Hoe zouden jullie hier mee omgaan? [man flirt met collega]

Lastig

Hoe reageerde hij op jouw ontdekking dat hij recent uren gebeld heeft met haar?
Hij zal nu toch eens met de billen bloot moeten lijkt me. Eerst zeggen dat hij per 1-1 het niet meer doet omdat hij ziet wat het met jou doet, en vervolgens gewoon doorgaan. Dit vraagt om uitleg van zijn kant.
Ik kan me ook voorstellen dat dit op het werk voor jou heel lastig is, je bent ook haar collega, zij weet van jouw bestaan, jij van het hare in het leven van je man.

Dan jouw vraag of het erg is wat hij doet. Jij bent de enige die daarop antwoord kan geven, daarover zijn meningen namelijk heel verschillend. Niemand kan voor jou bepalen of dit niet erg, een beetje erg of heel erg is. En of het te vergeven is, ook daarop zul je zelf een antwoord moeten zien te vinden. Dat hangt van veel andere zaken af in jullie relatie.

Sterkte ermee, Minet

Minet

Bedankt voor je snelle bericht.
Ik ben misschien niet duidelijk geweest. Hij heeft na
1-1 niet meer gebeld. Ik ben erachter gekomen van nov/dec. Zoals hij zegt het verleden heeft hem ingehaald.

Toen ik hem ermee confronteerde huilde hij als een kind en smeekte mij om hem niet te verlaten. Lachen he? Hem verlaten.... hij heeft MIJ verlaten, door zijn actie.

Weet je wat het is, ik kan er niks mee. Ik wil hem ook niet kwijt, dat zou mijn antwoord moeten zijn toch? Maar ik heb ook problemen met vertrouwen en die is nu 0,0. Heb altijd gezegd dat ik niet met iemand zou wonen die ik niet vertrouw. Hij vroeg mij om nog 1 kans.
En ik ben denk ik wel bereid hem die te geven. Want ja vreemdgaan is toch erger he? Of niet???

Ik weet het niet......

Emotioneel vreemdgaan

laatst in de Opzij een artikel over emotioneel vreemdgaan. Daar valt dit onder en vaak ervaren de partners dit als veel pijnlijker dan een keer een oridnaire sexpartij met een ander. Begrijp me goed, ik wil een keertje het bed delen echt niet baggetaliseren. Het feit dat iemand uren kan bellen, mailen, smms-en komt veel bedreigender over op je relatie. Gevoelens en gedachten worden gedeeld, die blijkbaar je partner niet met jouw wil of kan delen.
Het lijkt me dat daardoor het ontzettend begrijpelijk is dat jij na die verklaring na 1 januari ga ik dit nóóóóóit meer doen het hele zaakje nog niet vertrouwd.
Je weet trouwens dat de meeste voornemens die gemaakt worden op 1 januari nooit waargemaakt worden? Het gaat erom als je een voornemen hebt, dat je er helemaal achter staat, dat het tussen je oren klopt. Daar heb je helemaal geen datum voor nodig!

Goed, jullie zullen m.i. samen moeten dealen met het feit dat hij jouw vertrouwen heeft beschaamd, behoorlijk. Dat is niet alleen iets waar jij aan moet werken, maar hij moet hier zeker zijn steentje aan bijdragen. Therapie, zoals Minet voorstelt, lijkt mij zeker een goede. En dan niet jij alleen, maar samen.

Sterkte, het lijkt me dat je behoorlijk in tweestrijd staat, thuis en op je werk. Lijkt me ontzettend lastig.

Knuffel van Purk

Christina

Ik vind het een beetje klinken alsof je man een verslaving heeft waarmee het hem niet lukt om te stoppen. Ook dat voornemen per 1 jan. Hij doet iets wat hij niet wil maar niet kan laten, is dat zo? Dus misschien is er een diepere oorzaak voor dit gedrag. M.a.w. door dit te doen vlucht hij voor het werkelijke probleem. Als dat zo is dan lijkt het me dat hij naar de huisarts zou moeten gaan om het probleem te bespreken, en dan behandelt worden om er van af te komen. En dan zou ik het ook niet persoonlijk opvatten, als je snapt wat ik bedoel, hij heeft een probleem. Groetjes, Yvon.

Bedankt

Bedankt allemaal voor jullie advies.

Het is heel fijn te horen wat ik al dacht. Het is ZIJN probleem en inderdaad het lijkt mij ook een verslaving. Dat heb ik hem ook gezegd en hij zegt dat het gewoon de aandacht is en meer niet. Het stelt voor hem niks voor.
Hij zegt dat hij al uit zichzelf was gestopt en dat is waar, volgens de telefoonoverzichten dan is er sinds anderhalve maand niks meer gebeurt.

Het was ook zo dat hij op oudejaarsavond tegen me zei: wat zijn jouw voornemens. Ik het vertelt en toen zei ik en die van jouw, dit was zijn antwoord:
een betere man voor jou zijn.....
dus ja hij bedoelde kennelijk spijt te hebben van wat hij gedaan had en ingezien dat het niet klopt. Dit heeft hij uit zichzelf gedaan. Het is niet zo dat ik hem NU heb betrapt en dat zegt hij ook. Vandaar dat hij mij vraagt hem nog 1 kans te geven.
En ja jongens er staat teveel op het spel, 12 jaar huwelijk, kind, familie etc. etc. etc. Jullie kennen dat wel denk ik.

Maar ja vertrouwen en eerlijkheid staat zo hoog bij mij. Is dat dan een probleem van mij? Ik wil het liefst ook niet in therapie. ik wil er met het liefst met zijn 2-en uitkomen.

Die collega werkt overigens niet bij ons in het pand. Dat scheelt, ik weet ook niet wie het is. Maar aan de andere kant, vind ik het zo lastig omdat het dan lijkt alsof zij het wel weet en ik niet...... het kan iedereen zijn.

Betere man zijn

dat klinkt echt prachtig en oprecht. Kan je terugkijken op de afgelopen anderhalve maand ook zien hoe hij dat daadwerkelijk geprobeerd heeft te zijn.
Ik denk dat er namelijk meer moet gebeuren, dan niet meer chatten, mailen etc. Als ik zo tussen de regels door lees, haal ik dat er namelijk uit. Gedrag is gestopt, dat is mooi, maar er is meer nodig denk ik zo.

Heb ik dat goed? Dat je eigenlijk meer wilt zien, dan alleen het stoppen van het gedrag?

groetjes van Purk

Nou..

Als het probleem is dat het een verslaving is, dan zou ik het heel knap vinden om daar helemaal alleen uit te komen. Hij heeft dan hulp nodig, van jou of anders van buiten. En steun, wel van jou dus. En dus niet maar één kans, dan leg je er te veel druk op. Als het hem dan niet lukt om er uit te komen dan durft hij je niks meer te vertellen. Misschien moet je eens met hem bespreken wat nou precies het probleem is. En probeer dan op een open manier te praten, met dus als doel de oorzaak van het probleem vinden, en niet verwijtend het gesprek in gaan. Sterkte & succes.

Besluit genomen

Hoi allemaal,

Ik wilde jullie nogmaals bedanken voor alle advies en laten weten dat ik besloten heb, mijn man nog 1 kans te geven. We hadden het hiervoor veels te fijn om dat op te geven. We hebben uren gehuild, gepraat over wat hij voelt en hij heeft al mijn vragen beantwoord.
Dus ja, ik geef hem nog een kans.

Maar toch zou ik jullie willen vragen wat jullie zouden doen als het jullie zou overkomen?

Groeten,
Christina

Doen

Als jullie samen verder willen dan moet je de reden weten waarom hij dit doet, en dan moet hij dat aanpakken. Weet je waarom hij dit doet?

Aandacht

Hoi Yvon,

Ik wil heel graag verder maar mijn hoofd tolt nog steeds.

Hij zegt dat het puur een aandacht iets is, niks meer en niks minder. Ben inmiddels achter wie zij is.
Een marokkaans vrouw met hoofddoek..... goh wat zijn ze toch gelooflijk he?? Die hoofddoek is dus gewoon voor de schijn want onderstussen sms-te ze de hele dag met een man..... collega.....

Afijn, ik heb besloten om met hem verder te gaan hoe moeilijk het ook is, maar ik heb wel voorgesteld een therapeut in te schakelen. Want je slaat de spijker op zijn kop, WAAROM DOET IE HET OF HEEFT IE HET GEDAAN!!!!!

Bedankt weer.

Greetz,
Christina

Marielle

Jammer dat je zo in de aanval tegen me gaat, ik heb het erg moeilijk op het moment en heb dit soort dingen niet nodig. Ik discrimineer niemand want ik ben zelf een buitenlandse en voor zover ik weet wonen we in een vrij land en heeft iedereen recht van meningsuiting.
Daarnaast is het gewoon een feit wat ik zeg, het gebeurt voor mijn ogen. Daarnaast staat het geloof volgens mij ook totaal haaks met hetgeen zij gedaan heeft.
Het is een onderwerp waar ik zowiezo nooit iets van heb gesnapt, een hoofddoek om (dit is duidelijk een geloofsovertuiging lijkt mij) maar smsen met een vreemde man mag wel van Allah??? Goed, die frustratie is er uit.

Nu waar het echt om gaat. Ben er gewoon nog niet uit.
En hoop op dit forum wat steun en advies te vinden in deze moeilijke tijd.

Christina

Cristina

we wonen inderdaad in een vrij land, maar ik vind je reactie wel wat kort door de bocht. He maakt niet uit of de vrouw waarmee je man smst, mailt en belt moslima is of niet. Het doet er eigenlijk simpelweg niet toe. De manier waarop je haar betiteld 'die hoofddoek' vind ik ook niet kunnen.
Dit staat allemaal los van het feit dat ik met je mee wilt denken en je niet benijdt in welke situatie je verkeert. Je situatie is echter niet een excuus om te discrimineren, ook al ben je een buitenlandse (zoals je aangeeft als reden, waarom je dit zou mogen zeggen).

Ik kan me voorstellen dat je enorm gekwetst bent door het feit dat je man zo veelvuldig, achter jouw rug om contact heeft gehad met een andere vrouw. Het is mooi dat hij daar spijt van heeft, maar ik schat zo in dat hij behoorlijk moet afkicken van deze manier van contact. Spannend, stiekem, blijkbaar vond hij dat toch leuk.
Het lijkt me echt raadzaam dat jullie samen eens gesprekken met een therapeut hebben. Gewoon om zaken op een rijtje te zetten om duidelijk te hebben bij elkaar wat dit allemaal met jullie beiden gedaan heeft. En dan de blik op de toekomst. Hoe geven jullie dit samen een plek.

Ik wens jullie daar veel sterkte en wijsheid bij.

groetjes van Purk

Overdreven politiek correct

Ik begrijp heel goed dat Cristina uit haar pak valt dat de "andere" vrouw een moslima met hoofddoek is. Die hoofddoek draagt ze toch om te laten zien dat ze kuis is? Vervolgens lekker gaan flirten met een getrouwde man wekt op zijn minst de schijn van een tegenstelling.

Hier op de Bible Belt hebben we het over langrokkers en hun asociale parkeer en rijgedrag, maar zondag wel met een uitgestreken gezicht vooraan in de kerk. Als mensen zich zo duidelijk religieus profileren, dan verwacht je daar ook in moreel opzicht wat van.
Marieke

Je haalt me de woorden uit me mond marieke

Hoi Marieke,
Bedankt voor je steun en begrip! Nogmaals ik discrimineer echt niemand. Ik doelde alleen op de feiten en aangezien het voor mij toch al een vaag geheel is dit omdat ze inderdaad niet altijd consequent zijn en mijn eigen persoonlijk verhaal lijkt dat te bevestigen. Dit was dus even een zijspoor en natuurlijk ook omdat ik pissig ben, logisch toch? Als purk en blok eens wisten wat ik allemaal over mijn man heb gezegd nou dan heb ik hem ook neergehaald als individu, maar daar wil ik het helemaal niet over hebben.

Eindelijk iemand die mij begrijpt en begrijpt wat ik wilde zeggen, gewoon een feit, niks meer en niks minder. De waarheid is nu eenmaal hard soms.....

In ieder geval ben ik nu wat gekalmeerd en zie ik het licht weer. We hebben uren gepraat en gehuild samen en ik denk en hoop werkelijk dat we eruit gaan komen.

Bedankt allemaal.

Groeten,
Christina

Christina o.t.

Je deed wel degelijk een discriminerende uitlating ook al wil je het schijnbaar niet zo noemen.Ik denk dat bij het meldpunt discriminatie de wenkbrauwen hier wel van omhoog zullen gaan.
Trouwens: wie zegt dat zij die hoofddoek uit overtuiging draagt? Sommigen mensen doen dat ook omdat de omgeving dat verwacht(groepsdruk)

Damajo

Lieve christina

Lieve Christina, ik vind het heel dapper van je dat je je man nog 1 kans wil geven. Wat ik zelf zou doen? Ik denk dat ik erg vergevingsgezind ben, misschien te, dat weet ik niet, ik zat en zit ook niet in zo'n situatie. Het is moeilijk precies te zeggen wat je moet doen, omdat ik je situatie niet echt van binnen ken, maar als ik het zo lees vind ik het fijn dat jullie het opnieuw proberen en ik hoop echt oprecht voor jullie dat je man zijn gedrag verbetert. Sterkte en succes, het lijkt mij van een afstandje een goede beslissing!
liefs Geerke

Cristina

naast mijn opmerking over discriminatie, die ik nog steeds terecht vind, heb ik wel degelijk gereageerd op jouw probleem dat je hier geplaatst hebt. Ik vind het dus wat kort door de bocht om te stellen dat er nu eindelijk eens iemand is die je begrijpt.
Het komt op mij over dat je momenteel geen tegengeluiden kan horen. Als je wat tegengas krijgt, begin je nu meteen om je heen te slaan.
Dat is een keuze, maar maakt wel dat het lastig voor je kan worden om open te staan voor suggesties of enige zelfreflectie.

Groeten van Purk