Buien [van mannen]

Hier niet hoor

Mijn man heeft eigenlijk zelden een bui en blijft er dan zeker niet lang in 'hangen'. Is ie gewoon het type niet voor (gelukkig).

Maar om heel eerlijk te zijn Klippan, kan ik hem wel begrijpen hoor. Ik zou ook behoorlijk de pest in hebben. Ten eerste wilde hij niet, dus ook niet om 9 uur 's ochtends denk ik. (mijn man is trouwens voor geen goud een ikea in te krijgen, die gaat gewoon NIET mee, helaas voor mij)

En dan geeft ie toch toe aan jou (is het zó ongeveer gegaan?) en blijkt het onwijs druk te zijn en ook nog een probleem waardoor het nog langer duurt....

Zeg nou zelf, best een reden om een beetje te mokken vind je ook niet? Ik vind alleen wel dat hij in eerste instantie zijn poot stijf had moeten houden en gewoon niet had moeten gaan en dat ie daarom eigenlijk niet hoort te mokken.

Maar om dan tot 's avonds in die boze bui te blijven hangen, da's nou ook weer erg overdreven en kinderachtig.

Mijn conclusie: beetje schuld bij jou (jij dreef jouw zin door) en beetje schuld bij hem (hij gaf toe en moet dan niet zo lang blijven mokken als het tegenzit)

Lastige dingen hoor. Ik ga gewoon standaard zonder mijn man winkelen, is veel prettiger voor ons allebei )
Maar ja, soms is het wel handiger als ie erbij is en bijvoorbeeld voor kleding voor hemzelf is het gewoon bijzonder onpraktisch om hem thuis te laten )

Hahaha

..dat is toch gewoon humor?
Voor jullie allebei. Hij wilde dit niet, maar jij toch ook niet?
Echt hoor, scenarioschrijvers voor NL comedy's hebben hier meer dan genoeg materiaal aan.

Ik weet niet hoe ver jullie van de IKEA af wonen en ik weet niet of er andere redenen waren om niet rechtsomkeert te maken, maar mijn man en ik kunnen om dit soort situaties alleen maar lachen. Je moet in een relatie nooit de ander verantwoordelijk maken voor je humeur. En bij zo'n trip naar de IKEA kun je ook de communicatie open houden en samen lachen om de situatie.

Echt, ik zou al bijna Apeldoorn gaan bellen.

Mannen en winkelen...

Mijn man is gewoon niet geschikkt om mee te nemen naar winkels. Heel soms dat ik hem mee neem, maar liever niet.

Efficient winkelen is gewoon een vrouwelijk instinct. En manlief wil ook liever niet weten, wat bijvoorbeeld mijn mascara kost...

Dus als ik echt lekker wil winkelen, laat ik manlief gewoon thuis...

Lol, hier hebben we beide een hekel aan de ikea

dus als we daar naar toe gaan, reageren we het niet op elkaar af.
Ik zou overigens never nooit op zaterdag gaan.

Ik ben een keer toen mijn broertje van een gemeubileerde woning naar een lege woning verhuisde en wel een internetverbinding en een krant had, maar geen borden, pannen, kopjes en bestek, op zondag naar de IKEA geweest met man en broer.
Wat een misère, ik snap je man helemaal

Maar om op je vraag terug te komen, ik ben degene die in de bui blijft hangen en mijn man heeft een explosie van tien minuten en dan is het weer over.
Hier dus andersom.

Kan me het wel voorstellen

Je man had geen zin om te gaan en gaf uiteindelijk toe aan jou omdat hij geloofde dat het op zaterdagochtend niet druk zou zijn bij Ikea. Toen bleek dat dus wel zo te zijn en alles ook nog extra lang te duren. Hij was dus boos en chagrijnig. Boos zijn op de Ikea is vrij lastig als je eenmaal thuis bent want de Ikea is er dan niet meer om je op af te reageren. Echter jij bent er wel en jij wilde graag naar de Ikea dus ben je het perfecte object voor zijn boosheid en chagrijn.
Ik vind wel dat hij er te lang in blijft hangen want zo verpest hij inderdaad zijn hele dag ipv alleen de ochtend.
Zelf zou ik ook zo kunnen reageren als je man maar ik blijf er wel minder lang in hangen. Ik explodeer meestal en als mensen me dan even met rust laten ben ik er met een uurtje wel overheen. Als de mensen om me heen me niet met rust laten kan het langer duren.
Het is niet erg netjes en mooi maar goed we zijn allemaal een "work in progress"

Maylise

Fijn,

We gaan soms expres naar de Ikea om eens lekker ruzie te maken, lukt nergens beter dan daar

Ooit, in een ver verleden

had ik op Paasmaandag het idee om naar het Alexandrium in Rotterdam te gaan. Verzachtende omstandigheid: ik kwam uit de nachtdienst en was duidelijk niet helemaal helder bezig. Afijn, na veel vijven en zessen wilde vriend eindelijk mee. Toen we daar aankwamen hebben we 20 minuten over de parkeerplaats gereden, om een plekje te zoeken. Ik besefte dat ik een grote fout had gemaakt, maar gaf dat nog niet hardop toe. Toen we het gebouw binnenliepen en het kabaal hoorden van mensen die niet blij waren, bleven we na 10 meter staan, keken elkaar aan en draaiden zonder iets te zeggen om. We zijn verder gereden naar Kijkduin en hebben daar de hele middag op een terras gezeten in de zon. En een lol dat we hebben gehad om al die mensen die wel in het Alexandrium waren gebleven!

Ja ook buien

Man kan ook 1-2 dagen chagrijnig blijven om een in mijn ogen kleinigheid. Nu blijkt zoonlief (10 jaar) ook lang boos te blijven om kleinigheden. En dat stoort man dan weer. Tja, van wie zou ie het hebben. Eindelijk begint man door te krijgen dat hij hetzelfde doet en dat dat erg vervelend is voor de rest van het gezin. En probeert er zelfs wat aan te doen.

Het IKEA verhaal is trouwens heel erg herkenbaar en hilarisch. Daar komen wij echt niet in het weekend.

Groetjes, Marlou

Ojee

Zeer herkenbaar. Althans, ik weet niet hoe het bij jullie verder gaat maar bij ons zou er gauw ruzie van komen want ik word zelf dan ook weer boos, over zoveel chagrijn. En dat kan dan eventueel wel een dagje blijven doorzeuren - van beide kanten overigens.
Maar gelukkig is man tegenwoordig zo verstandig om gewoon 'nee, ik doe het niet' te roepen als hij in zo'n geval de ikea binnen zou stappen. En meestal ben ik zo verstandig om daar dan in mee te gaan. Dat terrasje als vervanging wat iemand hierboven beschreef lijkt me een goeie om te onthouden!

Waarom?

Waarom moest je man eigenlijk mee, als je alleen maar "even snel" wat moest kopen? Dat snap ik nou nooit; dan zie je zo'n balende en verveelde man staan wachten op z'n vrouw die het blijkbaar wél leuk vindt om te shoppen.

Gr. Poezie.

Klassieker

Ha ha, we hebben hier erg om moeten lachen. Niet vanwege leedvermaak, maar vanwege de herkenning. Vrouw wil iets gaan doen, man is erop tegen omdat hij een bloedhekel aan mensenmassa's en rijen heeft. Vrouw drukt door met de belofte dat dat wel mee zal vallen en blijkt om een één of andere reden de boel verkeerd in te schatten. Gevolg halve dag verloren en man zo chagrijnig dat hij zijn best doet om ook de resterende halve dag te verpesten.
Tip voor als je weer zoiets overkomt, want het gebeurd vast nog wel eens in je leven dat je een situatie op deze manier fout inschat, al zul je in het vervolg waarschijnlijk de IKEA wel mijden op zaterdag Geef gelijk toe dat je de fout hebt gemaakt om de boel te onderschatten, ook als het niet geheel en al je schuld is. Je voorkomt dan tenminste dat je met je partner in cirkeltjes draait met jouw redenering van "ja maar, dat had ik niet kunnen weten en het is toch goed opgelost" tegen die van je partner van "ik wilde er al niet heen, als we er niet heengegaan waren dan zou het niet zijn gebeurd. Halve dag kwijt en je probeert het nog goed te praten ook, grumbl, grumpff".
Nadat je toegeeft dat je een inschattingsfout hebt gemaakt kun je tenminste makkelijker je man wijzen op het feit dat hij bezig is om ook een fout te maken door in zijn boosheid te blijven hangen. Als je dat niet doet komt er namelijk bovenop zijn verbolgenheid dat hij iets perfect vermijdbaarheids heeft ondergaan ook nog de frustratie dat hem het recht wordt ontzegd om daar over te mogen vallen. "Sorry, je had gelijk, maar laten we van de rest van de dag tenminste nog wat maken" is nou eenmaal makkelijker te accepteren dan "Ik kon er niets aan doen, het viel best mee en stel je niet zo aan".

Nog een vraagje van manlief (absoluut allergisch voor mensenmassa's en wachtrijen), wat volgens hem ook zeer uitmaakt in hoe hij zoiets op zou nemen: wat was het eigenlijk wat je zo dringend bij de IKEA moest gaan halen? Het klippanbankje of alleen de overtrek ervoor
Groeten Primavera

Regenseizoen

Helaas is de bui nog niet overgewaaid. Ik begin zo onderhand te denken dat er wel wat meer speelt dan alleen dat Ikea-gebeuren. We moesten overigens naar Ikea om meubels te kopen voor mij, niet voor ons. We gaan binnenkort apart wonen en ik wil nog heel graag dat hij betrokken is bij mijn dingen. Er zijn al flink wat van dit soort buien geweest, die meestal eindigden als ik flink door het stof ging en uitputte in excuses. En dan kwam het er vaak op neer dat hij vindt dat hij meer voor mij doet dan ik voor hem (omdat hij mij nooit iets vraagt en gewoon zijn eigen gang gaat).
Die buien zijn er al vanaf het begin dus vandaar dat ik het wel legitiem vond om er een vraag over te stellen, zonder de complete achtergrond. Bedankt voor de reacties.

Is het jouw initiatief om uit elkaar te gaan?

Grote kans dat hij dan om veel meer zit te mokken dan alleen het Ikeagebeuren. Het lijkt mij wel een relevant detail.

Als jullie uit elkaar gaan....

dan is er toch geen "wij" meer. Ik snap dan niet zo goed waarom hij dan mee moet meubels uitzoeken.

Klippan

je klinkt als iemand die wel erg veeleisend is naar je man. Wel uit elkaar maar toch betrokken moeten blijven en dan nog wel op de manier en het tijdstip waarop het jou goed uitkomt.
Zou mijn ding ook niet zijn hoor!

Hmmm

Ik lees niet echt uit het bericht van Klippan dat ze uit elkaar gaan, maar dat ze "apart gaan wonen". Misschien gaan ze LAT-ten?

Betrekken

Ik krijg ook het gevoel dat jullie gaan latten. Verlos ons uit ons lijden en laat je het weten?
Als jullie inderdaad gaan latten zou je jouw vriend kunnen betrekken bij zaken die hij ook leuk vindt. Scheelt een hoop gedoe. Mij doe je ook geen plezier met een Ikea op zaterdag. Hij had gewoon helemaal niet mee moeten gaan, zeker niet als hij daar zo lang last van heeft.

Latten

Voordat mijn man als zielepiet wordt neergezet met een veeleisende vrouw, wil ik benadrukken dat het apart gaan wonen niet op mijn initiatief is. Dus het is niet zo dat ik hem eruit zet en dat hij vervolgens wel moet blijven doen wat ik zeg. Ik weet nog niet of we gaan latten als we niet meer samenwonen. Ik hoop van wel maar ik weet niet hoe ik daar over een paar maanden over denk. Mijn man zegt het ook niet te weten maar hij is me op het moment flink zat en toe aan rust (dat is wederzijds). Ik ga hem in ieder geval niet meer mee vragen naar Ikea.

Hoe dan ook

Er zat dus veel meer achter dan je in je eerste bericht vertelde,en ik snap de reactie van je man beter.Sterkte met alles!
groetjes,bastet

Ik zit al een halve middag te broeden

op een reactie die recht doet aan wat ik er van vind...

En nu ben ik er uit, want Bastet vat mijn gedachten kort en krachtig samen. Dank daarvoor....

Sterkte klippan!

Dit werpt weer een heel ander licht op de zaak.

Jouw rol

Klippan:
Voordat mijn man als zielepiet wordt neergezet met een veeleisende vrouw, wil ik benadrukken dat het apart gaan wonen niet op mijn initiatief is. Dus het is niet zo dat ik hem eruit zet en dat hij vervolgens wel moet blijven doen wat ik zeg. Ik weet nog niet of we gaan latten als we niet meer samenwonen. Ik hoop van wel maar ik weet niet hoe ik daar over een paar maanden over denk. Mijn man zegt het ook niet te weten maar hij is me op het moment flink zat en toe aan rust (dat is wederzijds). Ik ga hem in ieder geval niet meer mee vragen naar Ikea."
OK, tijd voor een lesje eigen verantwoordelijkheid: Het was JOUW plan om Ikea te gaan op zaterdag, je aanstaande ex had een goede reden om niet akkoord te gaan met dat plan (te druk op zaterdag), en JIJ hebt desondanks doorgedrukt om naar Ikea te gaan. Jij speelt dus een niet-te-negeren rol hier, en jij moet die rol erkennen. Want ik begin wel ongeveer te snappen waar jullie relatie is stukgelopen, en jij MOET op dit punt je eigen rol erkennen en veranderen -want anders krijgen jullie een heel slecht nahuwelijk.

Hij toch ook? (en ze ging toch latten en niet uit elkaar?)

Hij had dan voet bij stuk moeten houden, man is dus verantwoordelijk voor zijn deel. Dus jullie zitten/zaten beide even "fout"
En ik lees dat ze gaan latten, ze zijn dus nog bij elkaar.

Daarbij

Ze wist toch niet dat het groot feest was bij ikea,dat is overmacht....
Bastet

Overmacht?

Bastet:
"Ze wist toch niet dat het groot feest was bij ikea,dat is overmacht...."

Euh? Ik beschouw naar Ikea gaan op zaterdag al als een vorm van masochisme. Als ik al per se op zaterdag naar Ikea zou willen, dan zou ik EERST checken of er niet nog iets anders daar speelde, want dan weet je zeker dat het een ramp wordt. Zolang er op de filemeldingen speciale files gemeld worden vanwege Ikea-acties, vind ik dat het geen overmacht is. Overmacht is iets dat je niet had kunnen weten of voorzien. Dit is dus geen ovrmacht.

Tihama