Verplicht consult ggd?

Schriftelijk afdoen

Mijn idee zou zijn om dit schriftelijk of per email af te wikkelen.
Het lijkt met niet nodig om nog extra afspraken en mogelijk schoolverzuim toe te voegen in een situatie waar kind al medisch onder toezicht staat.
Ik heb gemerkt dat huisarts niet meer aan bewijsbriefjes doet, maar in een geval kon ik in elk geval een briefje sturen dat huisarts daar niet meer aan doet.
Met een cc. aan de leerplichtambtenaar als deze partij is.
Noem gewoon huisarts x waar kind onder behandeling is en geef verder geen informatie.

Ik ben ook zeer benieuwd of je wel verplicht kunt worden om een ggd-consult te bezoeken. Volgens wie, en wat zijn dan de sancties?

Jemig, het moet niet gekker worden

"Kan ik verplicht worden om dit doen? "
Dat ligt eraan wie die plicht oplegt. De school is daartoe niet bevoegd. Ook voor de lpa is er geen wettelijke grondslag, maar bij gerede twijfel aan de vraag of er sprake is van ziekte of ongeoorloofd verzuim, kan de lpa onderzoek door de jeugdarts wel in zijn eigen onderzoek betrekken.
Vraag de school op grond waarvan (welke wet, bevoegdheid) men meent dat er sprake kan zijn van een verplichte keuring.
Groet,
Miriam Lavell

Product in ontwikkeling

Het project heeft een innovatieprijs ontvangen. Het is dan ook werkelijk een product: een dienst die scholen inkopen. Zij betalen. Het gaat dus van het schoolbudget (hoezo, weg met de franje?).
De insteek is gebaseerd op de Wet Poortwachter (werkgevers doen het ook zo, waarom scholen niet?).
Het is bovendien een product in ontwikkeling. Die 16 losse uren geven toch niet de juiste doelgroep. Ook het ontbreken van uitzonderingen (van dit zieke kind is volstrekt helder wat er gaande is, daar hoeft geen jeugdarts meer bij) is een dingetje waaraan gewerkt wordt.
De vraag blijft of de school dit zo mag doen.
* Is er een (G)MR besluit over geweest?
* Heeft de school toestemming van de ouders/lln om het ziekteverzuim door te geven aan de jeugdarts?
* Zijn de meldcriteria proportioneel?
Zie Handreiking_Schoolziekteverzuim.pdf voor meer uitgebreide informatie.
Groet,
Miriam Lavell

Beetje lui...

maar ik zou gewoon beginnen met weigeren.

Zal mijn Amsterdamse inslag wel zijn.

Kijk, er kan van alles geregeld zijn, en natuurlijk moet je eigenlijk je rechtspositie van haver tot gort kennen voordat je dat soort beslissingen neemt om uitnodigingen naast je neer te leggen.

Maar ik vind het a-ke-lig! En ik zou gewoon de gok nemen dat ze aan de andere kant ook geen antwoord hebben op moeilijke vragen. Mirjam heeft er al genoeg verzonnen.

Er zit een luchtje aan.

Niet amsterdams

Want ik had precies het zelfde gevoel.

Ik dacht al dat dit een nieuwe Brabantse hobby is, want op onze school hanteren ze sinds kort ook dit beleid. Wel met wat andere triggers (langer ziek en een andere invulling van de bijzondere omstandigheden).

Ik werd er al lezende heel recalcitrant van: Dat zullen we nog wel eens zien. Nu zijn mijn kinderen helemaal niet zo vaak ziek (vind ik) en heb ik opzich ook geen moeite met een extra bezoek aan de GGD-arts, maar het belerende toontje dat hier gratis bijgeleverd wordt zorgde er direct voor dat mijn nekharen overeind gingen staan. Je zult maar een langdurig ziek kind hebben, dan heb je hier toch helemaal geen energie voor.

Onze dochter gaat trouwens binnenkort een langdurig therapietraject volgens waarbij ze een of meerdere dagdelen per week bezig is.
Ben benieuwd of dit naschool kan en zoniet of we dan ook binnenkort op de GGD zitten.

Vraag me ook af hoe dat zit met wekelijkse therapiesessies etc. Of valt dit niet onder dit verzuim. Lijkt mij eigenlijk wel.

Miriam

Jongste is 15 jaar. Vandaag viel de uitnodiging van de GGD op de mat. We worden 20 januari verwacht dus ik heb nog even de tijd om te bedenken wat we gaan doen.
Jouw berichten leveren altijd genoeg stof tot nadenken, dank daarvoor!

Rosase (over a)

nee, he, het is natuurlijk gewoon gezond verstand dat het niemands zaak is om op zo'n kwasi-officiele manier de neus in privézaken te steken.

Dat ik het "Amsterdams" noem heeft er trouwens vooral mee te maken dat ik daar rechten gestudeerd heb en dat er bij onze studie sterk de nadruk op werd gelegd om te kijken naar de belangen achter de regels. Dus juist geen regels-zijn-regels mentaliteit. In mijn werk bots ik nog weleens met mensen die in Leiden of Utrecht zijn opgeleid. Die willen nog weleens wat meer vanuit de regels denken. Ff generaliserend ...

Woon al acht jaar niet meer in Amsterdam... even rechtzetten voordat de verkeerde indruk ontstaan..

Hoe zit dat met die wet poortwachter?

Het is begonnen als Brabantse hobby, namelijk verzonnen door GGD west Brabant.
Zie ook http://www.rivm.nl/persberichten/2009/GGDWestBrabantwintJGZprijs.jsp
Met deze omarming door het RIVM is het hard gegaan. Ook Ingrado (landelijke lpa's), ministerie van onderwijs en gemeentes zijn om. Zo rolt het gladjes uit over de rest van het land.
Ik ben op zoek naar het waarom van dit enthousiasme. De kort door de bocht euforie snap ik natuurlijk wel: lekker alles controleren om klaplopers te vangen.
Maar waarom vindt men het in gemeenschap redelijk om _iedereen_ hieraan te onderwerpen? Bovendien: waarom is het nodig, naast het nationale verzuimloket dat bovendien ook al op gespannen voet met de wetgeving staat. Uit het staatsblad: "Het Cbp heeft in reactie op deze adviesaanvraag laten weten van mening te zijn dat artikel 21a van de Lpw 1969 (dat is ingevoegd bij de Wet Verzuimmelding) niet in overeenstemming is met de begripsbepalingen van de Wbp. Het artikel regelt volgens het College wel de verstrekking van bijzondere persoonsgegevens, maar niet het verzamelen en vastleggen daarvan door scholen en instellingen, de IB-Groep en gemeenten."
Dat andere kritiekpunt van het CBP is nog belangrijker "Verder heeft het Cbp als terzijde de opmerking geplaatst dat de noodzaak voor het opzetten van een verzuimregister in de memorie van toelichting bij het voorstel voor de Wet Verzuimmelding nauwelijks wordt onderbouwd."
Daarmee zegt het CBP overigens niet dat er geen noodzaak zou kunnen zijn. Er is slechts onvoldoende onderbouwing. Maar de introductie van M@ZL bewijst dat er geen noodzaak is voor een nationaal verzuimloket. Het kan ook anders.
Beide systemen naast elkaar zijn volledige onzin en stellen ouders bovendien voor het probleem dat verdenking van hetzelfde vergrijp via twee kanalen kan ontstaan: M@ZL én de meldingen in het verzuimloket. Dat is twee keer opdraven: een keer bij de jeugdarts en een keer bij de lpa. Voor hetzelfde verzuim.
Omgekeerd: als iedereen zo enthousiast is, waarom zou dit product zich dan beperken tot het vo? Waarom niet ook het bo?
Het bezwaar daarvan ligt voor op mijn tong. De beslissing dat je (jonge)kind niet fit is om naar school te gaan, ligt wettelijk bij de ouders. Dat heeft zijn oorsprong in een diep respect voor het ouderlijk gezag uit een ver verleden, maar inmiddels heeft dat ook een economisch doel: Je kunt niet voor elke hangerigheid naar de dokter. Dat zou klauwen met geld gaan kosten.
Je meldt ziek, kijkt het even aan en pas als het erger wordt ga je naar de dokter.
Ik weet nog wel dat ik mijn zoon bij een koud snijdende oostenwind thuis hield. Niet omdat hij ziek was, maar omdat hij het zeker en ook nog ernstig zou worden van een fietstochtje in die omstandigheid. Je kon er vergif op innemen leerde de ervaring en de kinderarts had ons nog zo op het hart gedrukt naar die ervaring te luisteren.
Inderdaad, in die omstandigheid zit je niet te wachten op een praatje pot met een jeugdarts. Met alle respect, maar wat weet die daar nu van?
Blijft mijn vraag: waar zit de rechtvaardiging? Hoe is de plicht een door je baas ingehuurde arts te bezoeken gerechtvaardigd? Is dat ook niet meer dan een stapelredenering die wetgeving negeert of oprekt, of is er een degelijke rechtsgrond?
En zou die rechtsgrond van toepassing kunnen zijn op leerplichtigen ten opzichte van school?
Groet,
Miriam Lavell

Vmbo?

Hier is een beoordeling van het RIVM te vinden. Het project is 'erkend' (al begrijp ik niet in welke context je dat moet zien). Beschrijving te downloaden bij 'Bijlagen beoordeling'.
Opvallend is dat deze erkenning uitsluitend slaat op toepassing van het project binnen het vmbo.
Ander opvallend ding: er wordt wel degelijk een patiënt - arts relatie vermoed in deze constructie. De Jeugdarts is niet de 'onafhankelijke arts', maar de 'eigen' arts van het kind.
Wil de lpa bij weigerachtige ouders alsnog een onderzoek door een jeugdarts laten verrichten, dan moet ie daarvoor een andere kiezen.
Dat maakt de situatie alleen maar ingewikkelder. Hoezo 'verplicht' naar je 'eigen' arts gestuurd door de school en dan ook nog eens naar die ene? Waar blijft het recht op second opinion? Of zelfs het recht om je niet te laten behandelen?
En hoezo babbelt je 'eigen' arts met de school?
Last but not least: hoe zit dat nu met de adviezen die je van je zelf gekozen behandelend arts krijgt? Wat vindt de huisarts, de internist of enig andere specialist van deze bemoeienis?
Petra, zit jouw jongste op het vmbo?
Groet,
Miriam Lavell

Inderdaad

Jongste zit sinds afgelopen jaar op het VMBO.

Basisonderwijs

Mirjam: ik had het over het bo. Dit product wordt dus blijkbaar ook op het bo gebruikt.

Hoe zit dat met de bedrijfsarts?

Aha, ik zie dat ik in mijn vorige postje de link ben vergeten. Zie http://www.loketgezondleven.nl/i-database/interventies/m/10857/ en dowload de beschrijving bij het kopje 'Bijlagen beoordeling'.
Voor gebruik van dit protocol bestaat een onderbouwing die in de beschrijving te lezen is. Je hoeft het daar niet mee eens te zijn, maar er is degelijk draagvlak om het zo te doen voor vmbo-ers (de argumenten gaan voor havo/vwo niet op zie de beschrijving). Dat maakt het lastiger om het van tafel te vegen.
Ik ben zo brutaal geweest het KNMG te mailen en te vragen naar hun mening. Maar ik ben geen lid, dus gaat het ze te ver om het protocol te beoordelen.
Ik heb wel een algemeen antwoord en dat komt er feitelijk op neer dat het KNMG de mogelijkheid ziet om aan de jeugdarts dezelfde rol toe te kennen als aan een bedrijfsarts. (en in stilte hoop ik dat ze zelf toch even gaan kijken of het wel klopt. Die jeugdartsen zijn nog maar net lid van het KNMG. Dit 'product' zou een lijk in de kast kunnen zijn).
Wie weet er wat van die bedrijfsarts?
Rosase, de erkenning van het project gaat niet over toepassing in het bo. De genoemde argumenten, aanval op de schooluitval, gaan helemaal niet op voor het bo.
Ik ben zeer benieuwd naar de argumenten die jouw bo school heeft om het toch te gebruiken.
Groet,
Miriam Lavell

Knmg over de bedrijfsarts

Zie KNMG_rapport_takenbedrijfsartsverzuimbegeleiding_def_versie_augustus_09.pdf
Goed stuk. Laat overzichtelijk zien wat de juridische basis is van verzuimbegeleiding door de bedrijfdsarts en wat de rechten en plichten van werkgever/werknemer zijn.
De arbo-wet wordt als eerste grondslag genoemd en hoewel die voor een deel ook op lln in het onderwijs van toepassing is, gaat dat juist niet over de bedrijfsarts:"Van de verplichting om zich ter zake van de ziekteverzuimbegeleiding te laten bijstaand door een
gecertificeerde arbodienst zijn uitgezonderd werkgevers die uitsluitend arbeid laten verrichten door
personen zonder dat sprake is van een arbeidsovereenkomst"
Kortom: scholen zijn niet verplicht om zich bij te laten staan door een arts bij ziekteverzuim.
Daarmee is het niet verboden, maar dat betekent weer niet dat alles mag. De juridische basis die er is voor de bedrijfsarts biedt de werkgever en werknemer niet alleen plichten, maar ook rechten.
Nu er geen juridische basis is voor een arbo-arts bij scholen, is er dus ook geen bescherming voor die scholieren. Dat kan niet.
Iets juridisch regelen voor scholieren kan wel natuurlijk. Maar zolang er niks geregeld is, kan er niet zomaar gedaan worden alsof.
Althans, dat is mijn mening. Ik ben zeer benieuwd naar het deskundige oordeel van anderen hierover.
Groet,
Miriam Lavell

Kernvraag?

Wat wordt nu de kernvraag? Is dat: mag een school zelf beslissen om in het kader van haar verzuimbeleid de jeugdarts in te schakelen (of dit product aan te schaffen)?
En wat is de status van convenanten die afgesloten worden?
Of van afspraken met/binnen het zat-team?
Overigens schakelt de gemeente ook onafhankelijke artsen in bij burgers in het kader van de inburgering. Mensen kunnen dat zelf doen als zij denken dat er medische redenen zijn waarom ze examens niet kunnen maken (moeten dat dan zelf betalen) en de gemeente kan het doen als er teveel verzuim is om medische redenen. Het advies dat daaruit volgt gaat over mogelijke voortzetting van trajecten dan wel vrijstelling van de inburgeringsplicht. Plicht is inburgeringsplicht, recht is het scholingstraject. Wat de juridische basis is weet ik niet.

Tsjor

Veel vragen

De kernvraag mbt schoolbeleid heeft Petra al gesteld: mag de school je verplichten een arts te bezoeken? Het maakt helemaal niet uit of dat ihkv verzuimbeleid of iets anders is. Productaanbieders genoeg, vrees ik.
Het antwoord is 'nee' (er is geen juridische basis) maar omdat dit protocol in bestuurlijke hoek een breed draagvlak heeft, zul je dat 'nee' moeten bevechten.
Dat is taai, maar wel te doen.
Mijn vragen gaan eigenlijk vooral over het gedrag van de GGD. Mag de GGD zich op deze manier als productaanbieder gedragen? Er zijn een reeks van ontwikkelingen geweest waardoor de bereidheid van ouders/lln om het cb de GGD te bezoeken of vertrouwen is afgenomen.
Het product dat hier verzonnen is biedt daarvoor de ultieme oplossing: onder dreiging van leerplichtboetes naar de GGD.
De dubbelrol die de GGD daarbij vervult, knelt wat mij betreft het meest. Die jeugdarts heeft vooral maatschappelijke gezondheidstaken met het oog op registratie en preventie om epidemiën tegen te gaan of te signaleren. Dan is er nog de begeleidende rol bij het opgroeiende kind. Wat mij betreft is dat allemaal onverenigbaar met dit strafrechtelijke traject.
Voor kinderen en ouders in verder normale omstandigheden is dit protocol vooral lastig en een nieuwe aantasting van het vertrouwen in de GGD. Op de schaal van 'erg' scoort dat genoeg om er wat aan te willen doen, maar een drama is het nog niet.
Ik zie vooral dat andere drama. Kinderen, jongeren, die niet met hun eigen ouders over problemen kunnen praten. Die hun zwangerschap of geslachtsziekte of ontluikende psychose verborgen houden. Of, dat kan ook nog, de blauwe plekken van het slaan.
Die jongeren kunnen wat hebben aan de Jeugdarts. Voor die gevallen zou toegang tot die arts bekend, vrij en vertrouwd moeten kunnen zijn.
Komt er een briefje dat ze op moeten draven. Mét hun ouders.
Hoe verzin je het!
Groet,
Miriam Lavell

Huisarts

Mirjam, voor de situatie van kind-met-problemen die niet met ouders kan praten geldt toch dat het kind dan ziek gemeld moet zijn op school. Meestal doen de ouders dat, soms het kind zelf en weet je er niks van als ouder. Maar het is dan wel prettig als je op de hoogte bent daarvan.
Kind-met-problemen kan altijd nog bij de huisarts terecht, zonder ouders en zonder dat het consult besproken wordt in wat voor team dan ook.
Omgekeerd: een kind dat nu om onduidelijke redenen (vermoedelijk psychische problemen) niet naar school gaat, daarvan wordt moeder met kind nu bij de leerplichtambtenaar geroepen en die gaat een proces verbaal opstellen, "omdat ze niet anders kan". Ik lees nu pas dat de leerplichtambtenaar een sociaal-medisch advies had kunnen inwinnen van een onafhankelijke arts. De medische invalshoek heeft dan toch de voorkeur boven de juridische, lijkt mij.
Ik deel met je dat de verplichte oproep voor meestal onschuldige zaken, met zware sanctiemogelijkheden het toenemende wantrouwen tegen de GGD eerder zal voeden en dat dat uit het oogpunt van de volksgezondheid niet wenselijk is. De arbo-arts is een onafhankelijke dienst (ook een produktverkoper) die de werkgever inhuurt. Zou dat een verbetering zijn? Of toch eerst de leerplichtambtenaar die dan het medische advies aanvraagt (meeste kinderen zijn tegen die tijd alweer beter)?
Ik vrees vooral de invloed van de gesprekken die er volgen in de zogeheten zat-teams. Het vraagt strenge discipline om daar geen medische informatie uit te wisselen en het puur t beperken tot de vraag wat de school kan doen. Zeker als daar zoveel mensen om tafel zitten die allerlei disciplines vertegenwoordigen.

Tsjor

Ik heb geen idee

Ze vertellen gewoon dat ze dit voortaan zo gaan doen. En lezende krijg ik de indruk dat ze nogal prat opgaan, een beetje alsof ze het ei van Columbus hebben gevonden.

Ben wel erg benieuwd hoe heet de soep gegeten gaat worden. Normaal gesproken doet men niet zo heel erg moeilijk op onze school en ik kan ook wel een paar gevallen bedenken die mogelijk aanleiding zijn geweest om hier voor te kiezen. Vraag me echter echt af hoe ze dan om zullen gaan met bijvoorbeeld het kind dat regelmatig moet verzuimen ivm epileptische aanvallen, of asmatische aanvallen. Voelt toch een beetje als schieten met een kanon op een mug....

Zat teams

Tsjor de motivatie achter dit protocol wijst naar vmbo lln, vooral vanaf de 3e klas, die steeds vaker verzuimen en bij wie achterliggende problematiek de oorzaak is.
Je hebt het dan over jongeren van 15 a 16 jaar, of ouder zelfs.
Ga uit van die gevallen dat er inderdaad achterliggende problematiek speelt en je kunt je afvragen of het informeren van de ouders wel zo zinnig is. Het is in ieder geval onrechtmatig bij jongeren van 16 jaar en ouder.
De huisarts is voor die kinderen niet de juiste plek. Ouders ontvangen namelijk van de verzekering een keurige afrekening van consulten en behandeling. Een prive-zaak blijft het niet. Dat zou wel kunnen met een consult bij de jeugdarts.
"Ik lees nu pas dat de leerplichtambtenaar een sociaal-medisch advies had kunnen inwinnen van een onafhankelijke arts."
Dit is een mooi voorbeeld van de wederkerigheid van de arbo-arts in het bedrijfsleven. De werkgever (of door hem ingehuurde verzuimcontroleur) _mag_ niet zelf een oordeel geven over mogelijk medische zaken. Die werkgever _moet_ daarvoor een arbo-arts inschakelen. Dat beschermt de werknemer tegen luie conclusies.
Die bescherming hebben leerplichtigen niet.
"De medische invalshoek heeft dan toch de voorkeur boven de juridische, lijkt mij. "
Dat is niet zo. In die gevallen dat een LPA een verwijzing naar een SMA oplegt, is dat onderdeel van het juridische proces. Het is er om vermoed ongeoorloofd verzuim te bewijzen. Omdat deze controle pas plaats vindt nadat het verzuim geweest is, zal de arts geen 'bewijs' van ziek zijn kunnen geven.
Bij werknemers kan dat wel omdat zij _tijdens_ hun verzuim gecontroleerd kunnen worden.
tsjor:"Zou dat een verbetering zijn? Of toch eerst de leerplichtambtenaar die dan het medische advies aanvraagt (meeste kinderen zijn tegen die tijd alweer beter)? "
Ik heb geen oplossing. Elke richting van een oplossing waarin een controlerend arts betrokken is, tuigt een apparaat op dat vooral erg veel geld kost. Ik ben er niet van overtuigd dat 'het probleem' van verzuim groot genoeg is om die kosten te maken.
Ja, er is schooluitval en ja dat is er vooral bij vmbo-leerlingen, maar er is vooral ook nog steeds heel veel mis op scholen. Uitvallende uren, te lage drempels bij verzuim (je wordt niet eens gemist), slechte verzuimadministratie, geen inspanning van de school om bij ziekte iets te doen.
In feite biedt de wet al de ultieme oplossing. De school is verplicht om aan zieke leerlingen onderwijs te bieden. Daarmee heeft de school de bevoegdheid om de lln tijdens het verzuim thuis te bezoeken om het onderwijs te regelen (spijbelaars vallen dan direct door de mand) en bovendien om lln die veelvuldig losse uren verzuimen onder het mom van 'ziek', extra uren op school te houden om het werk in te halen.
Er is geen ander verzuimapparaat nodig dan dat.
Tsjor:"Ik vrees vooral de invloed van de gesprekken die er volgen in de zogeheten zat-teams. Het vraagt strenge discipline om daar geen medische informatie uit te wisselen en het puur t beperken tot de vraag wat de school kan doen."
Dit product en de uitwisseling van de gegevens tussen de school en de GGD en de LPA bestaat bij de gratie van Zatteams. Men staat op het standpunt dat die uitwisseling kan en mag omdat zowel school als GGD als LPA in het Zat team zitten.
Groet,
Miriam Lavell

De jacht op kortjakje

"En lezende krijg ik de indruk dat ze nogal prat opgaan, een beetje alsof ze het ei van Columbus hebben gevonden. "
Ja. Die 'trots' lees ik eigenlijk overal terug. Het is een gelauwerd product en daarmee een makkelijke manier voor de school om op zijn minst de schijn te wekken dat het verzuimbeleid serieus genomen wordt.
"Ben wel erg benieuwd hoe heet de soep gegeten gaat worden."
Volautomatisch mevrouw. De verzuimadministratie wordt voor het doel gekoppeld. De brieven poepen vanzelf uit de machine bij verzuim > x, ongeacht de motivatie die ouders mogelijk al hebben gegeven.
"Vraag me echter echt af hoe ze dan om zullen gaan met bijvoorbeeld het kind dat regelmatig moet verzuimen ivm epileptische aanvallen, of asmatische aanvallen. "
In geautomatiseerde bureacratische zin is dat volstrekt helder: Als ouders weigeren hun chronisch zieke kind alweer een andere arts te laten bezoeken, dan volgt een proces verbaal en een veroordeling (dat is al eens gebeurd, nu met een oproep van een lpa).
Ik vraag me af hoe ouders van dit soort kinderen met het protocol om moeten gaan. Mijn zoon verzuimde op 'gevoel'. Slechte nacht is later of niet naar school. Vocht in het schoolgebouw (schimmel, hordes natte jassen) was ook zo'n aanleiding. Maar kennelijk mag je dat helemaal niet meer zelf beoordelen. Hm, wat is wijsheid? Meteen maar even de jeugdarts bellen en vragen om een briefje voor school?
Omgekeerd: Omdat er geen plicht bestaat bij de school om met een arbo-arts te werken, heeft die arts die doet alsof ook niet de bevoegdheid om de school aan te spreken op ziek makende arbeidsomstandigheden.
Die waren er beslist op de school van mijn zoon. Wat zou een arts in dat geval concluderen? Dat het kind 'onderwijsongeschikt' is?
Ja, een kanon op een mug. Laten we eerlijk zijn, ieder kind is wel eens schoolziek. Maar Kortjakje, potdorie altijd ziek maar wel op zondag naar de kerk, is echt een uiterste uitzondering.
Groet,
Miriam Lavell

Gevolg

Moeder van een zorgenkind (VMBO) vertelde me dat kind aangemeld is voor een bepaalde behandeling. Er liep ook een proces verbaal van de leerplichtambtenaar, maar dar had ze niks meer van gehoord. Moeder vermoedt dat leerplichtambtenaar wel wist wat het volgende traject zou worden, want dat was besproken met GGZ etc. in zo'n overleg met elkaar. Moeder heeft wel getekend voor toestemming van informatie-overdracht en zo. Ongemerkt komt moeder op een zijspoor te staan en wordt de hulpverlening overgenomen door derden. Zij laat het gebeuren, omdat ze het zelf ook niet meer weet. Ik zit iets anders in elkaar. Ik zou vinden dat het met mij besproken kan worden als er zicht is op een goede behandelingsmogelijkheid, dat ik het beslis en dat ik het wel vertel aan de leerplichtambtenaar en de rechter als dat nodig is.
Terug naar de beginvraag. Het is helaas zo dat bijna alles wat kinderen onderzoekt zich richt op de ouders als mogelijke bron van problemen. En niet op school, bijvoorbeeld. Maar een goede arbo-arts kan ziekmakende werksituaties bij de werkgever aan de orde stellen. En dat kan hard gaan. Stel dat de verzuimartsen het licht zien en bedenken dat zij demotiverende scholen met onregelmatige en per-dag-wisselende roosters tot de orde kunnen gaan roepen, of dat zij inderdaad kunnen concluderen dat chronisch zieke kinderen vanuit de school een chronisch aanbod moeten krijgen van onderwijs-bij-uitval, etc., dan zie ik er wel wat in.
Ik ben niet zo optimistisch over het aantal thuisblijvers. Geef zelf les aan allochtone volwassenen. Dag begint altijd met telefoontjes: 'ik ben ziek....' en dan is een nachtje slecht slapen of een verkoudheid al ziek. Is een bekend probleem, dus niet uniek voor mij of zo. Sterker nog, het verzuim valt wel mee bij mij. Maar het valt wel op, het is demotiverend en lastig om toch al individuele leertrajecten steeds weer opnieuw vorm te geven. En dan zijn er ook nog een paar echt erg ziek.

Tsjor