Goedbedoelende bemoeials...
Tja, wel wat heftig om deze rubriek te gebruiken, maar vooruit.
Sinds enige tijd ben ik voor mezelf begonnen. Zaken lopen redelijk, zoals dat gaat, soms een opdracht hier en daar, soms wat meer, soms wat minder - maar ik ben tevreden en gelukkig. Echter, sinds ik bezig ben vragen mijn schoonouders elke keer hoe 'de zaken gaan'. Allemaal hartstikke goed bedoeld hoor, maar ik heb gewoon niet altijd zin om daarover uit te wijden. Ja, inderdaad heb ik soms een hele week niks maar ik heb dan zo het gevoel dat ik ze daarin teleurstel ofzo dat ik dat weer goed moet praten met dat er vast binnenkort wel weer iets komt (wat ook zo is). En ze willen dan ook meestal - puur uit belangstelling hoor - weten waar ik een opdracht heb en wat voor werk enzo. Heb ik ook niet altijd zin om over uit te wijden.
Zij zijn de enigen die dit zo doen. Andere familie of vrienden vragen ook wel maar meer in het algemeen en dan geef ik een algemeen antwoord.....
Het gaat mij irriteren maar ze zijn te lief om ze bot af te katten ....
Wie herkent het en heeft tips?
Bij ons een standaardvraag...
In een ondernemersfamilie als de onze wordt er eigenlijk over niks anders gepraat: over hoe de zaken gaan, dus hier geen probleem. Zolang het geen banale nieuwsgierigheid is en er geen informatie rondgebazuind wordt, dan lijkt het me geen probleem om erover te praten. En in alle andere gevallen zou ik gewoon zeggen dat ik er eigenlijk niet teveel/meer over wil zeggen. Maar let wel: de toon maakt de muziek, niet de inhoud. Zeker in kwesties als deze.
Belangstelling
Op mij komt het over als gewoon lieve belangstelling. Oprechte interesse in je werk. Is toch fijn?
Ik ben geen ondernemer maar krijg ook wel eens vragen over mijn werk op een moment dat ik er niet echt zin in heb. Dan lach ik eens breed, zeg vriendelijk en luchtig "Joh, ik ben de hele week al zo druk met werk bezig, het gaat prima maar nou heb ik eens zin om over iets anders te praten. Vertel eens, hoe is het met je griepje/nieuwe keuken/vakantie/kind?"
Groet, Ellen
Fladderbeestje
Mijn man heeft zo'n tante. DIe kan dus echt zo'n soort verhoor gaan zitten afnemen, over je baan, je toekomst, je pensioen, je kinderen etc. "Jamaar waarom heb je dan nog niet dit geprobeerd", en "Mijn dochter zou allang zus gedaan hebben". Op een manier dat je je in de hoek geduwd voelt en onzeker word over je eigen beslissingen. We hebben al snel geleerd om onze antwoorden kort en bondig te houden en haar vooral niet wijzer te maken dan ze is 
Fladderbeestje
Je eigen moeder maar liefst, dat is nog veel erger. Die tante was nog redelijk makkelijk te ontlopen, buiten de familiefeestjes dan. Tegenwoordig is ze gelukkig ook iets beter te pruimen.
En je bent terecht trots hoor, dat wil ik toch even zwart op wit (oranje haha) zetten! Wat nou ideale dochter, ik denk dat heel veel mensen al een eind zouden komen als ze de helft van jouw doorzettingsvermogen hadden.
