Getrouwd met eerste liefde......saai?!
Ik ben al bijna 10 getrouwd met mijn eerste liefde. Voor we trouwden waren we ook al jaren samen. Eigenlijk al sinds ik 17 ben en inmiddels ben ik 37. Uiteraard gaat ook ons huwelijk met ups en downs, maar nog steeds veel meer ups dan downs en hebben we het goed samen. We hebben 3 kinderen in de basisschoolleeftijd.
Toch vind ik mezelf soms een enorm saai mens. Heb gewoon nog nooit seks gehad met iemand anders dan mijn eigen man. Ben eigenlijk wel benieuwd hoe dat is. De vlinders die al 20 jaar door mijn buik vliegen sinds ik mijn man ken, beginnen ook al wel een beetje trager te vliegen na al die jaren.
Ik ben niet hopeloos om vreemd te gaan met iemand, maar voel me echt een beetje 'een groentje', een beetje een trutje dat ik gewoon helemaal geen ervaring heb met verschillende bedpartners.
Mijn vraag is eigenlijk of meer mensen in hetzelfde schuitje zitten en dit herkennen.
Thx, Maya
Ook eerste liefde
Ik heb mijn man leren kennen toen ik 15 was, de eerste jongen waar ik mee zoende, de eerste keer sex, alles eigenlijk de eerste keer 
In mijn studententijd heb ik ooit 1 keer met een andere jongen gezoend maar uit schuldgevoel meteen opgebiecht en nooit meer gedaan.
We hebben ook moeilijke tijden gehad, af en toe nog steeds. We hebben wel eens getwijfels of we nog bij elkaar moesten blijven maar het vertrouwde en de liefde voor elkaar was steeds belangrijker.
Dat gevoel van een groentje herken ik wel. Vaak als ik verhalen van andere mensen hoor over uitspattingen vroeger dan ben ik stiekem wel eens jaloers. Ik zou mijn man niet willen inruilen nu en ik zou ook niet vreemd willen gaan maar soms zou ik willen dat ik vroeger wat meer geexperimenteerd had, wat spannende dingen gedaan had. Alleen al voor de leuke herinneringen van nu.
Al 27 j
ik ben ook altijd bij m'n eerste vriendje sinds m'n 16 j gebleven, ik wist gewoon dat ik zo ne goede niet meer zou tegenkomen
we hebben het wel een periode zwaar gehad (de periode met de drukte van de kleine kinderen enz) dat het maar allemaal op een laag pitje stond
maar op een moment hebben we er terug onze schouders onder gezet,de kinderen waren wat groter, konden terug vlot uitstapjes met ons tweetjes doen, we zijn nu weer terug helemaal verliefd op elkaar en ik ben zeker dat ik met een andere man nooit dezelfde sex zou kunnen beleven, maar ervaring heb ik daar dus helemaal niet bij
en soms vraag ik mij ook wel eens of hoe dat dan zou zijn
Nee, niet saai..
misschien in de ogen van anderen maar ik vind onze relatie na 19 jaar nog steeds een spannend avontuur. Ik was 15 toen we verkering kregen. Niet de eerste zoen wel de eerste seks. Het grappige is dat hij vijf jaar ouder is dan ik dus toen ik 15 was, vond iedereen dat heel stoer zo'n oude vent 
. En nu heb ik nog steeds met diezelfde man en is dat ineens saai! Mijn man heeft een aantal jaren geleden met een behoorlijke depressie gekampt en ik denk wel dat ik daardoor weer veel meer ben gaan waarderen wat we hebben!
Mijk
Het grootste kado dat ik van het leven heb gekregen
is denk ik wel mijn eerste liefde. En ja, allicht dat je dan ook gaat trouwen met dat grote kado!
En ja, af en toe moet ik dat weer even beseffen. Maar als ik dan nog een keer goed kijk weet ik het weer. Hoe preciezer je kijkt, hoe kleiner het gaatje waardoor je kijkt, des te duidelijker kun je het zien.
En wat die sex met andere mannen - of vrouwen - betreft: het gras is altijd groener aan de overkant.
Tsja
Ook ik ben getrouwd met de man waarmee ik al vanaf mijn 17de een relatie heb. Er zijn periodes geweest dat de relatie niet lekker liep maar tot nu toe zijn we er iedere keer weer uitgekomen.
In mindere periodes heb ik wel seks gehad met andere mannen maar met geen een was het zo lekker al thuis.
Ook met mijn eerste
en wij alweer ruim 23 jaar samen.
Ik ook hoor
Ik woon vanaf mijn achttiende al samen.
Hoewel ik daarvoor wel wat vriendjes heb gehad, was dat de moeite niet totdat ik dit super-exemplaar tegenkwam.
Trouw
Hoewel ik de buitenechtelijke affaires niet wil promoten, heeft het mij wel geholpen in te zien. Dat ik het liefste samen blijf met mijn man, die mijn vriendje al was toen ik 15 was. Ik heb echt vergelijkingsmateriaal nodig gehad om het te beseffen. Als ik krampachtig trouw was gebleven (zo had dat voor mij gevoeld) dan was het huwelijk onherroepelijk mislukt. En nu weet ik wat ik heb, wat ik wil, wat er nog meer te koop is, en dat het goed is zo.
Als je het mist om begeerd te worden zeg maar, als je de verliefdheid mist, dan snap ik dat volkomen. Je ziet om je heen zoveel verliefde stelletjes. Wanneer je dat op volwassen leeftijd niet hebt meegemaakt, maar als puber voor het laatst, dan kan dat moeilijk te accepteren zijn. En blijf je vaak onrustig.
Andere ervaring
21 jaar ben ik samen geweest met mijn 1e vriendje,vanaf mijn 16e.Hij was een stuk ouder.En na zo,n 15 jaar begon het te kriebelen bij mij.ik was onrustig.Had ik niet te veel gemist in mijn puberjaren?Was dit alles?Ik heb het nog 6 jaar volgehouden,vooral vanwege de kinderen.Daarna kwam de scheiding,en ben ik compleet los gegaan.One nightstands,parenclubs ,blowen,drank,alles wat ik nooit in mijn jeugd had gedaan,heb ik in een korte heftige periode uitgeprobeerd.na een jaar was ik klaar met dit oppervlakkige puberale gedoe en kreeg ik rust in mijn lijf en in mijn hoofd.Toen kwam ik mijn huidige man tegen,we zijn inmiddels 9 jaar samen,en ik hoop 100 met hem te worden,hij is mijn alles,dit voelt heel anders dan mijn eerste relatie,en de behoefte om mijn heftige leventje van toen weer op te pakken heb ik nooit meer gehad.De onrust is verdwenen.
Jullie begrijpen me!
Jullie begrijpen me volledig. Doet me goed te lezen dat ik niet de enige ben die met zijn allereerste liefde getrouwd is. Dat wist ik natuurlijk wel, maar toch heb ik vaak het gevoel dat ik de enige ben. Ik denk inderdaad ook weleens dat ik veel meer had moeten experimenteren met vriendjes in mijn studententijd, van de andere kant was (en ben) ik heel blij met mijn eerste liefde en heb ik destijds helemaal niet de behoefte gehad om er 'meer' uit te halen.
Iemand schreef vreemd gegaan te zijn en achteraf beseffen dat de seks met je man toch beter is lijkt me ook een enorme afknapper. Had ik nog niet eens bij stilgestaan. In mijn voorstellingen is stiekeme seks altijd goed.
Iemand anders schreef dat ik het er met mijn man over moest hebben dat ik meer begeerd zou willen worden, maar dat is het helemaal niet. Ik wordt zeker begeerd, maar ben gewoon benieuwd hoe die begeerte van een andere man zou voelen.
Maya
Yep
Ik ben ook al 20 jaar samen met mijn eerste echte liefde. Er is een tijd geweest, zo rond mijn 35e, dat ik enorm de kriebels kreeg. Een beetje zoals jij omschrijft. Het gevoel bijna 40 te zijn en dan maar 1 man te hebben 'gehad'.Ik was erg benieuwd naar de begeerte van een andere man, net als jij. Ik was het helemaal niet van plan, maar ik kwam op een feestje een hele leuke man tegen en ging vreemd. Ik stond er dus voor open. Later nog een paar keer, met dezelfde man. Ik vond het zoenen en de sex geweldig. Wat anderen hierboven schrijven, dat het met je eigen man toch beter is, is op een bepaalde manier wel waar. Maar toch, de spanning van het nieuwe, ik vond dat geweldig. De onrust is nu (ik ben nu 40) totaal voorbij. Ik ben weer helemaal gelukkig met mijn eigen eerste echte liefde en ik zou hem voor geen goud willen inruilen. De ervaring met die andere man heeft aan mij geluk/rust zeker wat toegevoegd.
Luna
Luna
Ik ben wel benieuwd of je man erachter is gekomen of dat het een goedbewaard geheim is gebleven. Ik zou niet weten of ik zo'n geheim stil zou kunnen houden en weet ook niet helemaal zeker of mijn man het me zou vergeven. (denk het wel, maar niet helemaal zeker).
Ben best jaloers dat je onrust nu verdwenen is.
Begrijp me niet verkeerd, het is niet zo dat ik desperaat aan het smachten ben naar iemand, maar dat gevoel hoe het zou zijn houdt me gewoon erg bezig.
Maya
