Kort lontje (help)
Al een jaar of drie leef ik met mijn vrouw samen in een soort broer-zus relatie. Ik merk dat we steeds verder uit elkaar groeien.
Ik een drukke baan, zij zorgt voor onze drie kinderen. Als de kinderen (twee, vijf en zeven jaar) op bed liggen en in het weekeinde hebben we bij het minste punt ergernis wat zeer vaak op ruzie uitloopt. Ik merk dat ik niet meer de flexibiliteit heb om het te relativeren. We hebben meerdere keren afgesproken dat we het moeten uitpraten wanneer de kinderen op bed liggen, maar dat komt er steeds niet van.
Ondertussen weet ik niet meer wat ik moet doen om weer een goed gevoel in onze relatie te krijgen. Het vooruitzicht om zo mijn leven verder te sukkelen benouwd me.
Wie kan me een goede tip geven?
Hulp
al drie jaar aan het tobben,en geen vooruitgang zien?
dan wordt het tijd voor relatietherapie.
Investeren?
3 kleine kinderen en een drukke baan is een hele berg werk. Waarschijnlijk zijn jullie beide moe en begrijpen jullie niet meer wat elkaar bezig houdt.
Als je echt van je vrouw houdt en verder met haar wil, dan zou ik haar nu als een project weer proberen binnen te halen. Druk werk is GEEN excuus om je relatie te laten voortdobberen, en jij kunt met je werk de deur achter je dichtdoen. Je vrouw zit met haar dagtaak thuis en voor haar zal het dus moeilijker zijn om patronen te doorbreken.
Mijn idee: zorg eerst dat ze tijd voor zichzelf heeft. Verras haar met een uitje naar de sauna (met een vriendin ofzo) of wat ze ook leuk vindt. Organiseer een weekend zonder kinderen met behulp van vrienden of familie. Neem eens een paar uur onverwachts vrij 's ochtends en laat haar lekker in bed liggen, terwijl je de kinderen aankleedt en naar school brengt. Stuur je vrouw met een boek haar bed in wanneer je thuis komt, breng haar eten op bed, en zorg zelf dat de kinderen in bed komen te liggen.
Als mijn man dit soort dingen doet, dan smelt ik, en gaat mijn tolerantievermogen voor zijn vuile was op de grond met bergen omhoog! En ik krijg weer energie voor leuke dingen!
Simpel
jullie leven volledig langs elkaar heen.
Jij werkt en hebt allerlei indrukken opgedaan, zij heeft thuis gezeten en de hele dag rondgerend voor de 3 kinderen en dan zodra jullie thuis komen moeten jullie samen ook nog een relatie onderhouden.
Stop daarmee. Maak afspraken, neem vrij, ga met zijn tweetjes elke maand uit eten. Neem tijd dus voor elkaar.
Verras haar door zelf een oppas te regelen, de kinderen uit logeren te doen. Of stel het tenminste aan haar voor om samen een plan te gaan maken.
En spreek het uit dat je het zo niet meer ziet zitten, dat je dit niet nog jaren zo wil gaan doen !
samen dingen doen, veel voor elkaar over hebben en dat laten zien. Die kinderen worden ook wel groot als ze wat minder dure kleding aan hebben, wat minder vaak op uitjes gaan, wat meer uren op opvang zitten, wat vaker uit logeren gaan etc etc.
zeg dat je het zo waardeerd wat ze allemaal doet voor de kinderen en voor jou. Ja elkaar openlijk waarderen !
1001 redenen, maar toch....
Sus-anne, misschien heb je gelijk. We hebben er wel eens over gepraat in therapie te gaan,maar er zijn duizend en een redenen om het uit te stellen. Kan je mij misschien vertellen of een relatietherapie door een ziektekostenverzekering (basispakket) vergoed wordt; dat is dan weer een reden minder.
DC en Manda, ik probeer al van alles, misschien heeft alleen nog maar effect wanneer het duidelijk een verschil is. Maar ik zal eens proberen een dag te organiseren.
Verzekering
Je kan natuurlijk heel makkelijk bij je zorgverzekeraar navragen of je verzekerd bent voor relatietherapie. Als ik op internet kijkt worden de eerste 8 keer meestal vergoed.
Geld en huwelijk?
kijk je zorgpolis even na of het vergoed wordt,en zo niet; vraag jezelf af wat je meer waard is? je relatie of een paar honderd euro?(bovendien zijn de redenen om het Niet te doen vaak gewoon smoesjes,(baat het niet dan schaadt het niet)
Geld?
Dat geld maakt mij niet zo veel uit, echter mijn vrouw vind het zonde, want ze denkt dat de psycholoog dingen gaat vertellen die we zelf ook kunnen bedenken. Ik zie het anders en ik denk dat het bij mij ook hoger zit dan bij haar.
Kortom ik ben op zoek naar manieren om haar te mobiliseren.
Overigens morgen kom ik vroeg uit het werk en ga de kinderen meenemen naar het bos. Kan ze kiezen of ze meegaat of ... winkelen!
Natuurlijk niet
je vrouw zegt: want ze denkt dat de psycholoog dingen gaat vertellen die we zelf ook kunnen bedenken....
En daarom gaan er jaarlijks duizenden mensen naar psychologen, omdat dat dus niet zo is. Ik heb ook therapie gevolgd en heleboel 'eye-openers' gehad. Je kan je eigen gedrag en gewoontes namelijk erg moeilijk objectief bekijken. Ik vind het volgen van een therapie echt een aanrader, bijna iedereen kan er wat van leren.
Maxime
