Wiskunde vo

Welk deelgebied?

Hallo Elisa,
Wiskunde bestaat uit veel verschillende deelgebieden; algebra, meetkunde, enz. Zoek eerst uit met welke deelgebieden je zoon de meeste moeite heeft.
Vervolgens sla je zijn boek open en kijk je of je samen de uitleg daarvan begrijpt. Zo niet dan zoek je iets eenvoudigers op op internet of vraag je hier of iemand voor dat specefieke onderwerp een mooie link heeft.
Het wiskundeboek van oudste dochter Una bleek vol verassingen te zitten. Er waren extra gekleurde pagina's waarmee het argument verdiept kon worden, achterin elk hoofdstuk waren er extra oefensommen waaruit je kon zien of je het werkelijk begrepen had. Bovendien bleek de docent veel oefeningen uit het boek over te laten slaan, omdat die toch maar herhaling waren. Dat is prima voor degenen die inzicht hebben, maar voor degenen als mijn dochter die bijv. absoluut geen meetkundig inzicht heeft zijn die sommen hard nodig als oefening om ze op een proefwerk sneller en beter aan te kunnen pakken.
Het resultaat van iedere bladzijde uit haar boek leren en maken was dat ze van haar laatste proefwerk vorig jaar was ze heel onverwacht ineens 4 op scoorde, aan het begin van dit jaar over het zelfde onderwerp een 9 scoorde. OK, je kan het onze 9 noemen ipv haar 9, maar ik geloof dat eindelijk het kwartje is gevallen dat je wel eens wat meer kan doen dan datgene wat de docent opdraagt en dat het de moeite loont om extra te oefenen als je het niet in één keer begrijpt.
Zo kwam ze er laatst plotseling achter dat haar geschiedenisboek ook op deze manier gestructureerd is en bleek 'plotseling' dat voor het proefwerk de docent ruimschoots inspiratie haalde uit de begripvragen van de gekleurde pagina's die ze officieel niet hoefden te doen. Nee, Una, je meent het, zouden alle vakken zo werken? En daar kom ze dan pas in het 3e jaar achter!
Groeten Primavera

Ja, die aparte kaders zijn leuk

Mijn dochter was zeer verbaasd dat de leraar vragen stelde over die aparte kaders. Hij had niet gezegd dat ze die ook moesten leren.
Dit waren notabene samenvattende kaders, waar de essentie van het hoofdstuk stond genoemd!

Elisa

Als jouw zoon performaal lager testte zegt dat ab-so-luut niet dat hij slecht MOET zijn in wiskunde!

Dan kan zijn score op die onderdelen nog prima in lijn zijn met een groot deel van de kinderen dat zich ook door het VWO weet heen te werken.

Ik denk dat je ervoor moet waken dat een IQ score zo veel zou kunnen zeggen over een kind.

Het hele idee harmonisch/disharmonisch is zoooo interpretatiegevoelig. Er zit wel wat in hoor, hb kinderen hebben per definitie een asynchrone ontwikkeling op 1 of meer vlakken, bijna, maar dan nog, de omstandigheden kunnen zo enorm verschillen. Dan kan je nog steeds ergens voldoende vaardigheid in hebben, ook al heb je naar verhouding lager gescoord dan op andere onderdelen.

Ik krijg het even niet zo vloeiend uit mijn pen maar ik bedoel dus, wat P ook al op een andere manier zegt, dat je in een fixed mindset dreigt te schuiven. Hij scoorde laag dus "heeft hij geen inzicht". Dat zou ik niet zo strict zeggen.

Antwoord op je vraag hoe je het kan verbeteren: nadruk leggen op inzet ipv prestatie en gewoon gestaag het boek doorwerken. Maar vooral die fixed mindset mijden als een aanhalige hond met hondsdolheid.

Ik zou korto

Sluit me aan

bij P en Rodebeuk. Vaak ligt het niet aan de aanleg van het kind. Zoon in 2 atheneum heeft een enorm slechte wiskunde-leraar. Daar zijn ook al gesprekken over op school, maar ja dat schiet ook niet op. Proefwerk gehad, dat telde maar niet mee, want slechts 3 voldoendes, ik vermoed de kinderen die thuis aan de slag waren geweest met de ouders. De dag voor de herkansing met zoon gaan zitten. Had in 2,5 uur uitgelegd wat de leraar blijkbaar in 5 weken niet gelukt is. Zoon heeft ook voorgedaan hoe leraar het doet, noway dat ook maar iemand daar wat gaat leren. Nu afgesproken dat ik 1x per week met zoon ga zitten om datgene te doen wat de leraar had moeten doen. Nu was ik wel goed in wiskunde, maar voor mij is het ook eerst goed lezen in het boek hoor, is toch flink weg gezakt. Voorbeeldje zoon had geen flauw idee wat 2wortel4 plus 3wortel4 was, tot ik hem vroeg hoeveel zijn dan 2 appels plus 3 appels, 5 appels natuurlijk antwoordde hij. Hij vroeg zich verwonderd af waarom de leraar het nooit zo had uitgelegd en het leek hem een prima idee als ik maar eens wiskundeleraar ging worden. Niet te snel zeggen hij (of ik) kan het niet dus, alles staat of valt met een goeie uitleg.

Performaal iq zegt volgens mij niks over wiskunde snappen

Mijn HB zoon ( 3 gymnasium) heeft een ondergemiddeld Performaal iq en scoort toch zeer goed op wiskunde. Echt hoge cijfers. Volgens mij ligt het daar niet aan. Waar het wel aan ligt weet ik ook helaas niet.

Ik heb destijds t/m 3 Havo wiskunde gehad en kon in de brugklas toch Zoon zijn wiskunde boek echt niet volgen. Ik heb me er overigens ook niet in verdiept, misschien had ik dan nog wel verder gekomen. Gelukkig heb ik mijn zoon ook nooit hoeven helpen. Met geen een vak.
Elisa, jammer dat je volgens mij ver weg woont, want mijn zoon zou
jouw zoon zo willen helpen. ik zou op zoek gaan naar een hogere jaars die uitleg wil geven.

Slecht begin

Roepen of denken dat je iets vast niet kunt is niet een goede start.

Ook bij een vak als wiskunde kun je zeker in de begnjaren van het VO heeeel ver komen met gewoon DOEN en OEFENEN. Bij de een valt het kwartje wat sneller dan bij de ander, maar inderdaad gewoon slow & steady het hele boek doorwerken doet wonderen. Mijn oudste zit in VWO 3 en absoluut niet slecht in wiskunde, hoewel hij niet mijn beta knobbel heeft geeerfd. Hij roept al;tijd dat het grootste deel van ziin klas 'niks doet' voor een wiskunde toets, omdat 'je dat toch niet kunt leren'. Resutlaat is dat de groep cijfermatig verdeeld is in 2 kampen. De 'knobbels' die ook zonder leren mooie cijfers halen' en de 'worstelaars' die het al heel goed vinden als ze rond de 5/6 uitkomen.

Ik heb zoon van begin afaan gestimuleerd om er tijd in te steken, JUIST als je het niet snapte of moeilijk vond. Resultaat is dat ie nu in VWO 3 nog steeds royale cijfers haalt, terwijl ik zeker weet dat ie met de 'je hebt het of je hebt het niet' benadering veel meer in de richting van het 5-jeskamp zou zijn gezakt...

En zeker de onderbouw wiskunde ga je nog heel erg nodig hebben bij andere vakken (natuurkunde, economie, en tot op zekere hoogte ook nog bij scheikunde en biologie.

Dus het loont echt om ervoor te gaan!

Ingrid

Uitleg in boek ?? hoezo? lol

Net zoals bij Primavera en Annet, dacht mijn zoon vorig jaar ook dat die kaders met aparte kleurtjes er waren om overgeslagen te worden. En dit jaar gebeurt het met de verse brugpieper weer!
Elke keer als hij vast loopt, dan pak ik even terug op het kader ervoor en lees dat voor. Vaak zie je dat dat al voldoende is. Oooooo, was dat de bedoeling??
Dus zonder uitleg van mijn kant komen ze er dan al achter.
Maar daarnaast: Zoals eerder al eens besproken in een draadje, wiskunde valt of staat bij een goede uitleg. Ik zou je kind extra uitleg laten vragen op school en anders investeren in bijles. Eerst in je omgeving vragen: Is er niemand anders die hem kan helpen? Buurjongen/meisje misschien?

De lamme en de blinde

Als je kind van 12 tot 17 geacht wordt wijs te kunnen worden van de instructies uit het boek, dan moet je dat als volwassen ouder tot op belangrijke hoogte ook.
Mijn zoon (een nerd van hier tot ginder) had nog wel eens puberaal driftig moeite met wiskunde. Dan kwam ie bij zijn moeder.
Samen kwamen wij eruit en dat alleen maar omdat ik in mijn volledige onwetendheid op een volwassen manier te werk ging. Systematisch. Van a naar b. En bij elke stap die ik niet begreep stelde ik de stomste vragen. Volgens mij moet je boven de 20 zijn om te weten dat stomme vragen niet bestaan.
Zoon worstelde mijn onwetendheid door de stof en dan viel het kwartje.
Soms begreep ik het dan nog niet. Maar dat maakte niet uit. Hij begreep het tenminste.
Mijn lamme zoon (chaotisch te werk gaan, steeds bozer worden) en mijn blinde ik (het tegendeel van een nerd) hebben dit spel tot en met het 3e jaar geneeskunde voortgezet.
Het werkte als een trein.
Er is maar één belangrijk verschil tussen mij, mijn man en zijn vriendin. Die laatste twee zijn overtuigde alfa's. Ik niet. Overigens ook uit pure eigenwijsheid. Niet om mijn inzichten, maar om het feit dat ik een gruwelijke hekel had aan het alfa-gekoketteer van mijn familie, toen ik nog op school zat.
Alsof de helft van de hersenen helemaal niet werkte. Daar kon ik puberaal driftig om worden.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Ik kan toch niet helemaal volgen wat de vriendin van je man er nu mee te maken heeft.

Lol

Aha, ik zie het. 'Zijn' slaat terug op mijn zoon, die ik wel in mijn hoofd had, maar niet in de zin noem. Suf.
Luid en duidelijk: De vriendin van mijn zoon!
Groet,
Miriam Lavell (mijn man heeft geen vriendin, toch.. , of heb ik weer iets niet begrepen?

Reactie

Dank voor de reacties. Ja, uiteraard heb ik met zoon de werkmethodes van alle boeken doorgenomen. Dus niet klakkeloos je boek openslaan en opgave nr. zoveel maken maar de kaders bestuderen, de evt. oefenopgaves maken en als het er is het digitale lesmateriaal erbij pakken.
Dus systematisch te werk gaan ipv als een kip zonder kop.
En ja, ik zeg niet dat zoon het niet kan maar hij heeft er moeite mee en dat bleek wel degelijk uit de test. Sommige mensen hebben nu eenmaal meer moeite met ruimtelijk-visueel denken.
Ik heb er nog veel meer moeite mee (getallen en figuren zeggen me werkelijk niets) en ondanks de aanwijzingen in het boek kan ik hem niet verder helpen want ik snap er geen hout van. Zelfs met uitvoerige bijles Wiskunde heb ik nooit een voldoende gehaald.
Dus ja, ik heb zoon zijn assistent-trainer van voetbal, die net eindexamen met Wiskunde B heeft gedaan op dezelfde school als zoon, gevraagd of hij zoon op weg wil helpen. Dat wil hij wel doen. Tussen zoon zijn training en zijn eigen training gaat hij een paar keer met hem om de kantinetafel zitten.
Dat komt dus wel goed.

Huh?

Ik dacht dat je zoon 's avonds geen huiswerk meer mocht maken ivm slapen? Dus na de training nog bijles, dat lijkt me geen erg gelukkig moment...

Sofie

De training is 's middags... En een keer wat later is nou ook geen probleem. Je kan niet op alle slakken zout gaan leggen hoor.

Slak en zout

Maar als je een paar weken terug schrijft:
"Het vergt wel even een omschakeling omdat hij dus echt alleen 's middags huiswerk kan maken. Ook moet er op tijd gegeten worden en zeker als hij voetbaltraining heeft is het passen en meten, maar als dit het resultaat is doen we dat zonder morren"
Dan klinkt dat namelijk of een keertje wat later wel een probleem is. En misschien heeft je zoon die bijles wel voor een lange tijd nodig, dan gaat het dus niet om "eens een keertje".
Ik verbaas me er soms gewoon over dat je eerst van iets een (groot) punt maakt en als het zo uitkomt er wat later weer vrolijk overheen huppelt.