Help... [durf niet te vertrouwen]
Hallo,
Ik zit met een groot probleem (voor mij toch) en zou graag in contact komen met mensen die soortgelijks hebben meegemaakt en hoe zij hier nu mee omgaan en het hebben verwerkt.
Ik kan er een héél lang verhaal van maken, maar daar schiet ik nu niet veel mee op denk ik. Het gaat om de kern. In mijn vorig huwelijk ben ik meermaals op een afschuwelijke manier bedrogen door mijn man. Zo heeft hij een affaire gehad met de toen 18 jarige dochter van mijn zus. Maar waar het meestal mis ging was op zijn werk… Hij bedroog me voortdurend met collega’s en is er uiteindelijk met een collega vandoor gegaan.
Mijn huidige man zit gelukkig helemaal anders in elkaar. Hoewel ik weet dat ik hem kan vertrouwen ligt het onderwerp “collega’s” wel heel erg moeilijk voor mij. Hij heeft een baan waar hij constant in contact komt met (jonge) vrouwelijke collega’s en moet dagelijks een aantal keer met ze “overleggen”. Ik heb al bij een psycholoog gelopen om deze ervaringen te verwerken, maar het heeft me alleen maar heel veel geld gekost. Even dacht ik er dan bovenop te zijn, maar er hoeft maar iets kleins te gebeuren of ik val weer die put in…
Ik ben zo bang… Ik wil zo graag vertrouwen hebben in mijn man, maar de angst slaat me om het hart als ik bedenk wat er op het werk allemaal kan gebeuren. Het klinkt misschien paranoia, maar ik ben zo gekwetst en beschadigd dat ik elke dag die pijn en verdriet weer voel. Mijn man heeft het hier ook moeilijk mee en weet niet meer wat hij moet doen om mij gerust te stellen. Ik geraak niet uit die negatieve spiraal. Ik wil onbezorgd gelukkig zijn samen met hem!!! Maar mijn angst is sterker/groter dan mijn vertrouwen. Het is ook moeilijk uit te leggen en mensen vinden het dan soms ook moeilijk mij te begrijpen.
Zijn er vrouwen die ook zoiets hebben meegemaakt maar uiteindelijk wel over hun angst heen zijn gestapt? Die een manier hebben gevonden om weer vertrouwen te winnen? Om ermee om te gaan? Ben heel benieuwd naar jullie reacties.
Ik ben het gevecht met mezelf zó zat…
Help…
Werken aan je onzekerheid
Ik denk dat dit probleem meer met jou dan met je man te maken heeft.Dus kun je volgens mij i.p beter zelf ergens gaan praten.Misschien dat hij wel een keertje mee wil op den duur?
Je moet er wel iets mee want anders wordt het nog een selffulfilling prophecy.Het wordt er niet leuker op als hij steeds merkt dat je hem niet vertrouwd.Draai het eens om: als hij steeds zo bang zou zijn dat jij niet te vertrouwen bent?
Er zijn ook veel boeken geschreven over dit onderwerp. Misschien eens googlen op het onderwerp en dan naar de bieb?
Ik hou me altijd voor dat ik niet kan voorkomen dat mijn man ooit verliefd wordt op een ander en vice versa.
Wat je wel kunt doen is geinteresseerd blijven en je best doen voor elkaar en vooral ook wat te lachen hebben.Voor de rest is het leven wat mij betreft volkomen onvoorspelbaar en ik vind het een rustig idee dat ik eigenlijk maar heel weinig in de hand heb
(behalve mezelf eventueel). Wat zou ik me dus druk maken.Het helpt toch niet, integendeel..
Succes, Damajo
