Lastige vriendin van ex-vriend man
Tot laatste jaar was man beste vrienden met zijn zakenpartner. Zakenpartner deed echter op gegeven moment erg lelijk tegen mij en sindsdien is de vriendschap toch aardig stuk gelopen. Zakenpartner mag hier niet meer komen en contact tussen hem en man is alleen nog maar zakelijk. Man ziet weinig kans, dat deze vriendschap ooit terug komt.
Echter zien zakenpartner en zijn vriendin dit anders en proberen nu deze vriendschap weer te pushen - vooral zijn vriendin.
Zij doet over-vriendelijk, reageert op echt ELKE status van manlief op facebook (zij heeft mij echter geblokkeert zodat ik haar reacties niet kan zien), stuurt hem smsjes als zij denkt dat hij aan het werk is en ik het dus niet kan zien (terwijl man het mij toch laat zien) en doet maar alsof zakenpartner er helemaal aan onderdoor gaat, dat deze vriendschap stuk gelopen is, een psychisch wrak en blablabla, zij en haar vriend zetten man onder druk dat het gauw ook met de zakelijke dingen over is als hun niet weer vrienden worden.
Man was echter vrij duidelijk, dat ie op dit moment alleen maar zakelijk contact wil en of er van de vriendschap nog iets terug komt, weet hij niet (diplomatische leugen).
Ik denk nu echt erover, om deze vriendin van zakenpartner een keertje een wat minder diplomatieke email te sturen, maar man wil dat niet. Voor mij is haar geziek echter enorm belastend, terwijl hij iets heeft van "laat haar dan, zij bereikt er niks mee."
Ik heb hierdoor echter moeite, om dit hele verhaal af te sluiten en vindt ook, dat man best wat duidelijker mag wezen tegen haar. De ruzie is ontstaan, omdat haar vriend lelijk en achterbaks tegen mij deed en nu blijft zij lelijk en achterbaks doen. Zij zit dan niet direct over mij te schelden, maar dat zij zo stiekem doet zeggt natuurlijk al genoeg. Van haar vriend zijn ook nooit excuses gekomen, hij speelt nu het slachtoffer en alsof hij een recht heeft op man's vriendschap.
Ik ben enorm woedend op hun inmiddels, want hun gedrag houdt ons tegen om dit gewoon af te sluiten. Het heeft voor enige opschudding gezorgt binnen onzer huwelijk. Ik wil hiermee gewoon klaar zijn, dat zakenpartner accepteerd, dat de vriendschap niet terug komt en hij en zijn vriendin stoppen met dit gestalk.
Het is voornamelijk het contact van je man.
Laat hem ermee dealen. Kun je je niet aansluiten bij de reactie van hem (dat hij "voorlopig" alleen zakelijk contact wil)? En het verder laten rusten?
Brunette
Maar dat is toch duidelijk?
Zakenpartner('s vriendin, en mi dus zakenpartner) wil meer. En de manier waarop het gaat, is op een of andere manier een wig drijven tussen originele poster en haar man. En dat voelt zij haarfijn aan.
Maw alleen zakelijk contact kan je wel willen maar je moet heel erg oplettend zijn, bij alles, bij elk detail tot elk groot ding of je als man en vrouw niet gesplitst wordt. Aan man wordt voortdurend een examen opgelegd en hij moet steeds oppassen wiens loyaliteit hij kiest. Kiest hij niet voor de loyaliteit voor zijn vrouw dan valt dat niet lekker in het gezin (logisch). Kiest hij niet voor zakenpartner (en ik wed dat zakenpartner 100% loyaliteit eist: binnen en buiten het werk) dan heeft hij daar voortdurend mot. Mijn gok: zakenpartner is een onzekere man met een zeer groot opgeblazen (klein) ego en zeer egocentrisch. Zakenpartner hoeft zich niet heel bewust van dit mechanisme te zijn. Maar zakenpartner kan niet anders, zal waarschijnlijk ook nooit anders kunnen. Mijn gok ook: zelfs al verklaar je je 100% loyaal naar hem, binnen en buiten het werk, is het niet genoeg. En ook dan zal je om de haverklap een 'examen' moeten afleggen. De vraag is, is het een examen waar je voor kan slagen of waar je nooit voor zal kunnen slagen.
Het enige dat je hier in kan doen is ophouden met deze zakenpartner. Dat is lastig en zeker niet in 1x te doen. Kans is dat er wraak bij komt kijken. Bovendien ziet manlief dit (nog) niet.. denkt misschien dat dit overwaait. Zeker gezien het gezeik van twee kanten komt en hij denkt het slechts over zijn hoofd gaat. Mannen houden niet van gezeik. Dus het wordt een kwestie van wiens gezeik hij het eerste genoeg heeft. Daarna volgt de afweging waar hij het makkelijkste uit komt. Je kan manlief niet vertellen dat dit niets zal worden en of hij er uit wil stappen op een soepele, vriendelijke manier nu het nog makkelijk kan.
Alleen manlief kan de schade buiten houden, binnen de perken. Maar daarvoor heeft hij tools nodig. Tools die hij nog niet heeft.
Dus, neem manlief mee naar therapie. Bekijk wat het doet in jullie relatie. Een deel ervan zal zijn dat (hopelijk) therapeut het mechanisme bespreekt. Prettig dat manlief het van een ander (expert) te horen krijgt. Originele poster heeft er ook baat bij: zo leert ze het zien en herkennen als mechanisme en kan het wantrouwen naar anderen wegebben. Manlief kan zelf, met expert, inzicht krijgen, tools leren kennen en besluiten zelf de stop er uit te trekken. Dan heeft originele poster dat niet op haar geweten.
Er lopen genoeg van dit soort mensen rond, ze zijn niet te herkennen als wanneer je aan iemand kan zien of die depressief is bijv. Leer het herkennen en vervolgens kan je er met een grote boog omheen lopen. Hopelijk leer je dat zonder dat het je teveel kost (geld, kleerscheuren, huwelijk, een zaak).
Judith
Je beschrijft het perfect. Naar zakenpartners achterbakse actie ging ik hem per sms confronteren. Hij durfte niet eens terug te schrijven, maar schreef aan man, dat man effe met mij moest afrekenen... Man reageerde hier niet eens op, maar de message was duidelijk.
Ik ben inmiddels ook niet meer bereid om met eerlijke middelen te vechten. Man heeft iets van: "Dat is van laatste jaar, ruzie is over, jullie mogen geen ruzie meer beginnen, ook al komt een provocatie van hem of vriendin, jij mag er niet op reageren."
Maar ik zal er zeker op reageren, en gezien eerlijk vechten in dit geval niet werkt, dan maar op achterbakse manier. Zoals het hele verhaal toch maar vertellen aan enkele mensen hier en dan zorgen dat het zich verspreidt - ik weet dat zakenpartner doodsbenauwd is dat dit hele verhaal in het openbaar komt, dus op deze manier kan ik hem goed terug pakken.
Ik had mijn twijfels aan hem sindsdien hij mij jaren geleden doodleuk vertelde, dat hij alleen maar bij zijn toenmalige vriendin bleef omdat zij geld en tijd in de zaak stook. Sindsdien heb ik man gewaarschuuwd: "Nu naait hij haar, op gegeven moment zijn wij aan de buurt."
Zakenpartner zei zelfst een aantal keren dat manlief wat naief is - en helaas klopt dat ook, zeker in dit geval. Daarom wil zakenpartner ook deze vriendschap terug en ben ik bang dat hij het gaat redden ook. Hij weet echter dat ik hem dondersgoed door heb en daarom sta ik in de weg. Simple as that.
Hmm
Wat wil je hiermee bereiken? Wat is het doel, is het een korte termijn doel of een lange termijn ? Ik denk dat je zo aan de buitenwacht laat zien dat jij meer intrigant bent dan hij. En ik zou er voor waken dat het zo gezien wordt. Het doel moet niet zijn de zakenpartner maar ga jij hier zodanig mee om dat het je niet in de weg komt te staan. Als dat betekent dat je iemand gracieus de terugtocht laat gaan, niet op jouw manier, maar op de zijne, zou je dat de ander gunnen zodat je man op lange termijn beter af is ? Ik denk niet dat de manier is om zakenpartner te laten zien dat je hem door hebt. Je hebt een lange termijn doel voor je/julliezelf nodig, obv een deskundige. Lijkt mij. Deze oorlog die je nu voert, kent alleen verliezers. Waarschijnlijk heb jij meer te verliezen dan hij. Kan je dan uberhaupt spreken over een win-win situatie. Als het betekent dat jij goedaf raakt doordat jij hem eea hebt kunnen gunnen, zou ik dat doen.
Judith
Op dit moment voer ik geen oorlog. Ik heb geen contact met zakenpartner of zijn vriendin en ook geen behoefde hieraan.
Wat ik wel heb is een back-up plan voor het geval dat hij weer een directe confrontatie met mij opzoekt op welke manier dan ook. Mijn geduld in deze zaak is inmiddels aardig op en ik zal niet nog een keer toelaten dat ie over mij heenloopt. Maar zolang hij zich rustig houdt doe ik het ook, ik zal de confrontatie niet opzoeken, ook al heeft ie het dik verdient.
Koude oorlog
Effe zonder naam, je zegt dat je geen oorlog voert, maar dit is wat men noemt een koude oorlog: 'Wat ik wel heb is een back-up plan voor het geval dat hij weer een directe confrontatie met mij opzoekt op welke manier dan ook.'
Ik zie nog geen vredesplan.
Tsjor
Vredesplan
Een vredesplan kent wederkerigheid. Dat kan niet met deze meneer. Zelfs als er iets komt dat er op lijkt, zou ik op mn hoede zijn. Hoe dan ook.. trek je eigen plan, zonder hem. Dat geeft veel meer kracht. En geen verlies van energie.
Begin
Judith t., de meeste vredesplannen beginnen in tijden van oorlog. Het winnen van eventuele wederkerigheid is onderdeel daarvan.
Je schrijft: 'Dat kan niet met deze meneer.' Ik weet niet zo goed waarom dat op voorhand al uitgesloten is. Het enige konkrete wat 'Effe zonder naam' heeft gezegd is het volgende: 'Zakenpartner deed echter op gegeven moment erg lelijk tegen mij en sindsdien is de vriendschap toch aardig stuk gelopen.'
Tsja, dan past het antwoord van manlief daar goed bij: dat is meer dan een jaar geleden.
De rest van het verhaal ging over de vriendin van zakenpartner, die op allerlei wijzen probeert het kontakt te herstellen. Dan vallen termen als achterbaks etc. (over en weer overigens). Dat valt onder 'escalatie' en is niet het oorspronkelijke conflict.
Tsjor
Tsjor
Als er geen wederkerigheid is (en dat laat zakenpartner zien door elke keer op-er uit te voegen maar zijn net nieuwe vriendin in te voegen).. heeft een vredesplan ook geen zin. Daarbij, is niet elk mens en elke situatie er een waar een vredesplan bij past, al dan niet eenzijdig.
Ik denk dat je de postings op-er voor de helft serieus neemt. Ik vind een oorlog sowieso geen goed idee: al is het alleen al omdat het energie kost die je beter aan iets anders kan besteden. Jij ziet de pogingen van zakenpartner en vriendin als een poging het contact te herstellen. Als dat zo is, zou het drijven van een wig tussen echtlieden daar niet bij passen. Misschien heb je nooit iemand in je omgeving gehad die dat principe hanteerde omdat het in de persoonlijkheid zit van zo'n persoon. Of ken je het gevoel wel maar was het een eemalig iets dat toevallig langskwam en voldeed een vredesplan op dat moment. Een vriendin van een oude vriend bezigt dit non-stop. Het is voor haar een overlevingsstrategie denk ik. In die zin haar misschien ook niet kwalijk te nemen. Het heeft enige tijd geduurd voor zijn vrienden door hadden dat hier niets tegen te beginnen was. Ondertussen is hij ze allemaal kwijt geraakt. Je kan niet (zijdelings) met zo iemand omgaan. Dat houdt nl in dat er tussen de vrienden (onderling ook) maar ook met de partners van vrienden ruzie;s ontstonden en wantrouwen. Deze vriendin verklaarde op een gegeven moment, vol trots, dat ze borderline was. Toen viel bij mij het kwartje.
Ik raad aan geen oorlog te voeren maar ook het tegenovergestelde niet. Richt je op jezelf, zie het als een (overlevings)mechanisme.
Tsjor
Een vredesplan met iemand maken die tegen mijn man zeggt dat ie met mij moet afrekenen (ja, exact in deze woorden!) omdat ik hem (zakenpartner) ging confronteren met deze achterbakse actie is niet iemand die ik ooit terug laat in de buurt van mijn gezin.
Deze zakenpartner ziet mij als competitie. Hij wilde en wil man's alleenige aandacht en heeft dat ook eerder laten blijken. Deze confrontatie was niet de eerste, een half jaar hiervoor was het voor de eerste keer raak. Toen heb ik - om man een plezier te doen - vrede met deze zakenpartner gesloten, het kwam niet van harte zeg maar.
Maar ook hiervoor liet hij zien, dat ik hem eigentlijk in de weg zat. Continu man bellen en smsen toen man een dagje vrij had genomen om met kind en mij naar de pretpark te gaan. Omdat hij zo zielig was.
Toen man en ik een leuke avond met elkaar wilden toebrengen, zielig doen.
Elke dag langskomen en urenlang blijven. Nu heeft man eindelijk tijd voor het gezin. Als hun weer vrienden zullen worden, zal deze zakenpartner weer druk zetten dat ie weer hier mag komen en ik ben bang dat man daaran zal toegeven.
Dus als deze zakenpartner het voor elkaar krijgt, man weer om te praten/manipuleren tot een vriendschap, ben ik weg. Dat weet man ook. Als man kind en mij weer hieraan gaat blootstellen terwijl hij zal moeten weten hoe het gaat lopen, dan ga ik voor de scheiding.
Man zeggt dat hij helemaal niet bezig is met de vriendschap en alleen maar zakelijk met deze kerel te maken wil hebben, en als er ooit weer een soort van vriendschap komt, dan nooit meer zoals het was. En hij snapt niet waarvoor ik bang ben, het is onmogelijk om hem uit te leggen, dat deze zakenpartner gevaar voor onzer gezin vormt als man hem dichter bij laat dan nu. Hij hoopt dat de vakkundige het hem misschien beter kan uitleggen.
Hij wil ook niet dat zakenpartner en ik vrede sluiten - nu nog niet. Maar ik weet dat zakenpartner weer eisen en verwachtingen zal hebben, man durft nu al zijn verjaardag niet te vieren omdat zakenpartner niet welkom is hier.
Man zeggt dat niet, maar ik weet dat het zo is. Hij heeft zijn verjaardag altijd gevierd. Maar hij durft nu ook niet te zeggen dat andere vrienden wel welkom zijn en zakenpartner niet. Walgelijk dat deze gast nog deze invloed kan hebben. Ik ben helemaal niet gek van verjaardagen, maar dat man het nu uit deze redenen niet viert, geeft mij geen goede hoop voor de toekomst.
En als hun relatie een zakelijke relatie is, heeft zakenpartner minder verwachtingen dan aan een vriendschap (denk ik).
Als de definitie van hun relatie "vriendschap" zal zijn, zal zakenpartner wel verwachten, dat ie weer hier kan komen, man altijd voor hem klaarstaat etc.
En weer terreur maken als man niet aan zijn verwachtingen voldoet. Zo zeker als het Amen in de kerk. En ik vertik het om mezelfst nog maar een keer bloot te stellen aan dit soort terreur. Misschien is scheiding wel de enigste mogelijkheid die hier nog blijft om mezelf te beschermen. Ik weet het niet. Man is helaas niet assertief genoeg om zakenpartner op z'n plek te wijzen.
Paniek
Ik heb niet het idee dat er alweer vriendschap is, maar volgens mij ben je momenteel zo in paniek bij het idee dat die er misschien zou kúnnen komen, dat je al aan een echtscheiding denkt...
Ik begrijp dat er heel wat is gebeurd en dat je vanuit die ervaring reageert. Maar je doet nu aannames van dingen die niet onmogelijk zijn, maar ook nog geen feit zijn!
Wees alsjeblieft voorzichtig daarmee!
Fladder
Ik ben in paniek, dat klopt. Maar het is ook een groot deel zelfstbescherming.
Ik heb geen zin om nu maar te hopen dat het niet zo ver komt, om dan over een half jaar te horen, dat het dus wel weer zover is. Dus ik sluit me ook wat af voor teveel closeness met man om niet straks een nog hardere dreun te krijgen.
Nu komt bij hun weer een verjaardag eraan, waarvoor hij weer uitgenodigt zal worden. Ik heb hem gezeggt, dat het niet beleefd is om maar een deel van een stel uit te nodigen, als niet allebei welkom zijn, is het foute boel en weer een extra poging om te splitsen.
Als ik bijvoorbeeld mijn collega (die een erge crush op mij heeft terwijl ik hem maar aardig vindt) zal uitnodigen, zal ik ook zijn vrouw uitnodigen - niet omdat ik veel met haar heb,maar gewoon om haar duidelijk te maken dat ik niet van plan ben om haar en haar man te splitsen. Of zij dan mee komt, moet zij natuurlijk zelfst weten, maar ik zal het toch uitdrukkelijk vermelden dat hun als stel welkom zijn.
En nee, ik zal echt niet gaan, maar bepaalde beleefdheidsregels gelden ook voor mensen, die naar buiten toe proberen te laten zien dat ze "oh zo netjes" zijn. Dus uitnodiging voor ons allebei waar we dan zelfst kijken wat we ermee doen of we gaan allebei niet.
