Vraag over speciaal onderwijs (voor mijn boek)
Ik weet niet of ik deze vraag hier mag stellen, anders hoor ik het graag. Het is namelijk research voor mijn boek (fictie). Daarin beschrijf ik een jongetje van 5 jaar, met gedragsproblemen (woedeaanvallen met name). Ik suggereer dat hij autistisch is, dat woord valt niet. Het grootste probleem is dat hij nauwelijks praat (al kan hij het wel). Hij is wel erg slim.
Hoe waarschijnlijk is het dat hij (nog) op een gewone basisschool zit? Ik heb geen idee wanneer kinderen meteen naar het speciaal onderwijs gaan.
Alvast bedankt voor het reageren.
Opmerkingen
Gaat het jongentje al naar school?
Heeft hij op school woedeaanvallen of alleen thuis?
Het kan jaren duren voor een kind naar het speciaal onderwijs gaat en soms heel snel. Is maar net hoeveel overlast hij veroorzaakt.
En dat is ook weer afhankelijk van wie er voor hem zorgt of voor de klas staat.
En hoe zijn gedrag geinterpreteerd wordt. Voor je het weet is het gelabeld als 'kindermishandeling' omdat veel hulpverleners en zeker leerkrachten en al het loslopend volk dat tegenwoordig ook scholen bevolkt of ingezet word als preventiewerker het verschil niet kan maken.
Hier een jongetje van die leeftijd. Zou zomaar dit jongetje kunnen zijn. Zijn ouders gaan goed en respectvol met hem om en houden rekening met zijn 'beperkingen' op een vanzelfsprekende intuitieve manier. Anderen denken daar anders over.
Met dramatische gevolgen.
https://www.youtube.com/watch?v=kVbBBisiFo0
Mijn zoon had vanaf zijn geboorte bijzondere dingen. Hij is echter pas op 8- of 9 jarige leeftijd of zoiets gediagnosticeerd.
Dochter had minder geluk. Doordat haar angst (bij autisme) geinterpreteerd werd als kindermishandeling heeft het tot haar 14e jaar geduurd.
O ja, mijn kinderen flipten alleen thuis. Ze hielden zich extreem in op school. Thuis ging het los daar waren ze veilig.
Dank AnneJ
Het jongetje zit nu op een gewone basisschool. Maar hij praat dus heel weinig, dat moet opgevallen zijn op het consultatiebureau. Hij heeft logopedie gehad en wat onderzoeken, er is nog geen diagnose. Is 'bijna niet praten' een reden om een kind meteen naar het speciaal onderwijs te sturen? Of is het logischer dat ze het eerst even aan willen zien, kijken hoe het gaat met andere kinderen?
Geen regels Petra
Daar zijn geen regels voor. Enerzijds ook maar goed want kinderen ontwikkelen zich niet allemaal met dezelfde snelheid of op een zelfde manier of met dezelfde uitkomsten.
Dus de neiging kan ook beslist zijn om af te wachten. En soms is dat ook gewoon goed.
Het ligt sowieso al politiek heel gevoelig om kinderen naar het speciaal onderwijs te sturen. Weer Samen Naar School is de mantra.
De meningen kunnen echt sterk verdeeld zijn. Sommige ouders willen hun kinderen koste wat het kost regulier houden. Anderen (ik) willen juist naar het speciaal onderwijs. En dan blijkt dat heel veel moeite en overlast te kosten.
Belangrijk is niet waar een kind is, maar of er een deskundige omgeving is. Het hangt ook van de begeleiders af. Wat heeft een kind nodig en kan het dat daar krijgen waar het is.
Nu moet een kind eerst een brandend huis zijn voor er iets gedaan word. En het is nogal wisselend of je met deskudnigheid te maken krijgt of met amateurisme. En soms klikt het niet, met een kind, met een ouder, met de hulpverlener, met de school.
Verschil van inzicht
@BVIKZ2
Volgen @BVIKZ2 volgen
Meer
Vandaag werden we benaderd door een gezin met een kindje met een schisis . Kindje in groep 1. Tot groot verdriet van de ouders wil de school niet verder omdat het kindje niet goed praat door de schisis. School dreigt met een VT melding, indien advies niet opgevolgd. STRIJDVAARDIG
School en ouders kunnen van mening verschillen.
Ja, dat is het
"Is 'bijna niet praten' een reden om een kind meteen naar het speciaal onderwijs te sturen? Of is het logischer dat ze het eerst even aan willen zien, kijken hoe het gaat met andere kinderen?"
Het is logischer om dat laatste te doen en bovendien ook om de ontwikkeling van het kind de tijd te geven (wie weet gaat hij wel meer praten als hij leert lezen, dat komt vaker voor). Maar de praktijk is dat kinderen vaker naar het speciaal onderwijs worden verwezen.
Of dat in dit geval ook zo zal zijn is niet te voorspellen want de uitvoeringspraktijk verschilt per samenwerkingsverband, school en zelfs leerkracht. Maar als je het over kansen hebt en dan vooral over die van vandaag, dan is het waarschijnlijk dat deze jongen snel doorverwezen zal worden.
Ik weet niet wat voor een boek je aan het maken bent, maar correcte voorspellingen doen blijft ingewikkeld en in algemeenheden praten over een individu lukt al helemaal niet. Elk traject dat je dit kind laat volgen is mogelijk. Tegen de tijd dat je boek gepubliceerd wordt kan alles bovendien weer anders georganiseerd zijn.
Dat is onzin
Annej "Het ligt sowieso al politiek heel gevoelig om kinderen naar het speciaal onderwijs te sturen. Weer Samen Naar School is de mantra."
Weer samen naar school is van heel lang geleden en de politiek heeft helemaal niks te maken met de plaatsing van een slecht sprekend kind.
Het is echt de leerkracht, de school en het samenwerkingsverband die de zaken met elkaar regelen. Daar volgt steeds vaker - in weerzin van wetgeving en extra financiering - plaatsing in het speciaal onderwijs uit.
Bedankt
hier kan ik zeker wel wat mee. Het gaat er vooral om dat er duidelijk wat aan de hand is met het jongetje, maar hij zit wel op een gewone school (groep 1 of 2). Dat moet geloofwaardig zijn en als ik het zo lees, kan dat in dit geval prima. Het is ook niet de hoofdmoot in het verhaal, maar ik hecht natuurlijk waarde aan alle details.
Bedankt allemaal.
so versus sbo
Je hebt speciaal onderwijs en speciaal basisonderwijs. Dat zijn verschillende schoolsoorten met verschillende criteria (die vastgesteld worden per samenwerkingsverband dus lastig te vinden).
Verder kunnen kinderen van 5 kunnen ook nog op een medisch kinderdagverblijf zitten. Maar dan moet er wel veel meer aan de hand zijn dan alleen maar niet praten.
Kinderen van 4 met gedragsproblemen op school worden ook nog wel eens thuisgehouden door de ouders. Zeker als het om een slim kind gaat (of als het gaat om hoogopgeleide ouders die denken dat hun kind slim is). Kinderen van 5 kunnen ook nog 5 uur per week thuisgehouden worden door de ouders, of 10 uur per week met toestemming van de directeur.
Ik vind het heel aannemelijk dat een niet-pratend kind van 5 met normale intelligentie "nog" op een gewone basisschool zit. Er zijn wel meer verlegen kleuters en stille kleuters en nt2 "onderinstromers" (kinderen die nog geen Nederlands geleerd hebben voordat ze naar school gaan).
Anecdotes
Twee anecdotes:
In de klas van mijn zoontje zit een meisje dat geen Nederlands praat (nt2 onderinstromer, pas met 5 jaar naar school gegaan), wel Nederlands begrijpt, en dat volgend jaar op basis van de leeftijd naar groep 3 gaat.
Ik ken iemand die op bijna 4-jarige leeftijd geadopteerd is. Heeft (bleek later) een IQ van 50 en is een relatief goede prater. De eerste basisschool - met veel nt2 leerlingen - wilde hem na een paar maanden al verwijzen. Het gezin ging echter net verhuizen. Op de tweede basisschool - een witte dorpsschool - gingen geen alarmbellen af. Alle leerproblemen werden toegewezen aan de nt2 achtergrond (waar de basisschool nul-komma-nul ervaring mee had). Pas na bijna drie jaar kleuteren kwam er een verwijzing. Het kind heeft toen nog een vol jaar in een speciale we-weten-niet-of-het-sbo-of-so wordt kleuterklas doorgebracht voordat het op so terechtkwam. Dus 4 jaar voordat het kind op het so kwam waar het qua IQ overduidelijk thuishoorde.
Syboor
Je noemt het een anekdote, maar het gebeurt helaas maar al te vaak dat stille Nt2' ers niet voor vol worden aangezien of dat vlotte praters vreselijk worden overschat. Je bent zo afhankelijk van de vakkundigheid op school!
