Zoon heeft het niet naar de zin in de brugklas
Onze zoon zit in de brugklas, en in het begin is dat natuurlijk heel erg wennen. Hij was erg gehecht aan groep 8 en die is nu helemaal uit elkaar gevallen en hij zit nu met 2 vrienden uit groep 8 in de brugklas. Op de basisschool had hij veel vrienden en er was bijna geen middag dat hij niet afsprak om te spelen. Maar nu heeft hij nog steeds geen nieuwe vrienden gemaakt. Ik kan dat natuurlijk niet dwingen, maar zeg wel vaak gezegd dat hij best jongens mee mag nemen of daar naar toe gaan.
Hij zei laatst dat hij zo'n hekel had aan de school en dat hij echt die 6 jaar niet ging volmaken. Hij zit in gymnasium brugklas en hij haalt overigens hele goede cijfers. Hij leert gemakkelijk en in de les is hij ook best leergierig en ambitieus.
Met de mentor praten heeft weinig zin, want die mag hij al helemaal niet. ik heb wel met haar gepraat en ze zegt wel dat hij best veel moppert en dat dat ook andere kinderen er van weerhoudt om met hem om te gaan.
Moeilijk. hij is natuurlijk ook met zich zelf bezig, puberteit en zo. Maar ik vind het zo naar dat hij het niet naar zijn zin heeft.
Andere school misschien? Iemand tips of herkenning?
Herkenning
Hier ook een zoon in de brugklas, niet gym maar m/h. Zoon voelt zich ook niet thuis in zijn klas. Een aantal jongens is ruw en maakt grappen ten koste van anderen. Ook zijn er een paar al enkele malen uit de kantine gezet ivm gooien met van alles en baldadig gedrag. Zoon is helemaal niet zo, hij houdt wel van wat duwen en trekken maar niet etc koste van anderen. Er zijn nog een paar jongens zoals hij maar die houden zich allemaal wat op de achtergrond, net als zoon. Hij heeft ook geen vrienden gemaakt in die zin dat hij iets afspreekt met iemand uit de klas. Speelt ook mee dat hij volgend jaar, zoals het er nu uit laat zien, als een van de weinigen naar de havo gaat.
We hebben zijn mentor voorgelegd of het normaal is dat zoon nog geen nieuwe vrienden heeft gemaakt. De mentor vond het niet iets uitzonderlijks, zeker in zo'n dakpanklas. Ook gaf hij aan dat afstand een grotere rol speelt dan op de basisschool: die is groter op het VO en brugklassers moeten er nog aan wennen dat ze verder moeten fietsen voor bezoekjes aan vrienden. En niet te vergeten huiswerk, dat heeft in de brugklas nog wel een redelijke impact op die kinderen, moeten nog uitzoeken wat ze wel moeten en wat minder hoeven te doen. De mentor zei dat juist jongens vaak pas eind brugklas, 2e klas echt vrienden gaan maken. Daar houden we ons dan maar aan vast.
In het weekend spreekt hij wel af met vrienden van de basisschool. Die hebben ook een beetje hetzelfde.
Misschien bij jullie juist wel tijd voor een gesprek met de mentor? Omdat er bij jouw zoon ook wat persoonlijke dingen zoals dat gemopper meespelen?
Afspreken in de brugklas
Mijn ervaring is dat er op het vo niet zoveel meer afgesproken wordt na schooltijd. Door huiswerkverplichting, langere dagen, kinderen wonen verder van elkaar vandaan, ze spelen niet echt meer. Het sociale leven speelt zich meer binnen de muren van de school zelf af.
Neemt niet weg dat jouw zoon het ook binnen school niet naar zijn zin heeft, maar het elke of bijna elke dag afspreken op de basisschool kan je niet vergelijken met het vo.
skik
Vriendschappen
Mijn zoon zit ook net in de brugklas. Op de basisschool en zeker in groep 8 had hij veel vriendjes en veel speelafspraakjes. Nu niet meer. Er komt incidenteel wel een klasgenoot mee naar huis om wat te gamen of samen huiswerk te maken maar meer niet. Echter hij kan prima opschieten met de klas en heeft een paar vrienden onder de jongens dus hij voelt zich thuis en heeft plezier op school. Niemand uit groep 8 zit overigens in zijn klas.
Van de mentor heb ik begrepen dat het hele vriendengebeuren gewoon heel erg verandert eenmaal op het vo. Het sociale gebeuren vindt vooral plaats op school zelf of op voetbal oid. Plus dat kinderen pas vanaf een jaar of 12, 13 echt vaste vriendengroepen aangaan met een duidelijke groepsorde. Waar jongere kinderen veel meer wisselen van vrienden; meer oppervlakkige vriendschappen aangaan en "vlinderen" van de een naar de ander.
Het is de leeftijd en de omgeving om jezelf een plekje te veroveren en te vinden voor jezelf. Gecombineerd met een toch best grote overgang van basisschool naar vo, fysiek grotere reisafstanden en de veranderingen in de puberteit betekent dit voor veel kinderen even zoeken, tasten en afwachten.
Hoe je jezelf profileert is dan wel extra belangrijk; uiterlijkheden en gedrag worden door de kinderen extra onder de loep gelegd maar ook keihard veroordeeld.
Ik denk dat je gewoon de verwachtingen omtrent vrienden maken hoe het op de basisschool was wat los moet laten. Plus een wat toegankelijkere houding hebben. Zoon is bijvoorbeeld niet te beroerd om een klasgenoot te helpen met huiswerk en zo heeft hij ook vrienden gemaakt. En andersom; vraag hulp en zo maak je contact en wellicht vrienden.
Ik zou met je zoon samen nog een gesprek aangaan met de mentor. Het kan wel zo zijn dat hij haar niet mag (waarom niet?) maar zij is er om problemen te bespreken en samen met je kind te kijken naar oplossingen.
Maar het komt wel goed hoor; de een heeft gewoon wat meer tijd nodig om zijn draai en weg te vinden dan de ander...
Bedankt voor jullie reacties!
Bedankt voor jullie antwoorden. Het komt dus meestal wel wat later goed met die vrienden. We wachten af. Heb ook een dochter in de vierde, maar die had al binnen twee weken in de brugklas nieuwe vriendinnen. Maar die wou ook echt opnieuw beginnen in de brugklas en had niemand van groep 8 erbij en dat was ook de bedoeling.
Dus ieder kind is toch weer anders en misschien is het bij jongens ook weer anders.
