Dubbel in gevoelens
Wij zijn (pas) 8 maanden samen. We zijn echt wel gek op elkaar, maar desondanks zijn er veel problemen. Ik denk dat het door mij komt, ik merk namelijk dat er in mijn relaties steeds hetzelfde gebeurt. Eerst een spannende verliefdheidsperiode, daarna begint het vertrouwd maar ook gezapig te worden. Ik kan mijn vriend heel erg missen als we niet bij elkaar zijn. Maar zodra hij komt binnenlopen kan ik zomaar denken: nee, dit is het niet. En dan handel ik daar ook naar, ik raak geïrriteerd en mijn vriend weet niet wat hij verkeerd heeft gedaan. En ik kan het niet eens uitleggen. Niks eigenlijk, of het moet zijn aanwezigheid zijn? Het is best destructief. Is dit nu: aantrekken - afstoten? Herkent iemand dit? Ik schrik van deze oneerlijke gevoelens en ik vraag me af hoe en waarom ik die heb gekregen. En vooral hoe ik ermee moet omgaan, want ik zie ook wel in dat ik op deze manier nooit gelukkig zal worden (en iemand gelukkig zal maken).
Volgens mij
is het hem gewoon niet!
Lijkt me ook
Als je zo een gevoel hebt, dan zou ik dat serieus nemen. Of iemand het is of niet valt ook niet uit te leggen.
Je zegt dat het structureel is.
In dat geval zou ik het niet afdoen met "hij is het gewoon niet". Hoewel het natuurlijk kan, dat je net toevallig altijd mannen treft die wat te saai voor je zijn. Misschien dat er wat meer diepgang in de relatie moet komen? Dat gewoon maar wat gezellig voortkeutelen voor jou niet genoeg is? Zelf heb ik veel tegengas nodig dus ik val nogal eens op dominante of moeilijke types maar daarover staat al genoeg in andere draadjes. Tja, de gulden middenweg, waar ligt die toch?
