Verplicht om mee te doen?

Lieveheersbeest schreef op 17-02-2022 om 10:02:

Jammer dat je je er zo makkelijk vanaf hebt gemaakt TO. Wij doen altijd wel mee aan dit soort dingen, vind ook echt dat kindjes er wel iets van leren! Je hoeft niet urenlang aan de deuren gaan staan te bedelen, maar de kids leren om geld op te halen en iets voor het goede doel te doen, ja ik vind het wel een leerzame en verantwoorde les.

Ik heb dit vroeger ook wel eens moeten doen en het enige wat ik er van geleerd heb was dat ik dit mijn kinderen nooit aan zou doen.

Ik vind het belangrijker dat ze meehelpen bij evenementen dichter bij huis.

BlueFawn schreef op 17-02-2022 om 10:11:

[..]

Wat leren ze daar dan van? Je kunt ook iets voor het goede doel doen zonder geld op te halen en ik wil graag dat het menneke zelf leert te bepalen voor welke goede doelen hij zich in wil spannen en niet zich inspant voor het goede doel omdat het nou eenmaal moet/zo hoort.

Kennis opdoen over een goed doel, een betoogje voorbereiden om sponsors te overtuigen, mensen benaderen omdat je iets van iemand wil, bijdragen aan iets waar je zelf geen profijt van hebt (zowel door financiën binnen te halen als door te lopen). Daar hebben ze later misschien nog wel iets aan (geld inzamelen voor een studiereis, voor de studentenvereniging, later als ondernemer).

Wat heb je ondernomen toen je besloot dat dit niet de manier is, maar je een andere manier beter vindt? Hebben jullie samen verschillende goede doelen bekeken zodat hij zelf iets kan kiezen & daar vervolgens een actie voor op touw gezet? Ik dacht dat je je er makkelijk vanaf had gemaakt door 5 euro in een envelop te doen en dat de kous daarmee af was.

Bijtje82 schreef op 17-02-2022 om 08:10:

[..]

Of het iets gezelligs wordt ligt een beetje aan de opzet van school. De school van onze kinderen maakt er altijd een mini evenement van. Wij moesten gewoon rondjes lopen door de wijk zonder enige vorm van aankleding.

Ik heb het dus ook niet over de dag zelf. Dàt is altijd gezellig. Ik vind het ook belangrijk dat kinderen leren dat niet iedereen het even goed heeft en dat het mooi is om iets voor een ander te doen. 

De manier waarop is het probleem. Zelfs als de school het verkoopt als 'deelnemen is belangrijker dan winnen', zijn er altijd leerlingen of ouders die er een wedstrijd van maken om met een leuk bedrag aan te komen. Helaas kan niet iedereen dat. Omdat niet iedereen het even goed heeft. En dan krijg je situaties waarin ouders hun kind leren dat je de boel kan bedonderen. Om toch positief voor de dag te komen, tasten sommige ouders zelf in de buidel en vullen de lijst in alsof hun kind geld heeft gekregen van anderen. De rest van de klas weet dat niet. Dus die willen de volgende keer net zo'n envelop inleveren. Da's toch niet OK?!

Je zal maar een kind zijn zonder vrijgevig netwerk of hypocriete ouders. Kieper je dan je eigen spaarpotje om, zodat je meer dan de euro van je moeder en die van de buurvrouw hebt? 

Ik houd inderdaad niet van dat wedstrijdjesgedoe. Niet alles in het leven is een wedstrijd. Niet iedereen heeft even veel te besteden, een even groot netwerk en een even vrijgevig netwerk. Die ongelijkheid hoeft voor mijn niet zo nodig geëtaleerd te worden. 
Kinderen hebben sowieso de neiging om overal een wedstrijdje van te maken. En dan vooral de kinderen die dan vaak winnen. En dat weten ze, daarom doen ze dat.

Decembermama jammer dat dat de insteek van de school is & dat dat de enige les is die je zoon hieruit kan halen.

Lieveheersbeest schreef op 17-02-2022 om 11:08:

[..]

En dat breng je dan ook in praktijk?

Uiteraard. Wij zijn vrijwilliger/organisator bij evenementen van de kinderen, en zij helpen mee bij die van ons.

Dat doen veel mensen dan weer niet. Blijkbaar vinden mensen het makkelijk om hun geweten af te kopen dan daadwerkelijk actief te zijn bij iets concreets. Maar wel andere mensen de maat nemen..... 

Valeria schreef op 17-02-2022 om 11:32:

[..]

Uiteraard. Wij zijn vrijwilliger/organisator bij evenementen van de kinderen, en zij helpen mee bij die van ons.

Dat doen veel mensen dan weer niet. Blijkbaar vinden mensen het makkelijk om hun geweten af te kopen dan daadwerkelijk actief te zijn bij iets concreets. Maar wel andere mensen de maat nemen.....

Nou da's super toch! En hoe zou je dan op zo'n sponsorloop reageren? Helemaal niet mee laten doen, of ?

En eens met je 2e alinea. Het is heel makkelijk om zo'n sponsorloop stom te vinden en iets anders beter, maar daar dan geen actie op te ondernemen (en dus niets te doen).

Decembermamma schreef op 17-02-2022 om 11:22:

[..]

Wat mijn zoon op dit moment hiervan leert is dat hij veel werk moet doen om niets voor elkaar te krijgen! Hij zoekt de sponsors bij kennissen en familie, gaat helemaal los bij het rennen van de rondjes en ziet vervolgens dat het kindje wat nauwelijks rondjes rende een eervolle benoeming krijgt in de nieuwsbrief omdat hij het bedrijf van zijn ouders 1000 euro heeft laten sponsoren. Vervolgens is hij van te voren gek gemaakt met wat ze allema.gaan doen van het ingezamelde geld maar na het klassikaal benoemen van de totale opbrengst en de klas met de grootste opbrengst is de kous af en zien en horen ze er niets meer van.

Als de ouders van dat kind 1000 euro sponsoren is dat natuurlijk heel fijn en dat mag zeker vermeld worden, alleen moet school dat dan niet vermelden als verdienste van het kind. Want dat is het niet. 

Lieveheersbeest schreef op 17-02-2022 om 11:07:

[..]

Kennis opdoen over een goed doel, een betoogje voorbereiden om sponsors te overtuigen, mensen benaderen omdat je iets van iemand wil, bijdragen aan iets waar je zelf geen profijt van hebt (zowel door financiën binnen te halen als door te lopen). Daar hebben ze later misschien nog wel iets aan (geld inzamelen voor een studiereis, voor de studentenvereniging, later als ondernemer).

Wat heb je ondernomen toen je besloot dat dit niet de manier is, maar je een andere manier beter vindt? Hebben jullie samen verschillende goede doelen bekeken zodat hij zelf iets kan kiezen & daar vervolgens een actie voor op touw gezet? Ik dacht dat je je er makkelijk vanaf had gemaakt door 5 euro in een envelop te doen en dat de kous daarmee af was.

Euh mn zoon is zes dus het overgrote deel zou op mij en zn mama neerkomen qua overtuigen en ik geef meteen toe dat ik verder niks voor goede doelen doe, ik heb zelfs een bordje onder de deurbel hangen dat ik geen collectanten, verkopers of geloofsovertuigers aan mijn deur wil, dus dat zegt al wel genoeg. Vandaar dat we ook weinig zin hadden om sponsors te zoeken.

Lieveheersbeest schreef op 17-02-2022 om 11:35:

[..]

Nou da's super toch! En hoe zou je dan op zo'n sponsorloop reageren? Helemaal niet mee laten doen, of

Hangt ervan af. Kunnen we op dat moment? Wil het kind? Wij kunnen natuurlijk zelf een bedragje geven, maar als vanuit school zou worden geëist dat het een bepaald bedrag moest zijn, of een bepaald aantal sponsoren, dan zou ik wel zeggen dat we dat niet gaan doen. Voor de kinderen zou de uitdaging in het aantal meters/rondjes zitten. Daar zijn ze wel voor te porren.
Maar ik geloof niet dat het hier geweest is en anders hebben we het genegeerd
De GroteCLubactie gaat tegenwoordig met een link die je kan delen op FB en dat hebben we wel gedaan en zo hebben ze wel wat verkocht. Als een sponsorloop een link had zouden we die waarschijnlijk ook delen. Dat is niet zo opdringerig als langs de deur gaan. 
Maar ook weer niet als er een minimumbedrag aan vast zit. Bij bijvoorbeeld Swim to Fight Cancer moet je minstens 350 euro aan donaties hebben. Dan moet je dus flink bedelen. Dat zal bij een schoolevenement flink lager zijn, maar dan nog. Als je meerdere kinderen op die school hebt, moet je dus of zelf flink dokken voor een doel waar je misschien niets mee hebt, of je moet je kinderen uit bedelen sturen.

Lieveheersbeest schreef op 17-02-2022 om 12:28:

[..]

Maar dan is dit toch gewoon een smoes?

Je kunt ook iets voor het goede doel doen zonder geld op te halen en ik wil graag dat het menneke zelf leert te bepalen voor welke goede doelen hij zich in wil spannen en niet zich inspant voor het goede doel omdat het nou eenmaal moet/zo hoort.

Je hebt er gewoon geen zin in dan is het toch niet nodig om dingen te zeggen als "ik wil dat hij zelf bepaalt voor welk goed doel hij zich inspant" en "ik wil niet dat hij zich inspant voor een goed doel omdat het hoort". Ik snap wel dat juffen en meesters/scholen geen genoegen nemen met ouders die er geen zin in hebben.

Natuurlijk wel, ik wil voorkomen dat hij later iedereen die met een zielig praatje komt collecteren geld geeft, dus alleen iets geven bij dingen die hem aan het hart gaan en niet omdat hij geleerd heeft dat hij zich voor elk goed doel in moet zetten, en die juf mag blij zijn dat ik 5 euro uit mn eigen knip heb gehaald voor arme kindertjes waar die school volgens mij al 40 jaar geld voor inzamelt. Ik had uiteraard ook gewoon eerlijk kunnen zijn maar laten we wel wezen, mijn zoon moet nog wel even op deze school. Het leek me niet het moment om te zeggen dat die arme kinderen mij weinig doen en ik geen zin heb om mijn zoon te leren schooien tbv anderen. We zijn dan wel al jaren lid van de lions club en daarmee doen we iets voor de minderbedeelden in ons eigen land. 

MamaE schreef op 17-02-2022 om 12:06:

[..]

Als de ouders van dat kind 1000 euro sponsoren is dat natuurlijk heel fijn en dat mag zeker vermeld worden, alleen moet school dat dan niet vermelden als verdienste van het kind. Want dat is het niet.

Eens. Helaas gaat dat niet altijd zo. Bovendien gaat het niet alleen om hoe de school hiermee om gaat. Kinderen en ouders gaan onderling ook een competitie aan. Als je een flink bedrag zoals die €1.000,- aan een goed doel wil geven, doe dat dan los van de competitie die er op zo'n school is. Geef je kind €10,- en maak de rest over. 

Je wil niet weten hoe groot de verschillen in uitkomst zijn als je kinderen/ouders vraagt iets te geven. Ik heb ooit op de basisschool een rugzakjes-actie voor kinderen in het asielzoekerscentrum hier om de hoek georganiseerd. Het ene kind kwam met een gloednieuw merktasje met de daarin een nieuwe knuffel en speelgoed en schoolspul dat nog in de verpakking zat. Het andere met een kleurboekje waarvan al een paar bladzijden waren gedaan of een oud tasje (met naam erin) of knuffel die ik weg deed of eerst in de was gooide. 

Ik heb het allemaal even enthousiast ontvangen. Was zelf meer aangedaan door een stuk speelgoed dat een kind zelf weg gaf, dan door een nieuw doosje lego. Maar mijn reactie maakte niet dat elk kind even trots was. Daar had ik geen grip op. En dat was verdrietig. 

Samen met de kinderen heb ik de hele opbrengst trouwens omgekieperd en tasjes gemaakt die allemaal even leuk waren. Daar ontstond wel wat meer een groepsgevoel. Maar ze bleven zich steeds bij mooie dingen afvragen wie dat had ingeleverd. En ik vroeg me bij een paar kinderen af of ze dat moois zelf ooit hadden gekregen. 

Misschien komt het door mijn gereformeerde achtergrond, maar discreet zijn als je geeft, vind ik wel zo sympathiek.