/zij een ander stel ouders wilt.....
Blij...
ben ik met deze berichten! Dank daarvoor.
Heb vanochtend gesprek gehad op potentiële nieuwe school en heb een prima indruk gekregen. Grotere klassen, ook kinderen die zijn interesses delen (specifiek naar gevraagd). We hebben de hele school gezien en alle vragen kunnen stellen die we wilden.
Dit weekend ga ik met 't manneke praten. En inderdaad: wij kunnen beter overzien wat de consequenties zijn van het al dan niet overstappen.
Wordt vervolgd!
