Zoon onderpresteert op school (rekenen)
Geen groot probleem, maar ik zou toch heel graag jullie advies vragen over het volgende:
Mijn zoon van bijna 11 zit in groep 7. Sinds groep drie weten ze op school dat hij erg ver voorloopt met alles. Al jaren zit hij met lezen op Avi+, met taal op A+ of I+ en met rekenen op A+ en I+. Een klas overslaan wilden we niet omdat hij sociaal-emotioneel daar niet aan toe was (en is). Op school hebben ze geprobeerd extra en ander werk aan te bieden, maar hij saboteert dit pertinent en al jaren. Hij doet het gewoon niet omdat hij zich niet prettig voelt in het hb-groepje (daar zitten mijn vriendjes niet in). Hij mocht ook in een hogere klas rekenen, maar daar zijn we na anderhalf jaar mee gestopt. Hij voelde zich helemaal niet op zijn gemak in de hogere klas en wilde gewoon niet meer. Zijn weektaak heeft hij bijna nooit af en ook extra werk doet hij nauwelijks. Hij verschuilt zich heel veel achter een leesboek op school. Wij hebben het op een gegeven moment maar opgegeven. Hij heeft erg veel vriendjes, gaat graag naar school, dat is toch het belangrijkste.
In groep zes heeft hij een leraar gehad die erg overspannen is geworden. Zoon zit in een hele grote klas met veel kinderen met problemen en dat ging niet goed. Het komt erop neer dat ze in groep zes niet of nauwelijks les hebben gekregen. Pas aan het einde van groep zes (toen de meester naar huis gestuurd was) kwam de invaljuf erachter hoeveel alle kinderen achteruit zijn gegaan. Bij onze zoon is het alleen zichtbaar bij rekenen: van I+ naar II. Wij vonden het altijd erg sneu voor kinderen die al lastig mee konden komen. Een jaar achterstand in groep 7 haal je niet zomaar in, ook al hebben ze nu een kei van een juf. Maar nu blijkt dat onze zoon ook de achterstand niet zo makkelijk inloopt (scoort nog steeds een II). En nu de entreetoets er aan komt denk ik: hé, dat is eigenlijk helemaal niet handig. Het verschil tussen I+ en II is best groot en van onze andere zoon (2 gym) weten we ook hoe belangrijk rekenen is op de middelbare school.
Mijn zoon kwam zelf thuis met de mededeling dat hij een II scoorde. Ik zei: Netjes, ben je tevreden? Tot mijn verbazing was hij helemaal niet tevreden. Dus het lijkt alsof de tijd rijp is om daar nu wat mee te doen. Sowieso mag hij wel wat gaan doen na school. Hij heeft nooit huiswerk mee en topo- en andere toetsen zijn in vijf minuten geleerd. Niet echt een fijne basis voor de berg huiswerk op het VO straks. En hiaten zijn er zeker. Hij kwam laatst thuis met een oefentoets waaruit blijkt dat hij heel veel basale dingen helemaal niet weet (analoge klok kijken, aantal dagen in een jaar, welke maanden, meeteenheden). Dat keek ik van op en er is vast nog meer!
Wat raden jullie aan? Wat kunnen we doen om hiaten op te sporen en bij te spijkeren? Laagdrempelig en leuk, zonder teveel gedoe en druk erop te leggen? Is LOI Kidzz rekenen wat?
Wil niet
Ja, dat is een lastige. Toen hij rekende in de hogere groep zat hij stilletjes in de klas, wilde zichzelf onzichtbaar maken en durfde niks te zeggen. Het was echt sneu, volgens de leerkracht. In de plusklas was het niet anders. Hij voelt zich niet lekker met een aparte status. Maar hij kan de boel ook goed foppen en er een schepje bovenop doen. Daar trappen wij zelfs vaak in. Lastig dus. Hij wordt nu groter, zelfverzekerder, zit lekker in zijn vel. Daarom is nu de tijd rijp om weer wat stenger hierin te worden, denken wij.
nogmaals
Als school geen problemen maakt dan is er meest ook geen probleem, ook niet voor de kinderen.
Maar zo te horen zijn ze niet zo goed thuis in het geven van goed onderwijs aan slimmere kinderen.
Dan kan het ipv een vanzelfsprekendheid iets krampachtigs worden, met vrijblijvendheid en teveel keuze.
En nee, niet ieder kind wordt er blij van zomaar even aan te schuiven in een andere klas. Dat staat volledig los van intelligentie.
(Tsja, ik kreeg ook bij kind te horen: mmh, moeilijker werk moet hij gaan halen in een andere klas, en dat durft hij vast niet! Tsja.)
Niet hoeven werken
Mijn zoon hoefde nooit hard te werken op de basisschool, in groep 8 was het zelfs zo dat de juf kwaad werd omdat hij extra werk te snel af had.
Of het een direct gevolg ervan is weet ik niet, maar nu als hij iets niet in 1x direct goed kan wil hij het niet meer. En het verbaast hem dat hij voor school nu iets doen moet. Ik dacht eerst, hij merkt het wel in Havo4 dat hij nu echt moet gaan werken met een beta-pakket. Maar nee, met minimale moeite haalde hij nog steeds zessen. Nu in Havo5 zes minnen, ik ben benieuwd of hij slaagt.
Nu denk ik wel 'ns, ik wou dat ik er meer achteraan had gezeten dat hij leerde werken toen hij nog wat ontvankelijker was om iets van ouders aan te nemen. Want nu het "leren leren" en "leren plannen" samenviel met het begin van de puberteit, nam hij niets van ons ouders aan en ook bij de huiswerkklas heeft de begeleiding het idee tegen een muur te praten.
Dus maak hem vroeg duidelijk dat het geen schande is om iets te weten en probeer de school zo ver te krijgen dat hij al op de basisschool kan leren leren.
Balanceren
Het voelt ook een beetje als balanceren. De leerkrachten doen hun best, overleggen er samen over. En met ons. Al jaren. Wij hebben er niet zoveel verstand van, maar weten er inmiddels natuurlijk wel wat meer vanaf. Onze oudste is ook slim, maar met een flink concentratieprobleem, dus dat gaf een ander beeld. Ook daar paste de school de stof aan, maar daar zaten we er zelf eerlijk gezegd meer bovenop. Het ging namelijk niet vanzelf bij hem en hij had veel baat bij de aanpassingen. Hij werd er erg blij van.
Bij de jongste leek het allemaal wel vanzelf te gaan, kregen we eind groep drie te horen dat hij voor verschillende vakken al op het niveau van groep 7 zat, rekenen groep 6. Nou, daar was ik echt niet blij mee kan ik je zeggen. En hij leek juist niet gelukkig te worden van alle aanpassingen die werden geprobeerd. Dus ja, wat doe je dan. Kies je voor een kind dat lekker in zijn vel zit of voor een kind dat helemaal op zijn niveau werkt? Wij hebben voor het eerste gekozen en de juiste combinatie hebben we nog niet gevonden helaas. Misschien dat we er nog voor groep acht gaan komen, binnenkort weer rapportgesprekken en dan is dit altijd het enige gesprekonderwerp: Hoe zit meneer in zijn vel vs hoe wordt hij uitgedaagd.
School bijleren
@Maria Ik denk zeker dat school wat bij kan leren. Het is een kleine dorpsschool, dus hebben niet veel middelen, maar ze kijken wel heel goed naar het kind, vind ik. Ze hadden al erg snel door dat mijn oudste aanpassingen nodig had (ik niet). Bij de jongste iets later, die hield zich stil, maar ook al einde groep drie. Maar zij zijn niet de enige slimme kinderen op school en de rest reageert prima op de Plusklas en de andere aanpassingen. Het is niet optimaal, ze zijn lerende en er ook nog maar een paar jaar mee bezig. Hij heeft nu de beste juf die er is op school, dus ik ben benieuwd naar haar mening tijdens het rapportgesprek. Ze heeft hem nu een half jaar in de klas, dus heeft hem al even leren kennen.
Nou precies
@ moedermop Nou precies, dat zie ik mijlenver aankomen. Moeite moeten doen = vermijden. Zit ook wel een stukje onzekerheid in, hij is niet echt gewend iets niet te kunnen. Dus kijkt hij de andere kant op (gaat lezen of kletsen met vriendjes). Dus ik ben het met je eens dat het goed is daar nu iets mee te doen. Beter laat dan nooit 
Onze oudste moest nog wel zijn best doen omdat hij zich slecht kon concentreren. En die is sowieso heel gedreven en zelfs nu in de tweede nog niet aan het puberen. Die hebben we dus nog wel mooi kunnen begeleiden in de brugklas (was ook erg nodig). Jongste is een ander type, veel eigenwijzer, luistert minder goed en gaat vast ook eerder puberen. Dus dat wordt wel een dingetje in de brugklas.
Gewoon
compacten ze het gewone werk wel? Dochter mag de één ster opdrachten overslaan en vaak ook die van twee sterren (ze krijgt een toets voor het blok, zodat ze zien wat ze over kan slaan), het is geen extra werk, maar ander werk. Heeft ze nog steeds tijd om een boek te lezen
.
En gewoon zijn, ja als het net niet zijn vriendjes zijn... lastig. Ik weet niet of je hem uitgelegd krijgt dat eigenlijk niemand 'gewoon' is als in gemiddeld? Kennelijk was er ook niks in die plusgroep wat hem prikkelde, wat hij leuk vond? Zoekt hij thuis wel uitdaging?
Ik snap dat hij het naar zijn zin heeft, maar ik vind het ook best sneu klinken zo.
Drie sterren
@sanne Ja van al het gewone werk hoeft hij alleen de drie sterren te doen volgens mij. Dat vindt hij prima, want dat doen meer kinderen (wel wisselend per onderdeel, maar daar zijn ook wel jongens bij en zijn verkering Voor de echte plusklas ligt de lat hoog en naast mijn zoon komt er in de klas maar 1 meisje voor in aanmerking. Echt een slim, ijverig meisje, hij heeft daar niks mee. Hij is bevriend met bijna alle jongens van de klas, maar die mogen daar dus niet aan meedoen, zijn vriendinnetje ook niet. Mooi voorbeeld van zijn houding is het voetballen. Hij kon met vijf jaar erg goed voetballen, werd in een hoger team gezet (jaar ouder, geen vriendjes erin), voelde zich niet op zijn gemak en deed helemaal niets meer in het veld. Sindsdien zijn we er al mee bezig uit te leggen dat iedereen anders is en niemand gemiddeld. Kwartje begint heel langzaam wel te vallen nu, gelukkig. Maar hij zorgt nog steeds dat hij bij zijn vriendjes in het voetbalteam zit
Tja, zoekt hij thuis uitdaging... Hmm hij speelt heel veel met vriendjes, is erg goed in gamen (mijn oudste kijkt er met jaloezie naar), leest heel veel en ook moeilijke boeken, kan goed Engels spreken en schrijven door al het gegame, heeft zichzelf leren lezen als kleuter (ik dacht dus altijd dat dat de pusherige ouders waren en viel van mijn stoel toen hij me ineens ging voorlezen uit Pinkeltje), kan dus goed voetballen. Maar of hij echt uitdaging zoekt, nee dat denk ik eigenlijk niet. Het lijkt het meer uit te weg te gaan en bij de dingen die hij leert gaat dat onbewust. Omdat hij zo onopvallend doet en zo anders dan zijn broer (die echt alles wil weten) zijn we vaak verbaasd als hij ineens weer iets kan wat we nooit gemerkt hadden. Bv dus lezen, maar ook Engels, typen, presentaties maken, enzovoort.
Tegelijk is hij heel klein nog van binnen. Hij doet stoer, maar vindt het geweldig om samen in bed verhaaltjes te verzinnen, Donald Duckjes te lezen met stemmetjes en te stoeien en knuffelen. Ik heb altijd het idee dat hij ongemerkt en onopvallend van alles observeert en leert, zonder dat wij het in de gaten hebben en misschien ook wel zonder dat hij het in de gaten heeft.
Best een ingewikkeld kind eigenlijk en nog heel gevoelig ook.
Tja, ingewikkeld inderdaad...
Met muziekles heb ik het trouwens ook meegemaakt met mijn zoon. Pikte alles sneller op dan de andere kinderen in zijn groepje, daar zat hij zich wild aan te ergeren. Omdat saxofoon ook toch niet helemaal 'zijn' instrument bleek te zijn gestopt met muziekles. Tot hij op een gegeven moment heel graag gitaar wilde spelen. Maar na een stel lessen vond z'n leraar dat hij niet genoeg oefende, dat er meer in zat dan hij deed. Gelijk zette hij al zijn stekels op en wilde niet langer naar gitaarles.
Wat hij wel accepteert is (opbouwende) kritiek van vrienden. Hij maakt graag foto's en als iemand hem daarvoor tips geeft, pikt hij dat heel snel op. Gewoon jammer dat hij geen vriend heeft die gitaar speelt!
Herkenbaar
Heel herkenbaar MoederMop!
Drietje
Het klinkt (toch) alsof hij gelukkig op zijn manier zijn weg vindt. Vind je niet?
Alleen zorgen dat die II niet in de weg staat van de school waar hij naar toe wil?
Hier hetzelfde
Hier nog zo'n kwibus. Maar die is inmiddels op het voortgezet onderwijs beland met een slechte Cito in zijn achterzak. En wat denk je: het gaat super goed! In het begin wennen aan het huiswerk en wat weerstand maar daar zijn we doorheen. Eindelijk wordt hij op zijn niveau aangesproken, eindelijk consequenties (onvoldoende) voor slecht afgeleverd werk. Heerlijk. Lekker duidelijk en diepgang. Onze zoon doet het fantastisch in de havo/vwo brugklas. Dus ik kan je geruststellen: het komt goed!
We zijn eruit
Gisteravond alles met mijn man doorgesproken, alle suggesties van hier meegenomen en Grote Basisschool Boek en Grote Rekenboek laten zien. Mijn man is precies hetzelfde als mijn zoon (oh joy 
dus snapt hem altijd heel goed. De optie om een cito met hem te oefenen en dan zelf aan de slag te gaan met het rekenboek zag hij helemaal niet zitten. Hij wil helemaal geen cito oefenen met zoon, want hij wil helemaal niet dat zoon extra werk relateert aan citotoets, entreetoets of de lvs-toetsen. Dan lijkt het net alsof hij het niet goed genoeg doet op school en wordt zoon (die heel gevoelig is) onzeker. Bovendien gaat zoon nu altijd heel onbevangen de toetsen in omdat wij er nog nooit een punt van hebben gemaakt. Hij heeft bijvoorbeeld helemaal niet in de gaten dat de entreetoets er aan komt, terwijl klasgenootjes daar al heel lang mee bezig zijn. Dat willen we graag zo houden.
Volgende optie was om aan de juf te vragen of zij hiaten ziet en daar mee aan de slag te gaan. Die optie gaan we doen, want dat kunnen we klein houden (juf zei dat je nog een beetje moet oefenen met klok kijken, dus gaan we dat deze week ff doen). En dan kunnen we nog even rustig verder kijken naar een cursusje voor na school, want die hebben we aangekondigd, dus dat moeten we dan ook doen natuurlijk. Maar dat kan dan ook iets heel anders zijn, bedachten wij gisteravond.
Komt zoonlief vanochtend naar beneden: is de post er al? Nee schat, die kom 's middags, hoezo? Ik heb zo'n zin om met die cursus te beginnen. Oooh. Stond ik met mijn mond vol tanden. Voorzichtig verteld dat ik die nog niet had besteld, hij helemaal verontwaardigd. Tja, ik had hem een cursus beloofd en beloofd is beloofd. Zeker bij zoonlief... Ik heb nog even met hem gekeken op de LOI site, uitgelegd hoeveel lessen het zijn en hoeveel tijd dat kost, kiest hij tot mijn verbijstering voor de lange cursus waar alles in zit. Maar die is drie keer zo lang! Geeft niks, vindt zoon, lijkt me heel leuk. Schiet mij maar lek. Hij bleef erbij zitten totdat ik besteld had
Schooladvies
@sanne Ik verwacht niet dat het schooladvies een probleem wordt met II voor rekenen. De juf heeft wel in de gaten wat voor jongetje hij is en VO gaat hier vooral af op schooladvies. Bovendien gaan alle kinderen met een havo/vwo advies hier altijd naar een vwo-klas. Met echt vwo-advies kun je daarnaast ook naar gym en tweetalig vwo, maar dan is de ondergrens 545 voor de cito, uitzonderingen daargelaten. Dat was zo toen oudste naar gym ging, die scoorde precies 545 maar nu komt de cito later, dus hoe ze nu selecteren weet ik niet. Jongste zit in groep 7 dus daar zijn we nog niet echt mee bezig. Maar je weet nooit natuurlijk. Wordt het een III dan wordt het ander verhaal. En er zit ook nog wel verschil tussen een lage of hoge II. Binnenkort hebben we rapport en dan de gesprekjes op school. Dan zie ik wel hoe het precies zit. Maar vooralsnog maak ik me geen zorgen daarover.
@threeboys Kwibus is wel het juiste woord ja fijn dat het goed gaat! Ik zie ook wel heel veel jongens die er ff doorheen moeten in de brugklas, dus dat zal ons vast niet bespaard blijven. Ook niet erg hoor. Ik vind alleen dat hij, net als zijn broer toen, iets moet hebben waar hij zijn best voor moet doen. Of op zijn minst een klein beetje discipline voor moet tonen. Maar wie weet verrast hij ons wel compleet, dat zal ook niet de eerste keer zijn...
drietje
Selecteren op cito-eindtoets kán niet meer, maar mag ook niet meer. Het basisschool advies moet voor alle middelbare scholen leidend zijn.
gr Angela
Schooladvies
O wat heerlijk dat de VO vooral naar schooladvies kijkt! Top idee van je man.
Schooladvies
@Angela Ik weet dat het niet meer kan en mag, maar ik vermoed dat veel scholen nu andere toetsen gebruiken. M8 of entreetoets of zo.
@Sanne Dat is idd heel fijn! Ook geen loting of zo, dus je kunt zelf je school kiezen. Er zijn 3 mavo/havo/vwo scholen die alledrie goed zijn. Stuk relaxter dan in andere gebieden. Voor vmbo is er maar 1 school.
De cursus is gearriveerd. Het is nu vakantie, dat betekent vriendjes en logeerpartijen. Maandag gaat zoon starten. De info zag er alvast goed uit en de kinderen krijgen een eigen welkomstbrief. Dat viel bij hem erg in de smaak. Er staat ook nergens een verwijzing naar het oefenen van citotoetsen of zo, dat is erg fijn, want die link willen wij niet leggen.
Je kunt starten met 1, 2 of 3 toetsen, maar dat hoeft niet. Je kunt (meteen of na de toetsen) het hele programma doorlopen (dan speel je de hele game, inclusief tussentijdse voortgangstoetsjes) maar je kunt ook specifieke onderdelen oefenen. Wij gaan starten met de rekentoets en als zoon het leuk vindt mag hij natuurlijk ook de andere toetsen maken. Ben erg benieuwd of er inderdaad hiaten zijn en of die overeenkomen met wat de juf zegt. En ik ga ook meekijken om zijn aanpak te zien. Daarna gaat hij gewoon lekker de game doen, drie of vier keer per week twintig minuten, dan komt alles spelenderwijs een keertje langs. Dat vindt hij het leukst en het zou ook voldoende moeten zijn.
drietje
als er helemaal geen gesprek is tussen basisschool en vo, en ook geen mogelijkheid voor ouders om te bellen na afwijzen, dan hebben vo-scholen inderdaad nog veel ruimte om een leerling 'niet toelaatbaar' te achten. Maar zelfs hier in Utrecht waar het allemaal erg ingewikkeld is, moesten scholen duidelijk motiveren waarom ze een leerling niet toelaatbaar achtten.Dus ja ze zullen wel wat vragen aan de leerkracht van de basisschool als cito's niet 'goed'genoeg zijn, maar formeel is het geen argument meer . . .
gr Angela
Toets
Zoon is vandaag gestart met de cursus. Hij heeft de starttoets voor rekenen gemaakt. 69 vragen, hij deed er 20 minuten over. Ik kan niet zien hoeveel vragen hij fout had, maar wel wat het cijfer is op verschillende rekenonderdelen (breuken, cijferen, hoofdrekenen, etc). In de meest bekende onderdelen scoorde hij best goed (gem 7,5), maar in de meer specifieke onderdelen rond de 5. Ik kreeg de indruk dat hij nog lang niet alles had gehad op school, maar het frustratieniveau was vrij hoog, dus ik heb hem dat nog niet gevraagd. Ik zag ook dat hij vaak veel te snel antwoord gaf. Hij leek me ook wel erg snel klaar.
De resultaten zijn allemaal goed en duidelijk uitgesplitst, in een stuk of tien onderdelen, en je kunt ook op onderdeel oefenen en dan hertoetsen. Hij gaat de andere optie doen (game volgen) want dan komt alles spelenderwijs voorbij en ligt de nadruk niet op oefenen.
Wat betreft doorzetten en frustratie opzij zetten is vandaag in ieder geval een stapje gemaakt
rekentuin
Heeft de school geen abonnement op Rekentuin? Daarmee kunnen kinderen namelijk ook thuis werken, heel fijn. Ook op deze site krijgen kinderen meteen feedback op een fout beantwoorde vraag. Je kunt dan ook op een icoontje klikken om wat uitleg te krijgen. De vragen worden ook moeilijker naarmate een kind meer vragen goed beantwoordt. Dan gaat ongemerkt steeds het niveau omhoog. Maar waar je zoon mee werkt, klinkt ook goed. Zolang hij maar snel en gericht feedback krijgt op gemaakte fouten (en niet als toetsje af is).
Wat is het echte probleem?
Rekenen waar hiaten inziet. Zoon die merkt dat hij van een I naar een II gaat? Zoon zonder plichtsbesef?
Misschien ken je iemand in de buurt die met al deze dingen aan de gang kan?
Bij ons in de buurt zit een kindercoach met als specialisatie rekenen. Hebben jullie niet zo iets?
Rekentuin
@zus Rekentuin zegt mij niks. Ik heb best veel oefenmateriaal op internet gevonden, maar dat neigt teveel naar rekenen oefenen en omdat zoon nogal onzeker en gevoelig is denk ik dat hij dan denkt dat hij het niet kan.
Vandaag de eerste echte les gedaan, werd afgesloten met een toetsje. Het waren onderdelen die hij al vrij goed kon (starttoets 75 procent) maar hij zat nu, na 20 minuten oefenen, alweer op 100 en 98 procent. Ik zat er naast en zag dat de twee foutjes slordigheden waren. Te snel. Hij gebruikt ook geen papier, doet alles uit zijn hoofd. Ik doe mee, leer ik ook weer wat van, maar voordat ik de som heb opgeschreven heeft hij al geantwoord. Dat vindt hij erg grappig. De uitleg hebben we geskipt, was te makkelijk op deze onderdelen. Ik draai het nu om, laat het hem aan mij uitleggen. Werkt als een tierelier
Coach
@Mandy Ik denk dat dat niet echt nodig is. Met een beetje oefenen en uitleg komen we een heel eind. Alleen kan ik het zelf niet goed genoeg. Maar zo lijkt het best wel te gaan werken.
Update
Nog even een update voor degenen die dat leuk vinden:
Zoon is nu 2 weken bezig met Loi Kidzz. Hij vindt het tot nu toe erg leuk en doet het ook netjes op de afgesproken tijden. Ik doe gezellig mee, ben een beetje een sneue rekenaar, dus hij is veel sneller en beter dan ik. Dat vindt meneertje natuurlijk hilarisch. Dus ik laat me geduldig alles uitleggen (kan ik meteen zien of hij het snapt.) Hij doet ongeveer drie lessen per week.
Elk onderdeel start met een uitgebreide toets, dan kun je al op onderdelen zien waar de gaten zitten. Vervolgens krijg je in de lessen steeds een filmpje met uitleg, dan oefeningen en dan een korte toets. Je kunt meteen zien hoe je vooruit bent gegaan tov de starttoets en ik merk dat dat zoonlief erg motiveert! Ik moet met de toetsjes de kamer uit en dan met blinddoek terug zodat hij trots kan onthullen hoeveel hij vooruit is gegaan Hij is nu ongeveer twee weken op weg en alleen nog bezig geweest met rekenen (in totaal zijn dat 20 lessen), dus over de rest kan ik nog niets zeggen.
In het rekenen zitten alle doelen van groep 8 (het ziet er echt wel compleet uit), voor mijn zoon uitdagend omdat hij veel dingen niet heeft gehad (of niet meegekregen). Voor mij is nu heel duidelijk te zien dat hij heel goed en snel rekent, maar dat hij de mist in gaat met de weet-dingetjes (dagelijks rekenen noemen ze dat geloof ik). De maanden, aantal dagen van het jaar, schrikkeljaar, kwartalen, klokkijken (analoog), Romeinse cijfers. Hij kent dat niet (schaam, schaam, nooit iets aan gedaan...). En ja, als je daar dan mee moet rekenen lukt dat dus niet... Na een filmpje en een paar oefeningetjes zit hij per onderdeeltje elke keer zo op 90-100% score (start voor de slechtste onderdelen was 40%). Dus het werkt echt wel en ik verwacht dat er ook herhalen in zit, gezien het aantal lessen. Via een game (die niet veel voorstelt, maar zoon toch leuk vindt) word je van oefening naar oefening geleid. Je kunt ook de game overslaan en gericht met de zwakke onderdelen oefenen. Het is uiteraard nog wel even afwachten of het ook aansluit bij school, maar ik verwacht eigenlijk van wel. Het hoofdrekenen en cijferen ging in de starttoets al erg goed (90-100 %), toch moest hij dit onderdeel daarna wel doen in de oefeningen, dus ik weet niet in hoeverre de inhoud zich aanpast aan het niveau.
Ik ben er blij mee, het geeft mij veel meer inzicht (had echt geen idee, nooit mee bemoeid) en nu hebben we bv een paar keer de maanden opgezegd tijdens het eten om het even in te slijpen. Klinkt zo simpel, maar is zo belangrijk.
