Grrr mannen
Dit is misschien niet echt een klassiek geval van een relatieprobleem. Maar ik zit er wel een beetje mee in mijn maag, nou ok een klein beetje dan.
Ik had van de week zo iets raar en ik weet niet wat ik er van moet denken. Ik maakte een complimentje naar een man waar ik een soort van bevriend mee ben.(sterker nog we flirten soms best wel met elkaar. We grappen vaak de hele tijd en plagen elkaar ook geregeld.) Gewoon iets simpels over zijn haar. Eerst gelooft ie me en vraagt ja echt vind je het leuk….? Dus wij daar een beetje over babbelen, koetjes en kalfjes je kent het wel. Vervolgens denk hij dat ik hem plaag en zegt ben je nou serieus. Dus ik gaf aan juist erg serieus te zijn. Even later komt het weer ter sprake en doet hij weer alsof ik een grapje had gemaakt over zijn kapsel. Net alsof ik dus geen eerlijk complimentje zou kunnen maken en hem alleen maar zou kunnen plagen???? (maw dat zou wel erg gemeen van me zijn)
Even later heel bizar komt er een andere vrouw die ontzettend toevallig hetzelfde complimentje maakt en haar gelooft hij wel…
Waarom doen mannen dat? Is hij onzeker of juist alleen onzeker vanwege mij? Of kom ik niet serieus genoeg over....
Ik snap wel dat het uiteindelijk zijn probleem is dat hij me niet gelooft, maar ik vind het toch wel vervelend dat hij mijn complimentje niet geloof en die van een ander wel.
Wat vinden jullie, ligt het compleet aan mij?
Een verhaal
Conversatie man-vrouw op een normale dag:
Haar verhaal
Hij was in een vreemde bui gisteravond. Ik dacht eerst dat hij me kwalijk nam dat ik het eten nog niet klaar had,
maar daar zei hij niks van. De conversatie verliep stroef en ik dacht dat een bioscoopje hem goed zou doen.
Dan waren we er eens uit en toch intiem. Hij zag het eigenlijk niet zo zitten, maar ik vond het nodig er even uit
te zijn. Uiteindelijk trok hij z'n jas aan en zei: "nou laten we dan maar gaan."
Onderweg was hij nog steeds heel erg timide, hij staarde maar wat uit het raam van de tram. Tijdens de film was
het ook maar raar. Terwijl de hele zaal zich suf lachte, zat hij als een zoutpilaar stil te zijn. Ik dacht toen dat het
aan mij lag, dus later in een cafeetje vroeg ik het op de man af. Hij knikte maar wat van nee. Nee, dat caf� kon
hem ook niet opfleuren. Ik vroeg hem of er dan iets anders was, maar ook dat ontkende hij. Ik voelde me zo onzeker.
In de taxi naar huis zei ik hem dat ik van hem hield en toen sloeg hij z'n arm om me heen. Maar ik weet verdomme
niet wat hij daarmee bedoelt, want hij zegt er niks bij en straalt niks uit. Dus daar werd ik alleen maar onzekerder van.
Eenmaal thuis denk ik, laat ik het dan gezellig maken, wie weet komt 'ie dan los. Kaarsjes aan, nog een flesje wijn
opengetrokken. Gaat 'ie zitten zappen! Dus ik vraag opnieuw of er misschien iets aan de hand is. Zegt 'ie: "had je
dat niet al gevraagd vanavond, er is niks hoor, alles okee." Ik voelde me zo ellendig, hij leek zich nergens voor te
interesseren.
Nou, ik heb toen een verleidelijk hemdje aangetrokken en ik ging voor de televisie staan. Ik zei hem zo zwoel als
maar kan dat ik vast naar bed ging. Hij boog zich opzij om het beeld te kunnen zien en zei: "goed, ik kom zo." Hij
zag me niet eens.
Na twintig minuten kwam hij ook in bed en toen hebben we de liefde bedreven. Maar zelfs daarbij leek hij afwezig.
Hij viel als een blok in slaap, maar ik lag nog uren te woelen. Ik maak me echt zorgen, hij heeft helemaal geen
belangstelling meer voor me. Zou hij een ander hebben?
Zijn verhaal
Klotedag op kantoor. Moe. Toch nog geneukt.
Patat
Volgens mij denkt ie bij de tweede die dat ook zegt; oh, dan zal het toch wel waar zijn. Klaar. Zou ik tenminste denken.
Sorry, ik snap werkelijk de irritatie niet
als het mij was overkomen had ik er geen seconde extra over nagedacht.
Dus volgens mij ligt het aan jou 
Begrijp het ook niet
Als je het toch over erge dingen van mannen wilt hebben, heb het dan over iets echt naars zoals oorlogvoeren.
Tante Truus (die ook wel weet dat er wat los vrouwvolk in het leger rondloopt maar voor mij zijn die de uitzonderingen die de regel bevestigen, excuusTruzen, zogezegd.)
Kiki
Maar als dat zo is dan zit jij nu waarschijnlijk niet in de fase van flirten en de verwachting/hoop dat daar iets uitkomt. En ik denk dat dat een wezenlijk verschil maakt in hoe je deze situatie bekijkt.
Vastberaden
Bedankt voor je reactie. Dat zet e.e.a. in perspectief.
Het is niet eens zo zeer dat hij me niet geloofde. Maar ook wel een beetje het idee zo van denk hij dat ik een of andere a serieuze grappenmaker ben. Wie denkt dat dan nog meer? Is dat echt zo? En vind ik dat wel leuk als mensen zo over me denken?
Het ging me dus niet alleen over het feit of hij me geloofde maar meer ook hoe ik over kom
Tante truus
Sorry heb ik gezegd dat het erg is wat ik beschreef. Ik dacht het niet.
Als jij mijn posting onzinnig en niet nuttig vindt dan had je misschien beter je energie ergens anders in kunnen steken.
Zie het verhaal
patat:
"Het ging me dus niet alleen over het feit of hij me geloofde maar meer ook hoe ik over kom"
Zie het verhaal dat ik postte.
Je bent enorm bezig om allerlei signalen te interpreteren in termen van 'hoe kom ik over', terwijl die signalen niets betekenen.
Patat
Nou Patat, je schrijft "grrr" hè? Dan vind je iets dus niet leuk, naar, irritant, vervelend. Maar nee, het woord 'erg' heb je inderdaad niet gebruikt.
Laat ik het dan anders zeggen: er zijn wel naardere dingen van mannen waar we 'grrr' over kunnen zeggen: oorlog voeren bijvoorbeeld.
Oh en nog wat: ik steek mijn energie waarin ik wil. Verder sluit ik me bij Tinus aan: houd op met hineininterpretieren.
TT
Je hebt vast helemaal gelijk. En ik heb erg om het verhaal moeten lachen hoor..
Maar waarom werd hij dan zo rood als een tomaat toen aan hem werd gevraagd waarom geloof je de één wel en de ander niet.
Zou mijn tolerante houding ten opzichte van de/mijn man
niet de reden zijn waarom ik niet in de fase van het flirten zit (grapjegrapje, niet boos worden)
Ik snap het nog niet vrees ik. Je geeft een complimentje en hij gelooft het niet. Ik doe niet anders.
Ik zit hier met een achtmaandenzwangere walvisbuik, als mijn man zegt dat ik mooi ben geloof ik hem ook niet. Ik vind het WEL heel lief dat hij het zegt.
En als ik tegen mijn man zeg dat ik zijn creativiteit bewonder, gelooft hij mij ook niet. Maar ik neem aan dat hij het wel leuk vindt om te horen.
Waarom hij rood werd??? Misschien omdat hij met die opmerking van jou doorkreeg hoezeer hij naar een complimentje aan het vissen was en zich daarover geneerde.
Wat wil je horen patat
Waarom hij rood werd? Omdat hij het flirten tussen jullie réuze spannend vindt en zo'n echt complimentje hem ineens een beetje overviel en hem confronteerde met zijn diepere gevoelens voor jou. Die probeerde hij weg te wuiven, maar helaas helaas was er nóg een collega die een complimentje maakte waardoor jij hem confronteerde met zijn eigen reactie. En toen werd het hem allemaal te veel. Al die vrouwen, al die aandacht, al die complimentjes, al die gevoelens........en toen werd-ie rood.
Weet je aan wie je het zou moeten vragen? Aan hemzelf. Maar ja, jullie hebben zo'n spannende flirterige relatie dat je hem niks normaals meer kunt vragen zonder dat jij en hij zich in alle mogelijke interpretatie-bochten moeten wringen.
Tirza
Tirza (ot)
Ik weet niet hoe je het doet, maar je hebt het vaag onbehaaglijke gevoel dat ik bij de beginposting kreeg (iets met aandacht vragen en een Heleen van Rooijencomplex) schitterend verwoord.
Ik denk trouwens dat patat het zeker niet zo bedoelde, maar de manier waarop het verhaal verteld wordt, zorgt ervoor dat je geest allerlei duistere zijpaden inschiet.
Groetjes
Massi
Ijdel
Ik zou denken: hij is gewoon ijdel. En hij kan niet met complimentjes omgaan. Als je er meer achter wilt zoeken (zie Tirza), dan zou ik het nog eens proberen, zo'n complimentje.
Mag ik hier trouwens tegenspreken dat mannen niet voor anderen denken? Ik ken er genoeg die zich bezig houden met een dergelijk potje sociaal dubbelblind schaak.
Mathilde (die zich nu afvraagt hoeveel mensen voor het altaar zijn beland omdat zij hem complimenteerde met zijn nieuwe haarstijl, patat wat doe je ons aan)
Hoe je dat doet (massi)
Dat is forumervaring 
Een onbekende naam, een vaag probleem en een overdaad aan ????? en ......... doen mij al in de "pfffff"-stand schieten. Dan komt er vervolgens een compleet uitgesponnen vollédig onbenullig voorval (zucht) met een meer dan grote rol voor de afzender die wordt afgerond met een algemene vraag. Nou, Miep, dit is geen algemene vraag (doen alle mannen dit.....).
Ik word zo kriegel van Heleen van Rooyen, bár. Die stem alleen al
Tirza
Tirza o.t.
Hier ook grote Heleen van Rooyen-allergie. Als ik eens flink verkouden ben en daardoor een hese stem heb lacht mijn man me de hele dag uit omdat ik dan als HvR klink. En da's dus geen compliment. Bah.
Tirza
Hier word ik nou zo moe van he... Ten eerste is natuurlijk Patat niet mijn echt login naam.. Maarre jeetje ik ga natuurlijk niet zoiets schrijven onder mijn eigen login naam. Want ik denk dat je mij wel "kent".
Waarom nou toch weer lopen emmeren over het al dan niet onbenullige feit van deze discussie. Ik stel een vraag en verwacht een fatsoenlijk antwoord. En niet zoals hier wel vaker gebeurt een akelig antwoord van iemand die toch niks aardigs kan zeggen. Als je er zo'n probleem mee hebt waarom verspil je dan je energie aan mijn draadje?
Sorry voor mijn felle reactie maar ik heb net zoveel recht op hier te posten als wie dan ook.
En dan nog iets algemeners. Wie is Heleen van Rooijen? Nooit van dat mens gehoord.
Geen enkel probleem....
...met dit draadje en met niemands reacties. Ik moet wel een beetje gniffelen om de reactie van Tirza. Ik dacht namelijk ook: Wat wil ze horen?
Als je het mij vraagt wil Patat het volgende horen: Die man is stapelverliefd op jou en weet zich geen houding meer te geven. En die zogenaamd onschuldige gesprekjes en flirtacties hebben een diepere betekenis.
Als deze interpretatie juist is hebben we binnenkort een nieuw draadje van Patat met een titel als bijv: Man is verliefd op mij wat nu? In dat draadje zal verkondigd worden dat je niets hebt gedaan om het aan te moedigen maar het nu erg moeilijk vind om nog normaal met hem om te gaan en ook dat je je wel gevleid voelt.
Sorry voor mijn cynische reactie. Maar het feit dat je het, in mijn ogen, kleine voorval tot een heus onderwerp verheft zegt wat mij betreft meer dan de oorsponkelijke reactie van man zelf.
Neemt trouwens niet weg dat alle vrouwen denk ik regelmatig denken: Grr mannen, en vice versa natuurlijk.
Heleen van Rooijen is trouwens een wel bekende chicklit schrijfster.
Massi
"maar de manier waarop het verhaal verteld wordt, zorgt ervoor dat je geest allerlei duistere zijpaden inschiet"
Die is anders ook vrij schitterend
Patat
Jammer dat je het op mij persoonlijk speelt, ik neem tenminste aan dat ik degene ben die volgens jou nooit iets aardigs kan zeggen? Nou, dat klopt hoor! Ik kan slecht tegen domheid en puberaal gegniffel van volwassen vrouwen. Mijn posting "wat wil je horen" is daar een reactie.
He. Had ik nou maar níet geweten dat je onder een gelegenheidsnick schrijft. Nu moet ik heel de tijd verzinnen wie je zou kunnen zijn.
Tirza
Patat
Kan het niet gewoon zijn dat Tirza de vinger op de 'zere' plek legde? Ik kreeg in ieder geval precies hetzelfde gevoel. Geeft niet, kan gebeuren. Maar je moet natuurlijk wel gewoon eerlijk tegen jezelf blijven
