Ervaring met dwarse "stief"dochters?
Mijn vriend waarmee ik nu 2 jaar een relatie heb, heeft een dochter van 17 die het vertikt om "normaal" tegen me te doen.We latten, ik zie haar in principe nooit omdat ik mijn vriend alleen de dagen zie dat zij bij haar moeder is, dus ik lig haar geen strobreed in de weg.Het enige wat mijn vriend van haar verlangt is, dat àls ik daar kom en zij is er wel,ze mij fatsoenlijk gedag zegt en niet zoals gewoonlijk dr kop opzijdraait als ze me ziet!
De reden dat ze me niet moet? Omdat ik geen maatje 36 heb...( ja, ik stond ook met mijn oren te klapperen, ik ben een dikke snol...)
Nu is het zo dat ik juist om die reden alleen met mijn kinderen dit jaar een huisje heb geboekt, zodat ik niet tussen hun in zit in de vakantie, ik wil niet dat mijn vriend een rot vakantie heeft omdat wij samen willen zijn.Maar vriendlief vond dit onzin ( gelukkig voor mij..) en heeft dezelfde week ook nog een huisje geboekt op hetzelfde park. Dus we zitten niet samen in een huisje.Dus alles om de lieve vrede te bewaren lijkt me..maar: nu heeft ze besloten dat ze niet meegaat. Ik dus een schuldgevoel, vriend verdrietig, wie heeft voor mij de tip hoe hier mee om te gaan? Niet alleen nu in deze situatie maar ook in de toekomst? Want ik ben bang dat dit tussen hem en mij in komt te staan, haar acties, en onze relatie daardoor een aflopende zaak is.
Ik zou dat heel erg vinden, maar ga ook niet tegen windmolens vechten. Als ze nou nog een goede reden had, ok,maar dit??
Jij kunt niets doen
Ik was de boze stiefdochter toen ik 17 was! Ik was vijandig tegenover de vrouw van mijn vader, en wilde niets van haar weten, omdat ik zeker wist dat ze me wilde bemoederen.
Na jarenlang me niet bemoederd te hebben, en zich buiten de relatie tussen mij en m'n vader te hebben gehouden (dus nooit advies gegeven, tenzij ik er echt om vroeg, nooit boos op me geworden om troep of wat dan ook), begon ik steeds meer bewondering voor haar te krijgen, en we zijn nu eigenlijk dikke vriendinnen!
Mijn tip, zoek niet naar goede redenen bij een puber. Ze weet zelf niet waarom ze zo doet, en laat het aan je vriend over om grenzen aan te geven. Hij is haar vader. Trek je eigen plan, en bemoei je er niet mee.
Wat betreft de vakantie, ik zou zeggen, "jammer dat je niet meegaat, maar we hebben wel wat vrienden die in het tweede huisje willen, dus er is niets aan de hand." Zal ze de volgende keer het wel uit haar hoofd halen om op zo'n manier drama te schoppen, want als jullie niet boos worden, is er niets aan, en heeft ze zichzelf een vakantie door de neus geboord! (ik zou het gedaan kunnen hebben, dus ik zeg schrijf dit met een grote grijns).
Wil ze wel mee?
Daarmee bedoel ik: stel dat jij er helemaal niet was, en je vriend had ook dat huisje geboekt om samen met haar een week weg te gaan. Had ze dan wel mee willen gaan? Want er zijn zoveel meisjes van 17 die uberhaupt niet meer met hun ouders op vakantie willen...
In dat geval hoef je je er al helemaal niet meer druk over te maken (zie verder bericht van dc), want dan ligt het buiten jou.
De reden?
"De reden dat ze me niet moet? Omdat ik geen maatje 36 heb...( ja, ik stond ook met mijn oren te klapperen, ik ben een dikke snol...) "
Als je maat 36 had, was je wel een magere snol...Het gaat niet om jou, het gaat omdat ze niet gekozen heeft voor deze situatie en nu (in haar ogen) een stiefmoeder door d'r keel geduwd krijg.
Mijn moeder wilde zoooo graag dat ik stiefvader "papa" zou noemen, maar na 30 jaar doe ik dat nog steeds niet. Ik accepteer hem als haar man, mijn moeder is gelukkig, maar ik hoef niet van hem te houden.
Wat ik wel vind, is dat ze respect voor je mag hebben, en dat kan ook zonder vriendinnen te worden. Jullie kunnen elkaar gedogen, elkaar niet in de weg zitten en over een paar jaar gaat ze het huis uit en heb jij ruimte genoeg om met je vriend samen te zijn, en grote kans dat het dan veel beter gaat.
Tsja, ik snap haar en ken haar gevoel, en ze zit midden in de puberteit, dus is het nog eens een extra sterk gevoel.
Wat zegt je vriend erover?
Ben je "de andere vrouw"?
Het valt me op dat ze je een "dikke snol" noemt.
Moeilijk. Het enige wat je kunt hopen is ze met de jaren zich wat volwassener gaat gedragen. Tot die tijd zul je erg veel geduld moet hebben. Hopelijk kun je haar vermijden.
Carg lass
Dat is het juist, ik ben haar stiefmoeder niet eens, wil het niet eens zijn, ik heb mijn eigen huis, 30 km verderop, ben daar alleen maar de dagen dat zij er niet is, juist om geen issues te creeéren!
Ik ga daar niet wonen, ik ga absoluut niet trouwen met m, dus dat is niet aan de orde dat ik haar een stiefmoeder door dr keel duw, integendeel.
En vriend zit er tussen in en durft niks tegen haar te zeggen...hij wil geen ruzie ( ws alleen met mij en daar heeft dochterlief dr zin in gekregen dan)
Liat
Wat bedoel je met "de andere vrouw"??
Slecht plan
zo'n vakantie. Dat had je vooraf kunnen verzinnen dat puberdochter daar dwars zou gaan liggen. Hier ook een puberstiefdochter die mijn bloed wel kan drinken en ik weet niet wat over me denkt. Wij hebben ervoor gekozen om onze levens wat de kinderen betreft compleet gescheiden te houden. Ik ga daar dus niet op visite als zijn kinderen er zijn en we plannen ook geen 'gezellige' uitstapjes samen. Het is een beetje puzzelen en zeker geen ideale situatie, maar als we het volhouden zo draait ze over een jaar of 10 misschien wel bij.
Zonneschijn
Dan heb je mijn 1e berichtje waarschijnlijk niet goed begrepen.
Ik had deze vakantie al geboekt voor mij en mijn kinderen, zònder hem em zònder zijn kids, maar HIJ heeft dit gewild en een huisje bijgeboekt daar, dus ze wordt me opgedrongen of ik dat wil of niet.
Onze relatie gaat al precies zoals bij jou, maar dit komt er nu tussen en word haar probleem nu mijn probleem en daar zit ik eigenlijk niet op te wachten........
Ik zie het
Sorry, daar heb ik niet goed gelezen. Wat was zijn bedoeling hiermee? Hoopte hij dat jullie met beide gezinnen gezellige dingen konden gaan doen?
Grenzen
"k had deze vakantie al geboekt voor mij en mijn kinderen, zònder hem em zònder zijn kids, maar HIJ heeft dit gewild en een huisje bijgeboekt daar, dus ze wordt me opgedrongen of ik dat wil of niet. "
Dan is zij het probleem niet, maar je partner. Je zult naar hem toe duidelijke grenzen moeten stellen.
Wat ik bedoel
Met een stiefmoeder door d'r keel geduwd, is dat zij niet gekozen heeft voor gescheiden ouders, en nu een andere vrouw bij haar vader ziet, die ze liever niet ziet, want de meeste kinderen willen hun ouders terug bij elkaar. Ik bedoelde niet dat jij jezelf bij haar opdrong als stiefmoeder, maar dat ze niet op een ander zit te wachten, en dan ziet ze haar vader steeds met zijn vriendin op de proppen komen, en dat steekt haar denk ik. Dat hij dan geen rekening met haar houdt, met haar gevoel.
Nog even
"En vriend zit er tussen in en durft niks tegen haar te zeggen...hij wil geen ruzie ( ws alleen met mij en daar heeft dochterlief dr zin in gekregen dan) "
Nu suggereer je dat het dochter's schuld is, maar dit ligt bij je vriend. Hij zal grenzen aan moeten geven en met zijn dochter praten, en ook ruimte geven voor haar gevoel. Maar dat hij zeker ook respect voor jou mag vragen (eisen klinkt zo heftig) ze hoeft niet met je te praten, maar wel redelijk omgaan met je.
