Haatdragend
hallo
ik heb te maken met een nogal ingewikkelde familiekwestie.
Een jaar geleden (tijdens een heftige relatiedip bij mij) werd ik verliefd op de man van schoonzus. Deze man heeft dit erg aangewakkerd en het initiatief genomen om kontakt met mij te zoeken via e-mail, sms etc. Hij was ook erg verliefd op mij (had zelf ook een relatiedip) en mijn mailbox puilt uit van de mooie praatjes over hoe wij oud zouden worden etc etc. Er is niet zoveel gebeurd tussen ons (1 keer gezoend) en ik ben vrij snel op de biechtstoel gegaan. Hij moest natuurlijk ook en ik heb aan mijn eigen man opgebiecht dat ik verliefd was. Onze relatie werd hierdoor natuurlijk erg op de proef gesteld. Mijn kontakt met mijn zwager heb ik uiteindelijk verbroken en samen met mijn man ben ik in therapie gegaan en werken we nu alweer een hele tijd op een constructieve manier aan onze relatie en kunnen we weer verder goddank.
Nu komt: mijn schoonzus kan mijn bloed natuurlijk wel drinken; dat snap ik heel goed. Wat mij alleen erg steekt is dat mijn zwager nooit aan zijn eigen vrouw heeft toegegeven smoorverliefd te zijn gewwest op mij. Resultaat: ik heb dit gedaan. Meneer wast zijn handen in onschuld en ik zit met een schoonfamilie die mij nauwelijks aankijkt en uitkotst.
We zijn nu een jaar verder; al een jaar geen contact meer met zwager maar mijn schoonzus blijft heel koel tegen mij. Ik kan er sowieso niet goed tegen wanneer er conflicten blijven liggen maar kan hier dus moeilijk mee overweg.
Vaak denk ik": laat het los; we werken allemaal aan onze relatie; we halen geen oude koeien uit de sloot meer. Aan de andere kant blijf ik me heel rot voelen.
Ik ben van mening dat ik lang genoeg gebloed heb; ik heb spijt betuigt en nu wil ik weer verder. Zij blijft haatdragend en kan mij dit volgens mij nooit vergeven.
Hoe kan ik hier mee omgaan? Loslaten? In gesprek gaan met haar?
Ik weet heel goed dat het niet goed te praten is wat er gebeurd is maar hoef daar niet mijn hele leven lang het boetekleed voor aan.
Ben benieuwd naar de reacties.
N
Loslaten
Ik kan me voorstellen dat je schoonzus heel erg boos op je is en het liefst ziet dat haar man de onschuldige is. Het lijkt me ook niet verstandig om haar zijn mails te laten lezen, dat kan ze zien als natrappen of een nieuwe poging om haar huwelijk te vergallen. Misschien heeft het meer tijd nodig dan een jaar.
Mijn situatie is zo dat het al veel langer geleden is dat mijn partner zijn ex verliet voor mij. Ik had ook de hoop dat zijn ex en ik na verloop van tijd on speaking terms zouden komen, maar het tegendeel is waar. Zij ziet mij nog steeds als aanstichter van al het leed dat haar is aangedaan en doet er alles aan om hun kinderen tegen hun vader en vooral mij op te zetten. Ik heb het maar losgelaten en zie wel wanneer zij haar wrok opzij kan zetten, hoewel het voor mij natuurlijk veel makkelijker zou zijn als we wel door een deur kunnen. Voor haar ook, lijkt me, maar daar is ze nu nog niet aan toe. Van ervaringsdeskundigen begreep ik dat dat, als het nog gebeurt, wel 10 jaar kan duren. In de tussentijd is het een kwestie van loslaten. Gelukkig is het haar niet gelukt om de rest van de familie tegen mij op te zetten (heeft ze ook geprobeerd), die zien wat meer het grote geheel. Daar is zij dan ook weer heel kwaad over, maar het is natuurlijk ook niet niks wat haar is overkomen.
Wat zegt je man ervan?
Het is toch zijn familie? Wat is zijn mening nu over alles en praat hij met zijn zus?
Ik denk ook
dat je niet kan verwachten dat schoonzus weer normaal tegen je gaat doen, ik denk zelfs dat je dit helemaal niet meer hoeft te verwachten. Een gegrief en gekwetst mens is net een olifant, die vergeet niet.
Ik zou daar ook niet al te veel verwachtingen over hebben, eerlijk gezegd. En verder zou ik niet die mails uitprinten, jij weet dat hij het ook wilde, het is inderdaad niet eerlijk dat het nu lijkt alsof het van jou kwam, maar dat had eigenlijk toen het uitkwam duidelijk gemaakt moeten worden. Nu na een jaar rakel je er veel te veel mee op. En in het algemeen is het zo dat als een man en vrouw vreemdgaan, het veel erger is als de vrouw het heeft gedaan, bij een man denkt men al snel: echt weer een kerel.
ik denk dat je je het beste een beetje afzijdig kunt houden van de schoonfamilie en je gewoon op je eigen familie en gezin richten. Jij weet hoe het werkelijk zit!
Vorig jaar was je verhaal wel een beetje anders
Vorig jaar was je verhaal wel een beetje anders. Ipv 1 keer gezoend had je het er in maart over dat je zwager een geweldige minnaar was en in juni dat je liefdesverdriet had, omdat jij had willen scheiden, maar je zwager op het laatste moment afknapte. Dat klinkt wel een beetje anders als 1 keer gezoend en alleen opbiechten aan je man dat je verliefd was.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je schoonzus je niet kan luchten of zien, want als het aan jouw gelegen had dan was ze haar man kwijt geweest.
Natuurlijk heeft hij net zo goed schuld, maar je schoonfamilie daarvan overtuigen zal de zaak er niet beter op maken. Op het moment dat jij met zijn oude mails op de proppen komt zullen ze jouw als haatdragend mens gaan zien dat nadat het haar niet gelukt is om er met de zwager van door te gaan alsnog dat huwlijk probeert te laten klappen. Waarom zou je anders die mails zo lang hebben bewaard zullen ze redeneren.
Je kunt nu eigenlijk niks doen of vergiffenis af te dwingen. Ik zou zeggen laat het los, ontwijk je schoonfamilie, je man zal wel ook niet meer zo happig op contact met zijn zwager zijn en geef het tijd, veeeel tijd. Ga verder, jij hebt je verliefdheid opgebiecht aan je man (ik weet niet tot hoever je in de details eerlijk bent geweest) en moet je richten op jouw huwelijk. Of je zwager nou wel of niet helemaal eerlijk is tegen over je schoonzus is hun zaak.
Groetjes Jessica
