Grrr, man vergeet al weer de kinderen op te halen
Sinds kort werk ik als freelancer. Ik heb met mijn man afgesproken dat hij dan zo af en toe de kinderen ophaalt van school in plaats van ik.
Het is een tijd geleden gebeurd dat ik naar een andere stad moest en dat mijn man om 17.00 uur belde om te vragen of ik de kinderen kon ophalen: hij was toch maar naar een klant in ook een andere stad gegaan en stond in de file. We waren allebei op meer dan een uur van ons huis verwijderd.
Vandaag zou ik van 17.00 tot 18.00 werken. Mijn man zou om 16.00 uur thuiskomen. Hij zei echter dat hij het niet ging redden. Ik heb geregeld met een moeder van school dat zij ze mee zou nemen en dat mijn man de kinderen om 17.30 zou ophalen en zou koken. Nu kom ik om 18.40 thuis en mijn man en mijn kinderen zijn er niet. Ik heb net mijn man op zijn mobiel gebeld. Blijkt dat hij vergeten was dat hij de kinderen zou ophalen. Hij is bijna thuis, dus ik heb gezegd dat hij ze maar gaat halen. Ik heb echt geen zin om die moeder onder ogen te zien nu.
Maar wat moet je nou met zo'n man? Dit is al de tweede keer dat dit gebeurt. Ik kan tijdens mijn werk niet bellen. Maar ik heb eigenlijk ook geen zin om als een soort secretaresse hem telkens aan zijn afspraken te herinneren.
Oh ja en er is dus ook geen eten.
ik ga echt niet voor die * nu koken. De kinderen hebben al bij die moeder gegeten.
En jij eet nou ook maar niet?
nou nee, je zit achter de PC.
Tjonge, ik snap dat je kwaad bent hoor, geen twijfel over. Het is de tweede keer dat het misloopt - was de vorige keer lang geleden?
Maar op een of andere manier is de boodschap niet goed tot hem doorgedrongen. Hebben mannen wel vaker last van, als je tegen hen praat terwijl ze iets anders doen. Voortaan alarmpje op de telefoon zetten. Dan maar even secretaresse.
Kom op, maak er wat van, wees niet al te woest als ze zo gezamenlijk thuiskomen, da's voor je kinderen ook erg vervelend - en die kunnen er niks aan doen...
Ik zit nu te genieten van de appeltaart
Bedankt Tonny! Dat had ik net even nodig. Het was me gelukt om weer af te koelen en ik heb mijn man verteld dat hij voortaan de alarm op zijn telefoon moet zetten.
Hij heeft net een taart gekocht om het weer goed te maken. Het is weer helemaal goed. Ik hoop dat ik niet te vaak zo boos word, want ik zie mezelf nog zo hartklachten krijgen.
Trouwens tonny
ik vind dat je altijd hele verstandige, wijze adviezen geeft op dit forum.
Nuanceverschil
Tonny adviseert dat evenzo toch maar secretaresse moet spelen en een alarm op mans telefoon moet zetten (als ik het goed begrepen heb).
Gelukkig neemt evenzo dat advies wat breder en heeft haar man geadviseerd om een alarm op zijn telefoon te zetten. Zo is hij toch weer verantwoordelijk.
Toevallig wilde ik net op Tonny reageren met hetzelfde verschil in aanpak. Toen reageerde evenzo zelf al en ze heeft het zelf al zo uitgevoerd.
Conclusie wat mij betreft: geen secretaresse worden want dan ben jij verantwoordelijk in plaats van vader. Wel: tips geven hoe hij zijn verantwoordelijkheden beter uit kan voeren. Niet: het voor hem regelen. Want anders heb je er nog een kind bij.
Ehh..vergeten..
Klinkt heel bekend, die categorie 'vergeten te halen': de natte handdoek vergeten uit de sporttas te halen, de limonadebeker uit de auto vergeten te halen, vers brood vergeten te halen, verjaardagscadeautje vergeten te halen,brief vergeten te posten... enzovoort.
Maar de datum van de start van het WK vergeten te onthouden? Neu...dat dan weer niet!
Ik weet niet hoor
toevallig nog mijn man gebeld, ik ging met oudste naar tandarts, dus hij zou eerder van zijn werk komen en jongste ophalen. Die is vier en staat anders alleen bij het hek....
Wat zegt mijn man: "goed dat je belt".
Hij was lekker aan het werk.
Dus van deze supermegagigazorgvader kan ik ook geen vlekkeloze agenda verwachten. Toch nog maar eens bellen....
En dat van die alarm is ook een goeie. Maar voor mij voelt dit toch een beetje als een uitzondering, het is wel errug moeilijk voor hem. Het gaat niet vaak mis, maar het kan heel vervelend zijn áls het mis gaat... dus ik los het toch liever samen op.
Herkenbaar hoor
Nadat ik tijdenlang de kinderen van het kdv heb afgehaald hebben we een flink aantal weken geleden afgesproken dat hij op dinsdag de oudste en de jongste ophaalt en ik de middelste (zit op ander kdv).
Verder een prima afspraak, maar ik ben er echt niet gerust opgeweest dat hij dat zich uit zichzelf zou gaan herinneren. En dus stuurde ik hem de eerste weken in de loop van de dag een mailtje, naderhand belde ik hem tegen 5 uur en vandaag (hoera wonder) was het eerste wat ie zei, nog voordat ik een woord had kunnen zeggen: ja, ik ben het NIET vergeten. Kijk en als ie dan zover is dan begin ik er wat geruster op te zijn. Maar voordat we zover zijn.....
