Kadootje
Pas was mijn verjaardag en wat blijkt? Hij had voor mij geen enkel kadootje. Nu lag er al 7 weken iets in de kast (samen gekocht)dat 'ik wel voor mijn verjaardag kon krijgen'. Pas kwam ik het tegen en heb het op zijn bed gelegd zodat ie het niet zou vergeten. Ook hebben we het gehad over iets anders waar ik al langer naar verlang (praktisch kado). Nu kreeg ik HELEMAAL niets (dat wat ik op bed gelegd had was toch voor dochter????). Een paar jaar geleden had ik gezegd dat ik mijn verjaardag niet vierde, ik bedoelde geen feestje, en ik werd niet eens gefeliciteerd. Na deze keer voel ik mij zo gekrenkt. Of ik het niet waard ben om moeite voor te doen. De reden die hij gaf was dat hij niets wist (vooruit, ik houd niet van sieraden). Ik voel me nu zo in de zeik gezet en gekrenkt dat ik vind dat hij heel wat heeft goed te maken en best wel even door het stof mag kruipen. Zo, ik heb even mijn hart gelucht.
Wat een domper!
Hè bah Maud, ook met de vergoeielijking dat mannen van Mars komen valt hier niets aan te redden hoor! Ik kan me goed voorstellen dat je je gekrenkt voelt.
Mijn man weet ook vaak niet echt wat voor mij te verzinnen (heb je hier bij Ouders Online gelezen over de ideeënpot voor inspiratieloze mannen?), maar hij vraagt mij altijd wat ik hebben wil en gaat dan toch pas op het allerlaatste moment nog de stad in om de avond van te voren nog even (zucht steun pieker) veel te dure dingen te kopen. Maar hij doet zeker moeite!
Laat hem even flink door het stof kruipen!!!
Als de liefde van cadeautjes af zou hangen...
... dan was het hier een relatie met diepvriessfeer.
Mijn man is buitengewoon slecht in cadeautjes.
Mijn vader was dat ook.
Anekdote: Ik herinner me één keer dat we samen naar de stad reisden om voor mijn moeder een cadeau te kopen: een naaidoos. Het ergerde mijn vader dat haar handwerkdoos volkomen uitpuilde en we gingen naar Ter Meulen voor een nieuw exemplaar. Mijn moeder vond hem foeilelijk maar heeft hem haar hele leven gebruikt. De te kleine doos werd correspondentiekistje.
Maar het waren/zijn fantastische zorgzame lieve mannen.
Tonny
Hier ook zo'n man
Mijn man is een lieverd, zorgzaam, een fijne vader, maar attent ho maar.
Als ik een kadootje wil, moet ik precies op een briefje schrijven wat ik wil, welk merk en waar hij het kan kopen. Nah.. dan hoeft het voor mij al niet meer.
Ik ga er ook maar van uit dat liefde niet in kadootjes zit, het zit gewoon niet in hem. Dat soort 'regeldingen' laat hij graag aan mij over (ook het regelen van vakanties e.d.)
Ik krijg ook nooit wat
wij doen niet aan verjaardagscadeautjes voor elkaar, meestal. Maar ik word dan wel 's ochtends gefeliciteerd met een hele dikke kus, dat scheelt.
Kan me goed voorstellen dat je je gekwetst voelt Maud! Zou het hem toch nog eens duidelijk vertellen hoor, en inderdaad, misschien is de ideeënpot een leuk idee? Geloof dat het Polly was die dat thuis geintroduceerd had...
Mijn man ...
plempte een keer twee oningepakte flessen douchegel naast mij neer terwijl ik op de PC zat te werken. De stickers van "twee halen, een betalen" zaten er nog op. Dat was dan mijn verjaardagscadeau en ik gebruik nooit douchegel.
Geef hem maar een goede doch rustige preek. Hier heeft het na jarenlang zieligdoen wel effect gehad. Vorig jaar kreeg ik een prachtige zilveren collier en dit jaar een skijack die ik nodig had. Ik had het niet eens expliciet aan hem verteld dat ik die wou. Gewoon een keer in een verjaardagspreek vermeld dat ik wou dat hij die ene dag in het jaar zijn waardering liet blijken door een beetje na te denken over wat ik leuk zou vinden.
Mja
Mijn schoonzus kreeg ooit van haar man een stofzuiger...dat viel ook niet helemaal goed..
Het gaat jou volgens mij niet eens om het kado,maar om het feit dat hij je niet eens feliciteerde,denk ik.En dat is gewoon vrij onbeschoft,vind ik,een kleine moeite,lijkt mij,voor iemand die van je houdt?
Ik zou in gesprek gaan!
Groetjes,Bastet
Wij geven eigenlijk ook niks
Wij geven elkaar eigenlijk ook geen kadoos. Toen hij 50 werd heb ik wel een horloge van mij en de kinderen gekocht. Meestal vraag ik aan de visite geld/bonnen en daar leg ik dan gewoon iets bij als ik iets duurders wil.
Ik vind het zo zonde iets te kopen, wat ik niet nodig heb. Is er iets dat ik graag wil hebben en het is toevallig bijna mijn verjaardag, dan gaan we er wel eens samen om. Ik vertrouw zijn smaak voor bijv. sieraden niet helemaal
Klaartje
Geen kado oké maar niet feliciteren!
dat zou ik niet pikken denk ik.Mijn vent doet altijd wel zijn best om wat te verzinnen en mijn pubers ook.
afgelopen jaar had ik voor moederdag en verjaardag samen een fiets gekregen (ik ben vlak na moederdag jarig).Op mijn verjaardag zelf net na pinksteren kreeg ik alleen van de kids wat en 'savonds uit het werk kwam man wel met kado's thuis.
Ik zou wel een gesprek aan gaan met je man hoor! Ik vind het een teken van niet respectvol zijn ten opzichte van jou.Geen kado is minder erg als niet feliciteren vind ik.
Hier ook niet
ik krijg ook nooit meer wat van m'n man. Ooit had ik hem eens een kado gekocht. Mijn man is iemand die dan de prijs moet weten en dat bleek toen zo'n 10 euro goedkoper te zijn dan wat hij voor mij had gekocht. Hij vond dat toen 'typisch' en was niet tevreden. Daarna heb ik nooit iets meer gekregen, en ik weiger nog iets voor hem te kopen. Ik ben het nu al jaren gewoon.
Maar wat mij wel stoort is dat hij wel kado's koopt voor al zijn broers en zussen als die jarig zijn. Het is nl. hoogst onbeleefd om ergens toe te komen zonder kado! Dat beeld dat hij van zichzelf naar buiten toont, als vrijgevige man, stemt zo niet overeen met de realiteit. En dat wringt bij mij.
Iets anders verzinnen
Dat je geen fysiek kado weet te verzinnen: dat kan gebeuren. Maar niet eens een dikke zoen & gefeliciteerd bij het wakker worden? Pffffff...
En als je geen kado weet, kan je toch altijd iets verzinnen als: uit eten met z'n 2-en, met oppas voor kinderen al geregeld; naar de bioscoop; naar de sauna; uitstapje met het gezin - wat je maar leuk vindt!
Een goed gesprek lijkt me wel op z'n plaats, misschien met suggestie voor alternatieve kadoos.
En Maud: wat voor soort dingen geef jij je man op zijn verjaardag?
Caroro
Hier ook verbaasd op verjaardag
Helemaal niets krijgen, dat vind ik eigenlijk ook lullig. Ik weet ook niet zeker wat ik van mijn gekregen kadootjes moet denken van mijn lief: een rubber opblaasbootje (uitgezocht door zijn peuter) - geen idee wat ik er mee moet. Een kindervideoband (uitgezocht door dezelfde). En een reisgidsje over Lissabon. Omdat mijn lief het zo'n mooie stad vindt. Ik wachtte - tevergeefs - op een ticket erbij 
. Attent? Ik weet het niet helemaal zeker...
Attent
Ex had daar ook problemen mee. Vond het zelf allemaal niet zo belangrijk, maar het deed me vooral pijn dat hij geen moeite deed, vooral omdat hij wist dat zulke dingen voor mij wel belangrijk zijn.
Mijn huidige vriend denkt er gelukkig net zoals ik over. Een welgemeende proficiat, een smsje op het werk,... dat doet deugd. We geven ook geen duren cadeaus, maar wel iets persoonlijks. Een cd vb die voor ons een speciale betekenis heeft. Het feit dat hij er aan denkt en moeite doet om iets origineels te bedenken, dat doet het hem voor mij.
Hilde
Ach nikus
Wat een topmoeder had jij, wat ontzettend vreselijk en oneerlijk toch dat je haar moet missen! En wat een mooi verhaal is dit, kan me voorstellen dat je het koestert.
