Cadeau van oma niet leuk... wat doen?
Mijn moeder heeft laatst als cadeautje een blouse/overhemd voor mijn zoontje van 7 meegenomen. Lief bedoeld natuurlijk, maar ik vond het niet zo'n leuke blouse/overhemd. Ik reageerde daarom niet zo enthousiast. Ook de maat was groot, maar ze had de bon mee, zodat ik hem kon ruilen.
Ik vind het heel lief bedoelt, maar vaak vind ik de kledingstukken die ze af en toe meebrengt niet zo leuk. We hebben het qua geld ook echt niet nodig.
Wat zouden jullie doen? Alleen zeggen "wat lief" en enthousiast over het gebaar doen? Het punt is dat als ik het echt ruil voor een andere (dus niet alleen een kleinere maat) ze dat zal zien, want dan zal ze deze nooit meer zien. Eerlijk zijn en zeggen dat ik hem gewoon niet leuk vind, vind ik ook niet aardig..
Cecile
Ruilen
als ik later iets voor de kinderen van mijn dochters koop dan mogen ze natuurlijk gaan ruilen als ze het niets vinden.
Dat is het risico van iets kopen voor de kinderen van een andere moeder, ook al is het dan je eigen dochter.
Maar als oma het zelf wel heel erg leuk vindt (en het past) dan zou ik het gewoon een keer aantrekken bij hem, dan heeft zij er toch lol van ? Kan je hem daarna alsnog in de bak voor het goede doel doen (deed ik wel eens).
Zeven?!
Je zoon is zeven! Wat heb jij er dan nog mee te maken? Zoon moet zeggen of hij het leuk vindt. Indien nee, eerlijk tegen oma zeggen en ruilen. Indien ja, jammer voor jou 
Prulletje
Prulletje
als ik mijn dochter van 8 haar gang zou laten gaan met kleren die ze leuk vind dan zou ze erbij lopen als een ordinair hittepetitje... Van de kleren die we hebben mag ze zelf bij elkaar rapen wat ze wil, maar meestal ben ik wel degene die bepaalt wat er binnen komt...
Wij hebben ook ooit een lief bedoeld blousje gekregen. Niet meer om te ruilen.. Was niet onze smaak en heeft lang in de la gelegen... Daarna in de zak van max...
Aan zoon overlaten
Op zich ben ik het wel eens met Prulletje. Als het een overhemd is die nu in de winkels hangt en niet getuigt van totale wansmaak zou ik het aan je zoon overlaten of hij hem mooi genoeg of te lelijk vindt.
Prulletje
Ik vind 7 jaar nog niet echt een leeftijd waarop je alle keuzes aan een kind over kunt laten hoor. Dan heb je daar als ouder zeker nog iets over te zeggen.
Wij zeggen het eerlijk
Hier komt ook regelmatig kleding van oma. Wij hebben besloten om het wel te zeggen als we het écht niet mooi vinden. Al is het maar om te voorkomen dat er volgende keer weer iets in die stijl wordt meegebracht.
Wordt erg gewaardeerd.
Tuurlijk wel
Natuurlijk heb je bij een kind van zeven een vinger in de pap.Maar een overhemd,toe,wat kan er mis mee zijn dat een kind het niet mooi mag vinden??
Groetjes,bastet
Hmm
Kan je niet zeggen dat ze het niet meer in een kleinere maat hadden? Alhoewel ik denk dat eerlijkheid toch het langst duurt.
Schoonmoeder kocht voor zoon een vuurrode tuinbroek voor de kerst. Zij vond hem prachtig. Ik vond hem vreselijk. Die hebben we dus geruild voor een iets minder fel exemplaar en voor zover ik weet was dat prima. Maar het komt misschien 2-3 keer per jaar voor dat ze iets meeneemt en meestal is het best leuk dus ik neem het gewoon aan en zoon draagt het heus wel een keer, al is het maar naar het kdv.
Wie vindt het overhemd niet leuk
Wat vind je zoon van het overhemd? Als hij het een leuk hemd vindt, dan ga je het ding toch gewoon ruilen naar de goede maat. Heb je geluk dan is het overhemd niet meer in de goede maat aanwezig en koop je iets ander. Is het wel in de goede maat, dan ruil je het. Trek het hem vooral aan als oma in de buurt is, en zeg natuurlijk wel tegen oma dat hij er zo blij mee is, maar dat je het zelf niet zo'n geweldig ding vindt!
Eerlijk zijn!
En vraag gelijk aan haar of ze de volgende keer samen met jullie gaat winkelen. Dan voorkom je dit soort lastige situaties. Eerlijk zijn!
Gewoon...
...zeggen: "dankje wel, harstikke leuk. Helaas is ie veel te groot." Dan ruilen in de winkel voor een exemplaar die wel past en die je wel leuk vind. Bij terugkomst melden dat ze het overhemd helaas niet meer in zijn maat hadden en dat je daarom maar iets anders hebt gekocht.
Lijkt mij de makkelijkste oplossing, iedereen blij, niemand gekwetst.
Wat een herkenbaar eeuwenoud probleem!
Cecile,
Toen mijn gezwusters kinderen waren, was dit een heerlijk gezamenlijk probleem. Niemand vond het mooi, niemand vond het lekker zitten, maar Oma had er zo haar best op gedaan. Destijds betrof het een eigengebreide trui, of een zelluf gemaakte broek. De reactie was een eensgezinde, eengezins acteerprestatie: "Trek die trui aan als Oma komt en juich hem gezamenlijk toe!" En het werkte ,zowel voor oma als voor ons als gezin, erg goed.
Laminaat
Ik kreeg...
... altijd zelfgebreejen afzakkniekousen van mijn oma. Die gruwelijk prikten en kriebelden. En in verband met dat afzakken moest ik een elastiek op mijn kuiten doen waarover ik dan de randjes vouwde. En van dat elastiekje kreeg ik een afdruk in mijn kuiten.
Ik droeg deze kousen alleen als we naar oma gingen.
Bridget jones (ot)
Zie opeens een scene uit Bridget Jones voor me na Laminaats verhaal haha.
Jaja, die cadeautjes van oma...
het is voor sommige oma's ook erg wennen wat hun kinderen/kleinkinderen dragen, er zitten vaak heel wat jaren tussen...
Gun die oma's die generatiekloof. Gewoon aantrekken dat blousje als je naar oma gaat. Vindt oma leuk. Wat is er nou mis mee?
En een volgende keer samen iets uitzoeken misschien?
Ken het omaprobleem van dichtbij hoor, oma snapt vaak ook hélemaal niet 'dat wij dat mooi vinden'...
En iets kopen wat totaal je smaak niet is, da's gewoon niet zo makkelijk. Probeer het zelf maar eens 
tonny
Oma hier
Een van de oma's hier heeft inmiddels al zoveel ongevraagde kleding kado gedaan (zo'n 300 stuks in nog geen 3 jaar tijd) dat ik het gewoon teruggeef als het niks is. Ze zei ook wel altijd dat ik dat kon doen, maar ik vond dat eerst wat onbeleefd. Maar aangezien ze zelf niet luistert als we bijvoorbeeld zeggen dat we al meer dan genoeg kleding hebben, en ze standaard of veel te klein of veel te groot koopt, denk ik nu eigen schuld. Vorig jaar had ik gezegd dat ik liever geen kleren met prints wilde nadat ze weer eens wat gekocht had, maar toen kwam ze daarna toch met een hele zak met kleren met van die schreeuwerige opdrukken, want "ze hadden geen effen dingen". Zucht. Ze onthoudt alleen maar wat haar uitkomt, want dat we helemaal niks meer hoefden was ze vergeten. Maar nu geef ik het dus gewoon terug. Ze kan immers ook navragen wat er nodig is, welke maat, welke winkel eventueel, maar dat doet ze niet.
Sja
Ik moet nogal denken aan "zwemmen met droog haar" van Kees van Kooten Gelukkig hebben we het "probleem" hier niet (hooguit dat oma weer met veel te grote kleren aankomt, want de tabel zegt dat het gemiddelde kind van die leeftijd deze maat heeft, maar wij hebben nu eenmaal geen gemiddelde kinderen...). Maar als, dan zou ik inderdaad kiezen voor de oplossing: aantrekken naar Oma toe en verder achterin de kast laten liggen.
Hier
Het komt hier gelukkig niet zo vreselijk vaak voor en de kleding is ook niet echt spuuglelijk ofzo, maar ook weer niet mijn smaak. Maar ik vind het dan toch weer zo vreselijk lief dat het niet in me opkomt iets terug te geven. Zorg er ook altijd wel voor dat de kinderen het regelmatig dragen op dagen dat ze oma zien.
Ik zie het niet echt als een kadootje voor mij ook al koop ik de kleding normaal. Oma vindt het gewoon leuk iets voor de kinderen te kopen dat ze kunnen dragen. Ik snap die behoefte heel goed, vind het zelf ook leuk kleren voor ze te kopen. Vindt het wel jammer dat dochter allang een heel eigen smaakje heeft Ik hoef er niet mee te lopen. (tsja, hier bepalen ze wel grotendeels zelf, mits niet te ordinair)
Dat dochter zo´n eigen smaakje heeft weet oma gelukkig wel goed en houdt daar ook rekening mee, calculeert dan ook wel een afwijzing in. Anders zou ik het wel lastig vinden.
Mooie spreuk
Hoi,
Vanochtend kreeg ik deze spreuk bij de dagelijkse gedachten en ik moest meteen aan dit draadje denken. Ik plaats hem hierbij even:
Iets dankbaar in ontvangst nemen is een bevestiging van de waardigheid van het geven.-Deepak Chopra
Groetjes
Maxime
Maar beemer
Zijn zijn verjaardagskadootjes dan ook eigenlijk een kado voor mij? Speelgoed koopt hij namelijk ook niet zelf...
Zo werkt het natuurlijk niet! Zoon speelt waar hij mee wil spelen en draagt wat hij wil dragen.
Hier komt oma ook wel eens aan met dingen die ik zelf niet zou kopen. Maar als zoon er geen probleem mee heeft, en is het niet zo vreselijk dat hij echt voor joker loopt, dan krijgt hij het gewoon aan.
Overigens wisten ze hier met 7 jaar echt wel al wat ze wel leuk vonden en wat niet. En nee, dan nemen ze geen blad voor de mond naar oma toe.
Da's fijn, want dan hoef ik het niet te doen. Echt vreselijke dingen gingen weer retour afzender, sorry mam, maar ik denk niet dat hij dit vaak zal dragen... Is hier nooit een probleem! Mijn moeder geeft het bonnetje er standaard bij, als het niet past of niet staat kan ik het gewoon zelf ruilen.
