Lat-relatie met man?
Het is zover: Man en ik gaan uit elkaar. Veel ruzie gehad met elkaar, pogingen gedaan met relatietherapie, zelfst knokken, maar het heeft niet gewerkt. De gevoelens voor elkaar zijn nog steeds sterk, wij knuffelen elkaar nog, halen elkaar nog aan. Maar voor dochter moeten wij er een eind aan breien zodat zij af is van de ruzies.
Wij willen een vredige scheiding met zo min mogelijk verandering voor dochter, in elk geval zonder geruzie om spullen. En gezien de gevoelens nog zo sterk zijn, gaat het zeer waarschijnlijk op een LAT-relatie uitlopen.
Maar voordat ik nu hoop: Heeft iemand dat gedaan? Scheiding en dan LAT-relatie met elkaar? Ging het goed?
De verdriet over het einde van onzer huwelijk vreet mij op, maar ik weet ook, dat we zo niet verder kunnen.
Waar gaat het mis dan?
Waar gaat het dan mis tussen jullie? Er zijn nog heel warme gevoelens blijkbaar.
Mijn buurvrouw heeft een LAT-relatie met haar ex-man. Overigens is zij al wat ouder en zijn de kinderen het huis uit. Dat gaat geweldig. Ik ken de details van het verhaal niet maar ze zijn erg gelukkig nu.
Sterkte.
Tsja, wat gaat er mis?
Dat hij laatste jaar toen zijn beste vriend erg achterbaks tegen mij deed, mijns inziens naar niet fel genoeg reactie toonde. Het bedrijf, mijn habit van shopping als afleiding te gebruiken en nog wat leugens (niks met andere vrouwen/mannen, maar gewoon dingen die hij niet vertelde maar die wel belangrijk waren). Oplopende spanningen die niet uitgepraat worden en dagelijkse kleinigheiden.
Nieuwe partner zien wij allebei niet echt zitten. Wij houden teveel van elkaar, maar hopen dat iederen zijn eigen plekje hier rust in kan brengen.
Zonnetje
Voorheen kon je als duurzaam gescheiden echtpaar ervoor kiezen om geen fiscaal partners te zijn voor de belasting. Zo kwam je in aanmerking voor alleenstaande ouderkorting. Sinds dit jaar kan dat niet meer, en wordt je pas aangemerkt als gescheiden als je je echtscheidingsprocedure bijna hebt afgerond. Ik denk dat door die aanpassing heel veel mensen besluiten om hun scheiding (alsnog) te formaliseren.
Zonnetje
Het is ook moelijk uit te leggen. Makkelijk gezeggt is het een optelling van veel kleinigheiden en enkele grote dingen die z'samen allemaal te groot zijn om ermee door te gaan op deze manier.
Spanningen die opbouwen en de communicatie belemmeren, verschillende manieren van omgaan met conflicten. Man heeft het erg moelijk om emoties te tonen terwijl ik tegenwoordig juist een huilend wrak ben.
Gek genoeg kunnen wij nu dus wel met elkaar praten, terwijl het in rustige tijden vaak niet lukkte (da's ook ziets wat ik helemaal niet snap), ook hij kan nu over gevoelens praten.
Hij zeggt ook dat wij nu uit elkaar moeten juist omdat we elkaar nog niet haten maar er nog liefde voor elkaar is, maar dat we onzere relatie/huwelijk op deze manier voortzetten, is hij bang dat het niet lukkt of maar voor enkele maanden en wij dan misschien niet meer vredig uit elkaar kunnen gaan (en latten).
Ik snap zijn redenen wel en ben het kwa verstand ook ermee eens. Maar het gevoel, he? Kwa gevoel kan ik er nog niet bij... Kwa gevoel wil ik niet scheiden, niet uit elkaar gaan wonen maar liever nog een poging wagen met bijvoorbeeld relatietherapie, maar dan niet bij dezelfde therapeut. Hij ziet dat echter niet meer zitten en is bang dat wij elkaar en dochter dan weer valse hoop geven. Ook hierbij: Kwa verstand geef ik hem volledig gelijk, maar kwa gevoel niet.
Ik hoop dat ik ongelijk heb...
...maar ik heb dit vaker gehoord van mensen die gescheiden zijn. Ex zei dat hij/zij niet verder meer wilde, gebruikte daarbij dezelfde argumenten als de man van Anonyma (laten we het nu doen voor we elkaar niet leuk meer vinden, bang voor valse hoop) of stuurden aan op een proefscheiding "om na te denken".
En allez-hop, binnen enkele weken kwam er als een konijn uit een hoge hoed een nieuw lief in beeld!
Ik hoop van harte dat ik ongelijk heb, maar hou er rekening mee dat dit ook bij jullie speelt. Ik heb dit namelijk iets te vaak om me heen gezien om er nog onbevangen op te kunnen reageren.
Correctie
"Dat dit ook bij jullie speelt" kan beter zijn "dat dit ook bij jullie zou kunnen spelen". Dat is stukken genuanceerder en ik zou het net zo goed hartstikke fout kunnen hebben. Sorry!
Latten
Ik ken ook een stel wat na de scheiding is gaan latten. Dit doen ze al heel lang, maar het is wel een lange afstand lat relatie. Dit was voor de scheiding niet heb plan, maar erna kwamen ze er achter dat ze niet zonder en niet met elkaar konden. Ik ken ook nog een ander stel, die hebben nadat ze uit elkaar waren gegaan nog korte tijd gelat. Dit stopte snel weer omdat de man een andere vrouw tegen kwam. Hij kon niet goed tegen alleen wonen, en woonde al heel snel samen met die nieuwe vrouw.
In dit geval moet ik ook zeggen dat id de reactie van je Fladder wel begrijp. Maar dat heeft ook veel met mijn eigen ervaring te maken. En dat wil inderdaad helemaal niet zeggen dat dit in jullie geval aan de hand is.
Ik vind het geen gek idee
Denk je dat de problemen waarover jullie ruzie hebben niet meer aan de orde zijn als jullie niet meer in 1 huis wonen?
Als dat zo is, als het bijvoorbeeld gaat over het uitgeven van geld of het opruimen van rotzooi, is het geen vreemd idee om te gaan latten. Dan moet je je liefde en zakelijke beslommeringen wel helemaal uit elkaar halen en niet van een afstand alsnog de ander proberen te sturen. Als de ruzies gaan over leugens en oneerlijkheid lijkt me dat die situaties niet veranderen als je gaat latten. Ook in een latrelatie moet je eerlijk tegen elkaar zijn.
Ik denk trouwens niet dat er een ander in het spel is. Meestal is het verhaal dan 'ik ben -al een tijdje- niet meer gelukkig, ik heb twijfels, bladiebla'.
Fladder
Ik denk niet dat er een andere is. Ik heb open toegang tot zijn mobiel, wachtworden van zijn sociale netwerksite, email etc. Hij zeggt zelfst dat ik moet checken als ik twijfels heb. Hij wil dat ook zo houden als we uit elkaar gaan wonen, ik krijg en sleutel voor zijn appartement en hij heeft een paar sleutels van onzer huidig huis, waar ik in verblijf.
Ik weet niet of latten een oplossing is, feit is dat het de enigste alternatief blijkt te zijn tot elkaar helemaal verliezen.
Ben er aardig doorheen op het moment... Kan nauwelijks eten en slapen en zit eigentlijk nonstop te janken.
Vreemdgaan
Er is geen enkele indicatie dat hij vreemd gaat, ook in mails/sms/etc niet. Vreemdgaan of verdacht hiervan is ook het probleem niet.
Een weekje weg met vriendin zal heerlijk zijn, maar is kwa financien niet mogelijk.
Wij praten veel nu, gaan wel door met de scheiding, maar gezien de wachttijden bij de woningbouw zal het latten nog op zich laten wachten. En wij halen idd een andere relatietherapeute erbij die ons kan helpen de verdere weg te vinden.
Ook hebben wij voor ons een aantal regels opgesteld, vooral blijven praten met elkaar, ook als hij met iets zit. Hij vindt het nogal moelijk om emoties te vertonen, het hele "een man huilt niet"-gebeuren en ik heb hem duidelijk gemaakt, dat ik het juist mannelijker vind om het te laten zien dat hij emoties heeft en dat ie bij mij echt niet bang hoeft te zijn dat ik m uitlach oid, maar dat we elkaar alleen maar kunnen helpen als we elkaars emoties kennen.
Wat mij aan een LAT-relatie stoord is dat wij al nu nauwelijks tijd voor elkaar kunnen vinden doordat hij vooral s'nachts werkt en dat het met een LAT-relatie nog moelijker zal zijn om tijd voor elkaar te maken.
