Dansles of niet?

Pas op voor uitglijden

mijn gevoel zegt: niet doen, je begeeft je op glad ijs. Je denkt dat zelf ook al, waarom anders je vraag? Je relatie met je man is beroerd, zeg je. Waarom niet eerst hier op geconcentreerd? Ga daar eens aan werken! Waarom niet op dansles met je man, net als vroeger? Kan je weer dichter bij elkaar brengen misschien, eens even uit de sleur.
Laat die schoonbroer lekker met zijn eigen vrouw gaan dansen. Ik zou hem niet te dicht bij laten komen, dat is linke soep in jouw geval met je relatie die niet goed is.

Niet doen!

Wanneer je op zo'n manier moet starten 'het klikt te goed' 'ik mag mij geen dingen verbeelden' 'waarschijnlijk onduidelijke onderliggende potentiele gevoelens' Als ik dat allemaal zo eens lees kan ik maar een ding zeggen 'niet doen !'
Christientje

En toch

Ik had wel gedacht dat de reakties zouden zijn zoals ze zijn. Ter verduidelijking:

Relatie met man daar valt niets meer te redden. Samen met hem op dansles leidt geheid tot ruzie (was al zo tijdens zwangerschap . Bovendien is mijn man altijd aan het werk, er valt tussen ons weinig fun te beleven. En het doet niets af aan het feit dat je best met een andere man/vrouw kunt gaan dansen omdat je eigen man/vrouw het niet graag doet (ook al hou je wel van je je eigen partner.)

Waarom schoonbroer mij vraagt is omdat schoonzus helemaal niet op dansles wil (ze danst gewoon niet graag). Ik ben een goed alternatief, zeg maar.

Tirza schrijft "Een gevaarlijke combi als je nú al denkt je gevoelens niet in de hand te hebben."
Ik heb geen echte gevoelens voor schoonbroer maar -eerlijk- vindt hem wel leuk. Maar als er iemand is die zichzelf in de hand kan houden, ben ik het wel, dat is ook een eeuwig verwijt ten mijnen aanzien: ik heb mijzelf altijd onder controle, ik heb nog noot zelf enig initiatief genomen (zelfs niet toen dat geoorloofd was).

Ik zou waarschijnlijk hetzelfde schrijven als jullie maar zowel schoonbroer als ik zijn ernstige mensen, wij lopen niet zomaar achter onze (eventuele) gevoelens aan. Hij is stapel op schoonzus en ze is ook echt een leuke vrouw.

Het lijkt mij gewoon leuk om terug te kunnen gaan dansen met een man die mij niet heel de tijd uitscheld. En als ik stiekem een beetje gevoelens zou krijgen, maar die beslist voor mijzelf houd, kan het dan toch nog kwaad?

Hou op met dat gedraai

'En als ik stiekem een beetje gevoelens zou krijgen, maar die beslist voor mijzelf houd, kan het dan toch nog kwaad?'
Ja. Want wat schiet je daar mee op dan? Dat is niet lekker toch, verliefd worden en er niets mee kunnen/mogen? Het is je man's broer, godbetert!Of hoop je er stiekum ooit wél iets mee te kunnen? Ga je verbaasd doen als er (meer)gevoelens ontstaan en zeggen: 'Gut, het gebeurde gewoon, kon er niks aan doen?'
Je stelt ons een vraag, wij roepen allemaal: niet doen! Want wij zien van een afstandje hoe jij recht op de afgrond afstruint, in rechte lijn. Jij zegt: nee hoor, ik ben voorzichtig, wij zijn verstandige mensen schoonbroer en ik en hij is zo gek op schoonzus, dat zit wel goed.
Vervolgens stap je lachend de afgrond in en daar bungel je dan, aan een wiebelig takje, als je geluk hebt. En wie vangt je op, hoop je? Schoonbroer?
Volgens mij is er veel meer aan de hand. Je lijkt me boos. Boos op je man. Doe daar iets mee, ga praten of scheiden. Dit is toch niet de manier om zijn aandacht te trekken. Wees sterk, kom op, neem nu eens wél het initiatief. Je hebt je leven in eigen hand.

Twijfeltje

Met mijn verstand zeg ik: niet doen. Ik dacht ook altijd dat ik mijzelf zo vre-se-lijk goed onder controle had. Op een ander vlak, dat wel, maar toch... Ook ik heb me vergist. Ik dacht seks te kunnen hebben met mannen zonder gevoelens te krijgen. Tot ik die ene man tegenkwam. Ik had (en heb) mijzelf niet meer in de hand. En geloof me, daar word je niet gelukkiger van!

Groetjes,
Toosje

Voeten op de grond

ja, ik ben alweer met mijn voeten op de grond hoor, waarvoor toch al mijn dank.

Ik wil toch even rechtzetten dat het niet gaat om de broer van mijn man (maar man van zijn zus)- niet dat het uitmaakt maar er is dus geen bloedband tussen schoonbroer en mij;

Verder: dit gaat echt niet om de aandacht van mijn man trekken, hoe minder ik zijn aandacht heb, hoe beter. Boos ben ik ook niet, gewoon onverschillig. "Ga scheiden" is wel gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik wil -naja wou- oprecht graag terug een danscursus doen en dan natuurlijk ook niet met iemand die ik niet graag heb.

Maar, ik denk dat schoonbroer mij ook wel erg graag heeft, alhoewel ik er niet bij zou kunnen dat ie het ooit zou wagen.

Dus, ik zwijg er maar over en als hij er zelf nog eens over begint, zal ik misschien zeggen dat het toch niet zo heel erg praktisch is.

Nog even balen: Ik vind het wel weer nogal typisch. Wil ik eindelijk na jaren ook eens wat doen dat misschien niet helemaal 100% zuiver is (in mijn hart; vind ik ook eens iemand leuk), en dan moet je je toch realiseren dat het ijs te glad is om te dansen, dus ik baal toch wel een beetje.

@ Toosje: zomaar seks met mannen kan ik mij niet voorstellen. Ik kan mij überhaupt geen seks meer voorstellen die aangenaam is, ik heb er ondertussen zelf een weerzin van gekregen. Met mijn man maar ik moet er ook niet aan denken met een andere man hoor.
Vandaar ook dat ik best met schoonbroer wou gaan dansen.

...

Dansen met schoonbroer zou een beetje licht in de duisternis geven waarin je verkeert. Er zijn betere manieren om weer een licht en zonnig bestaan te krijgen maar dat vereist wel moed.

Nou sorry

Als een uur dansles in de week je licht in de duisternis moet geven, heb je wel een rótleven - neem me niet kwalijk. Een week heeft 168 uur! Twijfeltje, máák wat van je leven. En stap uit je huwelijk als het zo waardeloos is - wat dóe je er nog.

Tirza

Twijfeltje

Als dit werkelijk het enige lichtpuntje in de duisternis is,moet je heel hard aan het werk,of om een scheiding in gang te zetten,of om je huwelijk te redden,want dit is wel erg dramatisch!

Hallo

je wilt niet een danscursus doen met iemand die je niet graag hebt, maar je bent wel getrouwd met iemand die je niet graag hebt? elke dag en elke nacht?
Wordt wakker Twijfeltje, het leven is te kort, wil je zo blijven doorgaan? Jij hebt ook recht op geluk hoor, zet het in gang! Natuurlijk is dat juist het moeilijke, je zult het zelf moeten doen. Maar het gaat om jouw leven en jij bepaalt. Wordt wakker en ga knokken voor je zelf!
Misschien kun je beginnen met iemand te praten?

Twijfeltje,

"Ik wil toch even rechtzetten dat het niet gaat om de broer van mijn man (maar man van zijn zus)- niet dat het uitmaakt maar er is dus geen bloedband tussen schoonbroer en mij;"

Zelfs al was het de broer van je man dan nog is er geen bloedband.

´Ga scheiden´ zal inderdaad makkelijker gezegd zijn dan gedaan, maar als je al zo´n weerzin tegen sex met je man hebt, je onverschillig voelt, liever niet zijn aandacht hebt en je je gelukkig voelt in dat ene uurtje dansen dan zeg ik ook: ga scheiden.

Ga scheiden?

wel, van scheiden komt lijden. Het is toch zo'n gemakkelijke kreet. Ik zie genoeg gescheiden mensen om me heen -zelfs meer dan getrouwde mensen helaas. En het hier zo vaak gepredikte ga nou even scheiden, loopt heel vaak ook niet goed (mensen komen financieel in een put, storten zich in een tweede relatie die ook niet goed bleek, samengestelde gezinnen met alle problemen vandien...).

Alsof de deuren achter je dichtgooien wil zeggen dat er andere deuren weer opengaan en dat daar de zon zal schijnen. Ik heb te vaak gezien dat het achteraf alleen nog slechter gaat. Dus ik ga niet scheiden om in een nog slechtere situatie te komen. Ik zal wel weg gaan eens mijn kinderen uit huis zijn.

Jullie mogen correct concluderen dat ik niet in een benijdenswaardige situatie zit. Maar de conclusie scheiden is niet altijd een oplossing. Overigens is mijn man best tevreden in onze relatie, het kan ook best aan mezelf liggen dat ik niet snel tevreden ben.

Niettemin apprecieer ik jullie meningen, ik kan ze alleen niet ten uitvoer brengen.

Tijd voor jezelf

Twijfeltje,
ik kan je wel volgen. Een scheiding is idd niet zomaar 1-2-3 een oplossing.
Ik dans zelf ongelooflijk graag (lessen samen met mijn inmiddels ex waren ook een ramp, met ruzie enz.)
Dans kan je alles even doen vergeten, je kan er zelfs jezelf terugvinden en er heel veel energie uithalen.
Nu niet lachen met mijn voorstel: heb je niet een goede homo-vriend die graag en goed danst? Dat zou een mogelijke oplossing zijn ....

Dansertje

Heb je wel eens mannelijke vrienden gehad?

Want het valt mij op dat je gelijk denkt dat er meer moet zijn als je je goed voelt bij een andere man.
Nou is het vaak zo dat als je in een slechte relatie zit, dat je sneller vriendschap verward met een verliefdheid. En aandacht is natuurlijk fijn.
En al zou je warme gevoelens hebben voor je zwager, wie zegt dat hij ook maar gelijk plat gaat voor je?!? Beetje apart dat daar indirect van uit gegaan wordt in sommige berichten. Grote kans dat hij daar totaal niet aan gedacht had.
Schokkend vind ik hoe je in je leven staat, en jammer dat je toch niet echt voor jezelf durft te kiezen, een scheiding is rot voor de kinderen, maar is wat je nu uitstraalt beter?
Misschien dan toch op dansles, wie weet kom je dan wat meer uit je schulp.
En genieten van leuke danslessen, en niet gaan ontleden waarom het leuk is, zo kan je vaak ook meer van iets maken dan dat het in werkelijkheid is.

Dansles

een goede vriendin van mij is, na haar scheiding, juist alleen op dansles gegaan. Niet om een ander te ontmoeten, maar omdat ze het zo verschrikkelijk leuk vindt om te doen! Ze krijgt er energie van, wordt er vrolijk van. Het stijldansen is daar natuurlijk lastig voor, maar zij is salsalessen gaan volgen. Daar waren ook wel mannen alleen en daar kon zij dan mee dansen, maar ook met een andere vrouw of alleen. Het ging haar echt sec om het dansen.

Zou zoiets voor jou niets zijn? Iets waarvoor je niet meteen een partner mee hoeft te hebben?

succes en sterkte!
Jons