Frequentie en duur familiebezoek
Wij wonen op een redelijke reisafstand van onze familieleden, zowel (schoon)ouders als brusjes (1.5 uur of meer). Naarmate onze kinderen ouder worden en meer in de weekends bezig zijn met sportclubs etc (daar besteden we vaak de hele zaterdag aan) wordt de tijd minder die je te besteden hebt aan het bezoeken van de famlie, gezien de reisafstand. Waar we voorheen nog wel eens bleven slapen, kiezen we er nu ook steeds vaker voor als we dan gaan, minder lang te gaan en bv. niet te blijven slapen, maar in de namiddag te komen en na het avondeten te vertrekken. Daarbij is de frequentie dus ook afgenomen vanwege de sportwedstrijden van de kinderen, en komt het er nu op neer dat we de (schoon) ouders gemiddeld om de zes weken zien, en de brusjes een paar keer per jaar.
Onze kinderen gaan wel nog steeds een a twee weken per jaar, in de vakanties bij de opa's en oma's logeren. We proberen dat evenwichtig te verdelen, onze eigen vakantieplannen als gezin daarbij als uitgangspunt nemend....of we nu echt op vakantie gaan of thuisblijven met zijn allen. Je raadt het al: op dit momet worden er dus verwijten gemaakt dat wij teveel met onszelf bezig zouden zijn en te weinig met onze (schoon)familie. Hoe vaak en hoe lang bezoeken jullie je ouders/schoonouders, of bezoeken zij jullie ?
Hetzelfde
En nu de kinderen nog groter zijn gaan ze vaak niet meer mee, werken op zaterdag en zijn blij als ze één dag in de week kunnen uitslapen.
Alleen krijg ik gelukkig geen verwijten, wel begrip en oma komt dan maar iets vaker zelf even langs.
Tsjor
Aantal uren
Mijn schoonmoeder woont op minder dan 1 km afstand, en daar waai ik regelmatig even binnen. Oudste zoons gaan er zelfstandig naar toe af en toe, en wij als gezin gaan er wel eens op zondagochtend koffie drinken.
Maar als ik de uren op tel die ik per 6 weken bij mijn schoonmoeder, is dat waarschijnlijk even veel als jij.
Iedereen heeft zijn eigen leven, en dat is drukker als je grotere kinderen hebt.
nog heel even en je kinderen zijn groot genoeg om alleen thuis te zijn, dan kan je weer wat vaker gaan.
groet, pol
En hoe vaak komen ze bij jou?
Hier is de afstand nog wat groter... als het heel erg mee zit 2 uur en een kwartier, maar dat zit het meestal niet. Dus wij blijven ook vaak overnachten, en dan vallen er al veel weekeinden uit dat we andere verplichtingen hebben. Ik probeer eens in de twee maanden te gaan. Mijn ouders komen ongeveer met dezelfde frequentie bij mij (maar ze worden ouder, dus er zijn perioden dat de reis voor hun gewoon te ver is, en die gaan er gewoon meer komen).
Omgekeerd mag ik blij zijn als de familie eens in het jaar deze kant op komt (ouders uitgezonderd dus). Ik ga me dus niet schuldig voelen.
Ongeveer even vaak
De reisafstand naar onze familie is ongeveer even lang. De (schoon)ouders zien wij ongeveer 1x per 2-3 maanden, afhankelijk van het seizoen. Ouders komen hier ook, dat gaat ongeveer gelijk op. Schoonouders komen meestal hier (ideaal!) dus die zien we net wat vaker. Blijven slapen doen wij nooit, vinden wij een veel te lang bezoek.
Brusjes zien wij ongeveer 4-5 keer per jaar in hun, ons of ouders huis, meestal bij verjaardagen en kerst of sinterklaas.
Brusjes komen ook hier, dus we verdelen het wel.
Van west naar oost is verder dan van oost naar west.
Wij zijn verhuisd naar het oosten destijds jaren geleden. Wij gaan 1 keer per 1 a 2 maanden naar het westen, naar mijn ouders of als het uitkomt naar een van mijn zussen. Mijn ouders komen op verjaardagen standaard hier, en verder af en toe een weekend of zelfs een dagje op en neer met de trein.
Maar de frequentie dat mijn zussen hier komen.... het lijkt wel alsof van west naar oost VEEL verder is dan andersom. Jammer vind ik dat. Verjaardagen komen ze tegenwoordig standaard al niet meer; door de week verwacht ik dat ook niet, maar in het weekend...
Het doet me zeer; Ik hecht er toch wel aan dat ze ook in mijn woonomgeving af en toe (zeg 1 keer per jaar) komen.
Het argument is vaak: ze zien ons toch wel als we bij mijn ouders zijn. Maar toch vind ik dat anders.
Ik worstel hiermee. Het blijft toch mijn zussen.
Loslaten lukt me (nog) niet.
KGO
Aantal uren hetzelfde
Ja dat vermoeden had ik al, maar de ervaring natuurlijk niet. Er wordt wel een vergelijking getrokken vanuit de andere kant met families die iedere zondagavond samen eten, ja, dan denk ik: dat is toch ook maar een paar uurtjes, en tel die eens op tot zes weken dan kom je met een dikke dag en overnachting daar wel overheen. Daarbij is er ruimschoots telefonisch contact, wekelijks, zo niet twee keer in de week, dus ik zie het probleem niet zo. Natuurlijk is de telefoon niet hetzelfde als live, maar het is niet zo dat we ze buitensluiten. Ben blij dit te horen.
Slapen inderdaad lang
Ik heb ook de ervaring dat slapen het aen erg lang bezoek maakt. Daarbij ben ik niet zo'n kletser dus om nu 's ochtends, 's middags en s avonds en dan ook nog de volgende ochtend te zitten oh-en, ik doe liever iets nuttigs of leuks. Dat maakt het een grotere belasting dus.
Hier
Ouders wonen op 2 uur rijden, ik merk wel dat naarmate ze ouder worden we vaker gaan, maar doorgaans zo'n 4 keer per jaar. En zij zelf komen hier hetzelfde aantal keren naar toe. We zijn nooit blijven logeren, 's ochtends heen, in de middag terug.
Schoonouders wonen op 3 kwartier rijden, daar zit meneer F zeker een paar keer per maand en ik 1-2 keer per maand.
Brusjes 1-2 keer per jaar, hoewel naarmate onze kinderen ouder worden, we vaker gaan. Als meneer F niet rijdt, rijdt dochter F wel. Ik rijd zelf niet anders was de frequentie wel hoger geweest.
@ annet: niet slapen?
Nog een vraagje aan annet : blijven jouw schoonouders dan ook slapen ? Dan is het bezoek toch ook net zo lang ? Ik vin dat allemaal een beetje veel worden, en heb liever dat iedereen 's avonds weer huiswaarts gaat. Ze zijn allemaal nog redelijk mobiel (als je elk jaar vier weken in azie en vier weken in zuid europa zitt met rondreizen ben je nog wel mobiel toch ?). Probleem is als je zelf druk bent met werk, gezin, huishouden en sport je ook nog wel recuperatietijd (lummeltijd: krant lezen etc. ) nodig hebt. Ik wel !
Pfoe
ik heb al vele, vele jaren familie en schoonfamilie, en er zit geen vaste structuur in het aantal bezoeken of verwachtingen. Vanaf het begin was het zeer 'oneerlijk', de ene familie woonde vlakbij, de andere ver weg. Bij de 'ver-weggers' logeerden we een- of tweemaal per jaar, dan zochten we ook wat andere familieleden op, de 'dichtbijers' zagen we vaker.
Volgens mij moet je er niet te ingewikkeld over doen hoor, naarmate je kinderen ouder worden en meer een eigen leven met eigen contacten opbouwen, verandert het patroon.
Verwijten - die helpen niks, uit verwijten komt zelden iets positiefs voort.
Houd eens per jaar als familie een leuke veelzijdige dag uit, dan zie je iedereen weer eens en heb je alle tijd om bij te praten. Maar ga elkaar niet opzadelen met allerlei verplicht gedoe.
Houd daarnaast wat contact via hyves of zo. Beetje MSN-nen.
En besteed aandacht aan hoogtijdagen en moeilijke momenten - houd dan elkaar in het oog.
Nee, niet slapen
Zowel ouders als schoonouders blijven hier niet slapen.
Wat mijn schoonouders wel doen is soms een B&B of hotelletje in de buurt boeken. Dat is dan in een schoolvakantie zodat ze overdag met de kinderen op pad kunnen.
Ze zitten nu met onze kinderen in een huisje aan zee voor twee nachten.
Wij zien ze weinig
Mijn ouders een paar keer per jaar buiten de verjaardagen en kerst om. Broers en zussen eigenlijk alleen op verjaardagen, als ze al komen. Mijn schoonouders hebben hier niet voldoende aan en komen één keer per zes weken zomaar langs, denk ik. Als we er zijn. Wij zijn in het weekend druk met sport en mijn familie ook. Mijn schoonfamilie doet niks in het weekend.
Ik ben er tevreden mee.
Mijn schoonmoeder heeft ook wel eens verwijtend naar ons gedaan vanwege anderen waarbij de kinderen en kleinkinderen iedere week kwamen eten, maar zoiets gaat helemaal niet over ONS graag willen zien. Wij voelden ons dus niet aangesproken. Mijn man vindt er zelf ook niks aan om bij zijn ouders op bezoek te gaan.
Dank jullie wel
Nou, bedankt voor alle reacties, het sterkt mij in het idee dat wij niet compleet asociaal zijn, wat ik natuurlijk zelf allang wist. Het vergelijken is inderdaad een probleem. De familie die loopt te klagen heeft er een handje van om hun uurtjes met ons te vergelijken met die van vrienden en ook zelf met die van de andere kant van de familie. Dat gaat inderdaad niet over ONS en onze situatie. Wat ook mee speelt is het feit dat elke keer als we hun zien, op de dag zelf of een paar dagen erna een emmer verwijten volgt, waardoor je zeker minder zin hebt om te gaan. En de kindertjes bewerken he: " jullie willen toch zeker ook wel vaker bij opa en oma komen he ?" . Bah !
Bezoek
hier nog eentje met een schoonmoeder die alles bijhoudt zegmaar. Hoe vaak ze bij ons komt en hoe vaak we dan bij hun moeten komen.....alsof het om een wedstrijd gaat. Vreselijk vind ik dat! Ik krijg al jeuk bij het idee alleen al.
Het gaat dan helemaal niet meer om een gezellig samen zijn.
Wij laten haar maar praten en trekken lekker ons eigen plan. Maar goed ik houd zowieso niet van mensen die op die manier een claim proberen te leggen op onze tijd.
