Friend with benefits
Hallo Forummensen,
Ik ben na een nogal plots uit elkaar geplofte relatie ( nieuwe relatie na scheiding, duurde maar een paar maanden) begonnen aan een zg friends with benefits ding.
De bedoeling was wel seks en knuffels maar geen verplichtingen...zoiets. Het is heerlijk en ik word er vrolijk van en zit heel goed in mijn vel door de seks en de knuffels en liefheid.
Maar....er zit natuurlijk wel een houdbaarheidsdatum aan dit soort arrangementen...ik ben heel nieuwsgierig of iemand hier het heeft meegemaakt/gedaan, en of het misging,eentje werd verliefd maar de ander niet, het verwaterde, wat dan ook, het is namelijk best lastig om steeds op hetzelfde niveau te blijven hangen..ik merk dat ik erg gehecht raak aan mijn 'friend' en er wordt natuurlijk ook wat afgekletst. Hoe beter ik hem ken hoe leuker ik hem vind, en hij is heel lief voor mij, maar toch als we er soms over praten doe ik soms een beetje koel als het over 'waar gaat dit heen 'gaat, en hij op zijn beurt ook wel eens.
Ik hoef eigenlijk geen advies maar ben wel erg benieuwd naar ervaringen...
groetjes Starbuck
Herkenning
wel van lang lang geleden toen ik nog 'jong' was 
en geen kinderen en verplichtingen. De deal was: geen verplichtingen, geen verliefdheid. Tot hij toch verliefd werd en steeds meer verlangde. Het heeft 9 mndn ofzo geduurd toen hebben we de seks verbroken. Omgaan met elkaar bleek lastig te zijn totdat beiden een andere relatie kregen. Na jaren zijn we als gezin opnieuw bevriend geraakt, heel grappig.
Niet goed
Hoi,
hier een FWB relatie gehad, gedurende ongeveer een jaar. Met een vriend die net als ik gescheiden was. Vanaf begin af aan was voor mij duidelijk dat er bij mij verliefdheid speelde en dat is natuurlijk funest voor zo'n regeling. Verliefdheid ging over in een obsessief liefdesgevoel, dan weet je al dat het niet goed zit. Daarbij waren wij behoorlijk betrokken in elkaars leven. We hebben beiden kinderen die eraan gewend waren dat we bij elkaar sliepen, familie die ons regelmatig samen zag. Het gaf mij soms valse hoop, voor de buitenwereld moet het soms wel een gewone relatie hebben geleken. Uiteindelijk is de boel afgekapt een paar maanden terug, en dat deed toen veel pijn. Ik heb geen contact meer met hem, ik ben daarmee ook een dierbare vriend kwijtgeraakt.
Moraal voor mij: Friends with benefits oke, maar hou het duidelijk. En wordt vooral nooit verliefd. Ik ben nu sinds kort iets aan het opbouwen met een eerlijke man, maar dan op de normale manier. Maar ik ben zo voorzichtig, dat ben ik nooit geweest. Maar die ervaring uit het verleden heeft ervoor gezorgd dat het lang gaat duren voordat ik iemand nog honderd procent vertrouw.
Hier ook
Na mijn scheiding heb ik een paar keer een "vriendschap met iets extra's" gehad. Ik durf een echte relatie niet aan, maar heb ook mijn behoefte aan een leuk gesprek en idem seks. Je moet wel goed in staat zijn daarmee om te gaan. Blijkbaar lukt het mij wel om er nuchter bij te blijven. Ook laat ik de kinderen hier tot nu toe buiten.
De eerste keer was met een man met wie ik goed kon praten, maar na een tijdje ontdekte ik dat dat alleen lukte als het onderwerp hem aanstond. Zo niet, dan ging hij vervelend doen. Ook verwachtte hij dat ik op commando bij hem aan de deur stond (afstand: 150 km). Ik wist (en wij wisten het van elkaar) dat hij nog een andere vrouw zag op die manier, die vrouw en ik kenden elkaar en op een dag waren we het zo zat dat we samen de stekker uit die vriendschap trokken. Zij en ik spreken elkaar nog steeds, hij is nu volledig buiten beeld.
Kort daarna ontmoette ik een man met wie ik echt een geweldige vriendschap ontwikkelde, maar die van de ene op de andere dag volledig van de aardbodem verdwenen leek. Hij reageerde niet meer op mails en telefoontjes, deed zelfs de deur niet open terwijl hij duidelijk thuis was! Ik weet zeker dat er geen ander in het spel was. Ook achteraf zie ik nog steeds geen tekenen waarom het mis ging. De dag van tevoren hadden we nog lekker gekletst over onze interesses, en dat die zo enorm op elkaar leken. Misschien kreeg hij wel verliefde gevoelens en vluchtte hij daarvoor, misschien was hij me zat maar durfte hij dat niet eerlijk te zeggen... Ik weet het niet. Maar het was wel jammer.
Later leerde ik iemand anders kennen, een heel ander type. Maar het lijkt erop dat hij iemand heeft leren kennen waar hij meer voor is gaan voelen en ik merk dat het hem moeite kost om ook de erotische kant met me te delen. Maar de gesprekken zijn er nog steeds.
Het fijne van dit soort relaties is, dat je niet meteen aan elkaar vast zit. Maar het is niet altijd makkelijk. Je moet inderdaad héél goed oppassen dat je je gevoelens in bedwang kan houden. En blijkbaar beheers ik dat, al vond ik het wel heel naar dat die tweede meneer me opeens zo keihard liet vallen.
Ik voel me er goed bij, we hebben ook altijd goede afspraken gemaakt (zie je naast deze vriendschap ook nog anderen, bijvoorbeeld, en dat je ook een stuk eigen leven hebt).
Ik denk dat ik me kan afsluiten voor verliefde gevoelens omdat ik bang ben geworden me te erg te hechten aan iemand. Ik heb een aantal vervelende ervaringen met vriendschappen en relaties meegemaakt en wil niet meer zo gekwetst worden. Dat klinkt triest, maar blijkbaar heb ik op deze manier de juiste oplossing gevonden. Ik heb niet echt de behoefte aan meer vastigheid in een relatie, het idee benauwt me zelfs. En dat ik op die manier toch mijn gevoel een beetje afscherm, kwam me goed uit toen meneer twee opeens verdween.
Misschien denk ik er later anders over, maar dat zie ik dan wel weer.
Daarbij telt ook dat zowel deze vrienden als ik een bijzonder druk leven hebben, waarin het opbouwen van een vaste relatie eigenlijk onmogelijk is. We hielden contact per telefoon, mail en msn, en zagen elkaar niet dagelijks, maar hoogstens 1-2 keer per maand.
En het was goed, zo.
Het klinkt promiscue, maar in werkelijkheid valt het allemaal erg mee 
))
Hoe kan je niet verliefd worden?
Als je klaarkomt maakt je lichaam het hormoon prolactine aan, dat zorgt ervoor dat je daarna een soort van high bent, een ieder die dan bij je is, of naast je ligt of in je gedachten is. Vind je automatisch lief, zacht en schattig ( van naspel komt voorspel, enz enz) Dat hormoon zorgt er dus voor dat je eigenlijk in de buurt blijft van je sexpartner, zodat hij voor je kan zorgen mocht er een zwangerschap ontstaan ( jaaaaa heel vroeger dan)
Dus het lijkt me lichamelijk, hormonaal technisch haast onmogelijk om NIET verliefd te worden op je sexpartner.
'
Ik ken de theorie, en ik voel zelf dat het zo werkt, maar ik heb een vaste partner. Dus kan iemand mij uitleggen hoe het werkt als je alleen maar een FWB relatie hebt?
groet, polly
Nou uh.......
misschien komen ze niet klaar?
of hebben ze tegengif?
Polly
ja doei en al die one night stands dan?
na een dagje zijn die hormonen weer gezakt en denk je: ach na ja nee niet echt nee....
en dan ben je weer geil en voel je je veilig bij die persoon en dan komt er weer sex van.
Zoiets...
Ervaring
wij noemden elkaar vriendjeplus,we hadden een vriendschappelijke band,met seks.Hij belde mij als hij zin had om me te zien,of als hij zin in seks had.Andersom gebeurde het ook.Soms 1 maal per maand,soms drie maal per week.Het werkte,omdat we allebei respecteerden als de ander niet kon komen of geen zin had.Geen verwachtingen en eisen.Uiteindelijk werd hij verliefd op iemand anders,en is onze vriendjeplusrelatie gestopt.Ik heb daarna nog twee vriendjeplus relaties tegelijkertijd gehad,zij wisten van elkaars bestaan.Ik zag ze apart en ze kenden elkaar niet.De eerste werd verliefd op mij,om die reden heb ik de relatie afgekapt.Met de tweede is het gestopt nadat ik verliefd werd op iemand anders,met diegene ben ik ook getrouwd.Ik ben nooit verliefd geworden op mijn vriendjeplus,ik wilde geen relatie,maar had wel behoefte aan knuffels ,aandacht en seks.Vanuit dat uitgangspunt kan het goed gaan.Garantie dat je niet verliefd wordt krijg je nooit.
Polly en koentje
Geloof me: de orgasmes mogen er best zijn! 
)
En het tegengif is denk ik vanzelf gegroeid uit eerdere slechte ervaringen. Sommigen sluiten zich dan helemaal af, ik hou liever de deur op een goede kier. Maar mijn leven echt met iemand delen zoals in een serieuze relatie, nee. Nu niet. Nog niet. Misschien wel nooit niet, maar zo ver kan ik niet kijken.
En zoals het nu gaat, gaat het goed.
Ik heb wel eens
na heerlijke sex, gedroomt over iemand heeeel anders, en ik werd wakker in de overtuiging dat ik verliefd was op die ander. Pas toen ik doorhad hoe mijn lichaam en daarmee de hormonen me voor de gek hielden, was het voorbij.. werkelijk belachelijk die hormonen!
Ik zou het dus niet kunnen! Maar gelukkig heb ik een husband met hele prettige benefids! hmmm whahahaha
ja dat zou ik ook wel willen een echte vriend/verloofde,met de benefits!
maar dat durf ik dus echt niet want er is zooo goed/knap tegen mij gelogen op meer dan 1 level....ik durf dus bijna niks.
Maar dit durf ik wel en het is soms wel spannend om te fantaseren hoe het zou zijn als het meer zou worden, een soort gedachte experiment, en soms voel ik me wel verliefd en soms niet,en dat heeft nu geen consequenties...behalve dat ik me soms rot voel als ik denk dat ik meer wil omdat ik bang ben op mn bek te gaan als ik meer gevoelens krijg..maar dan hopelijk niet zo keihard als een paar maanden geleden.
