Geld en mijn man...
Mijn man is een harde werker,niets op aan te merken,hij wil vooruit in't leven.Ik werk deeltijds omdat ik daarnaast ook nog mijn huishouden en drie kinderen heb die allen nog thuis wonen.Toch ondanks het goede inkomen van men man hebben we een goed leven,komen we niks tekort.Maar...ik heb het hier dan ook uitsluitend over de financieele kant.
Het geld dat binnenkomt mag volgens hem enkel gebruikt worden om weer in de zaak te stoppen,zodat we er nog meer voordeel kunnen uithalen.Na al die tijd begin ik me dan toch af te vragen...waarom,waarvoor want we doen er nooit eens wat leuks mee!Vakantie vind hij dom,want dat is weggegooid geld,eens wat nieuws aanschaffen in de woning probeerd hij ook altijd af te wimpelen,want is dat nou echt wel nodig?Ik begin er een raar gevoel over te krijgen en we hebben er vaker discussies over.
Ik voel me er echt niet goed bij,dat hij vaak dingen voor de zaak koopt die duizende euro's kosten en wanneer ik dan eens wat vraag,krijg ik onder men neus gewreven dat het geld niet op zijne rug groeit.Sorry,maar ik begin me hier hoe langer hoe minder in te vinden.Hoe moet ik dit aanpakken?
Is het jullie
of zijn geld? "dat het geld niet op zijn rug groeit". Dat moet zijn: "we moeten even overleggen, want het geld groeit niet op onze rug."
Heb jij ook inzicht in zijn zaak? Kan je meebeslissen en overleggen? Hier werkt man ook de meeste uren en verdient het meeste geld. Maar het is wel "ons" geld. Ook hoeft hij mij niet uit te leggen of iets wel of niet aangeschaft kan worden. Ik weet hoe we ervoor staan.
Heeft je man een eigen zaak? Misschien kan je je dan eens verdiepen in de boekhouding, dan weet je precies wat er kan en niet kan. Af en toe eens samen aan de tafel en kijken wat er op de rekening staat en wat er nog betaald moet worden. Het gevoel dat je erbij bent betrokken is al fijner.Kijk, onze rekening ziet er ook regelmatig erg positief uit, maar ik weet ook dat er nog belastingaanslagen komen. Dan begin ik effe niet over een nieuw bankstel. Ik weet dat het over 3 maanden weer een stuk minder rooskleurig is op de rekening.
Je draadje zou niet moeten beginnen met "Geld en mijn man", maar met : "Geld en hoe wij daarmee omgaan." Met de nadruk op wij.
Jouw man regelt en beslist alles alleen, daar zou ik me niet prettig bij voelen.
Ons geld...
We hebben één gezamelijke rekening waar mijn en zijn loon (hij werkt ook nog als arbeider in een ander bedrijf)wordt op gestort.De zaak doet hij als bijberoep.Het is zeker niet zo dat hij maandelijks controleert wat er wordt uitgegeven.Eten,drinken,kledij,kleine huishoudelijke dingen,telefoon enz...regel ik allemaal met ons gezamelijk inkomen.Op dat vlak is er niet echt een probleem.Bij de aanschaf van grotere dingen,bv tv,salon...ik noem zomaar iets...zal ik altijd eerst met hem overleggen,omdat het dan toch om een groter bedrag gaat.
Dat is dan ook niet het probleem.Wél dat hij, wat de zaak betreft,vaak niet eerst overlegt met mij.Meestal kom ik het pas te weten als de deal al half is afgesloten.Dat geeft mij een gevoel van wantrouwen en buiten gesloten worden.Pas op,ik zou er echt zo geen probleem van maken als hij zich niet zo vervelend zou opstellen als het gaat om iets wat ik eens graag wil.
Als hij zich bepaalde zaken wil aanschaffen voor de zaak,weet ik best wel dat hij niet onbezonnen tewerk zal gaan,maar wat mij stoort is het feit dat hij nooit eens geld opzij 'wil' zetten om andere dingen te doen.
Elke cent die hij verdient,of dit nu van zijn vaste job komt of van de zaak,moet netjes gespaard worden.
