Doe ik zo moeilijk?
Wij hebben sinds twee maanden nieuwe buren en ik heb het nu al helemaal met ze gehad. Tijdens het klussen stonden de auto's en busjes zo dat we niet eens of moeilijk onze eigen oprit opkonden. Toen ik aanbelde en vroeg of dat busje daar weg mocht was het eerste dat nieuwe buurman tegen mij zei (ik dacht dat het een werkman was) dat die niet van hem was. Hun keuken grenst aan de onze en die werd vernieuwd. Dat je daar sleuven voor moet boren snap ik maar dat je daar pas om kwart over acht 's avonds mee begint? Mijn man ging om half tien vragen hoe lang het nog zou duren want dat wij jongere kinderen hebben die niet konden slapen en wél weer de volgende dag op school moesten zijn. De klusjesman wilde gelijk stoppen maar de nieuwe buurman vond dat onzin want er moest toch gewerkt worden?! Met het boren van die sleuven tril je ook bij ons van je stoel of en rammelen de lepeltjes in de kopjes. Maar waarom zou je je buren daar even voor waarschuwen? Je kon er geen peil op trekken waarneer de giga herrie zou beginnen.
Afgelopen zondag bleken ze een FEEST te hebben, eentje met toeters en bellen en vooral VEEL gasten. Als je dat doet kun je je buren toch wel even melden dat dat gaat gebeuren? Ik heb met kinderen, dus hoorbaar, de hele ochtend in de tuin gezeten. De kinderen deden 's avonds weer geen oog dicht, slapen aan de achterkant, en ik werd bijna gillend gek. Is het een keer mooi weer, zit je binnen omdat je jezelf bijna niet meer kan verstaan.
Ze zeggen je ook niet spontaan gedag, als je ze groet groeten ze voor ons gevoel met tegenzin terug.
Bah, bah, bah, bah. We hebben de buren al opgegeven, niet alleen ik maar mijn man ook (dan moet je het wel heel bont gemaakt hebben, ik ben meer de ongeduldige)
Zo, nu heb ik mijn hart gelucht en hoop ik dat ik er weer met hernieuwde frisheid tegenaan kan kijken.
Ach ja
Verhuizen maakt wat egocentrisch. Het is druk, chaotisch en veel gedoe. Denken aan de nieuwe buren kan er dan compleet bij in schieten. Ze moeten gewoon nog ff landen, en dan gaan ze wel wat meer om zich heen kijken, 'wie zouden er eigenlijk naast ons wonen?'. Maar voor drukke mensen kan het weken / maanden duren voor die gedachte zich opdringt. Dus leef nu vooral je eigen leventje lekker verder, maak je niet druk om de nieuwe buren, en maak straks in de zomer een gezellig praatje over de heg.
Dit valt me op
afgezien van wat je verder schreef, las ik dit:" Toen ik aanbelde en vroeg of dat busje daar weg mocht was het eerste dat nieuwe buurman tegen mij zei (ik dacht dat het een werkman was) dat die niet van hem was."
Dus hun eerste ontmoeting met jou was er eentje dat je kwam klagen. Had ik toch even anders gedaan: eerst even voorstellen en welkom heten etc.
Misschien verzuchten ze wel naar elkaar dat jullie "zulke buren" zijn die nog voor het voorstellen al klagen.
Balen
Ik kan me voorstellen dat je baalt en je soms gek wordt van de herrie. Natuurlijk verdient het een schoonheidsprijs wanneer je even komt melden wanneer er veel herrie komt, dat schept begrip en is gewoon handig.
Deze mensen zijn in hun eigen wereldje bezig, hun buren zijn daarbij helemaal niet van belang, wellicht helemaal niet bewust, ze zijn gewoon bezig met andere dingen.
Ik zou het even negeren en op een goed moment (er komt vast van de zomer een goed moment) een praatje aanknopen. Vragen hoe het gaat, of ze al wat gesetteld zijn en nodig ze uit voor een borrel. Kunnen jullie wat nader kennismaken. Tenslotte zullen jullie een poos naast elkaar wonen. Zo kunnen zij zien wat voor vlees ze in de kuip hebben en andersom.
Hoe ergelijk ook, zet je ergernis even opzij want anders wordt het van kwaad tot erger.
En in het uiterste geval John Williams en Natasja Froger bellen om het op te lossen 
Succes, groet, Moppeke
Voorstellen
Naar aanleiding van de opmerking van Julie dat jullie al klagen voor het voorstellen vraag ik me af wie dat moet doen. Heet je als bestaande bewoners de nieuwe welkom of horen de nieuwe bewoners zich bij de oude voor te stellen. Is daar een soort regel voor?
Jaymza
Lol
goeie vraag, heb ik nog nooit over nagedacht.
In de meeste gevallen ben ik langs gegaan bij de buren toen ik nieuw aankwam. In dit huis kreeg ik opeens een kaartje van de buren schuin achter ons. Vond ik echt heel erg leuk, en daar ben ik dus ook langs gegaan om te bedanken.
Maar ik vind het heel belangrijk om gewoon even te kletsen met de buren, zodat de drempel om elkaar dingen te vragen veel lager wordt. Ik heb laatst de buurvrouw nodig gehad om een joekel van een spin het huis uit te krijgen. Mijn kinderen riepen me, ik liep mee, keek en stond voor ik het wist voor de buitendeur en dacht "uh, en nu?". De buurvrouw dus!
Etiquette
Ik zou me verder niet afvragen wie zich eerst voor moet stellen en waarom. Ik zou er gewoon op af stappen en initiatief tonen/nemen.
Stel het geval van Buurvrouw van nieuwe buren, en zij zou afwachten maar er komt niets, dan wordt de ergernis en onbegrip alleen maar groter. Daar zou ik niet op wachten, er komt vast binnenkort een geschikt moment.
En daarbij zou ik me verder niets aantrekken van het feit dat je in een eerder stadium heb 'geklaagd' over de overlast. Dat is je goed recht en als je het verder beleefd hebt verzocht is daar niets mis mee. Ik vind het dan ook te ver gaan om te denken dat de nieuwe buren Buurvrouw van nieuwe buren (wat een zin ) verzuchten dat er wordt geklaagd voordat er wordt voorgesteld. De nieuwe buren hadden dat voorstel initiatief nl. ook kunnen tonen.
En ik denk dat eea ook gekomen is doordat werklui in het huis waren, die doen gewoon het ding van opdracht. Daar heb je ook weinig mee te maken, dat zijn niet je nieuwe buren.
Succes, maak het wat luchtiger en borrel ze.
Overigens hebben wij een paar huizen verderop twee jaar geleden ook nieuwe bewoners gekregen, en net toen ze het huis hadden betrokken was er een straatfeest. We hebben ze toen uitgenodigd, ze wonen in de straat en het is DE perfecte manier om met iedereen kennis te maken. Daar werd heel bot op gereageerd en tot op de dag van vandaag zijn deze mensen nog steeds niet van de communicatie (gedagzeggen is al zeer moeilijk) en zien of horen we ze verder niet. Jammer, maar hun goed recht. En wij buren rondom? Wij hebben ons beste beentje voorgezet en ons best gedaan. Live in peace, denken wij Zij bemoeien zich verder niet met ons en vise versa. Prima.
Julie
Toen er wéér een busje grotendeels bij ons op de oprit stond heb ik dit besproken met mijn man. We hadden al door welke auto bij de nieuwe buren hoorde en die zag ik niet staan. Ik ging er dan ook van uit dat het een werkman was en NIET de nieuwe buurman die open deed.
Opnieuw beginnen..
De start was niet handig, maar ik zou ze gewoon eens uitnodigen om iets te komen drinken. Gewoon om elkaar eerst wat beter te leren kennen voor alle ergenissen zich opstapelen... Dus: los van hoe het hoort, bel aan en nodig ze uit!
Naar ze toegaan
Aan een kant begrijp ik jullie ergernis wel. Nieuwe buren die zich niets aan lijken te trekken van hun nieuwe buurt maken mogelijk geen goede eerste indruk. Maar omdat het om een verhuizend gezin gaat weet iedereen dat er klussen te doen zijn die van tijdelijke aard zijn. Het ongemak van verkeerd geparkeerde auto's, klusherrie, en dergelijke is dus ook van tijdelijke aard.
Ik weet niet hoe je je klacht over de verkeerd geparkeerde auto verpakt hebt. Je hebt gelijk als je vind dat een ander zijn auto niet zo moet parkeren dat jij niet op je oprit kunt. Als jij het heel vriendelijk gevraagd hebt (bijvoorbeeld: Hoi, ik ben buurvrouw van nr. x. Tjonge jullie zijn hard aan het werk! Buurman ik kan mijn auto niet op onze oprit zetten, zou het lukken om de auto die ervoor staat straks te verplaatsen?) had de buurman de bezitter van de auto even een seintje moeten geven dat die auto verplaatst moest worden. Dat zou ik gedaan hebben als nieuwe buurman. Ik zou als nieuwe buurman overigens ook de buren uitgenodigd hebben voor de housewarmingparty, zoals die zondag gegeven is. Om vier redenen: buren die ín het feestlawaai zitten zullen niet klagen dat ze last van het lawaai hebben, uitgenodigde buren hebben meer begrip voor overlast, voor de kennismaking, maar ook om aan te geven dat ik iets goed te maken heb na al die weken herrie en overlast. Als hij jullie gevraagd had te komen, had jij je verhaal hier niet geschreven.
Ik geef je dus deels gelijk in je ergernissen, maar heb aan de andere kant het gevoel dat jullie door de eerste slechte indruk nu achter de gordijnen staan om die mensen over álles te veroordelen. "Hé kijk, nu doen ze dat weer! Zie je wel dat het vervelende mensen zijn!" Mijn wijze raad: koop een zak zomerbolletjes of zoiets, bel aan en zeg dat je ondanks de wat scheve start welkom heet, hoopt dat ze heel prettig in hun nieuwe huis zullen wonen en dat ze altijd aan mogen bellen als er iets is. Je maakt daarmee een vriendelijk gebaar naar de buren toe, meer kun je niet doen.
Zo is dat kaaskopje
met vriendelijkheid kom je verder dan met blijven hangen in je eerste irritatie.
Toen wij drie jaar geleden verhuisden, vond ik dat geen plezierig moment, mijn stemming was niet zonnig en ik miste onze lieve buren van weleer. In dat weekend kwam een goede kennis wat gaten boren - maar ja, hij kon pas na achten. Prompt stond de buurvrouw op de stoep, haar kinderen konden niet slapen...
Sja logisch, ik probeer daar echt meestal aan te denken, maar het was even niet anders. Dit knorrige gedoe in combinatie op mijn heimwee naar de buren van vroeger (die heel wat herrie hebben doorstaan met ons 6-persoonsgezin en ons desondanks nog missen omdat we een goed contact hadden...) blijft een beetje hangen.
Met de buren is het wel in orde gekomen hoor, al zijn we geen dikke vrienden, we hebben gewoon een heel verschillend leven.
Inderdaad, rond een verhuizing ben je nogal egocentrisch. Je hele leven staat op zijn kop (letterlijk).
Oja, dat ze geen nieuwe buren hebben genodigd op dat feestje - hm ik weet niet of dat erg is. Als je als enige 'nieuwe buren' in een luidruchtige groep ouwejongens-krentenbrood belandt, is dat niet persé een toffe start.
Nee, vraag ze maar gauw op de koffie/borrel en maak er wat van!
Inderdaad kaaskopje
Verhuizen ,verbouwen brengt nu eenmaal herrie en overlast mee,daar kun je niet omheen.De nieuwe buren zijn even alleen met hun huis en verbouwing bezig en gaan er misschien wel vanuit dat de buren uit zichzelf begrijpen dat er nu even herrie is.
Als je inderdaad vriendelijk en rustig gevraagd had of de auto opzij mocht,was de buurman waarschijnlijk niet meteen in de verdedeging geschoten.
Wij zijn op het moment ook vervelende buren,hebben net een nieuwe garage gezet en de bestrating opnieuw gedaan ,een hoop werk en tijdens het afbreken van de ouder schuur,bouwen van de nieuwe,afvoeren van oude bestrating en het leggen van de nieuwe bestrating veel auto's ,vrachtwagens in onze smalle straatje.Iedereen had begrip,belangstelling voor ons ,behalve onze ene buren,over alles moeilijk doen,zelfs ruzie nu.We weten niet eens de reden.Er stonden 2 autos in de straat,bij ons voor,de buurvrouw kon er wel langs,maar inderdaad wel lastig draaien,ze vraagt of 1 auto wegmocht,die werd netjes weggereden ,ze rijdt achteruit tegen de ander auto aan,die dus gewoon netjes geparkeerd stond,stond niets in de weg,maar ze was zo geirriteerd en opgefokt dat ze niet eens achteruit gekeken heeft,ze wist ook heel goed dat die auto daar stond.Ze zal zich ook wel vreselijk opgelaten gevoeld hebben,afijn,hele toestand,ze kwam nog een schadeformulier lenen,dat had ze niet,en de baas van het bedrijfje ,op dat moment niet aanwezig,moest zijn handtekening zetten.Gebeld en hij zou er rond 7 uur 's avonds zijn.
's avonds rond 8 uur is hij er nog niet,wat natuurlijk begrijpelijk is,in het voorjaar na een vorstperiode in de winter,hebben stratenmakers het nu enorm druk,en er zijn 2 jonge knullen van rond de 18 jaar bij ons aan het straten die er overdag niet waren.Komt buurvrouw op de jongens afgestormt en begint te tieren en te schelden tegen die knullen,die van niets wisten,dichtklappen en niet durven te reageren,dus mijn man gaat naar buiten en zegt tegen buurvrouw dat ze rustig moet doen en de jongens met rust laat,dat die er niets aan kunnen doen.Begint ze te tieren tegen m'n man en sindsdien wordt er niets meer gezegd,zelfs tegen onze 10 jarige zoon niet,kind wist van niets,wij wilde onze kinderen hier graag buiten houden,maar hij komt laatst heel verbaast binnen,de buurvrouw was in de voortuin bezig en hij had een praatje willen maken ze had hem aangekeken en haar hoofd omgedraaid,erg zielig vind ik dat.
Het mooie is,dat wij dus een heel jaar overlast van zijn vrachtwagen hebben die iedere nacht warm staat te draaien,dat hun in de zomer erg lang buiten zitten en hard lachen en roepen ,plus een stinkende buitenkachel hebben,hebben we nooit iets over gezegd.
Achter hadden we coniferen en die waren oud,nog van de vorige bewoners,hij wilde meteen dat we die verwijderde en vroeg oo kmeteen wat WIJ er voor terug gingen zetten,want hij wilde het wel dicht,hij heeft paaltjes met draad als afscheiding dus vond hij dat wij voor dichte struiken mochten zorgen.Nu doet mijn man alles om geen meoijkheden te krijgen ,dus die haalt meteen struikjes op hoogte,had ik dus nooit gedaan,want wij zien er zelf niets van,is voor ons achter de schuur.Zo ook,we gingen vertellen dat de garage weg ging,ooh,zegt de buurman als je maar zorgt dat het weer dicht komt!!!!!!!!!en dat we geen inkijk van jullie hebben.Nou,das duidelijk,werd er al moeilijk gedaan ,omdat nadat de schuur afgebroken was het even een week open lag,dat kan natuurlijk gebeuren.Er moest ook grond bijgereden worden.
Dus ze geven steeds aan wat ze willen,willen niet meebetalen,want wij breken af,dus wij moeten zorgen dat het weer dichtkomt,we doen dat ,omdat we geen moeilijkheden willen ,maar dan zouden we ook niet mogen werken,want zelfs dat is teveel.
Afijn...........poort dicht en we zien ze niet meer.
Maar leuk is het niet.En nu begint het lastig doen,een mesthoop tegen de schutting aan,hond voor de oprit laten poepen,tegen de nieuwe plantjes in de voortuin laten pissen,klagen tegen andere buren over de kinderen die in de achtertuin spelen.
Niet leuk ,herrie met de buren,en we hebben zo ons best gedaan om het goed te laten verlopen.
Emma43
Mesthoop? Hebben ze een paard? Zal toch een compost-hoop zijn mag ik hopen.
Ha,hah
Pfffff,inderdaad,wij hebben zelf paarden,staan niet thuis hoor,maar vandaar de verspreking,idd een composthoop.Maar hun grond is 2000 vierkante meter,we vinden het wel vervelend dat die composthoop tegen de nieuwe houten schutting moet,volgens ons toch niet goed voor het hout,na een paar jaar,maar dat zien we dan wel.
Het is ook echt moeilijk doen,want een composthoop heb je toch meestal echter i nje tuin,nu kijk je vanaf de straat op hun composthoop.Maar afijn,dat is hun probleem.
Nieuwe buren voorstellen?
Moet je je als je ergens 'nieuw'komt zelf komen voorstellen?? Lees ik ergens hierboven???
Huh hier is het net andersom. Hier is het 'gewoonte' dat je je als er nieuwen komen even voorstelt en aanbied te helpen...koffie te zetten etc.
Zo van: " Ik ben de buurvrouw van nummer 38 en als je iets hebt waar ik wat kan betekenen voor je dan bel je maar aan!" Of: " Ik ben de buurvrouw van hiernaast hartelijk welkom in de straat en ik hoop dat jullie hier prettig wonen en ik heb maar vast wat koffie gezet en zet het zo in de thermoskan voor de deur.."
Zoiets. Hoe dichterbij je woont hoe socialer er van je verwacht wordt. Maar als 'naaste buur' hoor je toch echt wel gastvrijer te zijn hier dan ik hierboven lees.
Lijkt me trouwens echt helémaal niks...dan ben je al zo druk en moet je je ook nog 's gaan voorstellen en bezig houden met de wensen en mores van je nieuwe buurt.
Nou lekker gezellig welkom hoor!
groeten albana
Hahahahahahaha emma!
'Toen ik mijn eerste koophuis betrok werd ik verhuisd door mijn (toen nog geen) ex en zijn broers, ooms en vader, allemaal grote, brede, meest kale negers. Ik weet nog dat zo'n beetje de hele straat op het balkon stond, maar niemand iets zei. Een week later zaten er op alle huizen inbraakstrips, behalve op de onze )))'
T is natuurlijk dieptriest, maar door de manier waarop je het beschrijft heb ik onmiddellijk beeld, en lig ik hier echt helemaal in een deuk achter mijn computer. Hahaha! Een hele horde kale zwarte mannen, en dan al die besmuikte buren op het balkon. En ik maar denken dat men in 'de grote stad' naar verhouding tot een dorp a la het mijne heel wat meer culturele variatie gewend was....Valt toch een beetje tegen dan, als ik je zo hoor....
Ingrid
Vreselijke buren
Wat een vreselijke buren, Buurvrouw van nieuwe buren! Ik hoop maar dat dit het housewarmingfeestje was, dan heb je dat meteen gehad. Wij hebben ook sinds een paar jaar feestende buren, maar hebben ze na 's nachts aanbellen vlak daarna hier thuis uitgenodigd en e.e.a. besproken. Feestje mag, maar rekening houden met ons die vroeg ons bed weer uit moeten mag ook. Uitgelegd dat muziek na 22.00 uur liever met gesloten deuren aan kan, dan is het beter te harden voor ons.
Kijk, verhuizen heeft geen zin, voor het het weet heb je weer nieuwe buren die elk weekend zo nodig willen feesten. Wij hopen dat die van ons snel kinderen krijgen of gaan scheiden
heel veel sterkte en nodig ze gauw uit om kennis te maken. En als er weer feest is: bel aan, vertel dat je kinderen niet kunnen slapen!
vreselijk hoor!
