VO-school wil afspraak met GGD ivm bloedarmoede

Verplicht

Hier ook eens gehad. Zoonlief had dankzij gepest (welnee, ongelukje...) een gebroken sleutelbeen opgelopen. Hierdoor waren er aanpassingen nodig bij de proefwerkweek, hij schrijft namelijk rechts en had rechts gebroken dus wij stelden voor om voor hem zoveel mogelijk te mogen schrijven op de computer. Verder vonden wij gym met een gebroken bot niet wenselijk dus of hij dan niet aan de kant hoefde te zitten maar gewoon in de bibliotheek zijn huiswerk mocht maken.

School vond het sleutelbeen niet vlot genoeg genezen en zoonlief had bij meetkunde een aanpassing gevraagd bij zijn toets, of hij die met de stagiair mocht maken zodat de stagiair voor hem de lijnen kon tekenen. Geodriehoeken en linealen gebruiken met 1 hand was lastig.
Dit was voor school toch wel een brug te ver en ze hebben ons opgedragen om naar de GGD te gaan. De oproep had een hoog verplicht gehalte, de GGD valt namelijk onder bureau jeugdzorg en daar wil je liever niet mee te maken hebben.

We werden door de GGD arts gezien en die bevestigde dat het herstel gewoon normaal verliep en dat wij ons ook keurig aan de aanwijzingen van de arts in het ziekenhuis hielden en ook op de normale termijn fysiotherapie hadden ingeschakeld. School had de GGD-arts gevraagd om het ook eens met ons over ADHD te hebben, zowel arts als wij vonden dat school dat eerst zelf maar eens met ons moest bespreken en de arts zag een gepest kind wat zijn draai niet kon vinden in de brugklas, niet zozeer een ADHD-er.
De fysiotherapeut heeft de GGD-arts nog even opgebeld om haar bevindingen door te geven en ook bij de fysio was het opgevallen dat zoonlief een hele hoge spierspanning had op het moment dat het over school ging, en klaagde over gepest worden.

De GGD-arts moet school adviseren over belastbaarheid van een leerling en over eventuele noodzakelijke aanpassingen. Deze arts heeft school met klem verzocht om het pestprobleem aan te pakken en gemeld dat het kind normaal herstelde en dat dingen als schrijven met een gebroken arm niet verwacht mochten worden, en werken met geodriehoeken twee handen vereist dus dat school een extra hand mocht gaan leveren.
School was niet blij.
Wij ook niet met school overigens, we konden godzijdank aan het einde van het schooljaar naar een andere school switchen.

Niet verplicht maar...

Volgens de Wet op de Geneeskundige Behandelings Overeenkomst bepaal jij als ouder wie jij medisch consulteert voor je kind.

Hier heb je wel een lastig probleem. Zolang je niet doet wat de school vraagt dreigen zij niet akkoord te gaan met de door jou voorgestelde aanpassingen van het rooster.

Dus dat is een wassen neus. Je kunt nog het gespek aangaan om dit aan te kaarten. Je gaat al naar de kinderarts, je hebt de bloeduitslagen, je kind heeft nog steeds een ijzergebrek. Niet nodig en vertragend om nog een dokter te bezoeken. Je dochter gaat al naar de huisarts, er is een ijzergebrek geconstateerd dat de moeheid verklaart. Het gaat maar niet over en dus gaat je dochter naar de kinderarts. Alle reden om nu zonder vertraging het rooster aan te passen.

En anders heb je geen keus, dan ga je maar op hoop van zegen.

Zelf had ik dit bij dochter die uitviel op school. Zonder bezoek aan de jeugdarts (van de GGD) wilde school zich niet inzetten voor speciaal onderwijs voor mijn dochter. Dit terwijl we ook gewoon naar de huisarts en naar de psychiater gingen en ook leerkrachten op school al bezig waren om dit voor ons te regelen. Iedereen was er van overtuigd dat dat de weg te gaan was.

Wel heb ik toen met deze GGD arts een vrijstelling kunnen regelen tot ze overgeplaatst was, ze was niet meer in staat naar school te gaan en had rust nodig. Ook een risico want dan hoeft de school formeel niets meer voor je kind te doen. Maar ik had op dat moment meer last van de leerplicht en al een stevige aanvaring met de kinderbescherming gehad. Deze arts heeft ons ook goed geholpen.

Er zijn echter ook jeugdartsen die er anders over denken. Later op het speciaal onderwijs wilde men dat mijn dochter een gesprek had met de jeugdarts hoe ze met de ziekte van Pfeiffer toch naar school kon gaan. Dat heb ik geweigerd. De uitslagen waren duidelijk, ze was ziek, en ik had er geen behoefte aan om het risico op complicaties te lopen.

arts mag hier geen uitspraken over doen

Artsen MOGEN geen verklaringen afleggen over de geschiktheid van hun eigen patiënten om deel te nemen aan werk of school. De meeste artsen achtten zichzelf ook niet bekwaam om een dergelijke verklaring af te leggen voor andermans patiënten. Het is een apart specialisme: bedrijfsarts. En voor kinderen wordt die rol door de GGD op zich genomen.

In hoeverre die GGD artsen daar even bekwaam toe zijn als bedrijfsartsen, is de vraag. GGD artsen zijn niet alleen maar bezig met deze controlerende taak, ze hebben vaak ook taken op consultatiebureau's waarbij ze gevraagd en ongevraagd behandel- en doorverwijsadviezen geven. Sommige jeugdartsen kunnen die rollen heel goed scheiden, anderen kunnen dat niet en gaan daardoor op de stoel van de huisarts (of zelfs specialist) zitten.

Maar de bedoeling van het systeem is heel logisch.

Als je dit weigert, moet je een andere arts bereid vinden om een verklaring te geven over de geschiktheid van jouw kind om school te bezoeken en de noodzakelijke aanpassingen. Daar zal de verzekering niet voor betalen.

Het protocol schrijft wantrouwen voor.

Dit "Omdat mijn dochter hierdoor nogal eens lessen/dagen verzuimt, ben ik met school het gesprek aangegaan over de mogelijkheid van een aangepast rooster. Nu wil school echter de GGD raadplegen hierover en moet ik met haar naar de GGD."
Is de kern van de kwestie.

Even heel schematisch voorgesteld: Scholen zijn verplicht om schoolverzuim van leerlingen zoveel mogelijk tegen te gaan. In het licht van schoolverzuim zijn leerlingen én ouders mogelijke daders van ongeoorloofd verzuim. Elk verzuim en elk verzoek om verzuim dat van ouders en leerlingen komt, wordt zodoende met wantrouwen bekeken.

Waar de schoolgids en overige folders en wollige websites bol staan van teksten die voordoen alsof ouders en school er samen en in overleg wel uitkomen. Waar ouders zich van geen kwaad bewust denken dat ze met school dit soort kwesties in goed overleg kunnen bespreken. Daar is de werkelijkheid dat er de school aan het woord van ouders over noodzakelijk verzuim, geen enkele waarde hecht.

Maar men wil ook niet in discussie. Men wil een advies van een dokter. De GGD Utrecht is ooit in dat gat in de markt gesprongen om zich aan te biden als bedrijfsarts. De arts die kan zeggen of het kind inderdaad te ziek is om naar school te gaan of een aangepast rooster nodig heeft.

Je kunt dat onzin vinden, maar het is verstandiger om er gewoon gebruik van te maken. De GGD arts is namelijk wel een arts met eed, beroepsgeheim en al die dingen. Je kunt die arts daar aan houden en ondertussen toch een gewoon gesprek aangaan. Precies dat gesprek dat je met de school had willen voeren.
Je voert dat gesprek en krijgt als resultaat geen recept of behandeladvies voor de genezing van het kind, maar voor het gedrag van de school: Het rooster moet worden aangepast, evaluatie over XXX weken.

Doe het gewoon, verbaas en verzet je niet. Het werkt perfect en het scheelt een heleboel gedoe.

Dank!

Er is geen sprake van een verstoorde relatie met school, sterker nog ze willen graag meedenken. Dus ik heb totaal niet het idee dat er sprake is van wantrouwen oid. Ik ben tot op heden heel tevreden over de school.

Bedankt voor alle inzichten en reacties. Ik denk dat ik inderdaad het spelletje maar mee moet spelen.
Wel lastig, want bij gebrek aan een auto, moeten we er op de fiets heen, wat weer een fljnke aanslag is op de weinige energie van mijn dochter.

Vrijstelling

https://www.regelhulp.nl/ik-heb-hulp-nodig/leerplicht-niet-naar-school

Naast vrijstelling vanwege ziekte, aan te vragen door met een briefje van de dokter/psychiater naar de leerplichtambtenaar te gaan Heeft Katinka Slump nog een tip. Als je kind wel naar school zou kunnen, maar het kan niet naar school bij gebrek aan een passend rooster/passend onderwijs, dan vraag je daar vrijstelling op aan mocht leerplicht moeilijk aan doen.

Deze collectie tonen

Katinka Slump
‏

@KatinkaSlump
2 uur2 uur geleden
Meer
Daarom ouders van nog ingeschreven thuiszitters maak aanspraak op de vrijstelling 11, onder g, Leerplichtwet: geen schoolbezoek mogelijk wegens de bijzondere omstandigheid dat een passend aanbod ontbreekt en dat die omstandigheid buiten hè invloedssfeer als ouder ligt!

Maar natuurlijk probeer je het eerst in goed overleg met de school op te lossen.

Even melden

"Wel lastig, want bij gebrek aan een auto, moeten we er op de fiets heen, wat weer een fljnke aanslag is op de weinige energie van mijn dochter."
Overleg dat even. Wie weet is er een post dichterbij. Of ander eentje dichter bij een OV punt. Er zijn zelfs GGD artsen die huisbezoek maken.

En...

Misschien vind de GGD arts het ook wel goed als je eerst een keer alleen komt. En misschien is dat ook wel voldoende. Je weet maar nooit. Het is ook voor hen een dossierkwestie, een protocol. Het invullen van de juiste gegevens en het afvinken van het protocol.

En...

Als ze inderdaad uitgeput op de GGD arriveert omdat ze toch mee moet, is dat dan niet de bevestiging dat ze inderdaad fysiek niet in staat is om naar school te gaan en daar gedurende de dag haar ding te doen? Bedenk ook wat je wel wil en span de GGD maar voor dat karretje. Als je dan toch in het systeem moet, laat het systeem dan voor je werken.

Er hoeft niks bewezen te worden

Anaheim « Als ze inderdaad uitgeput op de GGD arriveert omdat ze toch mee moet, is dat dan niet de bevestiging dat ze inderdaad fysiek niet in staat is om naar school te gaan« 
Jemig wat een paniek.
De GGD arts is een arts. Die weet wat bloedarmoede is en bovendien zijn de NHG richtlijnen daarover online te raadplegen. Je hoeft helemaal niks te bewijzen en het is zelfs mogelijk dat de GGD arts het kind zelf niet hoeft te zien. De diagnose is al gesteld. Je komt er bovendien niet voor een diagnose, maar voor het onderwijs: hoeveel uur minder, welke uren, hoe lang...

Buitenkant informatie

Ja, dat moet de school.
Juist daarom zou je kunnen zeggen dat de Jeugdarts als tussenstap een goede kan zijn. Die moet namelijk ook braaf zijn mond houden en kan volstaan met het leveren van buitenkantinformatie. Daar hoeft niet eens een diagnose in te staan.

Dan krijg je briefjes als "Nav een consult met ouders en leerlingen adviseren wij een aangepast rooster."
Dat zinnetje kan dan nog aangevuld worden met wat meer precieze aanduiding over maximale lestijd per dag, momenten op de dag (bijvoorbeeld niet te vroeg), vakken (wel of geen gym), en wanneer e.e.a geëvalueerd wordt (we hebben in de derde week van mei een vervolgafspraak voor het verdere verloop).

Met dat soort briefjes kom je er als ouders vaak niet uit.
Wat heeft ze dan?
Ben je al naar een dokter geweest?
En dat soort wantrouwen.

Idd

Zie school als de werkgever en de jeugdarts/GGD als de bedrijfsarts en je ziet meteen waar het mis gaat. Het is logisch dat school wil weten wat ze kan maar niet logisch als school wil weten wat ze heeft.

Fijn

Prima dat het zo ook geregeld kan worden. Goed idee om te bellen.

Fijn

Fijn dat je het zo kon regelen. School had een akkoord van de GGD nodig en die heb je nu.

@m lavell

Mijn ervaringen met bedrijfsartsen zijn van dien aard dat ik er een flinke aversie tegen heb en de GGD laat zich nu inhuren voor een vergelijkbare dienst. Een voorbeeld mijn vader had een lichte hersenschudding en mocht nog niet werken van de huisarts. De bedrijfsarts stuurt hem echter gewoon na een week aan het werk zonder waarschuwing of aangepast werk voor te schrijven. Met de huisarts had hij niets te maken... Dus mijn vader, braaf als ie is, gaat zijn gewone werk als metselaar doen. Twee dagen later kon ik hem op gaan zoeken op de intensive care. Was hij van de steiger gedonderd, 4/5 meter naar onder. Hij was duizelig geworden van het voorover staan en wilde naar beneden, heeft misgegrepen bij de leuning en schiet er zo onder door. Twee gebroken ribben, verschoven rugwervel en een hele zware hersenschudding met blijvende beschadiging en een berisping voor de arbodienst en boete voor het bedrijf (ze hadden de steiger moeten beveiligen met gaas of panelen) door de arbeidsinspectie waren het gevolg. Mijn vader werd hierdoor afgekeurd en kon de wao in. En zo weet ik er wel meer... Dus nee, paniek niet, maar ik bereid mij in dat soort situaties op het ergste voor en bouw mijn zaakjes dicht.

En, wat zei de tuchtcommissie?

En, heb je je vader die bedrijfsarts aan laten klagen bij de tuchtcommissie?
Dat kan gewoon hoor. Het is wel een arts namelijk. Het advies, de te makkelijke diagnose of beter verklaring kan die arts worden aangerekend.
Dat soort artsen moeten ook gewoon ter verantwoording geroepen worden om te zorgen dat ze op blijven letten.

Die bedrijfsarts heeft wel iets vreemds want die wordt namelijk betaald door je baas, dat is de partij die er belang bij heeft dat je niet ziek bent. Er zijn bedrijfsartsen die werkelijk onder druk gezet worden.

De GGD-arts wordt niet door de school betaald maar de arts is wel van de gemeente/regio. Net als de leerplichtambtenaar. Leerplichtambtenaren willen eigenlijk Jeugdartsen inzetten als forensische artsen bij de opsporing van schoolverzuim. Dat er een "kind is niet ziek geweest" verklaring afgegeven wordt (wat natuurlijk niet kan). Die forensische taak krijgen jeugdartsen ook als het over het herkennen van kindermishandeling gaat.

Dus ja, je moet op je tellen passen.
Neem de dokter bloedserieus en hou hem/haar aan zijn eed en beroepscode. Gaat er iets mis, klaag 'm dan aan. Dat kan, het gebeurt steeds vaker (ook bij GGD artsen en bedrijfsartsen) en dat leidt ook nog tot veroordelingen.

Maar ondertussen: meestal gaat het allemaal eigenlijk nergens over, is de jeugdarts makkelijk mee te krijgen en vaak is een telefoontje genoeg.

M lavell

Yep, is gebeurd en is berispt. Mijn vader heeft ook een letselschadevergoeding gekregen. Het was echt fout wat ze deden.

Goedzo

Dat helpt, dat soort dingen.
Artsen in maatschappelijke functies moeten vooral niet vergeten dat ze in beginsel arts zijn.

Zwijgplicht

Helaas uit ervaring, neem zwijgplicht van artsen maar niet al te serieus. Ook het overleggen met school en enkel mededelen aan de ouders blijkt in de praktijk de "gewoonste zaak" te zijn.