Irritatie over studiegenoot en afspraken nakomen
Ben ik nu zo'n mopperaar of is dit terrecht irritant?
Ik volg een langdurige cursus en daarvoor hebben we eens per kwartaal een verplicht studiegroepje; Een noot, iedereen woont wat verder dus er moet gereist worden, tussen de 30 en 70 km soms. Het zijn dan groepjes van 3 mensen komen samen en doen opdrachten.
We zouden dit keer bij dame 1 thuis zijn, daar waren we nog niet geweest, dus akkoord.En dag afgesproken. Dame 1 komt er op terug, wil liever bij iemand anders thuis dan bij haar. Oke, nieuwe plek bij dame 2 en nieuwe dag, omdat ik op maandag op 2 minuutjes van haar ook iets te doen heb, makkelijk en dichtbij. Dame 1 mailt weer af. Ze had zich vergist in de datum, en wilde toch liever dinsdag als ze haar vrije dag had, kon maandags niet. Oke, dus wij weer naar dinsdag bij de andere dame 2 afgesproken. Wel lastig voor mij omdat het me dan weer een hele dag reizen kost, voor 2 uur samenzijn. Maar pas me aan en manlief past op de kids. Nu horen we maar niets op de definitieve afspraak voor morgen dus.Dame 2 en ik hebben gebeld en gemailt maar tot nu toe; noppes.Het irriteerd met mateloos omdat als ze nu toch afhaakt, wij net zo goed vandaag met z'n 2-en de studiegroep hadden kunnen doen.Had me echt een dag reizen gescheelt.( totaal 3 uur reizen (retour)
Ben ik nu zo'n tut dat ik me hierover heel erg erger?
Of is het wel terrechte ergenis?
En wat te doen, dan maar zonder bericht met z'n 2-en studeren? Joh, ik kan mijn tijd echt wel beter indelen, is al zo druk en krap allemaal, combi studie werk en gezin met kids!
Mieke
Niet mailen, ouderwets opbellen!
en even uitpraten, dit misverstand.
Ik kan me je irritatie goed voorstellen!
tonny
Stilte
Hoi Tonny, ja we hebben gebeld, maar er wordt niet opgenomen of teruggebeld, dus dat wordt lastig praten
)
"Dame 2 en ik hebben gebeld en gemailt maar tot nu toe; noppes"
Nu zit ik een beetje op de wip, gaat het wel of niet door straks? En ik wil niet blijven bellen ook, het is aan haar om nu contact op te nemen. Ik moet maar met de andere dame overleggen hoe of wat. Maar het blijft heel ergerlijk, dat wel.
Ik hoorde net dat ze dit wel eerder heeft gehad, vlak ervoor afhaken. Lijkt wel of ze er als een berg tegen op ziet.Maar ja, dat is speculeren, en ligt bij haar.
Maar het benadeeld de andere zo wel.
Verkeerde nick
Hoi Tonny, ja we hebben gebeld, maar er wordt niet opgenomen of teruggebeld, dus dat wordt lastig praten)
"Dame 2 en ik hebben gebeld en gemailt maar tot nu toe; noppes"
Nu zit ik een beetje op de wip, gaat het wel of niet door straks? En ik wil niet blijven bellen ook, het is aan haar om nu contact op te nemen. Ik moet maar met de andere dame overleggen hoe of wat. Maar het blijft heel ergerlijk, dat wel.
Ik hoorde net dat ze dit wel eerder heeft gehad, vlak ervoor afhaken. Lijkt wel of ze er als een berg tegen op ziet.Maar ja, dat is speculeren, en ligt bij haar.
Maar het benadeeld de andere zo wel.
Skype
installeer Skype of een vergelijkbaar programma, en werk samen terwijl ieder lekker thuis achter haar eigen computer zit.
Wel eens gehad
Ik heb het ook wel eens gehad dat iemand zijn afspraken over het samenwerken in een groep niet nakwam. Bereidde niks voor, was de helft van de tijd niet aanwezig etc. Deze heer heeft onze groep dus mogen verlaten, jammer voor hem, ik ga niet zwoegen voor een ander.
Bij jou heb ik te weinig info: heeft deze dame tot nu toe wél een zinnige bijdrage geleverd, dan vind ik dat ze nog een kans verdient. Eén keer verzuim vind ik op zich wel kunnen.
Op den duur...
Als het zo blijft kun je haar gewoon uit het groepje kicken. Ik heb een aantal jaar lesgegeven op een opleiding waar het ook gebruikelijk was om in groepjes te werken. Er was altijd wel zo'n type bij als waar jij over klaagt. De andere leerlingen kwamen dan bij mij en wilden eigenlijk het liefst dat ik zo iemand tot de orde riep. Maar het hele idee van die groepjes was juist om niet alleen de opdrachten, maar ook de samenwerking zelf op te lossen. Ik vroeg dan: wat zou je doen als je ergens werkte waar dit zou gebeuren? En dan volgde meestal een antwoord als: ik zou diegene ontslaan na een paar waarschuwingen. Prima, doe dat dan! Dat vonden ze natuurlijk moeilijk, maar als de ergernis te groot werd, deden ze het wel. Vervolgens zat ik als docent natuurlijk met de student opgezadeld die uit het groepje was geschopt. Meestal stopte ik die bij studenten die uit andere groepjes waren gezet in een nieuw groepje, met de waarschuwing dat dit de laatste kans was op het halen van het vak. Vaak ging het dan alsnog mis, maar soms - omdat iedereen even sloom en lamzakkig was, of juist queen bee-ig - rezen ze boven zichzelf uit en werd het alnog wat.
Inderdaad gewoon zonder bericht met z'n tweeën studeren. Je hebt je best gedaan.
