Ik ben ineens "de andere vrouw"
Ik heb een goede vriend, vriendschap is in de laatst jaren echt gegroeid, we kunnen het heel goed vinden samen, veel lol, maar ook fijne gesprekken. Mijn man kent hem ook, vind het ook een prima man, kunnen het ook goed vinden samen, maar toch is het mijn vriendje. Zien elkaar wekelijks via gezamelijke hobby, en blijven dan altijd nog wat na borrelen. Buiten de hobby regelmatig contact, via mail en sms, soms bellen. Over hele gewoon dingen. Ik heb wel de neiging hem schatje te noemen, maar dat doe ik eigenlijk bij iedereen. Regelmatig over zijn vrouw gesproken, of die het wel goed vind dat we het zo gezellig hebben, en of ze het vervelend vind dat hij wel eens laat thuis is enz enz. Maar nee zijn vrouw vind alles prima, blabla bla
Nou kreeg ik afgelopen weekend ineens smsjes ( midden in de nacht) met rare teksten, kon het eerst niet thuis brengen maar na een aantal smsjes viel het kwartje.. ze waren van zijn vrouw!!!
Heb niet gereageerd, maar wel aan mijn man laten lezen, en smorgens mijn vriendje op zijn werk gebeld. Hij wist van niks, lag al te slapen toen ik de smsjes kreeg. Heeft zijn vrouw gebeld en die was dus boos, had in zijn telefoon gekeken en had daar mijn smsjes gezien. in de strekking van: He schatje het was gezellig tot volgende keer, x mijn naam Daar was ze helemaal van over de zeik... zeer begrijpelijk overginds omdat nu blijkt dat vriendje nooit verteld heeft over mij. Nooit smsjes heeft laten lezen, Na een na-borrel niet vertelde dat ik daar dan ook bij was, of zelfs dat het alleen met mij was.
Ik begrijp zijn vrouw wel hoor, hij is veel veranderd de laatste tijd, rijd ineens op hele trendy scooter, kleed zich leuker enz..
Bij mij zouden ook alle alarmbellen gaan rinkelen.
Ben dus nu beetje boos op vriendje, als hij gewoon eerlijk tegen vrouw was geweest had ik nu geen gedonder gehad. Nu heb IK het gedaan, terwijl ik hem nooit met ook maar 1 vinger heb aangeraakt.
Aan de andere kant is het ook zijn probleem, ik hoef aan Haar geen verandwoording af te leggen vind ik zelf. Aan mijn man wel, maar die kent mij heel goed en vertrouwd mij ook. Bovendien weet hij vanaf het begin van ons contact, en heeft de vriendschap zien groeien. Hij weet dat ik dol ben op vriendje en heeft daar geen problemen mee.
Ik begrijp dus die arme vrouw heel goed, maar ik wil mijn vriendje niet meer kwijt! Hoe bewijs je tegenover een belogen vrouw dat er geen sprake is van een liefdesrelatie???
Knippen, plakken en mailen
Nou, je kan het prima onder woorden brengen. Dus, kopieer je berichtje hierboven naar een e-mailtje, verstuur het naar zijn vrouw en klaar ben je. Verder is het inderdaad niet jouw probleem.
Daarnaast eventueel met je vriendje praten. Waarom heeft hij het nooit aan zijn vrouw verteld? Voelt hij misschien toch meer? En hoe verder vanaf hier? Hij is tenslotte ook niet eerlijk naar jou toe geweest.
Als
Als het een fatsoenlijke man is, en hij is al een tijd zo geniepig naar z'n vrouw toe, dan hoop ik dat hij nu aan z'n vrouw zal laten zien dat hij zich van jou terugtrekt en wat meer energie aan haar zal geven
Het is helemaal normaal dat die (arme) vrouw zich nu rot voelt en dat ze wat van haar man mag terugverwachten !! Of jullie nu sex hadden of niet, wat maakt dat uit... ze voelt zich door haar geniepige man in de kou staan en weet niet half wat jullie allemaal samen voor tijd hebben doorgebracht,
Als ik in haar plaats was zou ik allesbehalve mooipraterij willen verwachten, enkel inzet van haar man zou welkom zijn
hopelijk heb je daar respect voor !!
Idd geniepig
Ben hoe langer hoe bozer op hem, vind het zo erg voor zijn vrouw. Ik ga maar even mezelf na hoe ik zou reageren als ik zoiets zou ontdekken. Al stelt het dan in mijn ogen niks meer voor dan een vriendschap, kan je het natuurlijk wel als vreemdgaan uitleggen. Als hij met mij dingen bespreekt waar zij geen weet van heeft vind ik het net zo goed vreemdgaan.
In ons gezin is het gewoon een bekende, en aanwezig in gesprekken bv: wat zij henk ervan? enz. mijn kinderen kennen hem zelfs!
In hun gezin wist blijkbaar niemand dat ik uberhaubt bestond.
Ik ga maar eens een ernstig gesprek met hem aan, want hij heeft idd mij ook belogen. Hij heeft altijd gepraat over zijn vrouw of ze er van af wist. Toen wij op vakantie waren hebben we ook een kaartje naar hun gezin gestuurd, met de groetjes van ons allemaal. Ik vond het alijd wel vreemd dat wij haar ( onze andere hobby vrienden) zijn vrouw nog nooit hadden ontmoet, terwijl we de andere partners over het algemeen wel kennen.
Ik denk dat ik maar vrienden word met zijn vrouw, ipv hem! Ik vind het erg raar? waarom zou hij dat nou doen?
Nou
"waarom zou hij dat nou doen? "
Ik kan twee dingen bedenken. A. hij vind jou leuk en had eigenlijk gehoopt op meer. of B. Hij ziet jou als vriend, maar denkt niet dat zijn vrouw dat ook zo zou zien/accepteren.
Waarom zou hij dat nou doen?
Het zou ook gewoon kunnen dat hij erg voorzichtig is met jou melden aan zijn vrouw omdat zijn vrouw erg jaloers van aard is. Dat ze van begin af aan wantrouwend zou zijn geweest en dat hij daarom maar heeft besloten jou buiten beeld te houden thuis. Dat is niet handig, zacht gezegd, maar ik ken minstens een voorbeeld: mijn ex, met wie ik nog min of meer vriendschappelijk omga, vertelt het zijn vrouw ook zelden als hij mij heeft gesproken (telefonisch). Gewoon, omdat hij geen zin heeft in gezeur, en zich niet wil hoeven verdedigen terwijl er niks aan de hand is. Ik zeg hem altijd dat hij meer verdenking op zich laadt door niets te zeggen (want je weet maar nooit wat ze weet), maar hij vindt dit makkelijker. Zijn probleem.
Mijn voorgangsters kunnen natuurlijk ook gelijk hebben met hun idee dat jouw vriend hoopte dat er met in zat met jou, maar het hoeft niet.
De enige manier waarop je er achterkomt en voorkomt dat dit een opgeblazen toestand wordt, is bellen en praten. Met hem en met zijn vrouw.
Da's niet zo mooi
Wat jammer dat er nu een schaduw over jullie vriendschap ligt. Ik weet uit ervaring dat een warme vriendschap tussen een man en een vrouw echt wel mogelijk is maar helaas kan het heel erg bedreigend overkomen op de partner(s). Ik begrijp dat ook heel goed. De angst dat het toch meer is (geworden) dan vriendschap komt toch om de hoek kijken.
Is het niet mogelijk om een brief naar zijn vrouw te sturen waarin je jezelf voorstelt, begrip toont zonder de vriendschap heel erg te verdedigen en uit te leggen en het voorstel doet een keer kennis te maken zónder haar man erbij? Als ik zo'n brief zou krijgen zou ik daar wel open voor staan denk ik.
Ik weet dat mijn man het ook heel goed kan vinden met iemand die ik ook goed ken. Doordat ik haar ken wéét ik dat ik er niks achter hoef te zoeken. Dat is toch een prettige gedachte náást de wetenschap dat mijn man zo trouw is als wat.
Goed gesprek gehad
Aan elkaar uitgeproken dat we erg op elkaar gesteld zijn maar dat meer dan een vriendschap echt never nooit nie gebeuren gaat. Dat ik dat weet dat hij dat weet dat mijn man dat weet. Maar dat zijn vrouw daar dus wel twijfels over heeft. Hij vond het heel erg dat zijn vrouw hem niet vertrouwde en was nogal boos dat ze mij terverandwoording had geroepen ipv hem. Zij zag in dat dat idd niet slim was geweest. Hij was zich van geen kwaad bewust maar ziet nu ook wel in dat het allemaal wel heel verdacht eruit zag. Hij vind onze vriendschap wel heel waardevol en hij bleek toch wel over mij verteld te hebben thuis maar gewoon niet alles. Hij belooft nu openheid naar zijn vrouw toe. En zij belooft mij niet meer lastig te vallen. Ik moet eerlijk zeggen dat een vriendschap met haar er wat mij betreft niet inzit. We liggen elkaar niet zo. Gelukkig kunnen mijn man en vriendje wel goed met elkaar overweg. Ik hoop dat dit een eind goed al goed bericht is. Bedankt voor het mee denken. En nog even, er is absoluut geen sprake van lichamelijke aantrekkings kracht. Hij is een stuk ouder en ik heb een grote broer gevoel bij hem.
Fijn
Gelukkig dat het zo snel besproken is over en weer en dat ook voor de vrouw van.. duidelijk is hoe jullie tegenover elkaar staan. Ik hoop dat jullie de vriendschap gewoon weer kunnen voortzetten.
Goedgelovig
dus...jullie verwachten van die vrouw een zekere goedgelovigheid na dit stiekem gedoe, ze moet het goed vinden dat haar man met z'n 'schatje' erop uit gaat, ze mag vooral geen wantrouwen hebben,
pfft, eerlijk gezegd, als ik die vrouw zou zijn zou ik daar helemaal geen zin meer in hebben en zou m'n partner daar alle begrip voor mogen opbrengen !
Goed of slechtgelovig
Ik ben het wel eens met de reactie van trouw. Want ik heb in dezelfde situatie gezeten, Konijn. Gewoon een goede vriend, gevoel van grote broer, toen vond zijn vrouw het erg vervelend allemaal terwijl er verder niets tussen haar man en mij was dan platonische vriendschap. Toch was ze jaloers en vertrouwde het niet. Vriend en ik hebben toen toch besloten om de vriendschap op een heel laag pitje te zetten. Zo laag dat we elkaar nu maar ongeveer eens per twee jaar zien. Want wat als dit zijn huwelijk verziekt? Ik moet er niet aan denken. Alleen heb ik in het goede gesprek met haar wel gezegd, dat dit dus niet betekent dat zij gelijk had. Er was niets verliefds of sexueels tussen hem en mij. Dat we elkaar veel minder zien wil niet zeggen dat we daarvoor iets deden dat fout was. We doen het voor haar gemoedsrust. En dat waardeert ze gelukkig wel. Ze heeft ook geen hekel aan mij. We zijn alleen elkaar type niet zo maar we kunnen best door 1 deur.
Niet eens
Ik vind een relatie pas slecht als je om of van die relatie geen vriendschap met iemand mag hebben, of dat nou met iemand is van hetzelfde geslacht of niet. Ik vind dus dat de vrouw van vriend het gewoon moet accepteren. Ooit toen ik nog studeerde las ik een kreet van op een poster (van loesje?): 'omdat ieder mens er één is, en niet de helft van een stel'.
Kom zeg, je man of vrouw kan toch niet ál je behoeftes vervullen, en mag ook niet van je eisen dat dat wel het geval zou moeten zijn.
Mirreke
Zo denkt dus vriendje er ook over, hij pijnst er niet over om zijn vriendschap met mij te stoppen, voor zijn vrouw. Niet dat ze het hem heeft gevraagd hoor.
Ik zou het wel begrijpen, maar ik ben een vrouw.
Vind dat hij meer rekening houd met mijn gevoelens dan met die van zijn vrouw, beetje een hork is het wel. Maar vrienden gaan voor het meisje is zijn motto, zelfs als de vriend ook een meisje is.
Nou vind ik onze vriendschap wel heel waardevol, maar mijn man gaat ten alle tijde voor hoor.
Mijn man heeft gelukkig nog nooit problemen gehad met vriendinnen of vrienden, hij accepteerd en respecteerd ze gelukkig gewoon.
Rekening
ik vind het toch ook maar een gekke gedachte dat vrienden voorgaan op je liefje, dan zou ik toch echt niet graag dat liefje zijn hoor, dat is toch weinig respectvol naar haar toe, een erg goede band kan je toch niet hebben lijkt mij (nog minder dan een vriendschapsrelatie)
het is misschien niet te promoten dat je het moeilijk hebt met een vriendin van je man, maar dat je zo weinig respect hebt voor je partner vind ik ook maar buitenmaats, bij konijn voel je tenminste aan dat ze nog steeds het meeste respect heeft voor haar man en waarschijnlijk ook wat zou rekening houden met z'n mening
je kan begrip ervoor hebben dat je partner niet blijft omgaan met z'n schatje of je kan begrip ervoor hebben dat dat hij zijn schouders optrekt om waar z'n partner het mogelijks ten onrechte moeilijk heeft
Tja
Ik kan natuurlijk niet IN zijn relatie kijken maar hij maakt op mij een heel gelukkige indruk hoor. Ik geloof ook niet dat ik het fijn zou vinden als mijn man zijn vrienden belangrijker zou vinden als mij. Maar ik ken alle vrienden EN vriendinnen van mijn man wel. En wij vinden beide dat vriendschap buiten een relatie ook heel belangrijk is. Mijn vriendinnen die ik al ken vanaf de Middelbare school zijn ook heel erg belangrijk en aanwezig in mijn leven, die zou ik ook niet aan de kant zetten als mijn man dat wil ( zonder gegronde reden)
Ach ik weet niet hoe het bij hun thuis gaat, dat is iets tussen vriendje en zijn vrouw, waar ik me echt niet mee ga bemoeien.
Onze hobby ligt nu door de vakantie stil, dus we zullen elkaar nu wel wat minder zien en spreken.
Had er het Voor dat dit gebeurde nog wel met mijn man over gehad om vriendje en vrouw nog eens uit te nodigen om te komen eten/bbqen. Maar ik geloof niet dat we dat nu nog moeten doen, daar zal zijn vrouw niet op zitten wachten vrees ik.
