Hoe kom je los van je ex?
Naar aanleiding van het draadje hierboven mijn vraag : "hoe kom je los van je ex?"
Mijn ex woont al een jaar bij zijn vriendin en haar kinderen. Inmiddels is de scheiding rond en binnenkort verhuis ik met twee puberzoons naar een ander huis. De afgelopen tijd heb ik veel met mijn ex te maken gehad, er moest veel geregeld worden. Dus kwam hij hier regelmatig over de vloer.
Ik merk dat ik het nu veel moeilijker heb dan in de zomer. Het is nu een jaar geleden dat ik er achter kwam dat hij iemand anders had, dat speelt ook mee. De feestdagen komen er aan, de verhuizing in het verschiet.
We kunnen goed samen door een deur, te goed eigenlijk. Want iedere keer bekruipt me het gevoel dat het zo zonde is, al die jaren samen zomaar weggegooid voor een nieuwe liefde. Kortom ik ben nog helemaal niet los van hem.
Hoe ga je daarmee om? En met de frustratie die ik voel als ik zijn vriendin zie? Verstandelijk weet ik heel goed dat hij voor haar gekozen heeft. Maar gevoelsmatig zit er nog zoveel verdriet en liefde naar hem toe en haat naar haar. Zij is toch de vrouw die mijn man heeft afgepakt, zo voel ik dat.
Kerst gaan de jongens daar een avond naar toe, ik ben dan niet alleen gelukkig maar ik heb het er toch nu al moeilijk mee.
Wanneer wordt het minder?
Realiteit onder ogen zien en rouwen
Je schrijft: "We kunnen goed samen door een deur, te goed eigenlijk. Want iedere keer bekruipt me het gevoel dat het zo zonde is, al die jaren samen zomaar weggegooid voor een nieuwe liefde." Dit is dromerij. Of het nou zonde is of niet, of jullie nou wel of niet supergoed door één deur kunnen, je ex is vertrokken om met een ander te zijn en dat is de realiteit. Heb verdriet, voel je frustratie als je die vermaledijde vriendin ziet, ben boos op die stomme vent die zomaar al dat goeds heeft weggegooid, voel de pijn als je denkt aan je zoons die kerst aan het vieren zijn in dat namaakgezin. Het is een rouwproces, je moet afscheid nemen, en in jouw geval ook nog eens van een leven met iemand van wie je eigenlijk helemaal geen afscheid wil nemen. Dat is moeilijk! Gun jezelf de tijd. Ik was blij dat ik van mijn ex verlost was en had evengoed anderhalf jaar nodig om een beetje het gevoel te hebben los van hem te zijn. Ik vond fysieke afstand en zo weinig mogelijk contact daarbij heel behulpzaam. Door omstandigheden heb ik mijn ex op een gegeven moment zes weken niet gezien en dat voelde ik als een vakantie! Jij schrijft zelf al dat het van de zomer beter met je ging. Ja, tuurlijk, als ik je posting goed lees, zag je hem toen een stuk minder. Zijn die regeldingen nu klaar? Zorg er dan voor dat je hem niet meer tegen het lijf loopt. Als je al grote kinderen hebt lijkt me dat niet zo'n probleem. En tja, (de donkere dagen voor) Kerst, feestdagen en zo .. verrassend dat je er nu meer last van hebt 
Het wordt minder, het wordt weer zomer! Sterkte.
Groet, Hannes
Onverwachts advies
Lara:
"Want iedere keer bekruipt me het gevoel dat het zo zonde is, al die jaren samen zomaar weggegooid voor een nieuwe liefde. Kortom ik ben nog helemaal niet los van hem."
Precies; jij had nog best met hem verder gewild. En dat is gewoon rot, en daardoor ben je in rouw.
Een onverwachts advies: Koop een beha van Marlies Dekkers, ga naar een eighties-party, en pik een lekkere vent op voor een heet nachtje. 
)
Dat advies is niet 100% serieus, maar het is wel belangrijk om te merken dat ook zonder je ex weer leuke dingen kunt doen. Of dat nu gaat via heftig uitgaan of op een andere manier.
Nou
het laatste eighties feestje was zeker geen gesloten feestje. Geen hete date, maar wel gezellig een avond uit.
Kijk eens bij een meer 'doelgroep' gerichte site. Uitjes genoeg voor alleen staande ouders. Met en zonder kinderen. Bv bij Ouder alleen.
Groet,
Angela
Sorteren
je kunt de uitjes ook sorteren op regio. Maar kijk eens bij de clubjes, daar zitten een aantal regio clubjes bij. En die hebben nog wel eens heel spontane uitjes die niet in de kalender gezet worden.
groetjes,
Angela
Nog iets
Lara:
"Dat is heel fijn alleen heb ik er zo\'n moeite mee als ik hem zo vaak zie."
Ja, dat helpt ook niet. In een aantal opzichten is afstand beter;het is niet voor niets dat exen geregeld rollebollend over straat gaan: In die ruzies zit veel woede/verdriet/rouw over de scheiding.
Nog iets om over na te denken: Was je jong toen je hem leerde kennen, en/of was hij je eerste grote liefde? Ik heb de indruk, dat dat het ook emotioneel lastiger maakt.
